Thriller.
Op de achterflap: "Tijdens haar spraakmakende tv-programma Op heterdaad ontmaskert Wendy Tynes de meest meedogenloze criminelen. Jeugdwerker Dan Mercer is de kroon op haar werk. Ze beschuldigt hem in de laatste uitzending onder meer van het misbruiken van een jong meisje dat hij via een chatroom heeft ontmoet...
Mercer duikt onder om te ontkomen aan wraakacties. Dan neemt hij contact op met Wendy omdat hij nieuwe informatie zegt te hebben. Voordat hij haar die kan geven, wordt hij echter vermoord door de vader van een van zijn slachtoffers. Inmiddels is Wendy niet meer zo zeker van de conclusies van haar onderzoek."
'Coben gaat ten koste van je nachtrust.' staat bovenaan de kaft te prijken. En dat is bij dit boek maar weer eens bewezen, het is een thriller die echt alles in huis heeft om uit te blinken.
Zo zijn de personages net genoeg uitgewerkt om je te kunnen inleven, het boek opent met een spannende proloog, heeft een geweldige plot en het is zo spannend dat je inderdaad misschien wel te kampen krijgt met een zeker slaaptekort. En ik was het vergeten maar Coben schrijft met humor, als ik aan een bepaalde passage terugdenk, zit ik nog te grinniken. ;-)
Maar het meest onder de indruk was ik toch wel van het verhaal op zich, je hebt totaal geen gedacht wat er nu eigenlijk speelt. Gestaag ontvouwt het verhaal zich dan en voortdurend zijn er verrassende wendingen, je ziet ze echt niet aankomen. En zelfs aan het einde als het toch ongeveer duidelijk is wat er gebeurd is, komt de auteur met nog een verrassing. Een plot dus om U tegen te zeggen.En mijn besluit is dus maar weer eens dat Harlan Coben een top schrijver is!
Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven
Uitg. De Boekerij (2010) - 368 blz. | Oorspr. titel Caught - vertaling Martin Jansen in de Wal
Waargebeurd verhaal.
Ontroerend en komisch relaas van een man die lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette.
Op de achterflap: "Pelle groeit op in een Noord-Noors dorpje. Hij verzint steeds meer regels waaraan hij zich moet houden. Als Pelles vader een artikel leest over het syndroom van Gilles de la Tourette herkent hij symptomen van die aandoening in zijn zoon. Maar wanneer hij Pelle meeneemt naar een arts, zegt deze: 'Tourette? Nee, dat hebben we hier niet.'"
Wat een verhaal! Als je niet weet dat dit een echt verhaal is, een echt levensverhaal, zou je het bijna niet geloven.
Het verhaal begint als Pelle 11 jaar is (1976), in 'Het Dorp' woont en naar school gaat. Hij heeft reeds verschillende tics en vertoont dwangmatig gedrag. In 1984 gaat hij in militaire dienst en staat hij op eigen benen, weg van zijn ouders en eenmaal dat achter de rug begint hij aan een carrière van verschillende jobs. Het gaat steeds slechter en slechter met Pelle. De tics en het dwanggedrag nemen extreme vormen aan en op alle vlakken geraakt hij geïsoleerd in de maatschappij, maar dan ook echt op alle vlakken: psychisch, emotioneel, sociaal en zelfs fysisch gezien leeft hij er letterlijk buiten en raakt hij langzaam maar zeker ondermijnd. Zijn ziekte beheerst het grootste deel van de dag, meestal toch, soms heeft hij een goede dag en zelfs dan is hij vaak nog een paar uur bezig met ritualiseren.
Pas in 1990 komt er uiteindelijk een kentering en dan nog uit eigen initiatief. Tot dan heeft hij al die jaren tegen een muur van ongeloof aangestoten, zelfs de veelvuldige bezoeken aan dokters en psychiaters brachten geen soelaas, niemand kon of wilde een diagnose stellen. Maar dan gaat hij met de hulp van drie dokters aan de slag om over zijn neuroses heen te komen, ook een proces van vele jaren. Genezen doet hij niet maar hij leert genieten zonder dwang als een normaalvariant van een mens.
