Strandmoord - Johan Theorin

Op een verlaten strand van Öland legt een man een rozenkrans neer, kort daarna komt hij om in een abrupte rotsverschuiving. Politiecommissaris Tilda Davidsson start een onderzoek naar deze mysterieuze dood. Onder de krans ontdekt ze botresten van een man die voor het laatst levend is gezien in gezelschap van de 86-jarige schipper Gerlof, een familielid van Tilda. Al snel blijkt de moord op het strand nog maar het begin...

*****

Johan Theorin heeft met Strandmoord toch nog een vijfde deel toegevoegd aan de reeks De vier seizoenen van Öland waarmee hij in 2007 debuteerde en tevens internationaal doorbrak, er zit wel een kleine tien jaar tussen dit vijfde en het vorige deel. Het is een heel erg goed boek geworden waarin we verschillende personages van de vorige boeken herkennen en daar zijn we zeker niet rouwig om, integendeel. Theorin is een Zweedse journalist en auteur van 6 boeken tot nu toe, zijn roots liggen in Öland waar hij ook veel tijd doorbracht en zijn verhalen zijn dus zeer levendig en waarheidsgetrouw en dat komt het leesplezier alleen maar ten goede.

De auteur maakt gebruik van verschillende verhaallijnen in het boek met een 70 jaar tijdsverschil ertussen, elk hoofdstuk krijgt netjes een tijdsaanduiding en plaats of persoon in de titel, toch als het zich niet in het heden 2001 afspeelt. In eerste instantie is naast de hedendaagse lijn het verhaal van Gerlof Davidsson uit december 1951 van belang, hij bezat toen nog zijn eigen boot De Golvenjager. De gebeurtenissen van toen drukken nog altijd hun stempel op de nu 50 jaar oudere Gerlof. In het begin van het boek zijn er dan nog drie gebeurtenissen die een rol spelen in het verhaal, eentje in 1939, een tweede in 1968 en het derde is dan in het nu.

Tilda Davidsson is het achternichtje van Gerlof en haar hebben we reeds leren kennen in Nachtstorm, het herfst-deel in de reeks en boek 2. Zij is politiecommissaris, krijgt hulp van een stagiair en krijgt de dood van Helge Lundin en de vondst van de oude botresten op haar bord. Gerlof heeft niet echt veel te doen in het verzorgingstehuis en uiteindelijk kan hij het niet laten om ook op onderzoek uit te gaan, ze ontdekken immers dat er ergens misschien een verband zou kunnen zijn met zijn boot in december 1951. Er worden ook nog brieven gevonden op de botresten die dan ook nog eens dateren uit 1929, nog een link om te onderzoeken.

Het was heel mooi om dit onderzoek te lezen, langzaamaan duiken er puzzelstukjes op maar het blijkt niet evident om ze aan elkaar te kunnen koppelen. Theorin heeft dit heel erg goed verhaald en met psychologische duiding en persoonlijke issues tussen de spelers. Het leest dus vaak als een roman en op een kalm tempo. En toch heeft de auteur er spanning weten in te brengen, op een subtiele wijze maar onmiskenbaar. Het leesplezier wordt door de afwisseling ook nog verhoogd, de belevenissen van Gerlof in het verzorgingstehuis dragen daar ook hun steentje toe bij.

Strandmoord is een meer dan goed verhaal geworden, Johan Theorin heeft immers een uitmuntend verhalend vermogen. Hij heeft zowel roman- als thrillerelementen in zijn boek verwerkt en zijn uitdieping van de personages en situaties is net niet te weinig of te veel, het leesplezier van dit boek ligt dus hoog. Laat ons hopen dat Theorin nog niet uitverteld is. Hij ontving voor zijn boeken verschillende prijzen, terecht!

Eerder: Schemeruur, Nachtstorm, Steenbloed, Sint-Psycho, Grafheuvel

Uitgeverij: De Geus (2023) - 480 blz.

Oorspronkelijke titel: Benvittring (2021)

Vertaling: Marieke Otte

De beeldhouwer - Chris Carter

Een student verpleegkunde krijgt de schrik van haar leven als ze haar patiënt, officier van justitie Derek Nicholson, op brute wijze vermoord in zijn bed aantreft. De moord lijkt zinloos, aangezien hij terminaal ziek was en nog maar kort te leven had. Wat profiler Robert Hunter en zijn collega Carlos Garcia het meest schokt, is de aanwijzing die de moordenaar heeft achtergelaten. Waarom zou hij met de politie willen communiceren?

