Donkere kamer - Steve Mosby

Inspecteur Andrew Hicks is ervan overtuigd dat achter elke moord een verklaring en een heldere motivatie zitten. Wanneer een vrouw doodgeslagen in haar achtertuin wordt gevonden, verdenkt hij de ex meteen van een crime passionnel. Maar algauw volgt er nog een slachtoffer, op dezelfde manier om het leven gebracht...

De politie kan geen enkel verband tussen de twee moorden vinden, waardoor het onderzoek al snel strandt. Wanneer er nog meer moorden worden gepleegd, wordt Andrew steeds wanhopiger. Zijn onrust wordt versterkt door de moeizame relatie met zijn zwangere vriendin.

Hoe dichter Andrew bij de moordenaar lijkt te komen, hoe groter de confrontatie met zijn eigen verleden en zijn eigen geheim wordt. Een geheim dat te maken heeft met zijn angst om vader te worden en dat hem laat zien dat sommige moorden op veel duisterder plaatsen beginnen dan hij ooit had gedacht...

****

Dit vijfde boek van de hand van Steve Mosby, het vierde heb ik spijtig genoeg nog niet gelezen, is opgebouwd zoals zijn andere.

Er zijn ook nu vele verschillende verhaallijnen waarvan je enkele niet meteen kunt thuis brengen. Zo start het verhaal met de ondervraging van een achtjarig jongetje, het duurt bijna een heel boek eer je de link kan leggen naar wat het nu te betekenen heeft.

Maar deze gelaagdheid maakt het boek boeiend, een beetje puzzelen tussen de verhalen en dan is er nog wat info over het kraken van codes, ook een vorm van puzzelen. Het is volledig mijne dada.

De auteur verstrekt met mondjesmaat informatie doorheen al deze verschillende lijntjes, ook dit helpt bij de gestage opbouw zowel van het verhaal als de spanning. Net als in zijn vorige boeken, kent ook dit verhaal een trage start, maar eenmaal op kruissnelheid, is het niet meer te stoppen. 

En dan zijn er nog de weerzinwekkende moorden, ook nu krijgen we weer onze portie, het is er echter niet over.

Donkere kamer is een verrassend, origineel en spannend boek. De titel is niet echt een voltreffer, hij had ofwel een andere kunnen nemen, ofwel dit thema centraler kunnen stellen en beter uitwerken, maar ach, dit is een detail. Het is een boek dat je in sneltreinvaart uitleest. Een dikke aanrader.

Eerder: De 50/50 moorden, Niemand die je hoort, Wat je niet wilt zien  

Uitgeverij: A.W. Bruna (2012) - 340 blz.
Oorspronkelijke titel: Dark Room - Vertaling: Erik de Vries

Britannia Road 22 - Amanda Hodgkinson

De Poolse Silvana en haar man Janusz worden door de oorlog van elkaar gescheiden: hij moet in dienst en zij probeert vergeefs naar haar familie terug te keren. Zes jaar lang overleeft zij met haar zoontje onder erbarmelijke omstandigheden in de bossen.

Na de oorlog wordt het gezin in Engeland herenigd. In hun huis aan Britannia Road 22 proberen ze een nieuw bestaan op te bouwen, maar zowel Silvana als Janusz wordt achtervolgd door geheimen uit hun verleden.

***

Het is weer een boek met als thema Wereldoorlog II maar toch is het anders, de oorlog zelf komt nauwelijks aan bod. Een roman over liefde, verlies en de kracht van vergeving staat op de voorkaft en dat is het ook. 

Het boek heeft een strakke compositie, om de beurt een hoofdstuk in het nu, Britannia Road 22 in Ipswich 1946 en een hoofdstuk Polen van 1939 tot 1945 met hierin steeds een stukje Silvana en een stukje Janusz. Het staat telkens netjes aangegeven en als het zich tussendoor toch ergens anders afspeelt, staat dat er ook boven. Geen verrassingen dus en gemakkelijk te volgen.

De auteur heeft de persoonlijke belevenissen van de drie hoofdspelers en hoe ze er mee omgaan heel boeiend beschreven. Man en vrouw hebben elkaar maar zeer kort gekend en de tijd die ze gescheiden zijn van elkaar is voor beiden niet gemakkelijk geweest. Er is toen ook zoveel gebeurd dat ze eigenlijk vreemden zijn voor elkaar. En dan is daar nog hun zoontje, Aurek kent zijn vader totaal niet. En hoe hij deze nieuwe ontmoeting beleeft en zich daarna moet aanpassen aan het leven in een dorp, is werkelijk heel interessant en aangrijpend beschreven door Amanda Hodgkinson. Ze heeft zich volledig kunnen inleven in alle drie de personages en ze komen daardoor zeer levensecht over. Knappe prestatie.

