donderdag 24 juli 2014

Wachten op woensdag - Nicci French

Een klein meisje vindt het lichaam van haar moeder, die met bruut geweld om het leven is gebracht. Het politieonderzoek brengt een geheim leven aan het licht maar niet de moordenaar. 
Een gepensioneerde journalist reist door Engeland om ouders van vermiste meisjes te interviewen. En Frieda Klein wordt met tegenzin in deze twee zaken gezogen, terwijl ze herstellende is van de wrede aanslag die ze ternauwernood overleefde.
Het derde deel met psychoanalytica Frieda Klein in de hoofdrol.

****

Dit derde deel in deze Frieda Klein serie ligt volledig in de lijn van de twee vorige. Het heeft een goed geconstrueerde plot en ook al is er niet veel actie het is op zijn eigen manier toch spannend.
Het boek heeft twee grote verhaallijnen en deze staan volledig naast elkaar. Twee boeiende lijnen. Daarnaast maken de auteurs nog vele uitstapjes. Frieda Klein wordt psychologisch goed uitgediept en we leren haar weer wat beter kennen. Haar familieperikelen komen ook aan bod. Zo is er haar relatie met haar vriend Sandy die nu woont en werkt in New York. De manier waarop ze dit aan bod laten komen, komt wel raar over. Sandy stuurt met de regelmaat van de klok berichten en deze zijn te lezen in een aparte druk aan het einde van sommige hoofdstukken. Deze truc wordt meestal gebruikt om de spanning op te drijven en heeft ook meestal betrekking op de misdaad of misdadiger. Hier niet dus en dat is enigszins verwarrend. En dan zijn er de problemen met haar nichtje Chloë en diens moeder, Frieda's schoonzus.
Er zijn nog vele zijstappen zoals bijvoorbeeld de problemen die een collega psychoanalyticus, Hal Bradshaw veroorzaakt voor Frieda. Ook de Oekraïense klusser Josef die weeral haar huis onder de voet dreigt te lopen, is van de partij.
Alles bij elkaar is het veel. Daardoor zijn er ook een massa personages en dat vraagt toch enige aandacht van de lezer. En omdat er zovele onafhankelijke lijnen zijn, kan het verwarrend over komen en kan ik me voorstellen dat niet iedere lezer hiermee opgezet is. Het haalt ook de spanningsboog naar beneden. Maar zoals ik al eerder zei, op een bepaalde manier zijn de auteurs er toch in geslaagd om de lezer te betrekken bij het verhaal.
Een andere opmerking is dat dit hele boek wel heel erg samenhangt van de toevalligheden. Hoe Frieda bijvoorbeeld op het spoor komt van een vermist meisje lijkt wel erg vergezocht. Uiteindelijk stoort het niet, het verhaal is immers heel vlot gebracht en af en toe met een (glim)lach.
De auteurs hebben er voor gekozen om de verschillende boeken in deze serie heel erg te verbinden. Vanaf boek 1 zijn ze bezig om de personages op te bouwen en wordt er in de volgende boeken voortdurend gealludeerd naar situaties, personages, misdaden en misdadigers uit de vorige. De schurk uit boek twee speelt hier een kleine rol, maar zo klein dat je er zelfs wat ambetant van wordt. Maar het moge duidelijk zijn dat dit een lijn is naar de volgende boeken. De Frieda Klein serie is dus absoluut een serie die je best in volgorde leest.
Psychologisch zit dit boek heel knap in elkaar, zoals de meeste van hun boeken trouwens. Je zou kunnen stellen dat dit hun handelsmerk is. 'Iedereen heeft geheimen' is de basisstelling in dit boek. Ja, misschien wel, dit is toch iets om over na te denken.
Wachten op woensdag is een boek dat veel leesplezier geeft. Daardoor toch een vierde ster. Frieda Klein en haar entourage mogen er méér dan zijn. Donderdag ligt ook al in de rekken, we kijken er naar uit.
Eerder: Wat te doen als iemand sterft, Medeplichtig, Blauwe maandag, Dinsdag is voorbij

