De zevende doodzonde - Lisa Jackson

Thriller.

Op de achterflap: "Abby Chastain is een vrouw die achtervolgd wordt door pijnlijke geheimen. Twintig jaar geleden heeft ze met afschuw gezien hoe haar moeder uit het raam van een inrichting voor geesteszieken sprong. Abby is er altijd bang voor geweest dat zij op een dag ook krankzinnig zou kunnen worden.
In New Orleans waart een seriemoordenaar rond. De slachtoffers worden gedood in paren - geen connectie, geen duidelijk motief, geen echte aanwijzingen. Rechercheur Reuben Montoya gaat op onderzoek uit om de dader te ontmaskeren. Zijn enige aanwijzing is Abby, de voormalige echtgenote van een van de slachtoffers. Maar is ze wel te vertrouwen? Als er opnieuw lijken worden aangetroffen in perverse, geënsceneerde situaties, belandt Montoya in een wanhopige race om een moordenaar te vinden die steeds dichter bij huis toeslaat..."

Dit is een zeer spannende en vlot lezende thriller die je menige uurtjes leesplezier verschaft. Weer een schrijfster om te onthouden.
In de eerste plaats dus een zeer spannend boek. Soms had ik de neiging om al verder te lezen want je voelde wat er te gebeuren stond en dat wil je dan zo vlug mogelijk weten.
Verder heeft Jackson een aangename en gemakkelijke schrijfstijl en ze maakt ook haar plot niet te ingewikkeld. Daarom leest haar boek natuurlijk zo goed weg. Je kan je ook enorm inleven in het verhaal. Ze maakt immers van al haar personages een karakterschets ook al hebben ze in het boek maar een kort optreden. Alleen de ontluikende relatie tussen Abby en Montoya deed wat puberachtig aan maar gelukkig werd dit thema niet vaak aangehaald en stoorde het niet.
Een aanrader deze Jackson. Haar andere boeken komen zeker op mijn NTL lijst.

Uitgeverij: The House of Books (2007) - 431 blz. | Oorspronkelijke titel: Shiver (2006)

Het verborgen kristal - Manda Scott

Avonturen en historische thriller.

Op de achterflap: "Verborgen in een diepe grot in Engeland vinden grotonderzoekster Stella Cody en haar echtgenoot Kit een blauw kristal in de vorm van een schedel. Vanaf dat moment worden ze opgejaagd door een mysterieuze vijand. Kit raakt daarbij ernstig gewond.
In een poging meer te weten te komen over het kristal, roept Stella de hulp in van een bevriende wetenschapper. Hij weet een gezicht bij de eeuwenoude schedel te reconstrueren. Het is haar eigen gezicht..."

Je zou het niet afleiden uit de achterflap maar dit boek speelt zich in twee tijdzones af, de huidige en in het jaar 1556 en 1588. Dat was een complete verrassing voor mij.
Het is een gewoon een goede en soms spannende thriller. De spanning wordt echter dikwijls gebroken doordat regelmatig van tijdsperiode wordt gewisseld. Elke keer opnieuw moet je er terug 'in' komen. Vooral het historische verhaal vond ik boeiend en het betere deel van dit boek. Het mysterieuze van de Maya cultuur had wel wat meer uitgediept mogen worden.
De verhaallijn van 2007 begon heel spannend met de vondst van de kristallen schedel maar daarna ging de vaart er uit.Zo kabbelden de twee verhaallijnen naast mekaar voort om dan op het einde van het boek samen te komen. Dit leek me echter iets of wat geforceerd en het was zeker niet verrassend.
Ergens blijf ik dus met een onvoldaan gevoel zitten na het lezen van dit boek. Het had beter gekund. Toch heb ik er van genoten maar dan wel omdat het een interessant boek is met een boeiend onderwerp.

Uitgeverij: A.W. Bruna (2008) - 342 blz. | Oorspronkelijke titel: The Crystal Skull (2008)

Heksendochter - Celia Rees

Historische (jeugd) roman.

Op de achterflap: "Engeland 1659. Mary is veertien wanneer haar grootmoeder wordt opgehangen omdat ze een heks is. Een mysterieuze vrouw zorgt ervoor dat Mary kan vluchten en zij brengt haar naar een groep mensen die wacht op de boot naar Amerika. Met hen zal ze naar het nieuwe land emigreren.
Mary mag zich aansluiten bij een gezin dat haar vertrouwt en waarmee zij een bestaan opbouwt in het ruige, barre land. De gemeenschap waarin ze leven wordt beheerst door strenge geloofsregels en angst voor bovennatuurlijke krachten. Mary zoekt haar heil in het bos en ontmoet twee bijzondere inheemse bewoners."

