tag:blogger.com,1999:blog-8260565592325734462024-03-29T04:29:17.705+01:00boekenmixHeidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.comBlogger1005125tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-73406176630378907912024-03-28T20:17:00.001+01:002024-03-28T20:17:26.834+01:00't Hooge Nest - Roxane van Iperen<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYgBYFoxsYACIUH10FYFppcOTBDCU1I-7vorb9tLO-zUiY6vm-FLJbcy70YxAHZH0Zm_1af83DaEu7O6DZHbJLiKE5guqv1LAcvXwQdLwi5-bqXz5_mTcTlcG48u19mbVDF4NPt1UUOliBNDbzGIshOPI7iA7299UKSc_CSPmd_rNpL3y_aeCxRrTA00s/s150/hoogenest.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="95" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYgBYFoxsYACIUH10FYFppcOTBDCU1I-7vorb9tLO-zUiY6vm-FLJbcy70YxAHZH0Zm_1af83DaEu7O6DZHbJLiKE5guqv1LAcvXwQdLwi5-bqXz5_mTcTlcG48u19mbVDF4NPt1UUOliBNDbzGIshOPI7iA7299UKSc_CSPmd_rNpL3y_aeCxRrTA00s/s1600/hoogenest.jpg" width="95" /></a></div><div style="text-align: center;">Het waargebeurde verhaal van twee joodse zussen in het verzet, </div><div style="text-align: center;">een onderduikvilla in 't Gooi en het onvermijdelijke verraad</div><div style="text-align: justify;"><i>Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn de twee joodse zussen Janny en Lien Brilleslijper actief in het verzet in Amsterdam en Den Haag. Als het net zich rond hen begint te sluiten, moeten ze onderduiken. Ze komen terecht in 't Hooge Nest, een villa verscholen in de bossen van 't Gooi. Spoedig zal het huis onder hun leiding uitgroeien tot een van de grootste onderduikadressen in Nederland.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Terwijl de laatste joden in het land worden opgejaagd gaat het leven van enkele tientallen onderduikers zo goed en kwaad als het gaat door, pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. Als het einde van de oorlog in zicht is wordt het Nest verraden en de familie Brilleslijper belandt met het laatste transport in Auschwitz, samen met de familie frank.</i></div><div style="text-align: justify;">'t Hooge Nest<i> is een verhaal over moed, verraad en menselijkheid in barbaarse tijden, en brengt een ongekende geschiedenis met kracht tot leven.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Roxane van Iperen (1976) groeide op in Spanje, België en Nederland. Ze studeerde rechten aan de Universiteit van Amsterdam en volgde een beroepsopleiding advocatuur. Ze werkte vanaf 2001 als jurist en begon in 2014 aan een journalistieke loopbaan voor verschillende magazines en kranten. In 2016 debuteerde ze als auteur met <i>Schuim der aarde</i> die de <i>Hebban Debuutprijs</i> won, haar doorbraak kwam in 2018 met <i>'t Hooge Nest</i> waarmee ze de <i>Opzij Literatuurprijs 2019</i> won en de shortlist van de <i>NS Publieksprijs 2020</i> haalde.</div><div style="text-align: justify;">De reden waarom Roxane van Iperen dit boek schreef is best opmerkelijk, in 2012 verhuisde ze met haar man en kinderen naar 't Hooge Nest in Naarden en met de restauratie ontdekten ze luiken en schuilplekken waar ze kaarsstompen, bladmuziek en oude verzetskrantjes aantroffen. En zo begon haar zoektocht naar de geschiedenis van dit huis en daarmee naar het verhaal van de twee joodse zussen Brilleslijper. Ze leerde de nazaten van kennen en door de vele gesprekken en de persoonlijke documenten die ze kreeg, kon ze zes jaar later dit verhaal op de wereld loslaten.</div><div style="text-align: justify;">Ik moet zeggen dat het toch wel een uitzonderlijk oorlogsverhaal is in vergelijking met de vele andere verschenen oorlogsboeken. Roxane van Iperen heeft een vrij volledig beeld geschetst van Wereldoorlog II aan de hand van het persoonlijke verhaal van de zusjes en hun onderduik- en verzetscentrum. In het begin verspringt ze daarvoor nogal eens in de tijd en komt het wat droog over, je raakt ook moeilijk in het verhaal, maar misschien was ik wel niet aandachtig genoeg, dat kan ook.