Lijdensweg - Peter Robinson

Literaire thriller.

Op de achterflap: "Wanneer de welvarende studente Kirsten wakker wordt in het ziekenhuis heeft ze er aanvankelijk geen enkele herinnering aan hoe ze daar terecht is gekomen. Ze blijkt het eerste slachtoffer te zijn van een psychopaat die algauw de 'studentenslachter' wordt genoemd en die 's nachts jonge vrouwen aanvalt en gruwelijk mishandelt met een mes. Langzaam maar zeker komen afschuwelijke details van die avond terug in haar hoofd, beelden van mannen die zich over haar heen buigen en van een koude hand die haar betast, en de fragmenten van een vreemd en onheilspellend lied... Naarmate Kirsten beseft dat haar leven voorgoed vernietigd is, groeit in haar een onbedwingbaar verlangen: wraak."

Dit is een al wat ouder boek van de hand van Peter Robinson (1990), die nu toch al heel wat thrillers op zijn naam heeft staan, 16 en een 17e is in aantocht. In een Nawoord legt hij zelf uit waarom het pas jaren later is uitgegeven en hij er op enkele kleine puntjes na niet veel aan gewijzigd heeft.
Ik heb nog niets gelezen van Robinson, maar blijkbaar is dit boek van een heel andere opzet dan zijn andere. Hij had behoefte aan een roman waarin de politie slechts een kleine bijrol speelde. En dat is wel het minste wat je kan zeggen van dit boek. Het verhaal is opgebouwd in twee verhaallijnen, eentje rond de studente Kirsten en het andere met ook een jonge vrouw Martha en zij is op zoek naar wraak.
Robinson heeft dat schitterend gedaan. Ondanks het feit dat het niet een échte thriller is, maar het verhaal het vooral moet hebben van zijn psychologie, gesprekken en gedachtegangen, is het toch heel spannend en leef je mee met de beide jonge vrouwen, ook al springen ze uit den band.
Ik zou dit boek vijf sterren hebben gegeven ware het niet dat er af en toe een ietsiepietsie teveel aan beschrijvingen in voor kwamen. Mij stoorde het niet omdat ik de neiging heb om daar over te lezen ;-) maar voor een nauwkeuriger lezer zou dit wel eens storend kunnen zijn. Maar schrijf maar eens een heel boek vol over een misdaad alleen gezien vanuit het slachtoffer, dat is een prestatie op zijn eigen.
Dit boek was dus absoluut een top boek om het jaar af te sluiten!

Uitg. A.W. Bruna (2010) - 246 blz. | Oorspr. titel Caedmon's Song - vertaling Valérie Janssen

Koortsdroom - Preston & Child

Thriller.

Op de achterflap: "Agent Pendergast. Altijd onaangedaan. Totdat blijkt dat de dood van zijn geliefde vrouw Helen geen ongeluk was. Ze is vermoord, en Pendergast zal alles doen om achter de waarheid te komen.
Pendergast ontdekt dat Helen op zoek was naar een geheimzinnige neurologische vogelgriepvariant. Deze vogelgriep verveelvoudigt de hersenactiviteit van de geïnfecteerde, waardoor de patiënt extreem creatief wordt."

Ooit heb ik wel eens een boek van Preston & Child gelezen (Dans des doods). Het genre avonturen/actie is toch nog altijd één van men favorieten.
Agent Pendergast is toch wel een interessant figuur, hij spreekt zeer tot de verbeelding. Ook zijn voorliefde voor nogal excentrieke wagens trok mijn aandacht. Een geweldig personage deze Pendergast. Het was trouwens het tiende boek met hem in de hoofdrol.
Dit verhaal vond ik niet spannend op het finale spel na en het moet gezegd dat het boek een zeer hoog 'onkwetsbare held'-gehalte heeft. Maar de zoektocht naar wie Helen vermoordt heeft, is wel zeer boeiend opgebouwd ondanks het feit dat het boek aan elkaar hangt door toevallige ontdekkingen. Soms vraag je je af hoe ze in hemelsnaam met zo weinig gegevens hun conclusies kunnen trekken.
Nogal vlug werd gezegd wie de hoofddader was en gelukkig, want Pendergast zelf weet het nog altijd niet op het einde van het boek. Toch wel raar voor een op zich staand boek. En dan is er daar nog een tweede kleine verhaallijn die helemaal niet wordt opgelost of verklaard. Een groot gat dus, misschien voor een volgend Pendergast-boek?
Niettemin heb ik genoten van dit boek. En de auteurs beloven in Een woord aan de lezer te beginnen met een nieuwe thriller serie met een ietwat ongewone 'onderzoeker', te weten Gideon Crew en dat heb ik in men oren geknoopt!

Uitg. Luitingh-Sijthoff (2010) - 396 blz. | Oorspr. titel Fever Dream - vertaling Marjolein van Velzen

De vergeving - Nicholas Evans

Roman.

Op de achterflap: "'Semper fortis', 'Wees altijd dapper', aldus het motto van de kostschool waar Tommy Bedford naartoe gaat. Het is 1959 en de school wordt bevolkt door bullebakken en sadistische leraren. De achtjarige Tommy is een eenling, geobsedeerd door cowboys en indianen, en hij heeft al zijn moed nodig om zich hier staande te houden.
Totdat zijn zus Diane, een beginnend actrice, hem meeneemt naar Hollywood. Ze verhuizen erheen voor haar grote liefde en Tommy's held: tv-cowboy Ray Montane. Maar de dreiging van de koude oorlog brengt de donkerste kanten van het leven in Hollywood naar boven, en het geluk van Tommy en Diane is slechts van korte duur. Veertig jaar later moet Tommy de trauma's uit zijn jeugd onder ogen zien, wanneer zijn eigen zoon van moord wordt beschuldigd."

Nicholas Evans debuteerde met De paardenfluisteraar (1995). Daarna verschenen De wolvenlus (1998), De rookspringer (2001) en Het keerpunt (2005). Hij neemt dus zijn tijd om een boek uit te brengen maar het is dan ook elke keer weer de moeite.
Met dit boek had ik de eerste helft niet het gevoel dat ik een super goed boek aan het lezen was vooral omdat het inhoudelijk in het begin niet zo sterk was. Er waren een aantal stukjes bij die iets minder vlot lazen en zelfs een beetje saai waren. Maar deze mening heb ik redelijk vlug bijgesteld. Evans was en is een meesterlijk verteller en ook inhoudelijk kwam het verhaal wat later toch nog in orde.
Het grootste deel van het boek is zeer meeslepend, boeiend en ontroerend geschreven, je leeft zo hard mee met Tommy en Diane. Verschillende menselijke houdingen, gedragingen en standpunten passeren de revue en doen je nadenken. De rode draad in het verhaal is dat beschuldigingen en oordelen niet altijd correct zijn, niet altijd zwart-wit. Het wordt maar weer eens duidelijk dat de media je kan laten geloven wat je wil. De verhalen 'achter' gebeurtenissen worden niet of verkeerd weergegeven en ook verkeerde interpretaties zijn schering en inslag.
De vergeving is een sterke roman over familie en hun geheimen, liefde, schuldgevoelens en uiteindelijk vergeving.

Uitg. De Boekerij bv (2010) - 332 blz. | Oorspr. titel The Brave - vertaling Sabine Mutsaers

De kelder - Brian Freeman

Thriller.

Op de achterflap: "In het rustige stadje Grand Rapids, Minnesota, verdwijnt een baby uit een landhuis aan een meer. Is het kind ontvoerd of verbergt haar vader een verschrikkelijk geheim? Diezelfde nacht stuit een jonge politievrouw op een gruwelijke misdaad. Nu wil een sadistische moordenaar een dodelijk spel met haar spelen."

Het is reeds de vijfde 'Stride' thriller en mijn vierde en het was weer de max! (Verdorven, De stalker, De stripper)
Freeman slaagt er hier in om spanning te combineren met een verhaal met een zeker roman gehalte. Daar bedoel ik mee dat de auteur de achtergronden en beslommeringen van de verschillende karakters gebruikt om het verhaal vorm te geven. Dit is zoals in zijn vorige boeken maar hier toch meer uitgesproken. Het boek krijgt daardoor serieuze diepgang én leest zeer vlot.
Anders dan in zijn vorige boeken is dit boek wel heel spannend op verschillende momenten, misschien allemaal soms wat té toevallig maar het stoorde me niet.
Waar ik me soms wel vragen bij stelde, was het feit dat er twee verhalen naast mekaar spelen. Alle twee zeer interessant maar ze bleven maar naast mekaar lopen en dan moest je regelmatig eens switchen in je gedachtegang. Maar ook dat viel uiteindelijk wel mee. En op het einde was er dan toch een connectie tussen de twee.
Het einde en heel de plot trouwens, was weer zeer verrassend en origineel (ditmaal wel zonder wat humor). Freeman heeft dit weer eens zeer knap gedaan.

Uitg. The House of Books (2010) - 413 blz. | Oorspr. titel The Burying Place - vertaling Paul Heijman

Versplinterd - Karin Slaughter

Detective.

