Thriller/detective.Op de achterflap: "Grace McBride, stoer, ongenaakbaar en altijd in het zwart gekleed, is de leider van het softwarebedrijfje Monkeewrench. Samen met haar collega's, kleurrijke Annie, broodmagere Roadrunner, charmante Mitch en excentrieke Harley, heeft ze een computerspel ontwikkeld waarin de moordenaar altijd wordt gepakt en het goede altijd overwint. Maar wanneer iemand de fictieve moorden in de echte wereld begint te plegen, verandert het spel in een nachtmerrie: niet alleen is de Engelenmoord huiveringwekkend in al zijn wreedheid, maar er zijn nóg achttien even lugubere moordscenario's."
Zo, nu ken ik de achtergrond van de personages uit Dodenrit dat ik eerder las en is mijn nieuwsgierigheid bevredigd.
Ook dit is weer een zeer knap geconstrueerd verhaal, de plot is werkelijk schitterend. Misschien een ietsiepietsie ongeloofwaardig op het einde maar ach, dat kon de pret niet bederven. Het is en blijft een steengoed verhaal.
In tegenstelling tot Dodenrit is dit boek meer een detectiveverhaal. Het is ook veel minder spannend behalve naar het einde toe.
En wat toch ook nu weer opviel, is uiteraard de humor. Moeder en dochter - P.J. Tracy - kunnen echt héél grappig schrijven. De beschrijving van het excentrieke Monkeewrenchers clubje doet zelfs 'The A-team' in het niet vallen! En toch doet dit alles niks af van de beklijvende, emotionele of ernstige scènes.
Dit is echt een schrijversduo om te onthouden.
Uitgeverij: Unieboek BV (2005) - 335 blz. | Oorspronkelijke titel: Monkeewrench (2003)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten