Lichaamstaal - A.K. Turner

Als de doden spreken, luistert ze...

Cassie Raven werkt overdag in het mortuarium, en in haar vrije tijd volgt ze een taxidermiecursus. Ze weet dat mensen haar baan maar raar vinden - want waarom zou iemand lijken opensnijden? Maar zij weten niet wat Cassie wél weet, namelijk dat de doden gewillig prijsgeven wat er met hen is gebeurd.

Ze heeft al vele lichamen op haar snijtafel gehad maar ze hoefde nog nooit het mes te zetten in iemand die ze kende. Iemand die heel veel voor haar betekende. Geraldine Edwards, de docent die ervoor zorgde dat Cassie op het rechte pad terechtkwam. De patholoog zegt dat Geraldines dood een ongeval was. Maar het lichaam vertelt Cassie een ander verhaal...

*****

A.K. Turner (1959) is van oorsprong journaliste en werkt als tv-producent en documentairemaker van onder andere true crime. Ze woont in Oost-Londen waar een grote Poolse gemeenschap zijn thuis heeft en daar maakt ze in haar boeken gebruik van. Ze schreef eerder onder het pseudoniem Anya Lipska drie misdaadromans, onder haar eigen naam A.K. Turner is zopas een derde boek in Nederlandse vertaling in de Cassie Raven-serie verschenen, de eerste verscheen in 2020. Ze schreef al van kind af kortverhalen, gedichten en toneelstukken. Door haar werk kreeg ze veel ideeën en zo bedacht ze personages en verhalen en sinds 2013 liggen haar boeken dus in de winkelrekken.

Dit is een thriller die werkelijk alles heeft wat hij moet hebben en dan hebben we het over de verrassende en interessante personages met een excentriek kantje maar zeker ook over de plot en de opbouw ervan. De schrijfstijl is dan ook nog eens heel vlot én Turner hanteert een humoristische stijl. Dat het ook nog heel erg spannend was, hoeft geen betoog.

Cassie Raven is zo een personage dat je onmiddellijk in je hart sluit. Ze werd opgevoed door haar grootmoeder nadat haar ouders omkwamen bij een verkeersongeval toen ze nog jong was. En nu heeft ze moeite met relaties. Ze had vanzelf aan de onderkant van de samenleving terecht kunnen komen maar werd gered door mevrouw E, een docente die in haar geloofde en waardoor ze er toch in slaagde om een diploma te halen. 

Een tweede hoofdpersonage is Phyllida Flyte en zij is de politieagente waar Cassie mee te maken krijgt op haar werk in het mortuarium waar ze senior obductieassistente is. Ook Flyte worstelt met een trauma en Camden is een nieuwe start voor haar, ver weg van Winchester waar ze daarvoor werkte bij Zware Misdrijven.

Turner heeft een originele plot bedacht en deze heeft ze zorgvuldig opgebouwd met vele verrassende plotwendingen maar ook met een zeer goede psychologische duiding. Als lezer leer je zeker ook nog wat bij over mortuaria en het onderzoeken van lichamen. Cassie behandelt haar 'klanten' op een zeer menselijke manier en dat was verfrissend. Er zit ook een beetje een paranormaal kantje aan, Cassie luistert naar de lichamen en ze vertellen haar dingen.

A.K. Turner heeft met Lichaamstaal een geweldig goede thriller afgeleverd, dat is misschien al wel duidelijk ondertussen. Het is geschreven met veel flair, humor en met schitterende personages die je recht naar het hart gaan en het is dan nog super spannend. A.K. Turner is voor mij onmiddellijk beland in mijn toplijst van auteurs, een schrijfster naar mijn hart!

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2023) - 413 blz.

Oorspronkelijke titel: Body Language

Vertaling: Harmien Robroch

Alaska - Anna Woltz

Op de eerste dag van het schooljaar weet Sven het zeker: hij moet een briljante stunt uithalen. Anders is hij meteen die zielige jongen uit 1b.