Op de achterflap: "Abigail Campano heeft in haar jarenlange huwelijk geleerd om geweld en bedrog te accepteren. Maar als ze bij thuiskomst op een insluiper stuit die met een mes in zijn hand over het dode lichaam van haar dochter gebogen staat, maakt zich een ongekende kracht in haar los. Een kracht die de man fataal wordt.
Will Trent van het Georgia Bureau of Investigation krijgt de leiding over het onderzoek, maar al snel nemen de gebeurtenissen een onverwachte wending en blijkt het om veel meer dan een gezinsdrama te gaan."

Mijn eerste Karin Slaughter en ik ben al helemaal onder de indruk. Ze heeft vooral boeken geschreven in de reeks rond Sara Linton, oftewel de Grant County-reeks, maar dit is het tweede boek met Will Trent.
Ze heeft hier een zeer boeiend verhaal geschreven dat begint met de misdaad zelf. Daarna begint uiteraard het onderzoek en dat heeft ze knap beschreven, stap voor stap. Pas helemaal op het einde wordt het duidelijk hoe alles precies in mekaar steekt. Het is niet zo dat het spannend is maar toch word je gedreven om verder te lezen. Alles zit minutieus in mekaar en haar personages zijn zeer menselijk en goed uitgewerkt. Ik vond het vooral interessant om wat meer te leren over analfabetisme, dyslexie en ook het impact van een verblijf als wees in instellingen. Het maakte het verhaal helemaal 'af'.
Het was absoluut een indrukwekkend boek en ik vraag me af waarom ik niet eerder een boek van haar heb gelezen.

Uitg. De Bezige Bij (2008) - 437 blz. | Oorspr. titel Fractured - vertaling Ineke Lenting

De stripper - Brian Freeman

Detective.

Op de achterflap: "Het is altijd heet op de Strip in Las Vegas, en nu wordt het zelfs nog heter. De stad van de neonreclames wordt opgeschrikt door twee moorden - een beroemdheid is vermoord tijdens een uitspatting met een prostituee, en een schooljongen is gedood tijdens een nietsontziende overval. Twee slachtoffers die niets met elkaar gemeen hebben, twee moorden zonder motief.
De rechercheurs Jonathan Stride en Serena Dial staan onder enorme druk om deze misdaden buiten de kranten te houden. Maar dit is Las Vegas, waar niets lang geheim blijft. En al spoedig vallen er meer doden op de Strip. (...)"

Na Verdorven en De stalker is ook dit weer een knap staaltje vakwerk.
Ook nu weer heeft Freeman een schitterende plot neergezet. Van in het begin zit je in de greep van het verhaal. Ditmaal was het niet zozeer omdat het spannend was, op enkele scènes na, maar omdat het verhaal zo goed in mekaar zit. Als je veel tijd hebt, is het totaal geen probleem om je uren achtereen te vermaken met dit boek. In tegendeel, beetje moeilijk om je ervan los te rukken.
En zoals in zijn vorige boeken, had je er ook nu het raden naar wat er toch kon gebeurd zijn en bleef het verhaal je verrassen.
Zijn personages zijn zeer levensecht en menselijk. Je leeft absoluut met ze mee.
En Freeman heeft Las Vegas tot leven gebracht en dan vooral de achterkant. De corruptie, geld, prostitutie, macht, politiek, ... het komt allemaal aan bod. Het gaf een zeer verhelderend beeld van Sin City.
Freeman is zeer zeker een origineel en goed schrijver met zo nu en dan een kwinkslag om het geheel wat te ontluchten. Zijn plaats op mijn favorieten lijst is weer bevestigd.

Uitg. The House of Books (2007) - 445 blz. | Oorspr. titel Stripped - vertaling Paul Heijman

Mama Tandoori - Ernest van der Kwast

Autobiografische roman.

Op de achterflap: "Mama Tandoori is het geromantiseerde verhaal van de Indiase moeder van Ernest van der Kwast. Ze leeft bij het motto 'gratis is goed' en heeft altijd een deegroller op zak. Ook de rest van de familie is een bont gezelschap. Uncle Sharma speelde als Bollywoodster in meer dan tweehonderd films en tante Jasleen was ooit de grote atletiek-belofte van India. Zonder schroom vertelt de schrijver over de levenswandel van zijn onalledaagse familieleden, wier voetstappen nog lang in de oren van de lezer zullen naklinken."

Dit was nog eens een echt grappig boek. De auteur weet zeer relativerend te schrijven en treft altijd de juiste toon. De Indiase moeder van Ernest is een zeer kleurrijk figuur, bij momenten echt een 'bitch' maar op andere momenten krijg je er dan weer compassie mee. Ze loopt over van liefde voor haar kinderen alhoewel ze soms het bloed onder hun nagels vandaan haalt. En haar man, Theo van der Kwast ... hij berust vooral.Het is een zeer emotioneel boek. Het gaat van een glimlach tot een schaterlach. Je leeft gewoon mee met het gezin van der Kwast. Prachtig boekje!

Uitg. Nijgh & Van Ditmar (2010) - 214 blz.

Bloedbruiden - Margie Orford

Detective/thriller.

Op de achterflap: "Aan Sea Point Boulevard in Kaapstad wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden. Ze is op gruwelijke wijze om het leven gebracht. Alle sporen op het lijk wijzen naar een dader die geniet van de pijn van anderen.
Dr. Clare Hart, forensisch psycholoog en parttime profielschetser voor de Kaapse politie, is als een van de eersten bij het lijk. Samen met rechercheur Riedwaan Faizal begeeft ze zich in de onderwereld van Kaapstad, op jacht naar de moordenaar. Wanneer er een tweede en derde meisje verdwijnen, zit Clare tot aan haar nek in een levensgevaarlijk kat-en-muisspel, in een wereld waarin vrouwen niet meer zijn dan lustobjecten."

Dit is een bijzonder geslaagd debuut en het is verfrissend dat we eens een ander decor voorgeschoteld krijgen, nl. Zuid Afrika. Sommige boeken krijgen wel een setting maar kunnen zich eender waar afspelen, maar dit was hier absoluut niet het geval. Kaapstad leer je in dit boek toch wel een beetje kennen en af en toe gebruikte Orford een woord of zin in het Zuid Afrikaans. Tof gedaan, ik kreeg zelfs de neiging om ze hardop te willen uitspreken.
Ook het verhaal was knap bedacht. Het blijft natuurlijk wel een zeer intrigerend en aangrijpend onderwerp, het misbruik van vrouwen, gedwongen prostitutie en vrouwenhandel. En daar blijft het in dit boek niet bij. Alsof het nog niet erg genoeg is, wordt in het milieu waar dit verhaal zich afspeelt, alles nog eens opgenomen op video en dat maakt het in de ogen van de slachtoffers nog veel erger. Dit heeft Orford op een schitterende wijze in beeld gebracht.
Het verhaal was echter niet 'af'. Als lezer blijft je toch met een aantal losse eindjes zitten en tussendoor staan er een paar onnauwkeurigheden in het boek. De uiteindelijke ontknoping berustte ook op heel wat toevalligheden en de personages komen niet helemaal goed over. Alle thriller elementen waren wel aanwezig maar het geheel had gerust wat beter geolied mogen worden.
Orford heeft wel een zeer goede schrijfstijl en ondanks de zwaarte van het onderwerp wist ze het toch te verluchtigen.
Bloedbruiden is een vlot lezend, interessant en goed boek en zeker een aanrader.

Uitg. Luitingh-Sijthoff (2008) - 319 blz. | Oorspr. titel Like Clockwork - vertaling Jan Mellema

Hypnose - Lars Kepler

Thriller.

Op de achterflap: "Tien jaar geleden heeft Erik Maria Bark gezworen nooit meer iemand onder hypnose te brengen. Maar als inspecteur Joona Linna hem om hulp vraagt bij een moordzaak waarbij de levens van twee jonge mensen op het spel staan, heeft Erik geen andere keuze. Hij brengt een zwaargewonde getuige onder hypnose. Al snel wordt duidelijk dat Erik de prijs moet betalen voor zijn verbroken belofte. Hij wordt getroffen door een serie gewelddadige en onverklaarbare gebeurtenissen. Gebeurtenissen die ook zijn gezin meesleuren in een vreselijke nachtmerrie."

Dit boek was een waar genot om te lezen. Het heeft alle goede ingrediënten: actie, spanning, goede plot, vlot om lezen, waarachtige en menselijke personages. Je wordt helemaal meegezogen in dit verhaal en het blijft spannend. Het was eerder een probleem om het boek af en toe opzij te kunnen leggen, er moeten soms toch ook nog wat huishoudelijke en andere taken verricht worden ...
Een enkele keer en dit tijdens de hypnose sessies van Erik's groep, kwam het boek wat saai en langdradig over. Maar dat is voor mij dan ook het enige minpunt. Het Zweedse schrijversechtpaar dat schuil gaat onder de pseudoniem Lars Kepler is gewoon kei goed.

Uitg. De Bezige Bij (2010) - 557 blz. | Oorspr. titel Hypnotisören - vertaling Tineke Jorissen-Wedzinga

Dolores - Noëlla Elpers

Historische jeugdroman (vanaf 13 jaar).