Terwijl Hunter en Garcia hun onderzoek starten, wordt er een lichaam gevonden dat op dezelfde manier is toegetakeld. De seriemoordenaar ziet zichzelf als kunstenaar, concludeert Hunter, die door zijn ervaring precies weet hoe dit soort verknipte geesten denken. En juist dat vermogen zou ditmaal weleens zijn doodvonnis kunnen betekenen…

****

Chris Carter blijft met dit boek in de traditie van zijn vorige boeken met weer een geweldig inventieve seriemoordenaar, de gruwelijkheid en bloederigheid lijkt echter wel met elk boek te escaleren.

De auteur heeft er een handje van om je steeds onmiddellijk in het verhaal te smijten en het is totaal geen probleem om er in te blijven ook. Zijn boeken lezen echt wel als een trein met snelle hoofdstukken en acties die elkaar ook steeds sneller opvolgen. Het was weer een plot om U tegen te zeggen ook al had ik af en toe het gevoel dat ik het al wel eens gelezen had. Maar dan komt hij toch telkens weer met iets nieuws af en loopt de spanning weer op.

Net zoals ik over het vorige boek al zei, is er weinig persoonlijke opvolging van de vaste personages en dat blijft toch een beetje spijtig. De focus ligt op het verhaal en het spannende verloop ervan en dit is uiteraard zeer te appreciëren. En het loopt ook dit keer verrassend af, deze zag je helemaal niet aankomen wat een belangrijk pluspunt is.

Ik ben absoluut fan van deze schrijver, spanning, verrassende plotwendingen in een verder uitmuntende plot en een hoog leesplezier gehalte. Toch maar een vier sterren wegens het ontbreken van de seriële elementen en omdat het af en toe toch niet helemaal origineel was. Ook de uitspraak "Dat meen je niet!" was weer overvloedig aanwezig en bleef irritant. Ik kijk zeker uit naar een volgende boek, de inventiviteit en de spanning tijdens het lezen, bezorgen je immers een waar leeshoogtepunt.

Eerder: De Crucifix Killer, Gezicht van het kwaad, Jager in de nacht

Uitgeverij: Harper Collins (2023) - 380 blz.

Oorspronkelijke titel: The Death Sculptor (2012)

Vertaling: Henske Marsman

Een dans met draken #1 - George R.R. Martin

Oude vetes, nieuwe strijd

In het oosten regeert Daenerys Targaryen met haar drie draken over een stad van stof en bloed. Maar Daenerys heeft vele vijanden die niets liever willen dan haar zo snel mogelijk onttronen. Wanneer de vijandelijke legermachten optrekken, is er evenwel één jongeman die met een heel speciale reden op zoek gaat naar de drakenkoningin. Is hij de verlosser waar zo reikhalzend naar wordt uitgezien?

In het hoge noorden, machtig en onaantastbaar, verrijst de Muur. Daar wacht Jon Sneeuw, 998e opperbevelhebber van de Nachtwacht, de grootste uitdaging van zijn loopbaan als hij zowel binnen als buiten de Muur vijanden het hoofd moet bieden.

***

Dit boek is het eerste deel van het vijfde boek in de serie Een lied van ijs en vuur van de hand van George R.R. Martin, en is in totaal het zesde boek. Het boek was weer een dikkertje geworden en dus is hij net zoals het derde boek uitgegeven in twee delen. Dit om het even netjes te schetsen want afhankelijk van de uitgave staat er boek 6 of 5 op de cover. Dit was de nieuwere uitgave en daarmee boek 6. Een dans met draken prijkt dus op de cover en dit deel titelt Oude vetes, nieuwe strijd.

Voor de goede orde heeft Martin aan het begin van het boek in het kort nog even geschetst waar we zitten met de chronologie. Beetje verwarrend toch in feite, dit eerste deel van boek 5 loopt min of meer synchroon met boek 4 Een feestmaal voor kraaien en neemt dus de draad op waar Een storm van zwaarden geëindigd is. Volgens zijn zeggen komen in deel 2 van boek 5 beide boeken samen wat betreft tijdsspanne en treden alle hoofdpersonages weer aan.

Oude vetes, nieuwe strijd focust op het noorden, Slot Zwart en de Muur en op de overkant van de zee-engte, Pentos, Volantis en de Baai der Slavenhandelaren. Zo komen we nu Tyrion Lannister, Jon Sneeuw en Daenerys Targaryen die we in het vorige boek misten terug volop tegen, anderen ook nog uiteraard en her en der zijn er enkele overlappingen wat betreft personages uit het vorige boek.