Parker wil juist onzichtbaar zijn. Ze heeft net de ergste zomer van haar leven achter de rug en vertrouwt niemand meer. Dan ontdekt ze dat Alaska, de hond die eerst van háár was, nu bij Sven woont - als zijn hulphond.

Overdag wil Parker niks te maken hebben met Sven, dus er zit maar één ding op. Als ze Alaska ooit nog wil zien, moet dat 's nachts.

*****

De Nederlandse Anna Woltz (Londen, 1981) schreef al vanaf haar vijftien jaar columns over haar leven op school die werden gebundeld in Overleven in 4B (1998), in 2002 kwam dan haar eerste kinderboek uit: Alles kookt over. Woltz is niet meer gestopt met schrijven en heeft ondertussen bijna 30 boeken op haar naam staan én in vele vertalingen en waarvoor ze ook nog verschillende prijzen ontving, enkele zijn zelfs verfilmd. Het lezen en schrijven zit bij Woltz in het bloed en ze is nu voltijds schrijfster, ze studeerde geschiedenis in Leiden. Alaska werd bekroond met een Zilveren Griffel (2017), de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen (2018) en in Frankrijk de Prix Bermond-Boquié (2023).

Inhoudelijk is dit een rijk boek en de thema's zijn heel erg goed uitgewerkt. Afwisselend zijn de twee hoofdpersonages aan het woord en beiden in de ik-vorm. Sven moet zijn eerste schooldag in een nieuwe school door zien te komen omdat hij wegens zijn ziekte het vorige schooljaar weinig tot niet naar school is kunnen gaan. Hij heeft nog maar 1 jaar epilepsie en dan heeft hij ook nog maar net een hulphond gekregen waar hij ook al niet mee opgezet is, hij wil immers niet ziek zijn en heeft de epilepsie nog helemaal niet aanvaard.

Parker is een buitenbeentje en heeft moeite om zich in de klas te zien, ook zij heeft het moeilijk om te aanvaarden, zichzelf dan. Ze mist haar hond verschrikkelijk die ze een jaar had maar die weg moest en daarbij heeft ze dan ook nog een traumatische ervaring opgedaan dat ze ook nog geen plaats heeft kunnen geven en waaronder ze lijdt.

Het verbindende element tussen Sven en Parker is dus de hond maar zo zien zij het geen beiden niet, de ene wil de hond niet en de andere wil hem terug want het blijkt haar hond te zijn geweest. De eerste schooldag verloopt voor beiden slecht en ze komen tegenover elkaar te staan. Het verhaal dat zich dan ontwikkelt is boeiend en spannend en legt doorheen het verhaal de pijnpunten bloot van deze twee personages.

De auteur heeft een heel erg goed beeld geschetst van het leven van een epilepsiepatiënt en ook hoe een hulphond hier kan helpen, een situatie waar je niet dadelijk aan zou denken. Ook het leven van een jongere na een traumatische ervaring doet je de ogen openen. Kinderen en jongeren worden heel vaak vergeten als een gezin in een situatie van bijvoorbeeld verlies of geweld terechtkomt. Woltz heeft dit op een subtiele wijze aan de kaak gesteld.

Het was een heel erg mooi verhaal, Woltz heeft de ontwikkeling van de relatie tussen de twee jonge tieners op een boeiende manier vormgegeven en je kan niet anders dan meeleven met de twee jonge mensen. Beiden hebben een trauma en zijn gekwetst en de auteur laat zien dat er door kleine dingen te veranderen en te durven er toch vriendschappen kunnen ontstaan ook al lijkt het op het tegendeel.

Alaska is een heel erg mooi verhaal met mooie en ook verrassende thema's en het werd zelfs spannend, ook van dit boek zou een mooie film gemaakt kunnen worden. De schrijfster heeft me absoluut te pakken. Een aanrader voor iedereen!

Uitgeverij: Querido (2016) - 184 blz.