Op de achterflap: "Dolores is vijf als ze voor het eerst beseft dat ze anders is dan haar broers en zussen. Door haar gedrongen postuur kan ze niet goed meedoen aan hun spelletjes en haar jongere broer Sancho is algauw een kop groter dan zij. Een dwerg als Dolores is volgens haar vader maar geschikt voor één ding: een leven als nar. Hij verkoopt haar aan koning Ferdinand, die een cadeautje zoekt voor zijn sombere dochter Johanna.
Als geen ander is de brutale Dolores in staat de prinses op te vrolijken en er groeit een hechte vriendschap tussen de twee meisjes. Maar Dolores heeft het zwaar: ze mist haar familie en is vaak het mikpunt van spot. Er hangt veel onheil in de lucht. Gelukkig is er nog het Moorse kamermeisje Meryem..."

Noëlla Elpers heeft verschillende jeugdboeken op haar naam staan. Dolores kreeg in 2007 de Thea Beckmanprijs, in 2008 de Boekenleeuw en het boek stond op de shortlist van de Gouden Uil. Volledig terecht.
Het is zeer goed geschreven maar het is vooral een aangrijpend, ontroerend en liefdevol boek. Je krijgt niet alleen een doordringende blik op het einde van de Middeleeuwen maar het is ook een verhaal over vriendschap en liefde. En dit alles door de ogen van een dwerg, die zeer scherpzinnig is en rad van tong. Je moet gewoon meeleven met Dolores.
Een zeer knap boekje deze Dolores en beslist een aanrader!

Uitg. Van Goor (2007) - 239 blz.

De Romeinse lusthof - David Hewson

Detective.

Op de achterflap: "In een verborgen studio in een afgelegen Romeinse wijk, waar het Vaticaan de prostitutie vroeger oogluikend toeliet, worden een man en een vrouw dood aangetroffen voor een van de mooiste schilderijen die rechercheur Nic Costa ooit heeft gezien: een tot dan toe onbekend erotisch schilderij van de grote meester Caravaggio.
Uit het onderzoek van de patholoog-anatoom blijkt dat de vrouw vlak voor haar dood seks heeft gehad. Haar dij is bewerkt met een mes en het patroon lijkt op de inkerving die Caravaggio altijd op zijn schilderijen zette.
Aanwijzingen leiden Nic Costa naar een groep aristocratische en invloedrijke Romeinen, die zich de 'Ekstatici' noemen."

Deze zesde 'Nic Costa' was een beetje een tegenvaller. Heel het boek is opgebouwd rond de schilder Caravaggio en het was wel interessant om hier wat meer van te weten te komen als complete leek in de kunst. Hewson heeft dit echter zo ver doorgedreven dat hele stukken van het boek redelijk saai waren. En daarmee kwam er ook geen vaart in het verhaal. Het begon nochtans goed met de moord zelf, heel wat actie en het begin van het onderzoek, maar het verzandde dus in teveel details en als lezer bleef je er maar wat naast lopen.
Dat je bijna van in het begin de slechterik(ken) kent, hielp ook al niet veel. 'k Had nog een tijdje het gedacht dat het wel anders zou lopen maar nee dus.
Af en toe was er wat actie, maar veel kon het niet helpen om het verhaal op te krikken.
De personages waren zeer menselijk neergezet, alhoewel niet helemaal correct. Nic verliest in het begin van het verhaal zijn vrouw aan de bad guy en hij was daardoor helemaal overdondert maar toch speelde dit vaak niet mee in zijn zoektocht. Het klopte niet. Gelukkig was daar wel Zuster Agata, de experte op het gebied van Caravaggio van wie Nic hulp krijgt. Dat is een sympathiek nonnetje en zij wekt medeleven op.De plot zelf was nochtans heel goed. En aangezien Hewson toch alles in zich heeft om een goede detective te schrijven, lijkt het hier een gemiste kans. Spijtig!

Uitg. De Fontein (2008) - 431 blz. | Oorspr. titel The Garden of Evil - vertaling Janine van der Kooij

IJsprinses - Camilla Läckberg

Detective.

Op de achterflap: "Wanneer Alexandra met doorgesneden polsen in een badkuip wordt aangetroffen, lijkt het zelfmoord. Maar als er sporen van slaapmiddelen in haar bloed worden gevonden gaan Patrik Hedström en Erica Falck samen op onderzoek uit. Als later ook een vriend van Alexandra overlijdt, ontdekken zij dat beide sterfgevallen hun oorsprong in het verre verleden hebben."

IJsprins is Läckbergs eerste boek en ook mijn eerste van deze auteur. Ondertussen is reeds haar zevende boek verschenen en dat is dik in orde want ze schrijft goede en degelijke detectives.
Het is zo'n boek dat je in één ruk kunt uitlezen. Het verhaal is fantastisch goed uitgebouwd, stap voor stap en het leest heel gemakkelijk. Een andere reden hiervoor is dat Läckberg haar personages heel goed neerzet. Ze worden zeer menselijk beschreven, elk met hun eigen achtergrond en tijdens het verhaal evolueren ze ook nog. Enerzijds een paar dramatische personages en anderzijds is er romantiek in het spel. Dat maakt dat het boek zeer compleet overkomt en toch staat er niks teveel in.
Daarbij was ik ook nog eens verrast door de humor in het boek. Läckbergs beschrijvingen van de situaties zijn echt heel grappig, ook omdat ze zo menselijk zijn maar vooral omdat ze deze zo humoristisch weet te typeren en ze een groot relativerings vermogen heeft.
Soms merkte je wel dat het een debuut was. De verduidelijking was soms een beetje te ver doorgedreven, maar dit viel gelukkig maar een enkele keer voor en het beterde wel naarmate je verder in het boek kwam.
Dat de schrijfster nog jong is, 30 jaar toen ze dit boek schreef, merkte ik aan de beschrijving van Patrik, de politieagent. Als ze niet expliciet in het boek had gezet dat hij 35 jaar is, zou ik aan de beschrijving van hem gedacht hebben dat hij ofwel tegen de pensioenleeftijd zat ofwel totaal geen conditie had. Maar dit is een detail. Onze kinderen vinden ons ook stokoud! En wij maar denken dat we nog relatief jong zijn! ;o)
Ja, Camilla Läckberg gaat zeker nog op mijn leeslijst terecht komen. Ik was zéér onder de indruk van haar eerste boek.

Uitg. Ambo|Anthos (2006) - 358 blz. | Oorspr. titel Isprinsessan - vertaling Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel

Moordspel - P.J. Tracy

Detective.

Op de achterflap: "Als een seriemoordenaar filmpjes van zijn gruweldaden verspreidt op internet, schakelen Leo Magozzi en Gino Rolseth softwarebedrijf Monkeewrench in. Met een geavanceerd programma lukt het Grace MacBride en haar excentrieke team om onderscheid te maken tussen filmpjes die in scène zijn gezet en filmpjes die daadwerkelijke moorden laten zien.
Maar terwijl het team van Monkeewrench koortsachtig het web afspeurt naar aanwijzingen om nieuwe moorden te voorkomen, blijven er nieuwe filmpjes opduiken en loopt het aantal slachtoffers in rap tempo op."

Weer een goede nieuwe detective van ons schrijversduo P.J. Tracy, de vijfde in de reeks ook alweer (eerder Dodenrit, Engelenmoord, Levend aas en Sneeuwblind).
Het verhaal had zeker een originele plot. Met het succes van sites zoals Youtube en Facebook kan je er zó inkomen. De auteurs hebben het tot een vlot en verrassend verhaal uitgewerkt.
Spannend vond ik het verhaal niet, maar het werd met zoveel flair en humor gebracht dat het weer een waar genot was om het te lezen. P.J. Tracy is een blijvertje ...

Uitg. Unieboek (2010) - 300 blz. | Oorspr. titel Shoot to Thrill - vertaling Theo Horsten

De kwelling - Val McDermid

Thriller.

Op de achterflap: "Rechercheur Carol Jordan onderzoekt de gruwelijke moord op een prostituee. Derek Tyler is veroordeeld voor een reeks exact vergelijkbare moorden, en zit in de gevangenis; probeert iemand zijn werkwijze te kopiëren? Forensisch psycholoog Tony Hill, die in een psychiatrische inrichting werkt, doet zijn best Derek Tyler aan de praat te krijgen. Ondertussen zet de politie een risicovolle undercover-actie in gang."

Mijn eerste McDermid en het was meteen raak! Dit boek heeft een kei goed verhaal, de personages zijn vrij goed uitgewerkt en vielen goed te volgen ook al is dit mijn eerste boek met deze personages, het was spannend en leest heel vlot. Deze schrijfster heeft gelukkig reeds een uitgebreid repertoire, we kunnen ons dus nog te goed doen ...

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff B.V. (2005) - 365 blz.
Oorspronkelijke titel: The Torment of Others
Vertaling: Sophie Brinkman

Zusje - Rosamund Lupton

Literaire thriller.

