De onwetende - Lisa Jackson

In haar dromen ziet Ava haar zoontje Noah levendig voor zich: zijn spijkerbroek met opgerolde pijpen en zijn rode T-shirt. Maar de gruwelijke werkelijkheid is dat hij twee jaar geleden spoorloos verdween. Ava, kapot door het verlies van Noah, kan zich de details van zijn verdwijning niet herinneren en wordt geplaagd door vreselijke nachtmerries en visioenen. Ze bezoekt een hypnotiseur om die vreselijke dag weer op te roepen en ontdekt dat de waarheid haar ergste nachtmerries overtreft.

***

Lisa Jackson zette haar eerste stappen in een schrijverscarrière reeds in 1983, dit waren hoofdzakelijk romans. Vanaf de jaren 2000 begon ze op vraag van haar uitgeverij spannende boeken te schrijven. Sindsdien is Lisa Jackson niet meer weg te denken uit de bestsellers lijsten.

Dit boek is echter een kruising, het ene moment denk je in een zwoel romannetje te zitten en het andere moment is het spanning troef. 

Vooral het eerste deel van het boek heeft een zeer hoog roman gehalte. Jackson positioneert haar karakters, maar dit wil nogal eens langdradig zijn. Als lezer moet je dan ook goed bij de les blijven om haar verschillende personages te onthouden en te plaatsen. Verwarrend af en toe. Langs de andere kant werpt ze genoeg intrigerende lijntjes uit zodat je betrokken blijft bij het verhaal.

Haar karakterschetsen voelen niet altijd juist aan. Zo stelt ze de nieuwe stalknecht nu eens zo voor en de andere keer krijg je dan weer een heel ander gevoel zodat je niet meer weet wat je ervan moet denken. Het klopt niet helemaal. Maar deze opmerking is eerder een detail. Meestal kun je je helemaal inleven in de verschillende personages en ze laat genoeg ruimte voor nuancering, het zijn geen zwart-wit personages.

Dit boek heeft echter vooral een zeer goede plot met heel wat verrassende wendingen. Jackson voert haar lezers mee in een eerst langzaam tempo dat ze echter gestaag opvoert om uiteindelijk bij een knallende finale uit te komen. Op sommige momenten is het echt wel al spanning wat de klok slaat.

De onwetende is een iets of wat ander spannend boek dan we van Lisa Jackson gewoon zijn. Een spannende roman is een meer juiste omschrijving. Door de sterke plot is het zeker de moeite om het te lezen. Vlot, goed en een aanrader.

Eerder: De zevende doodzonde

Uitgeverij: The House of Books (2013) - 511 blz.
Oorspronkelijke titel: You Don't Want to Know - Vertaling: Eefje Bosch

Ik weet wat jij denkt - John Verdon

Het begint met een anonieme brief waarin een eenvoudig verzoek staat: 'Neem een getal in je hoofd, maakt niet uit welk'. Als de ontvanger dat doet, blijkt in de bijgevoegde gesloten envelop precies dat getal te staan. Toeval? Een practical joke? Niet echt. Wie zo'n brief ontvangt wordt binnen enkele dagen op brute wijze vermoord.

Wanneer gepensioneerd rechercheur Dave Gurney via een kennis bij de New Yorkse politie hoort over het bestaan van de vreemde brieven, ziet hij ze als een spannende, uitdagende puzzel. Tot ook deze kennis wordt vermoord. Plotseling bevindt Gurney zich midden in een onbegrijpelijk moordonderzoek. De moordenaar is slim en lijkt elk geheim van zijn slachtoffers te kennen. Gurney moet slimmer zijn om hem te pakken te krijgen.

Het spel is nog maar net begonnen, en alleen Gurneys tegenspeler weet waar het zal eindigen...

***

De eerste van John Verdon is een waardig debuut en ligt helemaal in de lijn van zijn tweede dat ik al las.

De plot is opgebouwd als een puzzel. Stukje per stukje wordt er aangelegd zodat het uiteindelijk een mooi afgerond geheel vormt. Maar de lezer wordt niet alleen aangespoord om mee te denken over de misdaad en het hoe en waarom, maar ook over bepaalde onderwerpen die door de moordenaar worden opgeroepen.

De uitwerking van de personages laat in dit boek wel enigszins te wensen over. De echtelijke problemen komen net een keer teveel aan bod en dan nog in dezelfde bewoordingen, het klinkt geforceerd. En als Dave zijn licht opgaat over de misdaad gebeurt dit bijna steevast door een uitlating van zijn vrouw, zowel bedoeld als onbewust. Een beetje variatie had mooi geweest.