Adem - Joachim Meire

Leer je ademhaling te controleren voor minder stress en een gezonder leven

Joachim Meire is een internationaal erkende yogadocent. Toch heeft hij zelf ook gevoelige longen die hem ertoe noopten om zich te verdiepen in ademhalingstechnieken. Zo bleek dat 80% van de bevolking verkeerd ademt of niet weet hoe ze hun ademhaling kunnen inzetten om kwalen te voorkomen of te helpen herstellen.

De auteur nodigt je uit om zelf aan de slag te gaan met een reeks ademhalingsoefeningen zodat je stress en angsten beter de baas kunt, je je weerstand optrekt, je beter slaapt, je allergieën en astma een halt toeroept. In een volgende stap wordt ademhaling ook een middel om een spirituele ervaring op te doen, teruggaand op eeuwenoude tradities.

Dat is de kracht van... adem!

Joachim Meire beoefent yoga sinds 1999 en richtte een ondertussen erkende yogaschool op. Hij begeleidt yogasessies, geeft workshops, retreats en gespecialiseerde professionele yogaopleidingen. Hij is medeauteur van het boek Yoga met Evy en auteur van Het no-nonsense yogaboek, Adem en recent van De zee die geeft. Hij heeft een medische achtergrond en expertise in anatomie.

Dit is duidelijk als je dit boek Adem leest, de auteur heeft beslist een grondige kennis van de wetenschap rond ademen en ademwerk en baseert zich op wetenschappelijk onderzoek maar evengoed op zijn uitgebreide ervaring rond vrijduiken en door zijn ontmoetingen met andere experts. Soms moet je bij de les blijven om zijn medische uiteenzettingen goed te kunnen volgen, maar ze zijn zeer begrijpelijk en leesbaar uitgelegd. En hij gebruikt heel wat voorbeelden om het te verduidelijken.

Het boek bestaat uit 4 grote delen waarvan de tweede het grootste deel in beslag neemt. In deel 1 legt hij uit hoe ademen precies werkt, vervolgens verduidelijkt hij 'ademwerk', deel 3 gaat dan over de voordelen van 'minder ademen' en deel 4 over 'de adem vasthouden'. Na elk deel laat hij via een interview een expert aan het woord. Joachim Meire heeft zich onder andere laten inspireren door Wim Hof alias 'The Iceman' en bekend van de 'Wim Hof Method', een techniek die ademhaling, koudetraining en mindset combineert.

Tussendoor krijgt de lezer verschillende praktische ademhalingsoefeningen voorgeschoteld maar de auteur maakt ook zeer duidelijk dat je vooral deze moet doen waar je je comfortabel bij voelt, je hoeft ze niet strikt te volgen maar een eigen interpretatie kan zeker. Ademen en oefeningen rond ademhaling zijn belangrijk voor je gezondheid en kunnen deze sterk verbeteren. Ademen is van levensbelang en dat kan ieder van ons wel beamen maar als je niet wist dat je er je eigen gezondheid mee kan vooruithelpen dan is je dat wel zéér duidelijk na het lezen van dit boek. Er is de laatste decennia een toenemende belangstelling voor ademwerk en dan denken we vooral aan het ondertussen populaire yoga.

Adem is een heel erg interessant boek over ademen en gezondheid dat heel erg vlot geschreven is en ook zo leest. En je steekt er absoluut iets van op, al is het maar dat je via goed en juist ademen je gezondheid kan verbeteren. Een aanrader!

Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts (2022) - 198 blz.

Vrij spel - Richard Powers

Vier dolende zielen komen bijeen op het eiland Makatea, een door de geschiedenis geteisterde stip in de Stille Oceaan waar het volgende grote avontuur van de mensheid wordt voorbereid: de kolonisatie van de zee door middel van drijvende, autonome steden.