Op de achterflap: "De zus van Beatrice, Tess, wordt dood aangetroffen in een toiletgebouw in Hyde Park. De politie, haar vrienden, haar verloofde en zelfs haar moeder zijn het er allemaal over eens dat zelfmoord de meest voor de hand liggende verklaring is voor Tess' dood. Ze leed sinds ze haar pasgeboren baby verloor immers aan een ernstige depressie. Beatrice is ervan overtuigd dat er iets duisters schuilgaat achter het plotselinge overlijden van haar zus. Ze gaat graven en stuit daarbij op een angstaanjagend complot, waar zij zelf het volgende slachtoffer van dreigt te worden ..."

Dit boek lezen, was toch even wennen, de opzet zat immers een beetje raar in mekaar. Het is één lange brief van Bee aan haar overleden zusje. Maar dat is nog niet alles want daarnaast wordt het eigenlijke verhaal (verleden) verteld in de gesprekken van Beatrice met de advocaat van het OM die haar verklaring opneemt (heden). Je moet dus als lezer goed bij de les blijven.
Het verhaal op zich was ook niet spannend en verloopt wat van de trage kant. En de clou viel uiteindelijk een beetje tegen.
Maar het was langs de andere kant wel een goed geschreven boek en vooral de verhouding tussen de twee zusjes vond ik zeer intrigerend. Daarmee is het toch een emotioneel en tof boekje geworden.

Uitg. De Boekerij bv (2010) - 350 blz. | Oorspr. titel Sister - vertaling Iris Bol en Marcel Rouwé

Sprakeloos - Tom Lanoye

Autobiografische roman.

Op de achterflap: "Na een beroerte raakt een amateur-actrice en schrijversmoeder haar spraakvermogen kwijt. Langzaam en onherroepelijk takelt ze af, steeds minder in staat om te communiceren met wie haar lief is.
Daarover schrijvend maakt Tom Lanoye een meervoudige balans op. Van zijn kleurrijke jeugd in een volkswijk, van zijn worsteling met de liefde, van zijn rol als schrijver, van zijn conflicten met de kleine moederdiva, van de strijd die zij manmoedig voert en waarin ze reddeloos en redeloos ten onder gaat - en van de blijvende woede en pijn die dat oplevert.
Sprakeloos is een aangrijpende ode aan zijn moeder."

Met een beetje terughoudendheid ben ik begonnen in dit boek en uiteindelijk ben ik toch blij dat ik het gelezen heb. Het was trouwens mijn eerste Lanoye, misschien een beetje beschamend als Vlaming maar als je fan bent van de spannende lectuur is Lanoye uiteraard niet een voor de hand liggende keuze.
Het eerste deel had ik het ook wat moeilijk met dit boek. Het boeide me niet echt, teveel 'Taal' en te weinig verhaal. Maar daarna kon Lanoye me toch redelijk moeiteloos interesseren met zijn gebloemde en kleurrijke beschrijvingen van de buurtbewoners en familie en af en toe ontlokte hij me zelfs een glimlach en eenmaal een schaterlach.
Dus ondanks het feit dat dit soort boeken niet mijn 'dada' is, heb ik er toch van genoten. Ik was vooral onder de indruk van Lanoye's taalgebruik.

Uitg. Prometheus (2009) - 360 blz.

Schijngestalten - Corine Hartman

Thriller/roman.

Op de achterflap: "Anne den Hartogh staat niet te popelen om een week naar Florence te gaan. Haar ouders wonen in de Toscaanse hoofdstad, omdat haar vader er baanbrekend onderzoek doet naar de ziekte multiple sclerose. Anne is er met haar oudere zus uitgenodigd om haar vaders vijfenzestigste verjaardag te vieren. Tijdens haar vaders feest in een luxe kasteel in de bergen van Rufina krijgt Anne de schrik van haar leven als ze met een dode wordt geconfronteerd. Vreemd genoeg meent iedereen met wie ze haar schokkende ontdekking wil delen, dat ze zich moet vergissen. Voor Anne volgt een eenzame zoektocht naar de waarheid. Een zoektocht die haar niet alleen in levensgevaar brengt, maar ook de beangstigende vraag opwerpt: wat doe je als de werkelijkheid een nachtmerrie wordt?"

Een thriller volgens de kaft én de achterflap en ook de cover lijkt thrillerachtig. Het verhaal begon intrigerend, met een droom of is het de werkelijkheid? Daarna de vondst van het lijk, ja het leek een thriller. Maar mijn verwachtingen werden totaal niet ingelost. Het duurde zelfs exact tot het midden van het boek eer er weer iets spannends gebeurde.
Het overgrote deel van het boek zijn emotionele overpeinzingen vooral over familierelaties. Daarnaast werpt de auteur enkele maatschappelijke problemen op zoals euthanasie. Maar geen van deze zijn echter voldoende uitgewerkt.
Ook had ik wat last met de schrijfstijl. Een groot deel van het verhaal wordt in de ik-persoon verteld, nu eens vanuit Anne haar gezichtspunt dan weer uit dat van haar zus en tussendoor nog eens van hun moeder. Dit kwam nogal chaotisch over.
De plot vond ik ook eerder van de zwakke kant. Als er dan al eens iets spannends gebeurde, leek het er maar bij gesleurd te zijn om er toch maar een spannend verhaal van te maken wat dus schromelijk mislukt is.
Nee, dit boek zou veel beter uit de verf gekomen zijn als roman, Corine Hartman kan absoluut schrijven. Het deed me deugd om nog eens een goed geschreven Nederlandstalig boek te lezen.

Uitg. Karakter Uitgevers B.V. (2010) - 319 blz.

Het zevende sacrament - David Hewson

Detective.

Op de achterflap: "Op een plein op de zuidelijkste van de zeven heuvels van Rome ligt Villa Malta. Een van de sleutelgaten van de villa biedt een spectaculair uitzicht op de koepel van de St. Pieter. De zevenjarige Alessio Bramante kijkt elke dag op weg naar school even door het sleutelgat. Maar op een dag verdwijnt hij spoorloos in de catacomben te midden van de resten van een Mithraïsche tempel. Hoofdverdachte in de zaak is de vader van de jongen, Giorgio Bramante, een charismatische hoogleraar archeologie.
Veertien jaar later duikt in een relikwiënkastje in een klein museum langs de Tiber een T-shirt op van Alessio, waarop op onverklaarbare wijze verse bloedvlekken verschijnen. Rechercheur Nic Costa en zijn team zetten alles op alles om de zaak op te lossen."

Zijn vijfde vertaalde Nic Costa-boek en ook ditmaal was het weer raak. Het hele concept was nochtans iet of wat anders als we gewoon zijn van Hewson. Zijn voorliefde voor de stad Rome werd ditmaal niet lyrisch beschreven, geen roomse geuren en kleuren dus maar we komen nu wel des te meer te weten over het ondergrondse Rome. Ook het vleugje humor ontbrak ditmaal.
De eerste honderd bladzijden waren een beetje een chaos. De twee tijdszones liepen heel het boek door mekaar en in het begin was dit heel verwarrend. Een keer heb ik moeten teruggrijpen naar de lijst van Hoofdpersonen die hij in het begin heeft opgenomen in zijn boek. Het verhaal wilde ook maar niet op gang komen, maar eenmaal door deze eerste bladzijden kwam het wel op versnelling. Het speurderswerk werd echt knap geschreven en tot de laatste hoofdstukken bleef je je afvragen wat er nu toch kon gebeurd zijn. Hewson heeft de spanning super goed opgebouwd en het verhaal was echt wel verrassend. En tegen het einde kwam er dan ook nog wat actie in het verhaal.
Hewson heeft dus ook nu weer een boeiend boek geschreven met een beetje historische achtergrond. Zijn zesde Nic Costa ligt ook al klaar om gelezen te worden ...

Uitg. De Fontein (2009) - 428 blz. | Oorspr. titel The Seventh Sacrament - vertaling Ineke van den Elskamp

Ten dode opgeschreven - Peter James

Thriller.

Op de achterflap: "Wanneer het lijk van een tiener uit de branding voor de kust van Sussex wordt gedregd, blijken er enkele organen uit het lichaam te zijn verdwenen. Spoedig erna spoelen er nog twee doden aan.
Als de vijftienjarige Caitlin Beckett niet heel snel een nieuwe lever krijgt, is ze ten dode opgeschreven. Wanneer het ernaar uitziet dat de gezondheidszorg niet op tijd iets voor haar kan betekenen, raakt haar moeder Lynn in paniek en zoekt radeloos haar toevlucht tot het internet."