Sandstrak heeft zijn verhaal schitterend verwoord, je begint te begrijpen wat deze toch wel vreemde ziekte betekent in een mensenleven. Je kruipt helemaal in zijn gedachtenwereld en je móet wel meeleven. En daarbij is het boek soms wel echt grappig. De auteur heeft een groot relativeringsvermogen en wat er vooral van afstraalt is positiviteit. Sandstrak is uit een heel diepe put moeten klimmen maar hij heeft het toch maar gedaan en heeft zijn leven ten goede gekeerd om anderen hoop en inspiratie te bieden.
Vanuit dit opzicht is dit boek een aanrader. Maar toch wil ik de lezer waarschuwen. Het boek begint heel goed, Sandstrak kan schrijven, maar er zit enorm veel herhaling in, het kan ook niet anders omdat het onderwerp ook constante herhaling is - dwanggedrag. Daar moet je dus doorheen bijten.
Uitg. De Geus (2010) - 414 blz. | Oorspr. titel Mr Tourette och jag - vertaling Janny Middelbeek-Oortgiesen
Thriller.
Op de achterflap: "Als de 27-jarige Eva Lambregts haar baan als journaliste bij de krant kwijtraakt, besluit ze om uit te huilen bij haar beste vriendin. Dianne heeft een halfjaar eerder alle schepen achter zich verbrand en zich teruggetrokken in een afgelegen gehucht in Frankrijk. Bij aankomst treft Eva echter een verlaten huis aan.
Ze vertrouwt erop dat haar grillige vriendin snel van zich zal laten horen en neemt haar intrek in het huis. Maar Dianne geeft taal noch teken.
In het dorp gebeuren vreemde dingen. Wie sluipt er 's nachts door de bossen rond de woning, en waarom reageren de dorpelingen zo vijandig?"
Esther Verhoef heeft weer een goed geconstrueerd boek geschreven, niet zo boeiend als Rendez-vous, haar eerste literaire thriller, maar toch een vlot boek.
Het verhaal begint ook nu met een soort van proloog en tussendoor wordt dit verder verhaald. Het creëert dadelijk een vorm van spanning, maar het loopt hier toch al mis want Verhoef weet die spanning gedurende de rest van het verhaal niet te houden. Het verhaal kabbelt rustig voort totdat er halverwege het boek ineens een explosie van gebeurtenissen is die je niet ziet aankomen en erbij gesleurd lijkt te zijn. Het komt wat onwerkelijk over.
Het verhaal is verder spijtig genoeg ook niet goed uitgewerkt. Het boek heeft te weinig pagina's en is te beknopt om realistisch, spannend en psychologische onderbouwd te zijn, ook al is het wel een zeer goed verhaal.
Beetje jammer dus, maar uiteindelijk is het wel een leuk en vlot boekje en het kost helemaal geen moeite om het te lezen. Verhoef is een zeer goede schrijfster, ik hoop dus toch nog van haar te lezen.
Uitg. Anthos (2010) - 318 blz.
Thriller.
Op de achterflap: "Mason Perry, bijgenaamd 'Mace', was een zeer succesvolle detective bij het Narcotica-afdeling van de politie van Washington D.C., tot ze werd ontvoerd en vervolgens een misdaad in de schoenen kreeg geschoven die ze niet had begaan. Ze raakte alles kwijt - haar baan, haar carrière, haar vrijheid - en verdween voor twee jaar achter de tralies.
Maar nu is Mace weer vrij en vastberaden om degenen die haar in de gevangenis hebben doen belanden, te vinden. Dan ontmoet ze de jonge advocaat Roy Kingman, vlak nadat hij het lichaam heeft ontdekt van een vrouwelijke collega."
En weer was dit een Baldacci zoals we gewoon zijn van hem, alhoewel het niet zo spannend was als anders. De auteur begint de neiging te krijgen om zijn personages wat beter uit te diepen en dit kunnen we natuurlijk alleen maar toejuichen. Hij kiest ze ook met de juiste achtergrond en persoonlijke levenssfeer in het kader van heel het verhaal.
