Literaire thriller.
Op de achterflap: "Wanneer de welvarende studente Kirsten wakker wordt in het ziekenhuis heeft ze er aanvankelijk geen enkele herinnering aan hoe ze daar terecht is gekomen. Ze blijkt het eerste slachtoffer te zijn van een psychopaat die algauw de 'studentenslachter' wordt genoemd en die 's nachts jonge vrouwen aanvalt en gruwelijk mishandelt met een mes. Langzaam maar zeker komen afschuwelijke details van die avond terug in haar hoofd, beelden van mannen die zich over haar heen buigen en van een koude hand die haar betast, en de fragmenten van een vreemd en onheilspellend lied... Naarmate Kirsten beseft dat haar leven voorgoed vernietigd is, groeit in haar een onbedwingbaar verlangen: wraak."
Dit is een al wat ouder boek van de hand van Peter Robinson (1990), die nu toch al heel wat thrillers op zijn naam heeft staan, 16 en een 17e is in aantocht. In een Nawoord legt hij zelf uit waarom het pas jaren later is uitgegeven en hij er op enkele kleine puntjes na niet veel aan gewijzigd heeft.
Ik heb nog niets gelezen van Robinson, maar blijkbaar is dit boek van een heel andere opzet dan zijn andere. Hij had behoefte aan een roman waarin de politie slechts een kleine bijrol speelde. En dat is wel het minste wat je kan zeggen van dit boek. Het verhaal is opgebouwd in twee verhaallijnen, eentje rond de studente Kirsten en het andere met ook een jonge vrouw Martha en zij is op zoek naar wraak.
Robinson heeft dat schitterend gedaan. Ondanks het feit dat het niet een échte thriller is, maar het verhaal het vooral moet hebben van zijn psychologie, gesprekken en gedachtegangen, is het toch heel spannend en leef je mee met de beide jonge vrouwen, ook al springen ze uit den band.
Ik zou dit boek vijf sterren hebben gegeven ware het niet dat er af en toe een ietsiepietsie teveel aan beschrijvingen in voor kwamen. Mij stoorde het niet omdat ik de neiging heb om daar over te lezen ;-) maar voor een nauwkeuriger lezer zou dit wel eens storend kunnen zijn. Maar schrijf maar eens een heel boek vol over een misdaad alleen gezien vanuit het slachtoffer, dat is een prestatie op zijn eigen.
Dit boek was dus absoluut een top boek om het jaar af te sluiten!
Uitg. A.W. Bruna (2010) - 246 blz. | Oorspr. titel Caedmon's Song - vertaling Valérie Janssen
Thriller.
Op de achterflap: "Agent Pendergast. Altijd onaangedaan. Totdat blijkt dat de dood van zijn geliefde vrouw Helen geen ongeluk was. Ze is vermoord, en Pendergast zal alles doen om achter de waarheid te komen.
Pendergast ontdekt dat Helen op zoek was naar een geheimzinnige neurologische vogelgriepvariant. Deze vogelgriep verveelvoudigt de hersenactiviteit van de geïnfecteerde, waardoor de patiënt extreem creatief wordt."
Ooit heb ik wel eens een boek van Preston & Child gelezen (Dans des doods). Het genre avonturen/actie is toch nog altijd één van men favorieten.
Agent Pendergast is toch wel een interessant figuur, hij spreekt zeer tot de verbeelding. Ook zijn voorliefde voor nogal excentrieke wagens trok mijn aandacht. Een geweldig personage deze Pendergast. Het was trouwens het tiende boek met hem in de hoofdrol.
Dit verhaal vond ik niet spannend op het finale spel na en het moet gezegd dat het boek een zeer hoog 'onkwetsbare held'-gehalte heeft. Maar de zoektocht naar wie Helen vermoordt heeft, is wel zeer boeiend opgebouwd ondanks het feit dat het boek aan elkaar hangt door toevallige ontdekkingen. Soms vraag je je af hoe ze in hemelsnaam met zo weinig gegevens hun conclusies kunnen trekken.
Nogal vlug werd gezegd wie de hoofddader was en gelukkig, want Pendergast zelf weet het nog altijd niet op het einde van het boek. Toch wel raar voor een op zich staand boek. En dan is er daar nog een tweede kleine verhaallijn die helemaal niet wordt opgelost of verklaard. Een groot gat dus, misschien voor een volgend Pendergast-boek?
Niettemin heb ik genoten van dit boek. En de auteurs beloven in Een woord aan de lezer te beginnen met een nieuwe thriller serie met een ietwat ongewone 'onderzoeker', te weten Gideon Crew en dat heb ik in men oren geknoopt!