Dit is meteen de kracht van dit boek, want het moet gezegd dat het verhaal verder niet zoveel om het lijf heeft. De verschillende gebeurtenissen worden niet uitgewerkt en personages komen langs en verdwijnen weer, alhoewel ze soms interessant lijken. Zelfs van de hoofdpersonages krijgen we bijna geen achtergrond mee, enkel hun huidige gevoelens tellen mee. Aan het einde gaat het boek ook enigszins de mist in, het toch wel mooie verhaal verzandt in een gewoon liefdesverhaal.

Daarmee is Britannia Road 22 een doorsnee goede roman geworden. Dankzij de originele aanpak van het thema oorlog en het inleef vermogen van de auteur in de drie hoofdpersonages, wordt het boek net gered van de middelmatigheid.

Uitgeverij: Orlando uitgevers (2012) - 374 blz.
Oorspronkelijke titel: 22 Britannia Road - Vertaling: Tjadine Stheeman

Zwijgend graf - Leighton Gage

In de bossen aan de rand van São Paulo wordt een verborgen massagraf gevonden met daarin dertig lijken, waaronder vierentwintig kinderen. Als een forensisch onderzoeksteam ontdekt dat ze allemaal een orgaan missen, vreest het hoofd van de federale politie dat geruchten dat een satanische cultus erachter zou zitten, invloed zullen hebben op de toeristische industrie van het land. Daarom stuurt hij Mario Silva eropaf om de zaak tot op de bodem uit te zoeken.

Wat volgt is een bizar en angstaanjagend onderzoek, getekend door corruptie, illegale handel in organen en mensensmokkel, dat zich afspeelt tegen de klamme en donkere achtergrond van de grootste stad van Brazilië. Silva en zijn team moeten zich tot het uiterste inspannen om te voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen.

***

De tweede Leighton Gage thriller in een serie met hoofdinspecteur Mario Silva, zijn neef Hector Silva en Arnaldo.

Net zoals in Kwaad bloed is heel het verhaal opgehangen aan alle mistoestanden in de miljoenenstad São Paulo in Brazilië. De corruptie die in het land welig tiert, heeft geen naam. Dit wordt in het boek nog maar eens aan de kaak gesteld, maar ook de illegale handel in organen die elke verbeelding tart. Daarnaast is er nog een kleinere rol weggelegd voor de mensensmokkel.

Er is zo goed als geen psychologische duiding van de karakters, maar de klemtoon ligt op het verhaal en dat is helemaal okee. De auteur heeft een goede plot geconstrueerd maar toch iets minder strak en aangrijpend als in zijn eerste boek, je wordt als lezer ook minder in het verhaal gezogen. Er zitten enkele lacunes in en het klinkt niet altijd even geloofwaardig. Op een zeker moment gaat een teamlid undercover en je weet gewoon dat dit normaal niet kan en dat het funest móet aflopen.

Het is een vlot lezend boek met veel oog voor de Braziliaanse maatschappelijke problemen, iets meer aandacht voor zijn personages zou het geheel gepimpt hebben, maar het is sowieso een aanrader.

Eerder: Kwaad bloed

Uitgeverij: Karakter Uitgevers B.V. (2011) - 285 blz.
Oorspronkelijke titel: Buried Strangers - Vertaling: Peter de Rijk

Het weeshuis - Franck Thilliez

Rechercheur Lucie Hennebelle is op zoek naar de maker van een oude film die vol verborgen beelden met geweldsscènes zit. Ze wordt getipt over een connectie met een lopend moordonderzoek waarbij vijf verminkte lichamen zijn opgegraven.

Commissaris Franck Sharko weet eerst niet wat hij aanmoet met de frêle, ambitieuze Lucie - maar al snel zitten ze samen tot hun nek in de zaak. Het spoor leidt naar een weeshuis met een gruwelijk verleden...

****

Met Het weeshuis heeft Frack Thilliez weer een zeer intrigerend verhaal neergezet, spannend ook en met een zeer degelijke plot.