De tweeënnegentigjarige zeebiologe Evie is er om nog één keer met haar geliefde reuzenmanta's te duiken. Kunstenares Ina keerde er ooit terug na omzwervingen in Amerika, en probeert nu in rust te creëren. Haar partner Rafi heeft haar daar na jaren als door een wonder teruggevonden. En diens oude studievriend Todd, nu een AI-pionier, gaat erheen om de natuurlijjke grenzen van de mens te verleggen. Maar zullen de eilanders hun toekomst opnieuw in de waagschaal stellen? Hun bedreigde paradijs vormt het decor van een krachtmeting tussen natuur en mens, klimaat en kapitaal, en tussen de concrete en virtuele werkelijkheid.

****

Richard Powers (Evanston, 1957) was als tiener bezig met muziek, hij zong maar speelde ook verschillende instrumenten en dit is een thema dat al eens durft opduiken in zijn boeken. Hij begon aan een studie fysica, wetenschap zit ook volop verweven in zijn boeken, maar schakelde al snel over naar Engelse literatuur waarin hij een master haalde. In 1985 schreef hij zijn eerste boek, zijn bekendste boeken zijn Het zingen van de tijd, Orfeo, Tot in de hemel en Verwilderd, Powers stond verschillende keren op de shortlist van o.a. de Booker Prize en hij ontving verschillende prijzen waaronder de Pulitzer Prize voor Tot in de hemel.

Klimaatverandering is toch wel een thema dat Richard Powers nauw aan het hart ligt en in Vrij spel heeft hij dit verweven met verschillende andere thema's en dat zijn er een heleboel. Om er maar enkele te noemen: oceanografie, de opkomst van de computer en later A.I., schaken en Go-spel, kleine gemeenschappen, vriendschap, racisme en kolonialisme. Het boek staat bol van de vele thema's en toch heb je absoluut niet het gevoel dat het teveel is, nee, de auteur is er in geslaagd om het boek zo te construeren dat je er stapsgewijs in meegaat en al zeker door de verbanden die hij legt tussen de thema's. Het centrum van het verhaal is ditmaal de onmetelijke en ontzagwekkende oceaan en Powers heeft het zo gebracht dat je tussendoor toch wat opzoekwerk verricht hierrond.

Ook de intermenselijke relaties is hier een belangrijk element en dan heeft hij het over vriendschappen, liefdesrelaties maar ook over gemeenschappen. Verrassend was dat hij kolonialisme heeft beschreven in een setting waar je er minder aan zou denken maar die toch wel zeer actueel is, kolonialisme is zeker niet iets uit het verleden.

In dit boek zijn er vier protagonisten en twee tijdszones. De hoofdstukken in cursieve tekst vertellen het verhaal van Rafi en zijn studievriend Todd en dit door de ogen van deze laatste, in de ik-persoon en chronologisch. Daarnaast is er het verhaal van de nu 92-jarige Evie, hoe het kwam dat zij zee-biologe geworden is tot ze uiteindelijk ook op het kleine eilandje Makatea belandt. Het verhaal in het heden speelt zich op dit eiland af, dit was ook al super interessant.

Vrij spel oftewel Playground, de originele titel, is absoluut een 'rijke' roman geworden met vele interessante thema's. Het leest enorm vlot en dit komt zeker ook door het hoge 'romangehalte'. Net zoals in Tot in de hemel en Verwilderd heb je heel wat om over na te denken, als je zou willen natuurlijk, en dit is te danken aan de vele actuele thema's maar ook aan de mooie en goede opbouw van het boek. Richard Powers neemt zijn tijd voor het schrijven van een boek maar het resultaat mag er dan ook wezen, de vele nominaties en prijzen die zijn boeken ontvangen getuigen hiervan. Vrij spel is absoluut een aan te raden boek.

Eerder: Tot in de hemel, Verwilderd

Uitgeverij: Atlas Contact (2024) - 424 blz.