</div><div style="text-align: justify;">Het verhaal kent drie grote delen. Het eerste deel <i>Oorlog</i>, behandelt de periode van het begin van de oorlog maar maken we ook kennis met de familie. De auteur verspringt heel in het begin wel eens in de tijd maar verder heeft ze alles netjes chronologisch gebracht, op wat overlappende delen na. Toch klinkt dit eerste deel afstandelijk, je leert de personages dan wel kennen maar je voelt je weinig betrokken of geraakt. Niettemin een heel erg interessant deel.</div><div style="text-align: justify;">Het tweede deel <i>'t Hooge Nest</i>, is dan de periode dat de familie moet onderduiken en ze na lang zoeken begin 1943 eindelijk een schuilplaats vinden, 't Hooge Nest in de bossen van het Gooi op de grens tussen Naarden en Huizen ten oosten van Amsterdam. Tot ze dan uiteindelijk toch verraden worden in de zomer van 1944.</div><div style="text-align: justify;">Deel drie <i>Overleven</i>, is dan meteen het meest aangrijpende én spannendste deel van het boek met de arrestatie, de verhoren en mishandelingen en de overbrenging naar Kamp Westerbork waar ze als criminelen in de strafafdeling worden opgesloten en de zussen bevriend raken met Anne en Margot Frank. Dan is er de deportatie naar het vernietigingskamp Auschwitz en later worden ze dan nog overgebracht naar het overvolle concentratiekamp Bergen-Belsen waar ze uiteindelijk op 15 april 1945 bevrijd worden. De vertelling van dit deel komt serieus binnen, je hoort het verhaal zo goed als uit de eerste hand en het is werkelijk gruwelijk. Je weet dit wel maar door dit verhaal beleef je het mee als je dit tenminste zo kan zeggen, waarschijnlijk was het nog erger dan je het zo leest.</div><div style="text-align: justify;">Vooral indrukwekkend was de moed, daad- en doorzettingskracht van het verzet en dit zowel van de Joodse als de Nederlandse bevolking.</div><div style="text-align: left;"><div><blockquote style="text-align: justify;">'<i>Wanneer er gevochten moet worden, moet er maar gevochten worden. Je kunt jezelf niet ontrouw worden. Je kunt jezelf ook niets wijsmaken. We stonden ervoor. We hebben gedaan wat we moesten doen, wat we konden doen. Niet meer en niet minder</i>' (Janny Brandes-Brilleslijper)</blockquote></div><div style="text-align: justify;"><i>'t Hooge Nest</i> is een geweldig goed boek dat een uitmuntende kijk geeft op de onderduik- en verzetsgeschiedenis van het Joodse volk en de verschrikkingen in de concentratie- en vernietigingskampen. In het begin was het een wat droog verhaal maar gaandeweg word je er dan toch ingezogen. Hoe gruwelijk de beschrijvingen ook zijn, je kan niet anders dan onder de indruk zijn van de moed van het verzet en de gedeporteerden en de hoop en strijdvaardigheid die ze zelfs in de meest uitzichtloze situaties nog laten zien. De research die van Iperen verricht heeft, verdient ook veel respect.</div></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Lebowski Publishers</i> (2018) - 382 blz.</div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-54728680531884540652024-03-24T19:32:00.000+01:002024-03-24T19:32:05.379+01:00Het oog van de nacht - Cilla & Rolf Börjlind<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgHYJprGfs_E6tZItTq46_4i8pjSbQ-TFr7l2jhpn-YsEd-1R0yJVHdvXWiqwIukU0p1Sf89yH9kd4MBYJtMBI9X-yeC-Rt50MnVVAH9F11O0aARqaZ-X0DpatzKOiAxzccgQPLAUQOpQ5CLaVa_dKiOyaGqDbs4ju5GCvQpqjw74may-sWHKuizJLhY/s150/oogvdnacht.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="100" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgHYJprGfs_E6tZItTq46_4i8pjSbQ-TFr7l2jhpn-YsEd-1R0yJVHdvXWiqwIukU0p1Sf89yH9kd4MBYJtMBI9X-yeC-Rt50MnVVAH9F11O0aARqaZ-X0DpatzKOiAxzccgQPLAUQOpQ5CLaVa_dKiOyaGqDbs4ju5GCvQpqjw74may-sWHKuizJLhY/s1600/oogvdnacht.jpg" width="100" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Olivia Rönning en haar collega ondervragen Oekraïense oorlogsvluchtelingen om zo mogelijke oorlogsmisdaden en misstanden langs de vluchtroutes te documenteren. Daarbij horen ze over een crimineel netwerk dat mensenhandel organiseert. Tom Stiltons partner Luna realiseert zich intussen dat hij tegen haar heeft gelogen en dat hij waarschijnlijk iemand heeft vermoord. En wat nog erger is: hij lijkt zich er niet schuldig over te voelen.