Psychologisch is het ook niet helemaal in orde. Dave en Madeleine zijn het bijvoorbeeld vaak niet met elkaar eens, Madeleine gaat naar buiten en hoppa, ze is volledig opgegaan in de beleving van de natuur. Ongeloofwaardig. 

Verder is het boek volledig in orde. Ook nu weer niet zo spannend alhoewel het einde wat dat betreft er wel mag wezen. Ik weet wat jij denkt heeft een strakke goed geconstrueerde plot met de nodige plotwendingen. Verdon heeft het in zich.
Eerder: Sluit je ogen

Uitgeverij: De Boekerij (2010) - 403 blz.
Oorspronkelijke titel: Think of a Number - Vertaling: Jeannet Dekker

De roep van de rode aarde - Di Morrissey

Sally Mitchell is de verwende dochter van een rijke familie. Ze choqueert haar ouders door een relatie aan te gaan met een oudere man die niet tot hun milieu behoort. Om haar tot andere gedachten te brengen wordt Sally op reis gestuurd. Tijdens een tussenstop in Sydney besluit ze haar reis af te breken om te gaan werken op een boerderij in Queensland. Barra Creek is een totaal andere wereld dan Sally gewend is. Ze moet drie onhandelbare kinderen in bedwang zien te houden, sparren met stoere cowboys en op hol geslagen kuddes, de hitte en droogte trotseren. Maar dat alles verbleekt bij een grote passie, een groot verlies en een gruwelijk geheim.

**

Een echte roman, dat was weer even geleden en nu weet ik ook weer waarom. 

Een kleurrijk epos over liefde, verraad en familiegeheimen in Australië titelt de voorkaft. Ja, dat is het ook zo'n beetje. Je hebt van in begin door dat er inderdaad iets geheim is doordat het verhaal begint in 2003. Na dit eerste hoofdstuk springen we naar 1963 en dan begint het hele verhaal. Slechts helemaal naar het einde toe komt echter pas dit familiegeheim aan bod en dan is het nog niet eens zo dat het verhaal daar naartoe is verteld. Het verraad gedeelte heb je tijdens het verhaal ook al onmiddellijk door.

Het is een erg vrijblijvende roman die helemaal niet aangrijpt. Inhoudelijk heeft het ook niet zoveel te betekenen. Het was wel niet zo dat het tegenstak om het boek te lezen, Morrissey schrijft heel erg vlotjes. Iets voor de liefhebbers van het genre, maar niet als je een meerwaarde zoekt in een roman.

Uitgeverij: The House of Books (2012) - 432 blz.
Oorspronkelijke titel: Barra Creek (2003) - Vertaling: Karina Zegers de Beijl

De professionals - Owen Laukkanen

Vier vrienden die onlangs zijn afgestudeerd aan de universiteit worden geconfronteerd met de dramatische situatie op de arbeidsmarkt. Uit frustratie en baldadigheid beginnen ze mensen te kidnappen en twee jaar werkt de strategie die ze hebben bedacht - snel, efficiënt, bijna risicoloos - meer dan goed. Totdat ze de verkeerde man ontvoeren en het opeens geen grap meer is.

Plots worden ze achtervolgd door juist die mensen die ze koste wat kost zo ver mogelijk bij zich vandaan hadden willen houden: de sterke arm der wet, in de personen van ervaren politie-inspecteur Kirk Stevens en de jonge en talentvolle FBI-agente Carla Windermere, en een groep maffialeden die op zoek zijn naar vergelding.

Tijdens een dodelijke en spectaculaire achtervolging door het hele land, met een aantal gewelddadige en brute confrontaties, worden alle betrokkenen uiteindelijk gedwongen de waarheid te erkennen: de echte professionals, agent dan wel crimineel, zijn diegenen die bereid zijn om alles op te offeren...

****

Het debuut van Owen Laukkanen is er eentje om U tegen te zeggen. De auteur heeft absoluut schrijverstalenten. Daar is zijn studie Creative Writing aan de universiteit van British Columbia misschien niet vreemd aan, maar dan nog, je moet het toch maar waar maken.

Laukkanen heeft een heel erg goede plot bedacht met ook heel wat actie. Het resultaat is een super spannend boek.

De vier vrienden die zichzelf een carrière als professionele ontvoerders hebben toebedacht, heeft hij zeer menselijk en realistisch neergezet. Ze mogen dan wel misdaden begaan, ze beschouwen zichzelf als een modern Robin Hood team en zo ervaar je ze als lezer ook. Je wil weten hoe ze zich uit hun penibele situatie zullen redden en je hoopt dat het helemaal goed mag aflopen voor hen.

Maar niet alleen dit vrienden groepje beschouwt zich hier als de professionals. Ook het speurdersduo Stevens en Windermere, die allebei uit een verschillende hoek komen en plots tot een samenwerkend team zijn gebombardeerd, doen hun best om zo professioneel mogelijk uit dit onderzoek te komen. De auteur heeft een minieme poging gewaagd om dit duo een zekere romantiek mee te geven, maar dit had hij beter niet gedaan, het komt wat puberaal en gekunsteld over.

Dan is er nog een andere bende actief in dit verhaal, de maffia. Hier klinkt het verhaal soms een tikje ongeloofwaardig, maar zo klinkt het in de meeste actieverhalen. Als er geschoten wordt, zijn het toch altijd de goeden die aan een paar schoten genoeg hebben om zich te bevrijden en de tegenstander het onderspit te laten delven ook al zitten ze meestal in de nadeligste situatie. Daar gaan we hier dus niet over vallen.

De professionals is een zeer spannende actiethriller en staat garant voor verschillende uurtjes leesplezier. Een indrukwekkend debuut en pageturner volgens Jonathan Kellerman en dat is het ook.

Uitgeverij: Karakter Uitgevers (2012) - 341 blz.
Oorspronkelijke titel: The Professionals - Vertaling: Peter de Rijk

Een goede moeder - Louise Millar

De jonge weduwe Kate probeert haar zoontje Jack op te voeden in hun huis in Oxford. Maar sinds haar man omkwam bij een beroving is Kate obsessief bezig met de kans dat hun nog meer ongelukken zullen overkomen. Haar dagelijkse routine bestaat uit het afwegen van cijfers over inbraken, ongelukken en sterfgevallen. En dan is ze er ook nog van overtuigd dat er iemand in haar huis komt als zij er niet is, iemand die spullen op andere plekken neerlegt en dingen uit de koelkast eet.

Dan ontmoet ze Jago Martin, een professor die gastcolleges over kansberekening geeft aan de universiteit van Oxford. Hij denkt dat hij haar kan verlossen van haar obsessie. Maar is Kate wel paranoïde, of is er echt iets aan de hand..?

****

De Schotse Louise Millar heeft met Een goede moeder haar tweede thriller afgeleverd.

Het hele boek is opgebouwd rond kansberekening en hoe dat het leven van het hoofdpersonage beheerst en dreigt over te nemen. De angst wat er allemaal zou kunnen gebeuren en dit zelfs bij de kleinste dingen uit het dagelijkse leven verlamt haar bijna helemaal. Ze durft amper nog de straat op gaan. Een fenomeen dat ik nog niet kende.

De auteur heeft haar boek heel erg goed opgebouwd, de spanning stijgt alsmaar. Aan het einde is het bijna niet meer te houden. Echt een knappe opbouw. Ook de plot is volledig in orde. Naar het einde toe had ik nochtans op een gegeven moment men twijfels. Professor Jago wil Kate genezen van haar fobie en gebruikt onorthodoxe methodes zoals hij zelf aangeeft. Maar hoe verder hij daarin ging, hoe ongeloofwaardiger het leek. Ik begon serieus te twijfelen aan het boek. Aan het einde werd het echter allemaal duidelijk. Het enige minpunt dat ik kan zeggen is dat de ontknoping nogal vergezocht leek. Maar langs de andere kant, de menselijke geest kan behoorlijk ontsporen.

Louise Millar heeft een originele en verrassende literaire thriller geschreven met een knap opgebouwde plot die wat betreft spanning naar ongekende hoogte suist en dit op een zeer subtiele wijze. Realistische personages en een prettige schrijfstijl complementeren het geheel.

Eerder: Kom je spelen?

Uitgeverij: De Fontein (2013) - 396 blz.
Oorspronkelijke titel: Accidents Happen - Vertaling: Anna Livestro

De stilte na Sarah - Håkan Nesser

Erik Steinbeck en zijn vrouw Winnie Mason zijn na de ontvoering van hun dochtertje Sarah verhuisd naar New York. Hij is een schrijver die al jaren geen roman meer heeft weten te schrijven, zij een beeldend kunstenaar die alleen nog maar in staat is het moment van de ontvoering te schilderen. In een bibliotheek in Leroy Street probeert Erik op papier te krijgen wat hun de afgelopen jaren is overkomen. Terwijl hij zijn best doet te accepteren dat Sarah dood is, beweert Winnie dat ze nog in leven is - met alle gevolgen van dien.