Het was lang geleden dat ik nog eens een echt goede roman las, maar dit is er eentje. Het hoofdpersonage is slechts veertien jaar en daarmee wordt het als een jeugdroman bestempeld, niettemin heeft dit boekje me echt aangegrepen. Eén spijtige zaak, het boek was veel te rap uit.
Mary is een schitterend personage en moet zich als 'heksendochter' staande houden in een streng kerkelijk milieu. Geen sinecure in het helft van de 17e eeuw. Dit verhaal wordt hier zeer goed gebracht en ook de emigratie naar Amerika, zowel de verschrikkelijke bootreis als de tocht door het toen nog zogoed als onbereisbare binnenland, wordt zeer levendig beschreven.
Een ander aspect van dit boek is uiteraard de hekserij. Hier wordt het vooral gezien als natuurlijke geneeskunde aan de hand van kruiden en planten en als aangeboren kracht die doorgegeven wordt binnen een vrouwelijke familielijn. Ook helderziendheid en voorspelling als kracht van een heks komen aan bod maar in mindere mate.
En ook de romantiek is fijn uitgewerkt in dit boek. Net voldoende om je betrokken te voelen bij de verschillende personages.
Een prachtige historische roman dus en een zeer prettige leeservaring. Een aanrader!

Uitgeverij: Van Goor (2001) - 210 blz. | oorspronkelijke titel: Witch Child (2000)

Broeder Grimm - Craig Russell

Detective, weerom een speurtocht naar een seriemoordenaar, 'broeder Grimm' uiteraard.

Op de achterflap: "Hamburg wordt opgeschrikt door een moordenaar die de sprookjes van de gebroeders Grimm op een wel heel lugubere manier interpreteert. Op verschillende plaatsen in de stad worden lijken gevonden, waarbij de plaats delict een scène is uit een sprookje en de slachtoffers teksten uit of verwijzingen naar het sprookje in hun handen hebben.
Tegelijkertijd ontstaat in de literaire pers de nodige beroering. Een jonge Duitse schrijver heeft een roman gepubliceerd in de vorm van een dagboek van de gebroeders Grimm. Hij suggereert daarin dat een van de broers een kindermoordenaar was. Na de derde 'sprookjesmoord' stort ook de sensatiepers zich op de moorden van Broeder Grimm, zoals de moordenaar intussen wordt genoemd."

Net zoals zijn debuut Adelaarsbloed is dit ook een ontzettend goede thriller/detective. Ook nu weer moet je wel degelijk goed bij de les blijven, maar toch vond ik dit boek gemakkelijker om te lezen, ondanks het toch wel indrukwekkende verhaal.
Het heeft een zeer hoog detective gehalte en de zoektocht naar de moordenaar is schitterend uitgewerkt. Russell gaat ook niet voorbij aan de karaktertekening van de verschillende personen in Jan Fabels team dat een ietwat andere samenstelling heeft dan in Adelaarsbloed en dat heeft uiteraard te maken met dit verhaal. Het is dus aan te raden om zeker dit boek eerst te lezen, het is een verrijking voor Broeder Grimm.
Ik ben ook heel wat te weten gekomen over 'sprookjes'. Ze blijken niet zo onschuldig en mooi te zijn als we ze hebben leren kennen van Disney. Dat was voor mij een ware openbaring. Hiermee is nog maar eens bewezen dat zelfs het lezen van fictie je kennis weer een stukje opschroeft.
Spannend kun je Russell zijn boeken niet noemen en toch word je gegrepen door het verhaal. Een ware kunst! Tel daarbij dat het een zéér origineel en verrassend verhaal is, dat bovendien goed opgebouwd is en waarin je de clou totaal niet ziet aankomen en je hebt al heel veel ingrediënten voor een goede thriller. Een dikke aanrader! Gelukkig kunnen we ons verheugen op meer Jan Fabels.

Uitgeverij: De Fontein (2006) - 302 blz. | Oorspronkelijke titel: Brother Grimm (2006)

De buitenkant van Meneer Jules - Diane Broeckhoven

Roman.

Op de achterflap: "Als de bejaarde Alice de door haar man Jules gezette koffie ruikt, staat ze op.
Dit ritueel herhaalt zich iedere dag. Tot ze hem op een ochtend levenloos aantreft in de sofa in de kamer - de koffie is nog niet helemaal doorgelopen. Terwijl Jules langzaam transformeert in een beeld dat uit marmer gehouwen lijkt, haalt ze herinneringen op en zegt ze dingen tegen hem die ze niet eerder heeft kunnen of durven uitspreken. Als ze vervolgens in het reine moet komen met het verdriet en het gemis waarmee ze geconfronteerd wordt, raakt haar autistische buurjongen David op onverwachte wijze betrokken bij dat verwerkingsproces."