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Een man valt van een dak in het centrum van Stockholm en sterft. Een getuige ziet dat hij kort voor zijn dood wordt achtervolgd door twee mannen. Voordat de dode kan worden geïdentificeerd of er een autopsie kan worden uitgevoerd, wordt zijn lichaam uit het mortuarium gestolen. Wie was hij en wie zijn de mensen die willen dat zijn identiteit verborgen blijft? De aanwijzingen leiden naar een luxejacht aan de Franse Rivièra en een kleinood van onschatbare waarde: een Fabergé-ei met de naam ‘het Oog van de Nacht’.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">**</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Cilla en Rolf Börjlind is een Zweeds echtpaar dat diverse scenario's schreef voor tv-series en films en met groot succes. Maar ook als auteurs doen ze het goed, in 2012 kwam hun eerste Rönning & Stilton-thriller uit en met <i>Het oog van de nacht</i> zitten ze aan hun achtste. In 2022 brachten ze voor het eerst een tragikomische roman uit.</div><div style="text-align: justify;">Zoals het een goede serie betaamt, zijn er uiteraard de vaste personages die we ondertussen kennen zonder dat de auteurs nog veel uit de doeken hoeven doen en zit er enige persoonlijke ontwikkeling in het boek. Met mooie personages is het altijd fijn om ze weer te ontmoeten en de evolutie te volgen. De auteurs slagen er zoals altijd in om ze levensecht voor te stellen en je ziet ze zo voor je in een film, aangezien het toch wel zeer succesvolle scenarioschrijvers zijn is dit niet zo verwonderlijk natuurlijk. Het boek leest trouwens ook nu weer als een film met enkele spannende maar ook gruwelijke actiescènes.</div><div style="text-align: justify;">Het maatschappelijke thema is zeer actueel, oorlogsvluchtelingen en mensenhandel. Het verhaal dat ze hierrond geweven hebben, is zeker goed maar de auteurs zijn er niet in geslaagd om de lezer te grijpen en dit is toch wel het grote minpunt van dit boek. Er zijn enkele verhaallijnen die uiteindelijk wel in elkaar grijpen maar het geheel doet toch wel chaotisch aan. Er is samenwerking tussen de verschillende onderzoekers maar ook dit is veel minder uitgewerkt dan je zou verwachten van dit schrijversduo, het komt allemaal wat koud over en niet doorleefd ook al is het wel zeer filmisch geschreven.</div><div style="text-align: justify;"><i>Het oog van de nacht</i> is zeker geen slecht boek maar het was niet zo overtuigend als hun eerste boeken in deze serie. Ondanks het interessante thema dat alles in zich heeft om te emotioneren, slagen de auteurs hier niet in. Pas in het laatste deel van het boek werd het ook enigszins spannend. Het leesplezier lag dus minder hoog dan gewenst.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2014/10/springvloed-cilla-rolf-borjlind.html">Springvloed</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2015/01/de-derde-stem-cilla-rolf-borjlind.html">De derde stem</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2015/10/zwarte-dageraad-cilla-rolf-borjlind.html">Zwarte dageraad</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.com/2017/07/wiegelied-cilla-rolf-borjlind.html">Wiegelied</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/06/koudvuur-cilla-rolf-borjlind.html">Koudvuur</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/02/bevroren-goud-cilla-en-rolf-borjlind.html">Bevroren goud</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2022/07/de-samaritaan-cilla-rolf-borjlind.html">De samaritaan</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>A.W. Bruna</i> (2023) - 335 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Nattens öga</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Corry van Bree</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-7674595004556280212024-03-18T14:02:00.002+01:002024-03-18T14:09:15.578+01:00Imperium - Robert Harris<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3M6SpVXQs-IV7xSDnuy4FJkvNX2D9DZH1rcneeB_4ljdjoQP8u-6IGUsw01U3hqFYbojQRo2GBP3_YR51kUS3r1MP8UqmBq1c10NGYPXI5zUz1xOxOG9ILV3BRkr2N_xdFnKmoc8lVN4OleX1ym5jOHW6hbyHj8tqQk3GbCK0TQQ-XuuTxfR6ZKg27M/s150/imperium.