Oorspronkelijke titel: Playground

Vertaling: Jelle Noorman

De slag om Rust en Vreugd - Hendrik Groen

Op een zonnige dag in april nam weduwe Emma Quaadvliegh, op zoek naar afleiding en niet gehinderd door al te groene vingers, een tuint met huisje op volkstuincomplex Rust en Vreugd. Ze maakte er nieuwe vrienden, maar werd ook geconfronteerd met een wondere wereld van heggencontroles, bouwcommissies en kinnesinne tussen 'oude' en 'nieuwe' tuinders. Samen met haar tuinvrienden, verenigd in het licht subversieve clubje Klavertje Vier, wist ze de macht van voorzitter Harm van Velsen te ondermijnen.

Inmiddels zit Emma's eerste tuinjaar erop en hoopt ze dat de naam van het tuincomplex zich in het nieuwe seizoen wat meer zal waarmaken. Zij, haar nieuwe hondje Nelson en haar lievelingsbuurvrouw Roos hebben er hoe dan ook weer zin in. maar de meningsverschillen over de manier waarop het park bestuurd moet worden, sluimeren als een veenbrand die elk moment weer kan oplaaien. Een vonkje is genoeg: ruzie over overhangende takken en slecht georganiseerde ledenvergaderingen, gifspuiters en onkruidkwekers. Maar de grootste dreiging komt van de kant van de gemeente. Dat wordt, zoals Roos het uitdrukt, de dood of de gladiolen.

***

Hendrik Groen, pseudoniem van Peter de Smet, is een Nederlands schrijver die in 2014 debuteerde met Pogingen iets van het leven te maken - Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83¼ jaar waarvan 2 jaar later het vervolg verscheen. De auteur oogstte succes met de boeken en ondertussen zit hij al aan zijn tiende. Zijn eerste twee boeken werden verfilmd als televisieserie en ook van Rust en Vreugd is er een tv-serie in de maak, deze zou voor het najaar van 2025 zijn.

De personages van Hendrik Groens boeken zijn steevast gewone Nederlandse mensen en meestal net ietsje ouder. En de verhalen en de situaties die hij beschrijft zijn helemaal 'uit het leven gegrepen', je ziet het echt allemaal zomaar gebeuren bij je thuis, buren of familie. Ook De slag om Rust en Vreugd is zo een boek dat je je zo kunt voorstellen in het dagelijkse leven en daar hoef je zeker geen tuintje voor te hebben, het kan in allerlei situaties van toepassing zijn. Meestal stralen zijn boeken een grote positiviteit uit en zijn grappig maar dit is hier toch minder het geval dan je zou verwachten, er was zelfs vijandigheid te lezen en dat verwachtte je dan weer helemaal niet.

De auteur heeft in dit verhaal wel een thema uitgewerkt dat voor veel mensen zeer herkenbaar is, de gemeente die omwille van het 'algemeen belang' stukjes natuur wil opofferen en daardoor tweespalt zaait, zo ook dus binnen het volkstuincomplex 'Rust en Vreugd'. Over natuurbehoud dus maar ook het klimaat komt even ter sprake, absoluut een actueel thema en 'dichtbij huis' zoals ze zeggen.

De slag om Rust en Vreugd is een vlot en gemakkelijk te lezen boek over 'het leven zoals het is' of 'uit het leven gegrepen'. Ook van dit boek kun je je de verfilming ervan absoluut voorstellen.

Eerder: Pogingen iets van het leven te maken, Zolang er leven is, Leven en laten leven, Opgewekt naar de eindstreep, Rust en Vreugd, Groetjes uit Benidorm

Uitgeverij: Meulenhoff (2025) - 237 blz.

De rivier - Ariel Lawhon

Het waargebeurde verhaal van een vroedvrouw die weigerde de waarheid te verbloemen

1789. Wanneer de rivier van het plaatsje Hallowell dichtvriest en er onder het ijs een dode man blijkt te liggen, wordt Martha Ballard gevraagd het lijk te schouwen. Als vroedvrouw weet zij precies wat er speelt in het dorp en in haar dagboek houdt ze niet alleen bij wie er worden geboren en overlijden, maar ook welke misdaden er achter gesloten deuren plaatsvinden.