Het is ook nu weer niet zomaar een verhaaltje. Thilliez heeft er heel wat feitelijke gegevens in verwerkt maar het is absoluut niet saai te noemen, integendeel. Het is heel boeiend en het prikkelt je om toch maar vlug verder te lezen. Hij is met zijn research niet op één vlak gebleven. Enerzijds heeft hij een en ander uit de doeken gedaan over filmtechnieken en dan vooral over het plaatsen van beelden in een film die met het oog niet zichtbaar zijn maar die onze geest onbewust toch opmerkt en binnendringt. Een gevoel van onbehagen is wel aanwezig bij de kijker.

Anderzijds is in dit boek heel wat te vinden over neurologie, de werking van de hersenen. Hij oppert hier de mogelijkheid dat 'het kwaad' een overdraagbare ziekte is, zoiets als een virale infectie, maar dan eentje die zich blijvend nestelt in je brein, je verandert, en bepalend is voor je gedrag.

Het boek staat bol van de moeilijke woorden, maar je moet je daar zeker niet door laten tegenhouden, Thilliez heeft het allemaal zeer begrijpelijk gebracht en hij had hier een heel boek de tijd voor. Knap gedaan. En zo zijn we weer wat wijzer geworden.

Vanaf de eerste hoofdstukken krijgt de schrijver je in de ban van het verhaal. Hij schuwt ook de gruwelijke details van de misdaden niet en daar zijn er nogal wat van te vinden in het boek. De opbouw van de plot is meesterlijk bedacht. Puzzelstukjes alom en stukje voor stukje worden ze aan elkaar gelegd om te eindigen in een volledig geassembleerd beeld.

Franck Thilliez is een schrijver die al eens zijstapjes durft te maken, er gebeuren rare dingen die op het eerste zicht rationeel niet te verklaren zijn, maar zo ben je als lezer van in het begin bijna verplicht om verder te lezen, je wil dit verklaard zien, of toch tenminste een beetje uitleg hebben hieromtrent. Het boek mag dit absoluut hebben en geeft het net dat ietsje meer.

Het weeshuis is een top boek, spannend, leerrijk en met een schitterende plot. 

Eerder: Het gruwelhuis, De ring van Möbius 

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2012) - 398 blz.
Oorspronkelijke titel: Le Syndrome E - Vertaling: Richard Kwakkel

De koudste kus - John Rector

Nate en Sara zijn blut en ze zijn op de vlucht voor hun verleden. Als een zieke man geld biedt voor een lift stemmen ze toe. Maar na uren in een steeds heviger sneeuwstorm wordt verder rijden onverantwoord. Ze stoppen bij een verlaten motel, waar ze tot hun afgrijzen ontdekken dat hun passagier is overleden.

De verwarring is compleet wanneer blijkt dat hij een koffertje met twee miljoen dollar bij zich had. Wat te doen? De verleiding is gewoon te groot. Hun noodlottige beslissing leidt tot een rampzalige draaikolk van geweld, verraad en hebzucht.

***

De koudste kus van John Rector mag er wezen. Hij is schrijver van korte verhalen en dit is zijn thrillerdebuut.

Maar er is nog werk aan de winkel. Het grote nadeel van dit boekje is dat het beknopt is, het telt ook niet zoveel bladzijden. Van enige uitwerking is dus geen sprake. Rector heeft op zich wel interessante personages verzonnen, maar ze zijn zomaar in het verhaal geplakt, bijna geen achtergronden en al helemaal geen psychologische karaktertekening. Ook het verhaal is gewoon een aaneenschakeling van verschillende scènes, gebeurtenissen en nu en dan een gedachtenkronkel. Alles heel summier. Als lezer blijf je zo aan de kant van het verhaal staan. Het is trouwens ook funest voor de spanning.

Origineel is het ook al niet. Een aantal personen die ergens afgelegen vast komen te zitten en dan een lijk in hun midden. Waar hebben we dat nog gelezen?

Ik zou dit boek twee sterren geven, maar ik heb er toch maar een derde bijgedaan omdat het een leuk boekje is, een plezant tussendoortje, maar vooral omdat deze schrijver potentieel heeft. Zijn schrijfstijl is zeer goed en aangenaam en met enige verdieping in de personages en een beter uitgewerkte plot kan de auteur zeker hogere toppen scheren. 