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2013) - 491 blz.
Oorspronkelijke titel: Waiting for Wednesday - Vertaling: Irving Pardoen en Caecile de Hoog

woensdag 23 juli 2014

Levenslijn - Harlan Coben

Wanneer voormalig tennisster Suzze en haar man Lex een anoniem Facebookbericht ontvangen waarin wordt beweerd dat Lex niet de vader is van hun ongeboren kind, gaat hij ervandoor. Suzze, die op dat moment acht maanden zwanger is, vraagt haar vriend en vroegere agent Myron Bolitar om haar huwelijk te redden. Myron besluit te helpen, onwetend van de beerput die hij hiermee opent.
Tijdens zijn zoektocht stuit hij op nog een persoon: zijn eigen schoonzus Kitty, die samen met Myrons broer jaren geleden heeft gebroken met de familie Bolitar. Omdat zijn vader op sterven ligt, moet Myron het contact met zijn broer juist proberen te herstellen. In de daaropvolgende race tegen de klok wordt hij geconfronteerd met de leugens die tot de breuk hebben geleid, inclusief de leugens die hij zelf ooit heeft verteld...

****

Harlan Coben is met Levenslijn weer aan zijn 10e Myron Bolitar toe, zijn laatste in deze serie trouwens. We maken in dit boek kennis met zijn neefje Mickey Bolitar en deze zal in de volgende boeken gastheer zijn in de serie Mickey Bolitar en deze zijn meer adolescentenliteratuur.
Levenslijn is weer een boek volledig in de Harlan Coben traditie. Gestage opbouw van de spanning, kleurrijke karakters, de twee dames in zijn team spreken echt wel tot de verbeelding evenals zijn beste vriend Windsor "Win" Horne Lockwood III, grappige dialogen, schitterende plot met verrassende wendingen, Coben heeft weer zijn best gedaan, hij blijft toch wel bij de top van de thrillerauteurs horen. Het leesplezier lag zeer hoog en de humor die de auteur er in verwerkt, verhoogt dit alleen maar. Levenslijn is een meer dan goed boek.
Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven, Verzoeking, Vals spel, Tegenwerking, Vermist, Ontwricht, De onschuldigen, Blijf dichtbij

Uitgeverij: De Boekerij (2011) - 350 blz.
Oorspronkelijke titel: Live Wire - Vertaling: Martin Jansen in de Wal

dinsdag 22 juli 2014

IV - Arjen Lubach

Wanneer Elsa op haar vakantieadres in Zuid-Frankrijk hoort dat haar vader is vermoord, neemt ze direct het eerste vliegtuig terug naar Nederland. Eenmaal in Amsterdam ontdekt ze dat haar vader, een emeritus hoogleraar, een groot staatsgeheim op het spoor was, waarvan het uitlekken onvoorstelbare gevolgen zou hebben.
Met de hulp van Maarten van Eck, de beroemde televisieprofessor, besluit Elsa door te gaan waar haar vader is gebleven. Wat hebben de geschriften van Cicero met het geheim te maken? En wie is toch de mysterieuze Vier? Terwijl ze op de hielen wordt gezeten door politie én moordenaars, volgt er een ijzingwekkende achtervolging van 24 uur, een rit die leidt van Amsterdam, via de Noord-Hollandse duinen, naar Zuid-Frankrijk.