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="95" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3M6SpVXQs-IV7xSDnuy4FJkvNX2D9DZH1rcneeB_4ljdjoQP8u-6IGUsw01U3hqFYbojQRo2GBP3_YR51kUS3r1MP8UqmBq1c10NGYPXI5zUz1xOxOG9ILV3BRkr2N_xdFnKmoc8lVN4OleX1ym5jOHW6hbyHj8tqQk3GbCK0TQQ-XuuTxfR6ZKg27M/s1600/imperium.jpg" width="95" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Op zijn eenentwintigste heeft Marcus Cicero slecht één levensdoel: heerschappij over de Romeinse staat, imperium. In zijn adembenemende literaire thriller beschrijft Robert Harris hoe Cicero uitgroeit tot de briljantste en meest welbespraakte advocaat uit de geschiedenis, die zich met zijn gevreesde, bijtende humor en gedreven door een verpletterende ambitie een weg vecht naar het absolute machtscentrum van Rome.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">*****</div><div style="text-align: left;"><br /></div>
<div style="text-align: justify;">Robert Harris (1957) studeerde <i>Engelse Literatuur</i> aan de Universiteit van Cambridge, werd journalist bij de BBC, politiek redacteur van <i>The Observer</i> en columnist. Vooreerst was hij auteur van non-fictieboeken over diverse maatschappelijke en politieke onderwerpen maar daarna legde hij zich toe op het fictieve genre en in 1992 verscheen dan zijn eerste thriller <i>Fatherland</i> waarmee hij op slag internationale faam verwierf. Sindsdien schreef hij nog verschillende historische boeken waarvan er verschillende verfilmd werden.</div><div style="text-align: justify;"><i>Imperium</i> is het eerste deel van een trilogie rond Cicero die leefde van 106 tot 43 v.Chr. en behandelt zijn periode als Senator (79-70 v.Chr.) en Praetor (68-64 v.Chr.) tijdens de democratische Romeinse Republiek die naar zijn einde aan het lopen is. Harris geeft in zijn nawoord aan dat het een roman is waarvan het merendeel van de gebeurtenissen op waarheid berusten, er is heel erg veel bewaard gebleven van Cicero in verschillende bronnen wat hem uniek maakt voor deze Romeinse periode.</div><div style="text-align: justify;">Het verhaal is geschreven in de ik-vorm en deze ik is de slaaf en dienaar Tiro die samen met Cicero een filosofische vorming genoot, hem overal vergezelde en zodoende als zijn secretaris optrad en zijn vriend was. Deze Tiro zou effectief Cicero's levensverhaal opgetekend hebben maar dat is verdwenen. </div><div style="text-align: justify;">Robert Harris vertelt hier dus het verhaal van Cicero en dat op zich is al heel erg boeiend, het is een erg interessante figuur en we krijgen regelmatig een redevoering of betoog van hem te lezen of toch stukken ervan. Cicero was advocaat en dit boek las dus ook als een rechtbankthriller en dat alleen al was om van te smullen. Hij moest echter ook zijn zaken voorbereiden en daarvoor moest hij dan ook onderzoek doen, Harris slaagt er in om deze delen spannend te maken en je waant je in een echte thriller. De combinatie van historische feiten en dit spannende verhaal is meer dan geslaagd en maakt van Robert Harris een meesterlijk verteller.</div><div style="text-align: justify;">En doorheen al deze gebeurtenissen en vertellingen krijg je dan ook nog een heel erg goed beeld van het leven in deze historische periode. Je begint tussendoor eens wat rond te surfen om begrippen verduidelijkt of er een beeld van te krijgen, als geschiedkundige les kan dit absoluut tellen. En de auteur heeft het zo levendig verteld dat je je helemaal kan verliezen in het destijdse Rome, de streek en hun culturele, nationale en internationale politieke gewoonten en bezigheden.</div><div style="text-align: justify;"><i>Imperium</i> is een verrassend goed boek gebleken, het was niet alleen historisch gezien heel interessant en boeiend maar Harris heeft er ook nog een spannend verhaal van gemaakt. En je kan ook niet anders dan tussendoor de vergelijking doortrekken naar de huidige tijd, er lijkt niet veel veranderd te zijn want veel van wat je hier leest is immers ook nu nog van toepassing. Ik kan alleen maar uitkijken naar de twee volgende delen. Een dikke aanrader.