Al snel is Martha ervan overtuigd dat het om een moord gaat, maar de lokale dokter zet haar vermoedens weg als roddelpraat. Daarom besluit ze zelf op onderzoek uit te gaan. Haar zoektocht onthult niet alleen details over de moord, maar legt ook de onmogelijke positie van vrouwen bloot in een wereld waar mannen de baas spelen.

****

Ariel Lawhon (Taos, New Mexico, 1978) is auteur van ondertussen 6 historische romans en een kortverhaal en ze werd in verschillende talen vertaald. In het Nederlands is er slechts eentje maar door het succes van deze kan daar wel eens verandering in komen. Ze heeft een uitermate vloeiende schrijfstijl die heel erg vlot leest maar ook het verhaal is zeer boeiend, het is een boek waar je in geen tijd door bent.

In een laatste hoofdstuk ontwart de auteur in een tiental bladzijden het verhaal en onderscheidt ze de fictie van de waarheid. Ze heeft zich laten inspireren op het échte dagboek van Martha Ballard en het is bijna een wonder dat dit de tijd heeft overleefd, gelukkig maar want anders hadden we dit indrukwekkende verhaal nooit leren kennen. Lawhon zegt ook dat ze voor dit boek van haar vertrouwde werkwijze is afgeweken, ze heeft zich in dit verhaal veel vrijheden veroorloofd wat betreft data, details en zelfs daadwerkelijke gebeurtenissen terwijl ze anders veel dichter bij de waarheid blijft wat 'biografische fictie' genoemd wordt.

Martha Ballard heeft er een indrukwekkende carrière op zitten als je dit verhaal zo leest en ze moest zich duchtig weren in een mannen gedomineerde maatschappij en de situaties waren vaak heel erg schrijnend. Zelfs het rechtssysteem was gericht op mannen, vrouwen blijken minder rechten te hebben en werden door de rechtsspraak zelf nog meer onder de duim gehouden, corruptie en machtsmisbruik vierden er hoogtij. Martha had het zelf heel erg goed getroffen met haar man en door haar job probeert ze andere vrouwen te helpen en niet alleen door ze gezond en wel door de bevallingen te helpen. Ze is absoluut een intrigerende vrouw waar je alleen maar respect voor kunt hebben.

En dan speelt er daarnaast nog een rasecht misdaadmysterie waarbij het regelmatig ook nog even spannend wordt. In feite is dit boek dus een combinatie van roman en thriller en dan nog geïnspireerd op historische feiten. De ontrafeling van de misdaad is goed gedaan van de schrijfster en kan zeker tippen aan een heuse misdaadroman. De echte clou komt pas helemaal aan het einde op de proppen en er waren ook wat verrassende plotwendingen. Mooie opbouw van de plot ook.

De rivier is een verrassend goede historische thriller én roman gebleken en geschreven in een vlotte en mooie schrijfstijl. De auteur heeft terdege onderzoek gedaan naar de historische feiten en dat heeft ze dan in een levendige romanstructuur gegoten, met de personages kan je niet anders dan meeleven, ze zijn heel erg realistisch neergezet. Ik ben onder de indruk van deze eerste historische roman in Nederlandse vertaling van Ariel Lawhon, laat ons hopen dat de rest van haar werken ook vertaald worden.

Uitgeverij: Kokboekencentrum (2024) - 474 blz.

Oorspronkelijke titel: The Frozen River

Vertaling: Marijne Thomas

Bijna dood - Dr. Steven Laureys

De ervaring van je leven

Een bijna-doodervaring is een van de meest ingrijpende gebeurtenissen die een mens kan meemaken - zo intens dat het levens voorgoed verandert. De verhalen van mensen die op het randje van de dood balanceerden en terugkeerden, hebben ons altijd geboeid. De tunnel van licht, de troostende engelen en het gevoel buiten je lichaam te treden lijken universele elementen van deze ervaring te zijn. Velen zien de BDE als bewijs voor een leven na de dood of een groter, kosmisch bewustzijn. Maar wat zegt de wetenschap?