Peter James is toch wel een fantastisch schrijver. Dit is de vijfde Roy Grace thriller en de zesde is (gelukkig!) in aantocht. 
Van de zes boeken die ik tot nu toe las van hem, is dit boek toch één van zijn besten. Het was nochtans niet zo dat dit verhaal spannend was van in het begin zoals in Doodsimpel. Naar het einde toe wel, toen werd het super spannend.
Wat dit boek nu zo goed maakte was de hele verhaallijn, het is ongelooflijk goed uitgeschreven. In het begin maak je kennis met alle personages in korte hoofdstukjes en dat is even puzzelen en onthouden. Maar gaandeweg wordt iedereen goed uitgediept, zowel psychologisch als hun achtergrond. Juist één verhaallijn heeft de auteur niet doorgetrokken. Deze had ook maar een zijdelings raakpunt met het verhaal en had gerust achterwege kunnen blijven.
Vooral goed was het onderzoek van Roy Grace en zijn team (deze worden trouwens ook goed geduid). De spanning werd gestaag opgebouwd naarmate er meer dingen aan het licht kwamen. Er waren voortdurend genoeg plotwendingen en situaties waardoor je alsmaar verder ging met lezen.
Echt knap gedaan. Dat wordt afkicken na deze 'Peter James'.

Uitgeverij: De Fontein (2009) - 476 blz. 
Oorspronkelijke titel: Dead Tomorrow - Vertaling: Ineke de Groot

De souffleur - Donato Carrisi

Thriller, over een seriemoordenaar.

Op de achterflap: "Een gruwelijke ontdekking zet een onderzoek in gang, dat alle ervaring en inzet vereist van een speciaal rechercheteam. De tijd dringt, want een van de slachtoffers is mogelijk nog in leven. De rechercheurs staan tegenover een ongrijpbare tegenstander die hen voortdurend op de proef stelt. Meer en meer krijgen ze het gevoel dat ze achter de feiten aanlopen: het is de moordenaar die bepaalt welke kant het onderzoek op gaat."

Weer een geslaagd debuut. De souffleur is een spannend en origineel verhaal met heel veel afwisseling, een toch wel speciale seriemoordenaar en een rechercheteam dat moeite heeft om een team te zijn.
Het boek heeft wel enkele schoonheidsfoutjes. Zo zijn er bepaalde hoofdstukken die plots uit het niets lijken op te duiken. Je bladert dan al snel terug want het lijkt erop dat je iets gemist heb, maar dit is niet zo. Ook worden sommige zinnen te vaak herhaald, net als de voorlopige conclusies van het team.
Maar verder is het een boek om U tegen te zeggen. Het boek is zeer complex met verschillende verhalen in het verhaal. Daarmee blijft het boeiend en krijg je geen kans om je aandacht te laten verslappen. Vaak word je ook op het verkeerde been gezet en verrassende plotwendingen zijn alom tegenwoordig. Carrisi heeft dat goed gedaan!

Uitg. Wereldbibliotheek bv (2009) - 511 blz. | Oorspr. titel Il suggeritore - vertaling Els van der Pluijm

Trigger - Wulf Dorn

Psychologische thriller.

Op de achterflap: "Klinisch psycholoog Ellen Roth wordt ingeroepen om een ernstig mishandelde en getraumatiseerde vrouw te bezoeken. De onbekende vrouw is doodsbang en smeekt om bescherming tegen de Zwarte Man, een angstaanjagend figuur uit een oud Duits kinderrijmpje. Ellen bezoekt de vrouw op twee opeenvolgende dagen, maar als zij op de derde dag de kamer van de vrouw in loopt, kan ze haar nergens vinden. En er is niemand op de psychiatrische afdeling die van haar bestaan afweet. (...)"

Weer een debuut en het mag er wezen, het is een enorm spannend boek en de plot is toch wel speciaal.
Het verhaal begon goed met een proloog die al flink wat spanning beloofde. Daarna begint het eigenlijke verhaal en de zoektocht van Ellen naar de Zwarte Man. Ellen moet uitzoeken wie hij is, dat is zijn voorwaarde opdat hij de onbekende vrouw en Ellen zelf niet zal doden. De auteur heeft dit uitgebreid beschreven en dit was er wat over. De verschillende verdachtmakingen en de verwerpingen daarvan worden zo gedetailleerd beschreven dat je als lezer niet meer hoeft na te denken. Integendeel, je kreeg het gevoel van 'dat weet ik toch al?'.
Dit zorgde er ook voor dat je aan de zijlijn van het boek bleef staan en je je moeilijk kon inleven in Ellen. Al wat er gebeurde leek ook zo ongelooflijk. Het kwam wat amateuristisch over.
Goed op tijd kon je ook al voelen naar waar het verhaal evolueerde maar er bleven nog genoeg verrassende plotwendingen over om je aan het verhaal gekluisterd te houden.
Het was dus wel een spannend verhaal en dat maakte veel goed. De schrijver heeft zeker doorgroei mogelijkheden.

Uitg. Unieboek (2010) - 397 blz. | Oorspr. titel Trigger - vertaling Ed van Eeden

Goddeloos - Douglas Preston

Avonturen thriller.

Op de achterflap: "De grootste deeltjesversneller ooit gebouwd, diep in een berg in Navajo-gebied in Arizona, moet de Amerikaanse regering inzicht geven in het geheim van het ontstaan van alle leven: de Big Bang. Het begin van alles.
Het is echter al een tijdje stil bij de wetenschappers die de versneller - die ze liefhebbend Isabella noemen - aansturen. Wyman Ford, ex-CIA, wordt teruggeroepen in actieve dienst om te infiltreren en uit te vinden welk geheim de wetenschappers, onder leiding van de charismatische Dr. Hazelius, verbergen.
Tegelijk lopen de politieke spanningen rondom het Isabella-project op: de Navajo-natie protesteert tegen de ontheiliging van haar land en de rechts-christelijke lobby brengt zwaar mediageschut in stelling omdat de Big Bang in strijd is met de scheppingsleer.
Als Ford er dan achterkomt wat er gebeurt als Isabella op vol vermogen werkt, begrijpt hij waarom de wetenschappers koste wat kost dit geheim voor de wereld verborgen moeten houden ..."

Preston is de helft van het schrijversduo Preston & Child. Samen hebben ze toch wel een goed aantal boeken op hun naam staan. Preston alleen heeft tot nog toe vier thrillers geschreven. De Codex is eerder ooit door mijn handen gegaan.
Preston alleen of in duo staat garant voor een goede actie/avonturen thriller, het kan niet misgaan met deze schrijver(s). Goddeloos was dan ook een spannende en originele thriller, je hoefde je geen moment te vervelen. De kaft van het boek suggereert een avontuur met eeuwenoude lijken, maar niets is minder waar. Het gaat hier over een hypermodern wetenschappelijk experiment.
Naast alle actie stemt dit boek ook tot nadenken. Vooral het lobby werk achter politieke beslissingen viel mij maar weer eens op. Redelijkheid of rechtvaardigheid is vaak ver te zoeken. En dan is er nog de macht van de media en dan vooral van het internet nu. Waarheid en eerlijkheid zijn termen die hier niet thuis lijken te horen. Om nog maar te zwijgen over de manipulatie van mensen of gemeenschappen. Als het maar geschreven of gedrukt staat, hebben mensen de neiging om dit te geloven. Preston heeft dit allemaal goed begrepen.
En als dit nog geen denkwerk genoeg was, heeft de auteur het ook nog over 'godsdienst' en het fanatisme dat dit teweeg kan brengen.
Ja, dit was absoluut een boek waarbij je gestimuleerd wordt tot enig denkwerk, als je wil tenminste. Maar vergis je niet, het is vooral een super spannend, goed geschreven en onderhoudend boek.

Uitg. Luitingh (2008) - 351 blz. | Oorspr. titel Blasphemy - vertaling Marjolein van Velzen

Erfenis - Michael Koryta

Thriller.

Op de achterflap: "Het is zeven jaar geleden dat Frank Temple ontdekte dat zijn vader een heimelijke carrière als huurmoordenaar had. Als de man die verantwoordelijk is voor de dood van zijn vader terugkeert naar het afgelegen familiehuisje in de bossen van Wisconsin, weet Frank dat zijn tijd gekomen is. Maar als Frank daar aankomt blijkt alles anders en komt hij terecht in een dodelijke achtervolging..."

Dit is het tweede van drie boeken tot nog toe van Koryta en het eerste dat ik lees. Maar het was een beetje een tegenvaller. Het begon nochtans goed, beetje traag maar toch boeiend. Maar naar mate je verder kwam in het boek bleef het toch traag ondanks sommige actiescènes. De voornaamste reden is de plot. Die was niet echt goed en kwam erg gekunsteld over. Achteraf las ik dat de auteur schrijfcursussen volgde bij o.a. Dennis Lehane en Michael Connelly. Technisch gezien is zijn boek wel in orde, maar hij schrijft niet vanuit zijn ziel, het verhaal is niet doorleefd. Zo heb ik het alleszins ervaren.
Waar ik me gedurende het verhaal ook aan geërgerd heb, is het gebruik van het woordje 'knul' (en ook 'meid' maar minder). Ik weet niet welk woord gebruikt is in de originele Engelse versie maar in deze Nederlandstalige versie klopt het niet, temeer omdat alle personages dit woord gebruikten voor Frank en eenmalig zelfs voor iemand anders.
Een lichtpuntje, Michael Koryta is nog jong en mits nog wat ervaring kan hij zeker nog groeien in zijn schrijverschap.

Uitg. De Boekerij bv (2009) - 346 blz. | Oorspr. titel Envy the Night - vertaling Fanneke Cnossen

Vrees het ergste - Linwood Barclay

Thriller.