Dit dunne boekje is een pareltje! Echt heel knap! Diane Broeckhoven kende ik niet echt, ze heeft blijkbaar vooral jeugdboeken geschreven. Deze kennismaking met haar werk is werkelijk een openbaring.
Dit boekje lees je gewoon in één ruk uit. Het is tegelijk ontroerend én grappig geschreven. Je moet het gewoon over je heen laten komen en dan is het puur genieten.
Deze auteur heeft werkelijk indruk gemaakt op mij en op mijn man trouwens ook. Eigenlijk had ik het voor hem meegebracht maar ik ben blij dat ik het ook gelezen heb. Echt de moeite en voor het aantal bladzijden moet je het zeker niet laten.

Uitgeverij: The House of Books (2001) - 78 blz.

Godverdomse dagen op een godverdomse bol - Dimitri Verhulst

Buiten categorie. Geen roman of verhaal, eerder een essay.

Op de achterflap: "Dimitri Verhulst presenteert u de geschiedenis van de mensheid in minder dan tweehonderd pagina's, in een oerknal van taal. Vanaf het moment dat we uit het water kwamen gekropen en op twee benen gingen lopen tot en met de jaren dat we elkaar naar de andere wereld zijn gaan bombarderen. Evolutie als bildungsroman. Een met het mes geschreven vertelling waarin naam noch datum valt. De inventaris van een ondersoort, het curriculum van een smeerlapperij. Gegoten in een verhaal met een hoofdpersonage waarin u zich ongetwijfeld zo nu en dan herkennen zal, herkennen moet. Prettig is anders."

Speciaal boekje. Verhulst heeft de geschiedenis van de mensheid inderdaad in een oerknal van taal gebracht. Literair gezien is dit boek gewoonweg schitterend. Zijn taalgebruik is fenomenaal goed en zeer verrassend. Op dit vlak verdient dit boekje vijf sterren. Zelden heb ik zo'n explosie van taal gelezen.
Desondanks heb ik niet genoten van dit boek. De inhoud was helemaal niet zo geweldig en heeft me niet geraakt. Nergens heeft het me ook maar een beetje aan het nadenken gezet. Verhulst presenteert de geschiedenis alleen maar als een aaneenschakeling van neukpartijen, oorlogen, misdaden en het verkrijgen van macht. Het leek er ook op dat alleen het mannelijke geslacht iets te zeggen had doorheen heel de geschiedenis.
De helaasheid der dingen, de roman die zorgde voor zijn doorbraak, is van een heel ander kaliber. Dat was een schitterend verhaal en oervlaams. Binnenkort rep ik me naar de cinema om de verfilming van dit boek te bekijken. De fragmenten die ik daar al van gezien heb, doen verlangen naar meer...
Deze Godverdomse dagen op een godverdomse bol viel me dus wat tegen, maar omwille van zijn literaire kwaliteiten krijgt het toch drie sterren.

Uitgeverij: gratis bijlage bij HUMO 3551 (23-9-2008) - 186 blz.

De gijzeling - Sebastian Fitzek

Psychologische thriller.

Op de achterflap: "Vandaag is haar laatste dag. De gerenommeerde forensisch psychologe Ira Samin heeft haar zelfmoord zorgvuldig voorbereid. De dood van haar oudste dochter kan ze onmogelijk verwerken. Maar op het allerlaatste moment wordt Ira naar een brutale gijzeling bij een radiozender geroepen. Een psychopaat houdt in de studio een groepje mensen onder schot en speelt een macaber spel: tijdens een uitzending belt hij willekeurig mensen op. Als ze opnemen met een specifieke zin, laat hij een gijzelaar vrij, doen ze dat niet, dan schiet hij er een dood. De man dreigt net zo lang door te spelen totdat zijn verloofde bij hem in de studio wordt gebracht. Zij is echter maanden geleden omgekomen bij een ernstig auto-ongeluk..."

Het begint een gewoonte te worden om een paar vijf sterren boeken op rij te lezen. Deze tweede van Fitzek is een pracht boek ('De therapie' is zijn eerste). Het is zeer goed geschreven alhoewel eenvoudig. Maar het is vooral de spanning die het 'm doet, die was om te snijden. Altijd geweldig aan een boek natuurlijk. Het hoofdpersonage Ira stond er ook volledig. Van in het begin vraag je je af hoe dit scenario in hemelsnaam mogelijk is. Fitzek houdt je zeer lang in het ongewisse wat er toch kan gebeurd zijn en hoe het in mekaar zit. En dit houdt hij vol tot bijna helemaal aan het eind van het boek. Ik kan het me niet herinneren van zijn eerste boek, maar in dit verhaal heeft de auteur ook humor weten in te brengen. Dit kan ik uiteraard zeer waarderen. Dit boek had voor mij alle goede ingrediënten voor een uitstekende thriller. Een waar genot! Een eventuele verfilming kan ik me volledig voorstellen, dit geheel terzijde. ;-)

Uitgeverij: De Fontein (2008) - 411 blz. | Oorspronkelijke titel: Amokspiel (2007)