In het begin had ik wat moeite om in het verhaal te komen, uiteindelijk lukte het wel en van dan kostte het dan weer moeite om hem soms even neer te leggen. Het leest zonder moeite en het tempo van het verhaal is zo dat je tijd hebt om bij te blijven met de vorderingen van het onderzoek van Mace en Roy, je kan zelf allerlei verbanden leggen en mee speuren. En met af en toe een goede actiescène wordt het dan soms toch even spannend ook al is het geheel niet verrassend of origineel.
Een goed leesbare Baldacci dus met meer aandacht voor onderzoek en speurwerk dan actie.
Uitg. A.W. Bruna (2009) - 381 blz. | Oorspr. titel True Blue - vertaling Hugo Kuipers
Historische roman.
Op de achterflap: "Londen 1909, John Stone valt uit een raam van zijn huis, zijn dood tegemoet. De politie denkt aan zelfmoord, maar zijn weduwe is daar niet van overtuigd en huurt de jonge journalist Matthew Braddock in om onderzoek te doen naar de mysterieuze omstandigheden rond zijn dood. Bovendien moet hij op zoek naar een kind van Stone, van wie het bestaan pas in diens testament bekend werd gemaakt.
In zijn onderzoek brengt Braddock Stones schimmige verleden tot leven. Van Londen, waar Stone met zijn enorme vermogen de financiële markten kon manipuleren, naar Parijs, waar hij de liefde van zijn leven ontmoette, en uiteindelijk naar het negentiende-eeuwse Venetië - de stad waar Stone de basis legde voor zijn immense fortuin."
Wat een speciaal boek, het begint met het einde en gaat zo terug naar het begin van het verhaal en dit in drie grote delen. Elk deel gaat gelukkig wel ongeveer vooruit in de tijd.
Het eerste deel gaat dus over het onderzoek van Matthew Braddock naar de dood van Stone en diens vermeende kind en dit alles in Londen. Deel twee speelt zich dan af in Parijs, 20 jaar eerder en is het relaas van Henry Cort, spion en in dienst van het vaderland. En deel drie situeert zich dan nog eens 20 jaar vroeger en ditmaal in Venetië en hier is Stone zelf aan het woord.
Een heel rare opzet dus in dit boek, maar achteraf gezien helemaal niet slecht gevonden. Je krijgt van bijna alle hoofdpersonages het hele levensverhaal voorgeschoteld maar wel in stukjes en brokjes en met terug werkende kracht. Op het einde wordt alles duidelijk en op slechts de allerlaatste bladzijden wordt de val van Stone verklaard. En wat er daarna gebeurt en hoe het leven van de weduwe verloopt, wordt aan het einde van het eerste deel beknopt uitgelegd. Bij mijn weten heeft Pears geen enkel los eindje gelaten.
Alleen al deze ingewikkelde constructie om het hele verhaal verteld te krijgen op een originele manier is een knap staaltje vakwerk en een reden om het boek te lezen. Maar het moet gezegd dat je als lezer wel doorzettingsvermogen moet hebben. Het is een historisch onderbouwd werk en dan nog voornamelijk over de financiële wereld. Er waren echt wel heel saaie stukken bij en meermaals heb ik mij afgevraagd waarom ik in hemelsnaam dat boek toch aan het lezen was. Langs de andere kant heb ik er dan toch ook weer wat van opgestoken en het boeide me soms ook wel. En dan waren er weer stukken bij die zeer gemakkelijk lazen als een roman.
Ik durf het boek dus niet aanraden, zeker niet voor een toevallige lezer of thriller liefhebber. Maar toch is het een goed boek ... voor wie saaie stukken tussendoor niet schuwt en tijd heeft, want het is geen dun boekje en je moet bij de les blijven.
Uitg. De Bezige Bij (2009) - 701 blz. | Oorspr. titel Stone's Fall - vertaling Hugo Kuipers
Thriller.