Op de achterflap: "De ergste dag uit het leven van Tim Blake begint met het bakken van een roerei voor zijn dochter Sydney. Ze logeert de hele zomer bij hem en heeft een vakantiebaantje bij een hotel in de buurt. Wanneer Sydney die dag na haar werk niet thuiskomt, denkt Tim dat ze met vrienden op stap is. Wanneer ze haar mobieltje niet opneemt gaat hij zich zorgen maken. Naarmate de avond verstrijkt neemt zijn onrust toe. En wanneer de manager van het hotel nog nooit van Sydney blijkt te hebben gehoord, raakt hij in paniek."

Na Zonder een woord en Dicht bij huis heeft Barclay weer een top thriller afgeleverd. Waw!
Ik kan alleen maar onderschrijven wat ik al eerder schreef: originele plot, verrassend einde, psychologisch goed onderbouwd, zeer spannend en dit alles overgoten met een sausje humor. Wat nieuw is in dit derde boek is dat er veel actie in zit. Het maakte het boek wel super spannend. En soms maakt de auteur ook een statement om over na te denken.
Ondanks dat het verhaal naar mijn gevoel niet altijd klopte en er geflirt werd met de grenzen van het geloofwaardige krijgt dit boek zijn vijf sterren. Het was immers een ongelooflijk goede leeservaring en daar doen we het toch voor. Barclay, laat je vierde boek maar komen!

Uitg. De Boekerij bv. (2010) - 400 blz. | Oorspr. titel Fear the Worst - vertaling Nienke van der Meulen

De ring van Möbius - Franck Thilliez

Thriller.

Op de achterflap: "Stephane Kismet is decorbouwer voor horrorfilms: hij maakt monsters, maskers en andere gruwelijkheden. Iedere nacht wordt hij geplaagd door nachtmerries waarin hij zelf een rol speelt. De dromen zijn zo levensecht dat hij aanknopingspunten in de werkelijkheid begint te zoeken... en vindt! Zijn twijfel en paniek nemen toe wanneer er in een van de dromen een meisje wordt vermoord. Die moord wil hij hoe dan ook voorkomen, maar hij weet niet wat te doen..."

Dit vijfde boek van Thilliez (en mijn tweede) was in no time uit. Wat was dit een intrigerend en spannend boek, eenmaal begonnen was het moeilijk weg te leggen.
Van in het begin krijg je van de schrijver mee dat je vooral moet letten op de tijdsaanduidingen bovenaan elk hoofdstuk en aangezien hij dit gevisualiseerd heeft, is het gemakkelijk te volgen en om eventueel eens terug te blikken. Knap gedaan!
Ook nu heeft hij weer zijn research gedaan en dit is heel goed verwerkt in het verhaal. De voorspellende dromen, visioenen, tijdsprongen of parallelle universums zijn dingen om tussendoor over na te denken. En dit brengt heel het verhaal toch echt wel op een hoger niveau.
'De ring van Möbius' is een steengoed boek!

Uitg. Luitingh - Sijthoff B.V. (2010) - 444 blz. | Oorspr. titel L'Anneau de Moebius - vertaling Richard Kwakkel

Het geheim van de kathedraal - Steve Berry

Actiethriller.

Op de achterflap: "Over zijn vaders dood weet Cotton Malone alleen dat hij omgekomen is bij een ramp met een onderzeeër. Als hij op zoek gaat naar de volledige toedracht ontdekt hij dat het een nucleair schip betrof dat vermist geraakt was op een geheime Antarctische missie.
Maar Malone is niet de enige die de waarheid achter de missie wil achterhalen. De vader van de tweeling Dorothea en Christl voer aan boord van dezelfde onderzeeër. De zussen weten echter iets wat Malone niet weet: in 1938 verkenden de nazi's Antarctica nadat zij zich voor deze ontdekkingstocht hadden laten inspireren door mysterieuze aanwijzingen in de tombe van Karel de Grote."

Steve Berry kent als geen ander de kunst om een actiethriller te schrijven. Van in het begin was het spannend en zat je meteen in het verhaal en dat kan niet van alle boeken gezegd worden.
Zoals in zijn andere vijf boeken heeft hij ook nu weer grondige research gedaan en historische waarheden in zijn verhaal opgenomen. Maar het viel goed mee ditmaal, hij heeft niet overdreven en het bleef boeiend. De onderzeeër sprak zozeer tot mijn verbeelding dat ik er zelfs van droomde. ;-)
Maar er zat dus actie in dit verhaal, veel actie en dit op verschillende plaatsen tegelijk. Daarmee laat dit boek zich lezen als een trein. Na zijn twee vorige boeken die toch iets minder waren, is Berry terug op het goede spoor geraakt.

Uitgeverij: De Fontein (2010) - 524 blz. 
Oorspronkelijke titel: The Charlemagne Pursuit  
Vertaling: Hugo Kuipers

Onder het ijs - Gisa Klönne

Detective/thriller.

Op de achterflap: "Het is een zinderende zomer. Heel Keulen is in rep en roer als een veertienjarige jongen en zijn hondje spoorloos verdwenen lijken te zijn. Terwijl de politie zich bezighoudt met deze mysterieuze vermissing, is hoofdinspecteur Judith Krieger op zoek naar haar vroegere klasgenoot Charlotte, een biologe die in Canada is verdwenen toen ze onderzoek deed naar de leefwijze van de ijsduiker.
Dan verdwijnt er in Keulen nog een jongen en wordt het voor Judith en haar rechterhand Manfred een race tegen de klok. Een race die haar confronteert met vertrouwen en verraad, en die voor haar al snel veel persoonlijker wordt dan haar lief is ..."

Dit is het tweede boek van Gisa Klönne en natuurlijk heb ik dit weer als eerste gelezen, zal ik het dan nooit leren? Want het is al vlug duidelijk dat de geboorte van het speurders duo Manfred 'Manni' Korzilius en Judith Krieger in haar eerste boek plaats vond en dat heb ik toch een beetje als een gemis ervaren.
Zoals de achterflap aangeeft hebben we hier te maken met twee vermissingen. Wat niet aangegeven wordt, is dat het hoofdverhaal, de vermissing van de jongen voornamelijk het onderzoek is van Manni. Judith verdwijnt naar Canada om haar vermiste klasgenoot te zoeken en dat is best ook een leuk verhaaltje maar heel het boek door leek het er maar bij gesleurd te zijn, het paste nergens bij het verhaal van de vermiste jongen. Daarmee is de titel ook niet 'to the point'.
Uiteindelijk komt Judith wel terug naar Keulen en start ze mee in het onderzoek van Manni. Dit vermissings dossier is dus het hoofdverhaal in dit boek en dat brengt Klönne wel op meesterlijke wijze. De eerste bladzijden kwam ik wel niet goed in het verhaal maar eenmaal het een goede start had genomen, werd het wel heel spannend. Echt knap van de auteur. Ook de psychologische uittekening van de karakters heeft ze subliem gedaan.
'Onder het ijs' is absoluut een boek dat er mag wezen.

Uitg. Signatuur (2008) - 310 blz. | Oorspr. titel Unter dem Eis - vertaling Olga Groenewoud

Boetedoening - Michael Robotham

Psychologische hriller.

Op de achterflap: "Psycholoog Joe O'Loughlin wordt op een nacht opgeroepen als zijn dochters beste vriendin, Sienna Hegarty, is verdwenen. Joe vindt het meisje, besmeurd met bloed en niet in staat te praten. Het lichaam van Sienna's vader wordt gevonden in haar slaapkamer, zijn keel is doorgesneden, zijn schedel ingeslagen. Ondanks het overtuigende bewijs blijft Joe O'Loughlin geloven in Sienna's onschuld en hij verdiept zich in de zaak. Zijn onderzoek leidt hem naar een wereld van seksueel misbruik, chantage en politieke intriges. Samen met een oude vriend, de voormalige politie-inspecteur Vincent Ruiz, gaat Joe op zoek naar de dader. Dan begint de wanhopige zoektocht naar een man die jarenlang ongestraft de vreselijkste misdaden wist te plegen."

Ook nu was het weer een genot om een Robotham te lezen. Spannend was dit verhaal niet echt maar wat ditmaal zo goed was aan dit boek was de indrukwekkende plot. Er gebeuren vele verschillende dingen en ze lijken naast mekaar te lopen maar uiteindelijk valt alles natuurlijk netjes op zijn plaats. En ook psychologisch stak alles verschrikkelijk goed in mekaar. De verschillende personages, de belangrijkste toch, worden goed uitgewerkt en in ieder van hen kan je je goed inleven.
En wat het lezen ook gemakkelijk maakte, was dat alles verteld is vanuit Joe, de ik-persoon. Je hoefde dus niet na te denken wie nu weer aan zet was. oef.
Michael Robotham schrijft meestal op een humoristische wijze maar hier is dit iets minder opvallend aanwezig dan in zijn vorige boeken.
Weer een boek dus om U tegen te zeggen.