***

Arjen Lubach heeft met IV een mooi geconstrueerde vlotte thriller afgeleverd. Hij had al drie romans op zijn naam staan en is ook schrijver van scenario's voor film en theater. In IV zijn eerste en tot nu enige thriller is dit duidelijk te merken, hij zegt dit trouwens zelf in een interview, IV is een script in boekvorm.
De zoektocht van Elsa is een soort van puzzel geworden. Haar vader speelde met haar vroeger al dit spelletje maar nu is het menens geworden, Elsa's leven staat op het spel. Wat volgt is een heel erg spannende tocht doorheen de stad aan de hand van de cryptische aanwijzingen van haar vader. Je ziet het helemaal voor je, als een film met veel actie. Knap gedaan. Wat je niet moet verwachten is enige diepgang of uitwerking van de personages. Alles in functie van de spanning en actie, maar daar is niets mis mee.
Tussendoor krijgt de lezer dan nog enige Nederlandse geschiedenislessen mee, gelukkig beperkt zodat de vaart in het verhaal blijft
De plot van IV is spijtig genoeg niet helemaal geloofwaardig maar zit wel knap in elkaar. Het is een goede thriller met een zeer filmisch geschreven verhaal, actie en spanning staan centraal.

Uitgeverij: Podium (2013) - 314 blz.

maandag 7 juli 2014

Silo - Hugh Howey

In een geruïneerd en giftig landschap leeft een gemeenschap in een gigantische ondergrondse silo. Honderden meters onder de aardoppervlakte wonen de mensen er in een streng gereguleerde maatschappij. Sheriff Holston, jarenlang een trouwe aanhanger van de wetten van de silo, breekt onverwachts het allergrootste taboe: hij wil naar buiten.
Holstons noodlottige beslissing ontketent een reeks drastische gebeurtenissen. Een onwaarschijnlijke kandidaat wordt aangewezen om hem te vervangen: Juliette Nichols, die alles weet van machinereparatie, maar weinig kennis van de wet heeft. Juliette zal al snel ontdekken hoe gebroken haar wereld eigenlijk is, terwijl de silo wordt geconfronteerd met wat haar bewoners nooit zelfs maar hebben durven fluisteren. Opstand.

*****

Hugh Howey publiceerde Silo aanvankelijk als e-books in vijf delen en dan nog in eigen beheer. Wegens het grote succes verscheen het geheel onder de naam Wool als e-book en werd het ook uitgebracht in papieren vorm. Een schot in de roos. Silo is ondertussen in verschillende talen uitgebracht en de filmrechten zijn ook al verkocht.
Silo is een mooi opgebouwd boek. Het gaat niet zo geweldig snel van start, de auteur neemt zijn tijd om de sfeer in de silo te beschrijven en zijn karakters te typeren. Hij valt daarbij nogal eens in herhaling, het afdalen en beklimmen van de centrale en oneindig lange wenteltrap, 150 verdiepingen maar liefst, wordt net een keer teveel beschreven. Langs de andere kant typeert het wel het leven in een silo, het stoort niet echt maar het vertraagt wel het verhaal, zeker in het eerste deel. Maar eenmaal dit deel voorbij en de opstand kan beginnen, is er geen houden meer aan, het verhaal dendert voort. Het is super spannend.
Het boek mag zich dan wel afspelen in de verre toekomst, de mensen zijn en blijven mensen zoals in het hier en nu. Hugh Howey heeft ze realistisch neergezet. Hij roept ook enkele ethische vraagstukken op zoals bijvoorbeeld waarom mensen aan wetten en regels onderwerpen, of is het beter aan mensen de waarheid vertellen of ze voor het algemene goed toch maar onwetend laten. Dit maakt dat deze thriller net dat ietsje meer heeft dan een gewoon spannend boek. 
Silo is een thriller debuut dat meer dan geslaagd is. In eerste instantie kreeg het vier sterren van mij, maar het werd zo spannend en het was een fenomenaal plezier om het te lezen dat het toch een sterretje bijkrijgt. Ook al omdat het de lezer meer dan uitnodigt om het vervolg te gaan lezen, ze zouden klaar liggen en waarschijnlijk nog dit jaar verschijnen. Daar kunnen we alleen maar blij om zijn.

Uitgeverij: Querido (2013) - 413 blz.
Oorspronkelijke titel: Wool - Vertaling: Esther Ottens