Uitg. Luitingh-Sijthoff (2010) - 396 blz. | Oorspr. titel Fever Dream - vertaling Marjolein van Velzen
Roman.
Op de achterflap: "'Semper fortis', 'Wees altijd dapper', aldus het motto van de kostschool waar Tommy Bedford naartoe gaat. Het is 1959 en de school wordt bevolkt door bullebakken en sadistische leraren. De achtjarige Tommy is een eenling, geobsedeerd door cowboys en indianen, en hij heeft al zijn moed nodig om zich hier staande te houden.
Totdat zijn zus Diane, een beginnend actrice, hem meeneemt naar Hollywood. Ze verhuizen erheen voor haar grote liefde en Tommy's held: tv-cowboy Ray Montane. Maar de dreiging van de koude oorlog brengt de donkerste kanten van het leven in Hollywood naar boven, en het geluk van Tommy en Diane is slechts van korte duur. Veertig jaar later moet Tommy de trauma's uit zijn jeugd onder ogen zien, wanneer zijn eigen zoon van moord wordt beschuldigd."
Nicholas Evans debuteerde met De paardenfluisteraar (1995). Daarna verschenen De wolvenlus (1998), De rookspringer (2001) en Het keerpunt (2005). Hij neemt dus zijn tijd om een boek uit te brengen maar het is dan ook elke keer weer de moeite.
Met dit boek had ik de eerste helft niet het gevoel dat ik een super goed boek aan het lezen was vooral omdat het inhoudelijk in het begin niet zo sterk was. Er waren een aantal stukjes bij die iets minder vlot lazen en zelfs een beetje saai waren. Maar deze mening heb ik redelijk vlug bijgesteld. Evans was en is een meesterlijk verteller en ook inhoudelijk kwam het verhaal wat later toch nog in orde.
Het grootste deel van het boek is zeer meeslepend, boeiend en ontroerend geschreven, je leeft zo hard mee met Tommy en Diane. Verschillende menselijke houdingen, gedragingen en standpunten passeren de revue en doen je nadenken. De rode draad in het verhaal is dat beschuldigingen en oordelen niet altijd correct zijn, niet altijd zwart-wit. Het wordt maar weer eens duidelijk dat de media je kan laten geloven wat je wil. De verhalen 'achter' gebeurtenissen worden niet of verkeerd weergegeven en ook verkeerde interpretaties zijn schering en inslag.
De vergeving is een sterke roman over familie en hun geheimen, liefde, schuldgevoelens en uiteindelijk vergeving.
Uitg. De Boekerij bv (2010) - 332 blz. | Oorspr. titel The Brave - vertaling Sabine Mutsaers
Thriller.
Op de achterflap: "In het rustige stadje Grand Rapids, Minnesota, verdwijnt een baby uit een landhuis aan een meer. Is het kind ontvoerd of verbergt haar vader een verschrikkelijk geheim? Diezelfde nacht stuit een jonge politievrouw op een gruwelijke misdaad. Nu wil een sadistische moordenaar een dodelijk spel met haar spelen."
Het is reeds de vijfde 'Stride' thriller en mijn vierde en het was weer de max! (Verdorven, De stalker, De stripper)
Freeman slaagt er hier in om spanning te combineren met een verhaal met een zeker roman gehalte. Daar bedoel ik mee dat de auteur de achtergronden en beslommeringen van de verschillende karakters gebruikt om het verhaal vorm te geven. Dit is zoals in zijn vorige boeken maar hier toch meer uitgesproken. Het boek krijgt daardoor serieuze diepgang én leest zeer vlot.
Anders dan in zijn vorige boeken is dit boek wel heel spannend op verschillende momenten, misschien allemaal soms wat té toevallig maar het stoorde me niet.
Waar ik me soms wel vragen bij stelde, was het feit dat er twee verhalen naast mekaar spelen. Alle twee zeer interessant maar ze bleven maar naast mekaar lopen en dan moest je regelmatig eens switchen in je gedachtegang. Maar ook dat viel uiteindelijk wel mee. En op het einde was er dan toch een connectie tussen de twee.
Het einde en heel de plot trouwens, was weer zeer verrassend en origineel (ditmaal wel zonder wat humor). Freeman heeft dit weer eens zeer knap gedaan.
Uitg. The House of Books (2010) - 413 blz. | Oorspr. titel The Burying Place - vertaling Paul Heijman
Detective.
Op de achterflap: "Abigail Campano heeft in haar jarenlange huwelijk geleerd om geweld en bedrog te accepteren. Maar als ze bij thuiskomst op een insluiper stuit die met een mes in zijn hand over het dode lichaam van haar dochter gebogen staat, maakt zich een ongekende kracht in haar los. Een kracht die de man fataal wordt.