Uitg. De Bezige Bij (2010) - 468 blz. | Oorspr. titel Bleed For Me - vertaling Joost Mulder

De stalker - Brian Freeman

Thriller.

Op de achterflap: "Wanneer rechercheur Maggie Bei op een winternacht een dodelijke misdaad rapporteert, wéét inspecteur Jonathan Stride dat zij in de problemen zit. Maggie verbergt kennelijk een verschrikkelijk geheim. En haar zwijgen wordt steeds verdachter.
Maggie is niet de enige die geheimen heeft. Een jonge vrouw, die dol was op bizarre seksuele spelletjes, is verdwenen. Ze heeft een cryptische boodschap achtergelaten: Ik weet wie het is.
Stride probeert een web van geweld en voyeurisme te ontsluieren, maar iemand is bereid moorden te plegen om dat te verbergen. Samen met zijn geliefde, politieagente Serena Dial, zet Stride de jacht in op een chanteur die alle geheimen van de stad kent. Zelfs die van Maggie..."

Die Freeman kan serieus goed schrijven. Na 'Verdorven' is dit het tweede van de vier boeken dat ik lees en ja ... hij komt op mijn lijst van favoriete auteurs.
Weerom heeft hij een schitterende plot neergezet! De eerste honderd bladzijden geraakte ik niet zo goed in het verhaal, maar daarna zat er serieuze vaart in, niet neer te leggen dit boek. En zoals de auteur de verschillende actie scènes beschreef, je leek midden in een film te zitten. Opgelet nagelbijters, er gaat niet veel van overschieten.
Een zeer spannend boek dus en ook nu was de ontknoping zeer verrassend. Daarbij klopte alles als een bus.
En nog een pluspuntje, Freeman komt heel soms grappig uit de hoek en dat maakt het nog aangenamer om zijn boeken te lezen.
Voor Freeman een dikke vier sterren!

Uitg. The House of Books (2008) - 430 blz. | Oorspr. titel Stalked - vertaling Hugo en Nienke Kuipers

Het laatste oordeel - Michael Connelly

Legal thriller.

Op de achterflap: "Het ziet er goed uit voor advocaat Mickey Haller. Na twee donkere jaren is hij weer in de rechtbank te vinden. Als zijn collega Jerry Vincent wordt vermoord, erft Haller al diens cliënten, onder wie een filmproducent die ervan wordt beschuldigd zijn vrouw en haar minnaar te hebben vermoord. Maar terwijl Haller zich in deze zaak verdiept, lijkt het erop dat Vincents moordenaar het ook op hem heeft voorzien. Rechercheur Harry Bosch, die vastbesloten is om Vincents moordenaar te vinden, deinst er niet voor terug om Haller als lokaas te gebruiken."

Michael Connelly heeft al vele boeken op zijn naam staan en toch is dit mijn eerste kennismaking met deze schrijver. Maar ik ben al helemaal overtuigd! En daarbij was het al lang geleden dat ik nog eens een echte rechtbank thriller las en dat deed nog eens deugd.
Het was een zeer verrassend boek. Connelly heeft de plot knap in mekaar gestoken en het verhaal werd zeer boeiend gebracht. Heel het rechtbank gebeuren in een zaak krijg je stap voor stap gepresenteerd, de kennismaking met de cliënt, het begin van het proces met de jury selectie en de verhoren van de getuigen. En tussendoor was er dan nog wat actie, aangezien er nog een moordenaar rond loopt.
Ja, Connelly heeft dit meesterlijk gebracht en het was af en toe ook nog eens grappig. Ik miste soms wel wat achtergrond want Mickey Haller was al voor de tweede maal hoofdpersonage. Maar het was goed te doen, het stoorde nergens. Harry Bosch is ook zo een hoofdpersonage, in een hele serie al, maar hier is er een beperktere rol voor hem weggelegd. Michael Connelly komt op mijn lijst met favorieten!

Uitgeverij: De Boekerij (2008) - 415 blz.
Oorspronkelijke titel: The Brass Verdict
Vertaling: Hans Kooijman

Drie seconden - Roslund & Hellström

Thriller/detective.

Op de achterflap: "Ex-crimineel Piet Hoffmann raakt verwikkeld in een levensgevaarlijke zaak. Hij werkt sinds zijn gevangenisstraf als infiltrant voor de Stockholmse politie, en heeft het vertrouwen gewonnen van een Poolse drugsbende, de meest beruchte misdadigers van Zweden. Wanneer de infiltrant zijn leven niet meer zeker is, heeft hij nog welgeteld drie seconden om zich in veiligheid te brengen."

Dit schrijversduo heeft weer een prachtig boek afgeleverd, hun vijfde trouwens. 'De uitlevering' en 'Vaderwraak' waren ook zulke toppers! En zoals in hun andere boeken hebben ze ook nu weer voor een maatschappelijk thema gekozen, namelijk infiltratie en de politionele gevolgen daarvan. Ditmaal dus een thema waar je als gewone lezer niet echt van wakker ligt, maar toch heel interessant om eens wat meer van te weten.
En de schrijvers hebben het ook nu weer verpakt in een heel spannend verhaal met zeer realistische personages. Zo is Piet naast crimineel een vader die van liefde overloopt voor zijn twee jonge kinderen. En dan heb je daar Ewert, de rechercheur uit al de vijf boeken die eindelijk kan rouwen om zijn nu overleden vrouw. Als je niet eerder een boek las van Roslund & Hellström, kan je wel niet mee met dit laatste en kan ik me voorstellen dat het irritatie kan opwekken.
Wat me dit keer ook opviel was dat er regelmatig herhalingen voorkwamen in het boek. Dit zal wel liggen aan het feit dat er twee schrijvers aan dit boek hebben gewerkt. Deze hadden gerust mogen weggewerkt worden. Ook de uitspraak 'alleen een crimineel kan een crimineel spelen' kwam er net iets te vaak in voor. Maar dit zijn details en ze doen niets af aan de kwaliteiten van het boek.
Verder was dit boek echt wel heel spannend. Het was ook niet zo'n moeilijk boek om te volgen en dat verhoogt uiteraard de spanning, je kan flink doorlezen. Soms bekroop me wel het gevoel dat het wat vlugger mocht gaan, het was soms te hard uitgesponnen.
Met wat minder bladzijden had het boek ook kunnen volstaan.
Ondanks deze bedenkingen heb ik enorm genoten van dit boek. Het leest super goed, is kei spannend én het verhaal blijft hangen! Roslund & Hellström zijn werkelijk top!

Uitg. De Geus (2010) - 573 blz. | Oorspr. titel Tre sekunder - vertaling Jasper Popma en Wendy Prins

Ik zag jou - Julie Parsons

Detective/Thriller.

Op de achterflap: "Al tien jaar lang wordt de pas gepensioneerde politieman Michael McLoughlin achtervolgd door de zaak van een jonge vrouw die op gruwelijke wijze is vermoord en de genegenheid die hij voelt voor de moeder van het slachtoffer, Margaret Mitchell. Een wederdienst voor een vriend leidt hem naar een andere vrouw, Sally Spencer, wier dochter Marina is verdronken. Een ongeluk, zelfmoord... of moord?"

In dit boek is de voornaamste verhaallijn de zoektocht naar wat er nu precies met Marina gebeurde. Het boek begint echter met een ander verhaal zo blijkt later, het verhaal uit haar debuut boek 'Het laatste vonnis'. Heel het boek door heb ik me dus afgevraagd waar die twee zaken elkaar ergens zouden raken. De personages komen mekaar uiteindelijk tegen, ze praten met mekaar maar het enige verband tussen deze twee zaken blijkt de politieman McLoughlin te zijn. Sommige personen overlappen wel in de twee verhalen maar het doet totaal niet ter zake en het schept verwarring bij de lezer.
Een spijtige zaak dus deze dubbele verhaallijn. Het boek zou veel beter tot zijn recht gekomen zijn zonder, want het eigenlijke verhaal in 'Ik zag jou' is wel zeer goed opgebouwd. Langzaam maar zeker kom je meer te weten over wat er gebeurde en worden de ogenschijnlijke discrepanties in het leven van Marina opgehelderd.
Parsons heeft hier wel puik werk geleverd. De plot was niet echt spannend behalve naar het einde toe maar zeker wel heel origineel. Toch wel een aanrader dit boek.

Uitg. The House of Books (2008) - 336 blz. | Oorspr. titel I Saw You - vertaling Annemarie Lodewijk

Bezwering - Sharon (S.J.) Bolton

Thriller.

Op de achterflap: "In de anders zo rustige woonplaats van Clara Benning gebeuren vreemde dingen. Op onverklaarbare wijze zijn groepen grasadders enkele huizen binnengedrongen. Hoewel de dieren onschadelijk zijn, vallen er toch al snel enkele slachtoffers. De twijfel en paniek slaat toe...
Als dierenarts is Clara de aangewezen persoon om de huizen van de slangen te ontdoen en het mysterie van de plaag op te lossen. Op een nacht wordt ze in haar huis aangevallen door een man wiens handen slijmerig aanvoelen. Ze denkt hem te herkennen als Walter Witcher. Maar die man was toch overleden? Bij een bezoek aan zijn vervallen en leegstaande familiehuis lijkt het alsof er toch nog iemand woont. Intussen keert de gemeenschap zich tegen Clara."