 
Uitgeverij: De Boekerij (2012) - 255 blz.
Oorspronkelijke titel: The Cold Kiss - Vertaling: Jasper Mutsaers

Schijnbeweging - Jeffery Deaver

Als een oproep naar het alarmnummer vanuit een afgelegen vakantiehuis al na één woord abrupt wordt afgebroken, besluit agent Brynn McKenzie om poolshoogte te nemen. In het huis vindt ze de lichamen van een man en een vrouw, vermoord door twee huurmoordenaars die nog steeds in het huis aanwezig zijn.

Brynn weet uit het huis te ontsnappen. Op de vlucht in de bossen rond het vakantiehuis vindt ze de doodsbange Michelle, een logee van het stel dat dood in de woonkamer ligt. Brynn moet al haar vaardigheden, sluwheid en politietraining inzetten om samen met Michelle de moordenaars te slim af te zijn. Maar de twee mannen zullen niet rusten tot beide vrouwen uit de weg zijn geruimd...

***

Een thriller met actie, heel veel actie. En dan speelt het zich nog af op een beperkte ruimte, de bossen rond het vakantiehuis.

In het begin leek het een eenvoudig boek van opzet, de moord, de ontdekking ervan en dan de jacht doorheen het woud. Ik begon me dik halverwege al af te vragen of we nog iets anders te lezen zouden krijgen dan het kat-en-muisspel, of er nog een verhaal zou inzitten. Maar het was niet zo dat je je moest vervelen tijdens deze ontsnapping, Deaver is er in geslaagd om met beperkte middelen je aandacht serieus vast te houden. Er gebeurde regelmatig een en ander en hij is ook dieper ingegaan op zijn personages, hun achtergronden en persoonlijke kwesties. Het maakte het boek toch tot iets meer dan een pure achtervolging in hollywoodstijl.

Uiteindelijk komen we dan toch nog uit het bos. Er moet nog een en ander opgehelderd worden, het verhaal is dan toch niet ten einde met de afloop van de jacht op de twee vrouwen. Maar hier wringt het schoentje, de plot stuikt ineen en het lijkt niet helemaal te kloppen, als lezer ben je niet bevredigd, ik was het alleszins niet.

Toch is het een heel leuk boek om te lezen. Deaver heeft verschillende verrassende plotwendingen weten te brengen die je echt niet ziet aankomen. En het was daarbij echt wel een heel erg spannend boek, snel doorlezen is de boodschap. En ook al is het redelijk eenvoudig, toch heeft het net dat ietsje meer door de goede karaktertekeningen en de zijdelingse verhalen. 

Eerder: Het gebroken raam, De slaappop, Spanningsveld, Carte Blanche, Onder druk

Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf (2009) - 383 blz.
Oorspronkelijke titel: The Bodies Left Behind - Vertaling: Mariëtte van Gelder

Doodverklaard - Lisa Gardner

Annabelle Granger is al haar hele leven op de vlucht. Haar jeugd is een vage aaneenschakeling van nieuwe steden en identiteiten. Nu woont ze in Boston.

Op een dag leest ze in de krant dat ze is doodverklaard. In een verlaten psychiatrische inrichting zijn de gemummificeerde lijken van zes meisjes aangetroffen. En een van hen draagt Annabelles medaillon.

Agent Bobby Dodge roept de hulp in van zijn ex-minnares, rechercheur D.D. Warren. Zij is de enige die het mysterie van Annabelle Granger kan ontrafelen.

*****

Lisa Gardner heeft het hem weer gedaan, met Doodverklaard heeft ze weer een schitterend boek neer gepend.

Ook nu heeft ze weer een extreem goede plot uitgedokterd en vooral de wat-kan-er-toch-gebeurd-zijn factor is heel erg aan de hoge kant. Een gezin dat niet anders doet dan verhuizen, het blijft heel lang een mysterie. Op die manier bouwt Gardner gestaag de spanning op en aan het eind vliegen de stukken eraf. En dan zijn er daar ook nog de vele verrassende plotwendingen.

De personages in haar verhaal zijn speciaal en zeer levensecht.

Niets dan lof voor Lisa Gardner, Doodverklaard is weer een top boek! 
Eerder: Verdwenen, De leugenaar, Spaar het meisje, Korte metten

Uitgeverij: The House of Books (2012) - 411 blz.
Oorspronkelijke titel: Hide - Vertaling: Sarina Ruiter-Bouwhuis