Will Trent van het Georgia Bureau of Investigation krijgt de leiding over het onderzoek, maar al snel nemen de gebeurtenissen een onverwachte wending en blijkt het om veel meer dan een gezinsdrama te gaan."
Mijn eerste Karin Slaughter en ik ben al helemaal onder de indruk. Ze heeft vooral boeken geschreven in de reeks rond Sara Linton, oftewel de Grant County-reeks, maar dit is het tweede boek met Will Trent.
Ze heeft hier een zeer boeiend verhaal geschreven dat begint met de misdaad zelf. Daarna begint uiteraard het onderzoek en dat heeft ze knap beschreven, stap voor stap. Pas helemaal op het einde wordt het duidelijk hoe alles precies in mekaar steekt. Het is niet zo dat het spannend is maar toch word je gedreven om verder te lezen. Alles zit minutieus in mekaar en haar personages zijn zeer menselijk en goed uitgewerkt. Ik vond het vooral interessant om wat meer te leren over analfabetisme, dyslexie en ook het impact van een verblijf als wees in instellingen. Het maakte het verhaal helemaal 'af'.
Het was absoluut een indrukwekkend boek en ik vraag me af waarom ik niet eerder een boek van haar heb gelezen.
Uitg. De Bezige Bij (2008) - 437 blz. | Oorspr. titel Fractured - vertaling Ineke Lenting
Detective.
Op de achterflap: "Het is altijd heet op de Strip in Las Vegas, en nu wordt het zelfs nog heter. De stad van de neonreclames wordt opgeschrikt door twee moorden - een beroemdheid is vermoord tijdens een uitspatting met een prostituee, en een schooljongen is gedood tijdens een nietsontziende overval. Twee slachtoffers die niets met elkaar gemeen hebben, twee moorden zonder motief.
De rechercheurs Jonathan Stride en Serena Dial staan onder enorme druk om deze misdaden buiten de kranten te houden. Maar dit is Las Vegas, waar niets lang geheim blijft. En al spoedig vallen er meer doden op de Strip. (...)"
Na Verdorven en De stalker is ook dit weer een knap staaltje vakwerk.
Ook nu weer heeft Freeman een schitterende plot neergezet. Van in het begin zit je in de greep van het verhaal. Ditmaal was het niet zozeer omdat het spannend was, op enkele scènes na, maar omdat het verhaal zo goed in mekaar zit. Als je veel tijd hebt, is het totaal geen probleem om je uren achtereen te vermaken met dit boek. In tegendeel, beetje moeilijk om je ervan los te rukken.
En zoals in zijn vorige boeken, had je er ook nu het raden naar wat er toch kon gebeurd zijn en bleef het verhaal je verrassen.
Zijn personages zijn zeer levensecht en menselijk. Je leeft absoluut met ze mee.
En Freeman heeft Las Vegas tot leven gebracht en dan vooral de achterkant. De corruptie, geld, prostitutie, macht, politiek, ... het komt allemaal aan bod. Het gaf een zeer verhelderend beeld van Sin City.
Freeman is zeer zeker een origineel en goed schrijver met zo nu en dan een kwinkslag om het geheel wat te ontluchten. Zijn plaats op mijn favorieten lijst is weer bevestigd.
Uitg. The House of Books (2007) - 445 blz. | Oorspr. titel Stripped - vertaling Paul Heijman
Autobiografische roman.
Op de achterflap: "Mama Tandoori is het geromantiseerde verhaal van de Indiase moeder van Ernest van der Kwast. Ze leeft bij het motto 'gratis is goed' en heeft altijd een deegroller op zak. Ook de rest van de familie is een bont gezelschap. Uncle Sharma speelde als Bollywoodster in meer dan tweehonderd films en tante Jasleen was ooit de grote atletiek-belofte van India. Zonder schroom vertelt de schrijver over de levenswandel van zijn onalledaagse familieleden, wier voetstappen nog lang in de oren van de lezer zullen naklinken."
Dit was nog eens een echt grappig boek. De auteur weet zeer relativerend te schrijven en treft altijd de juiste toon. De Indiase moeder van Ernest is een zeer kleurrijk figuur, bij momenten echt een 'bitch' maar op andere momenten krijg je er dan weer compassie mee. Ze loopt over van liefde voor haar kinderen alhoewel ze soms het bloed onder hun nagels vandaan haalt. En haar man, Theo van der Kwast ... hij berust vooral.Het is een zeer emotioneel boek. Het gaat van een glimlach tot een schaterlach. Je leeft gewoon mee met het gezin van der Kwast. Prachtig boekje!
Uitg. Nijgh & Van Ditmar (2010) - 214 blz.
Literaire thriller.