Bij het lezen van de serie ontwikkel je toch een voorkeur voor de verhalen van bepaalde personages en in dit boek kon ik voornamelijk Tyrion en Jon appreciëren, maar dan waren er ook nog wat minder boeiende personages voor mij persoonlijk en traden er ook enkele nieuwe op. Alles bij elkaar was dit toch wel een minder boek, er gebeurden weinig schokkende, vernieuwende of interessante dingen en het verhaal leek me toch wel uitgerekt. Aan het einde weet je wel dat er een en ander te gebeuren staat, het boek werkte daar naartoe en dat doet je dan weer reikhalzend uitkijken naar deel 2 van dit boek. Zoals ik al eerder zei, het lezen van deze serie is toch wel verslavend ook al lees je alles niet even graag. En aangezien alle personages in het volgende deel weer samenkomen is dit toch weer iets om naar uit te kijken.

Eerder: Het spel der tronen, De strijd der koningen, Een storm van zwaarden #1, Een storm van zwaarden #2, Een feestmaal voor kraaien

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2011) - 673 blz (675-736 appendices)

Oorspronkelijke titel: A Dance with Dragons - Dreams and Dust

Vertaling: Renée Vink, Jet Matla, Niels van Eekelen

Jager in de nacht - Chris Carter

Een onbekende vrouw wordt dood aangetroffen in een verlaten slagerij. Haar lichaam heeft geen verwondingen, maar haar lippen zijn zorgvuldig dichtgenaaid. Pas tijdens de autopsie ontdekt de patholoog hoe gruwelijk de daad werkelijk is…

Profiler Robert Hunter en zijn partner Carlos Garcia worden op de zaak gezet om de dader te achterhalen. Maar wanneer hun onderzoek botst met een vermissingszaak, die door een privédetective wordt onderzocht, rijst bij Hunter het vermoeden dat de moordenaar het op meerdere vrouwen gemunt heeft. De jacht op deze obsessieve moordenaar, een stalker voor wie liefde veranderd is in haat, is nu pas echt geopend.

****

Chris Carter is aan een succes serie bezig met Robert Hunter en hij weet waarover hij schrijft, hij studeerde psychologie met als specialisatie crimineel gedrag. Het heeft nochtans even geduurd vooraleer zijn werk in Nederlandse vertaling verscheen. Zijn eerste boek De Crucifix Killer verscheen bijna dadelijk in vertaling maar pas met de heruitgave in 2021 en dan nog onder een andere naam, werden daarna ook de overige titels vertaald. Boek 5 staat voor volgend jaar op de planning. Gelukkig want het is wel een erg goede reeks, als je van spanning, een goede plot en een vlot lezend boek houdt, zit je met Carter helemaal goed.

Het zijn niet van de minste misdaden waarrond hij een verhaal maakt en is het een plot om U tegen te zeggen. De moorden zijn misselijkmakend, als lezer kun je je maag wel in orde houden maar dat kan niet gezegd worden van de rechercheurs. Toch best om je niet een al te levende voorstelling te maken van de plaats delicten.

Er wordt een goed onderzoek gevoerd en het was weer fijn om dit proces te kunnen lezen. Chris Carter heeft er een handje van om de spanning zorgvuldig op te bouwen, je hebt de neiging om steeds sneller te willen lezen, het puntje van je stoel blijft zeker niet onbezet. Ook nu is het immers weer een race tegen de klok, altijd een goed trucje uiteraard en daar klagen we absoluut niet over. En met interessante personages en af en toe een beetje humor kan het verhaal niet meer stuk. Ik moet wel opmerken dat er zo goed als geen psychologische uitwerking van de personages is, het verhaal en de spanning primeren.

Ook nu een kleine noot net zoals in het vorige boek, de auteur of de vertaler, dat kan ik niet uitmaken, gebruikt weer net teveel de uitspraak 'Dat meen je niet' aan het einde van verschillende hoofdstukken en dat begon me echt wel te ergeren. Maar zoals ik al zei, dit is een kleine voetnoot en absoluut van geen belang, het verhaal staat er en blijft er staan.

Jager in de nacht is absoluut een goed verhaal met een geweldig goed geconstrueerde plot, een iets mindere quotering dan de andere boeken omwille van de afwezige psychologische duiding van de personages, in een serie kan en moet er wat continuïteit zijn hierin en dat hebben we hier dus gemist. Maar spannend en goed geschreven was het heel zeker.

Eerder: De Crucifix Killer, Gezicht van het kwaad

Uitgeverij: Harper Collins (2022) - 380 blz.

Oorspronkelijke titel: The Night Stalker (2011)

Vertaling: Henske Marsman