Bijna-doodervaringen intrigeren wereldvermaard neuroloog Steven Laureys al sinds hij aan zijn ontdekkingstocht door het menselijk brein begon. Met een open blik probeert hij te achterhalen wat er precies in de hersenen gebeurt: welke processen dragen bij tot de unieke ervaringen die ons begrip overstijgen? En waar zitten de misverstanden over bewustzijn? Om zo goed mogelijk te begrijpen hoe een bijna-doodervaring voelt, stelde Laureys ook zichzelf bloot aan experimenten die zijn brein in de schemerzone tussen leven en dood brachten. In dit boek lees je tot welke inzichten zijn reis hem bracht.

Dr. Steven Laureys (1968) is een internationaal vermaard Belgisch neuroloog, hij werkt aan de Universiteit van Luik en in het universitair ziekenhuis waar hij onderzoek doet naar de werking van de hersenen. Hij schrijft daarnaast ook populaire boeken over deze complexe wetenschap waarmee hij een breed publiek bereikt, op tv is hij ook regelmatig te zien.

Over bijna-doodervaringen zijn al heel wat boeken geschreven die vooral uitgaan van de verhalen van mensen en waar vaak een spirituele of religieuze betekenis aan toegekend wordt en zelfs een bewijs in gezien wordt voor leven na de dood. Steven Laureys vermeldt dit in dit boek en hij bespreekt de verschillende visies hierover, maar zijn insteek is echter helemaal anders is. Hij onderzoekt het fenomeen namelijk als wetenschapper en dit vanuit zijn uitgebreide onderzoek en ervaringen met onder andere comapatiënten maar ook met zijn kennis over de hersenen. Maar hij stelt zich open op en zijn verhaal is dus zeker niet puur wetenschappelijk. Zelf heeft hij nooit zo een ervaring gehad en hij kan dus alleen maar voortgaan op de ervaringen van anderen ook al heeft hij nog zo hard zijn best gedaan om toch enigszins dat gevoel proberen op te wekken. Dit vind hij zelf een spijtige zaak en dat benadrukt hij vaak in het boek, ook al omdat hij wil aangeven dat hij daar in tweede hand over spreekt.

Het boek bevat 18 hoofdstukken maar het is moeilijk om daar een structuur in te ontdekken, zelfs tijdens het lezen van een hoofdstuk lijkt het of de auteur meer met zijn eigen gedachtenkronkels bezig is, het geheel doet daardoor ongeordend aan en dit bevordert de leesbaarheid niet. Als hij praktische ervaringen en onderzoeken beschrijft, leest het wel vlotjes. Om bepaalde quotes of stukjes tekst te benadrukken is er voor een licht oranje kleur gekozen en dit was spijtig genoeg geen goede keuze, je ogen moesten uit hun pijp komen om het gelezen te krijgen.

Bijna dood is zeker een interessant boek als je geïnteresseerd bent in de materie maar het is zeker niet altijd even gemakkelijk te lezen, de wetenschappelijke termen durven je nogal eens om de oren vliegen ook al heeft hij het proberen eenvoudig te houden. Er ontbreekt ook een duidelijke structuur in het boek en er is geen goede opbouw naar het einde toe zodat de lezer uiteindelijk toch wat verweesd achterblijft. Maar je moet het boek niet links laten liggen, het zorgt er zeker voor dat je een bredere kijk krijgt op bijna-doodervaringen en misschien zelfs je mening kan bijstellen, ik heb alleszins mijn kennis vergroot en andere inzichten gekregen en dit was top.

Eerder: Het no-nonsense meditatieboek

Uitgeverij: Pelckmans (2024) - 243 blz. (244-255 Dankwoord en Bibliografie)