Dit is de tweede thriller van Bolton en ze is er weer in geslaagd om een spannend boek neer te pennen.
Ze heeft een zwak voor mysterieuze dingen deze schrijfster en dit weet ze om te vormen tot een heel boeiend verhaal. Heel de plot is zeer goed uitgedokterd en de spanning wordt stelselmatig opgebouwd. Je hoeft je geen moment te vervelen, integendeel, de spanning is vaak om te snijden. Prachtig gedaan!
Ze weet haar karakters ook zeer menselijk en realistisch neer te zetten en ze voldoende uit te diepen. Je leeft zo hard mee met Clara dat het de spanning nog verhoogd.
Daarbij krijg je nog heel wat info over slangen, heel interessant trouwens en het is net genoeg om je nog meer te kunnen inleven in het verhaal.
Ja, Sharon/S.J. Bolton heeft dat weer knap gedaan. Ik hoop dat ze nog boeken op stapel heeft staan.

Uitg. A.W. Bruna (2009) - 362 blz. | Oorspr. titel Awakening - vertaling Anda Witsenburg

Headhunters - Jo Nesbø

Thriller.

Op de achterflap: "Roger Brown is een succesvolle headhunter, zijn vrouw Diana is eigenaar van een kunstgalerij. Ze leiden een luxeleven, een leven dat ze zich eigenlijk niet kunnen veroorloven. Als Roger bij een opening kennismaakt met Clas Greve, ziet hij een oplossing voor zijn financiële problemen. Niet alleen is Greve de perfecte kandidaat voor een bestuursfunctie bij een van Rogers opdrachtgevers, hij bezit ook een van de meest gewilde werken van Peter Paul Rubens. Roger begint aan de voorbereiding van een kunstroof, maar al snel raakt hij in grote problemen en wordt hij meegezogen in een wereld van huurmoordenaars en oplichters."

Wat moeten we nu denken van dit boek? Eerst en vooral dat het boeit van het begin tot het einde en dus uit is in een wip, de dikte van het boek heeft er natuurlijk ook mee te maken, 't is niet zo dik dus.
Maar dit is niet evident want de eerste helft van het boek is er geen greintje spanning te bespeuren en lijkt het eerder een roman te zijn. Maar Nesbø schrijft het zo dat je ook hier nergens je aandacht laat verslappen. Een prestatie op zich!
Het tweede deel van het boek is dan weer super spannend maar oh zo ongeloofwaardig. Dit boek hoort een thriller te zijn maar het leest eerder als een komedie. Wat die Roger allemaal meemaakt, je wilt het niet weten. ;-) De plot is schitterend, ze klopt als een bus maar is zo ongelooflijk. Maar persoonlijk vind ik dit het sublieme van dit boek, Nesbø schittert hier met zijn humor.
Conclusie dus: een heel goed boek, veel humor en voor diegenen die eens iets anders willen lezen in het thriller genre beslist een aanrader.
Eerder: De sneeuwman

Uitgeverij: De Bezige Bij (2010) - 270 blz.
Oorspronkelijke titel: Hodejegerne
Vertaling: Annelies de Vroom

Sneeuwblind - P.J. Tracy

Detective.

Op de achterflap: "Terwijl inspecteurs Leo Magozzi en Gino Rolseth nog aan het bijkomen zijn van de vorige zaak, zorgt de vondst van twee levenloze, in sneeuwpoppen verborgen lichamen voor de nodige onrust in Minnesota. Het is een ijzige winter en de jaarlijks terugkerende sneeuwpoppenwedstrijd is in volle gang. Het park is gevuld met het onschuldige plezier van kinderen die bezig zijn met hun koude kunstwerken. De verwarring is dan ook groot wanneer de sneeuwpoppen door de lokale politiemacht een voor een met de grond gelijk worden gemaakt. Deze opmerkelijke actie haalt het nationale nieuws, dat met grote interesse wordt gevolgd door Iris Rikker. De kersverse sheriff van Dundas County blijkt ook opgezadeld te zijn met een lijk in een sneeuwpop."

Het schrijversduo P.J. Tracy heeft hier weerom een goede detective afgeleverd.
Net zoals in hun andere boeken ('Dodenrit', 'Engelenmoord' en 'Levend aas') is er ook nu weer een ijzersterke plot en is het verhaal zeer verrassend. Nu staat het inspecteurs duo in de schijnwerpers en is er veel minder plaats ingeruimd voor het softwarebedrijf van Grace met haar excentrieke vrienden, slechts heel zijdelings worden ze betrokken bij het onderzoek.
De humor is niet zo prominent aanwezig als in hun vorige boeken.
Weer een vlot lezende detective dus met een goed, spannend en origineel verhaal. P.J. Tracy blijft een aanrader.

Uitg. Unieboek BV (2007) - 263 blz. | Oorspr. titel Snow Blind - vertaling Willeke Lempens

Het geheim van de regenkruik - Barbara Wood

Historische roman met een lichtelijk spirituele inslag.

Op de achterflap: "1150. Hoshi'tiwa, een jonge indianenvrouw, behoort tot de clan van de schildpad. Haar stam bewoont al generaties lang de rode rotscanyons ergens in het zuidwesten van Amerika. Aan de vooravond van haar huwelijk wordt Hoshi'tiwa door de heerser van een rivaliserende stam ontvoerd. Hij, de machtige Jakàl, geeft haar de opdracht een magische regenkruik te maken om de goden gunstig te stemmen. Als het Hoshi'tiwa niet lukt moet zij sterven.
1910. De arts Faraday Hightower is in zuidwest-Amerika op zoek naar de overblijfselen van een verdwenen zonnevolk. Maar het geheim van de prachtige kruik die Faraday in de woestijn heeft gevonden kan hij niet oplossen, hoewel hij zijn leven daarvoor geeft. Zijn dochter Morgana neemt het over. Zal zij erin slagen de wijsheid van de sjamanen te herontdekken?"

Van Wood had ik al enkele romans gelezen, echte streekromans, en ze lezen wel vlot. Daar moet je voor zijn natuurlijk. ;-)
Maar deze roman heeft toch enige diepgang mee gekregen net zoals 'Kristal der dromen' dat ik enkele jaren geleden las. 'Het geheim van de regenkruik' heeft als thema 'de voorbestemming' en 'toeval bestaat niet'. Daar kan ik me wel in vinden maar het krijgt geen plaats in het grotere geheel. Als je met dit thema dus niet mee bent, blijft er enkel een vrijblijvend en romantisch verhaaltje over.
Er wordt ook gegoocheld met enkele esotherische en spirituele begrippen maar die krijgen nergens een invulling, ze laten je niet nadenken en zijn nergens vernieuwend.
Toch wel spijtig want verder is het een heel interessante en boeiende roman die je in een mum van tijd uit hebt. Een aanrader maar enkel voor de romantici.

Uitg. The House of Books (2007) - 480 blz. | Oorspr. titel The last shaman - vertaling Michelle Posthumus

Verdorven - Brian Freeman

Detective.

Op de achterflap: "In de stad Duluth, Minnesota, is een beeldschoon tienermeisje spoorloos verdwenen. Hoe dieper de politie in Rachels achtergrond en die van haar familie spit, des te meer afschuwelijke geheimen er aan het licht komen.
De media eisen van rechercheur Jonathan Stride dat hij de dader snel te pakken krijgt. Maar volgens Stride, die achtervolgd wordt door een persoonlijk verlies en een mislukte poging de moord op een ander meisje op te lossen, ligt de zaak aanzienlijk gecompliceerder. Als hij Rachels grillige karakter heeft blootgelegd, begint hij te geloven dat de waarheid achter haar verdwijning veel complexer is dan iemand ooit had kunnen bedenken. Stride raakt al snel verstrikt in een sinister web van leugens, dood en verboden verlangens..."

'Verdorven' is de debuutroman van Freeman. Hij heeft ondertussen reeds vier boeken op zijn conto staan en gelukkig maar want dit boek smaakt naar meer, hij heeft hier over heel de lijn een pracht verhaal neergezet .
Zo zijn de meeste personages heel goed uitgetekend en zeer realistisch. En dit doet de auteur gespreid over heel het boek zodat het nergens overdreven is maar net goed.
Het voornaamste plus punt van dit boek is toch wel de plot, die zit zeer ingenieus in mekaar. Freeman slaagt erin om constant je aandacht vast te houden ook al lijkt het onderzoek nergens toe te leiden en zit het zelfs vast op bepaalde momenten. Je nieuwsgierigheid wordt voortdurend geprikkeld en je vraagt je af hoe hij in hemelsnaam een bevredigend einde gaat breien aan heel dit verhaal. Maar hij slaagt er wonderwel in en op een verrassende manier.
Dit is een zeer intrigerend boek en een echte aanrader. Brian Freeman is een naam om te onthouden!

Uitg. The House of Books (2005) - 414 blz. | Oorspr. titel Immoral - vertaling Piet Kruik