****

Spannende roman rond de ontvoering van een kind staat er op de kaft en dit is precies wat het is. Het verhaal start als een gewone roman. Het hoofdpersonage is trouwens zelf schrijver van romans en het lijkt of hij delen van dit boek schrijft. Er wordt tussendoor ook aandacht besteed aan woordkunst, een ware kunst op zijn eigen kan dit blijkbaar zijn. Absoluut niet mijn ding maar hier was het meer dan te pruimen, wonderlijk.

Naarmate je dan verder komt in dit boekje, wordt de lijn tussen roman en thriller dunner en dunner. Aan het einde blijk je dan in een rasechte thriller te zitten. Schitterend gedaan.

Håkan Nesser heeft reeds een uitgebreid repertoire aan boeken en toch is dit het eerste boek dat ik van hem lees. Maar dit gaat zeker niet het laatste zijn. Ook al was dit een dun boek, het lijkt heel volledig. Hij heeft zijn personages prachtig vorm gegeven en uitgediept en een schitterende plot neergezet. Dit boekje was ik begonnen met vraagtekens maar Nesser heeft me kunnen overtuigen, niet van in het begin maar gaandeweg.

Uitgeverij: De Geus (2011) - 249 blz.
Oorspronkelijke titel: Maskarna på Carmine Street - Vertaling: Ydelet Westra

Het ongeluk - Linwood Barclay

De crisis op de huizenmarkt heeft grote invloed op het dagelijks leven van de familie Garber: Glens aannemersbedrijf wankelt en Sheila doet een avondcursus administratie om meer kans te maken op een goedbetaalde baan. Het wordt op de cursus wel eens wat later. 
Maar ze had inmiddels thuis moeten zijn.

Na uren wachten wordt Glens grootste vrees bewaarheid: zijn vrouw en twee anderen zijn dood. En erger, de politie gelooft dat het ongeluk haar schuld is. Sheila had immers gedronken. Glen weet dat dat onmogelijk is; zoiets zou Sheila nooit doen. Maar niemand wil hem geloven. Als hij zelf op onderzoek uit gaat, ontdekt hij dat achter de deuren van hun rustige buitenwijk gevaarlijke geheimen schuilgaan. Meegezogen in een maalstroom van corruptie en illegale activiteiten, achtervolgd door moordenaars en bedreigd door buren die hij dacht te kennen, staat Glen alleen om zijn vrouw te wreken en hun achtjarige dochter te beschermen.

***

Linwood Barclay is met Het ongeluk aan zijn vijfde boek in Nederlandse vertaling toe, zijn debuut dateert van 2008.

Het ongeluk is een boek helemaal in de stijl die we van hem gewoon zijn. Hij schrijft heel toegankelijk en dus vlotjes. Hij heeft er ook nu weer een eigentijds thema in verwerkt, de financiële crisis en wat mensen al kunnen doen om het hoofd boven water te houden. Het doet je tussendoor daar wel even over nadenken. Het is niet uitgesproken maar zo tussendoor brengt Barclay toch enige humor in het verhaal. Ja, zijn schrijfstijl is helemaal okee.

De plot is redelijk in orde, maar op een gegeven moment begint het toch te wringen. De auteur heeft heel wat verhaallijnen in zijn boek zitten en nogal wat personages maar die krijgen niet allemaal een bevredigend gevolg. Ze worden trouwens ook niet allemaal uitgediept of hebben zelfs geen betrokkenheid bij het verhaal zo blijkt achteraf. Het boek is geen gesloten geheel.

En hoe verder je in het verhaal komt, hoe ongeloofwaardiger het wordt. Barclay is een beetje de mist ingegaan met de opbouw van het verhaal. Alles zou moeten toewerken naar het einde, naar de dader. Hij presenteert enkele kandidaten maar als je dan uiteindelijk de werkelijke dader in het vizier krijgt, klinkt dit heel ongeloofwaardig. Het hele verhaal blijkt aan het einde trouwens ook chaotisch te zijn, een allegaartje aan verhaallijnen en daders. Het helpt eigenlijk het hele verhaal om zeep.

Op dit punt moet ik men quotering bijstellen, eerst had ik nog gedacht om het verhaal vier sterren te geven maar als ik het zo herlees, ga ik het toch maar bij drie houden. De plot had beter gekund maar toch is het een vlot lezend boek, spannend en met een mooie inhoudelijke basis.

Eerder: Zonder een woord, Dicht bij huis, Vrees het ergste, Kijk niet weg

Uitgeverij: De Boekerij (2013) - 382 blz.
Oorspronkelijke titel: The Accident - Vertaling: Nienke van der Meulen