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2015/05/de-officier-robert-harris.html">De officier</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>De Bezige Bij</i> (2006) - 367 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Imperium</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Janneke Zwart</i> en <i>Miebeth van Horn</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-43083869080237131062024-03-09T11:32:00.001+01:002024-03-09T11:32:14.564+01:00Klopjacht - James Patterson<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgII2hIONqfjKItHVt79Gfha11bb8iHVov5cMmE9T06OZ_jv8jSphwrclpU0K7UV3kYBbzlX9VEdZT57BZ3oHC5W6p7f-aNuLCvjs7Lcparp0gg_4CO1RgxXxfBkRR8Rubjh8OMIzvqR-Pd25LPeIOEvUwYCCGxNJ1Lbx1pCM_tS2g57uQMv9apNfjJeHs/s150/klopjacht.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="94" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgII2hIONqfjKItHVt79Gfha11bb8iHVov5cMmE9T06OZ_jv8jSphwrclpU0K7UV3kYBbzlX9VEdZT57BZ3oHC5W6p7f-aNuLCvjs7Lcparp0gg_4CO1RgxXxfBkRR8Rubjh8OMIzvqR-Pd25LPeIOEvUwYCCGxNJ1Lbx1pCM_tS2g57uQMv9apNfjJeHs/s1600/klopjacht.jpg" width="94" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>De vrienden Alex Cross en John Sampson staan op het punt om samen de ruige wildernis van Montana in te trekken als ze worden opgeroepen bij een moordzaak in Washington. Samen met Ned Mahoney storten ze zich op het onderzoek, zich niet bewust van het veel grotere kwaad dat dreigt.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>M, de mysterieuze moordenaar die Cross al jaren achtervolgt, is weer opgedoken en lijkt ongrijpbaarder dan ooit. Het spoor leidt ze dieper de wildernis in, waar Cross en Sampson als opgejaagd wild hun krachten moeten bundelen, en hun overlevingsdrang moeten inzetten.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">James Patterson (1947) studeerde Engelse literatuur en werkte daarna voor een reclamebureau. In 1976 bracht hij zijn eerste boek uit en in 1996 werd hij dan fulltime schrijver. Hij heeft een indrukwekkende lijst aan verschenen boeken waaronder vele losstaande boeken maar hij schrijft toch vooral in serie-verband. De serie rond Alex Cross was hiervan de eerste met in 1992 <i>Along came a Spider</i> en <i>Kiss the Girls</i> in 1994 die we beiden uiteraard kennen van de succesvolle verfilmingen. <i>Klopjacht</i> is de 29e en de teller staat op 32.</div><div style="text-align: justify;">In het begin kreeg ik nog de indruk dat we een politiethriller te lezen kregen maar het boek ontpopte zich toch al snel tot een sneltrein actiethriller met achtervolgingen, schietpartijen met allerlei wapens, de kanonnen ontbraken nog net en ontelbare doden. En dan waren er nog verschillende partijen bij betrokken. Je leek in een film te zitten waarin je je zo Jason Statham kon voorstellen of Bruce Willis, in ieder geval actie troef.</div><div style="text-align: justify;"><i>Klopjacht</i> is een goed boek, ontspannend en vlotjes lezend doordat het zeer toegankelijk geschreven is met korte hoofdstukken en een eenvoudige schrijfstijl. Het boek is bovenal zeer filmisch, het klinkt nogal eens overdreven en ongeloofwaardig, maar met niet al te hoge verwachtingen is dit zeker een boek dat je wat aangename uurtjes leesplezier kan bezorgen.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2010/03/zevende-hemel-james-patterson.html">Zevende hemel</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2010/05/ik-alex-cross-james-patterson.html">Ik, Alex Cross</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>De Bezige Bij</i> (2022) - 364 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Fear No Evil</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Waldemar Noë</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-12950498642656341562024-03-07T15:29:00.001+01:002024-03-07T15:29:57.780+01:00Het zustertapijt - Lars Mytting<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfvCb0c9NJttKu9N4CBWK5TKn5G_b0xbLL1KcUv9Iq36vOoIrtqzKdHLusFPa0HyyCvVaiyX8-q0tVO2gnPDTKSCoOaBq1jPMLR6-1t-ALWWHH3J37SyOL3pzSfZYTTk012Mb3UL9vch7Luayk7TOw3xSBiTDqftWPGBjYYE_6yvgBxzFx_C_lHIlza6E/s150/zustertapijt.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="97" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfvCb0c9NJttKu9N4CBWK5TKn5G_b0xbLL1KcUv9Iq36vOoIrtqzKdHLusFPa0HyyCvVaiyX8-q0tVO2gnPDTKSCoOaBq1jPMLR6-1t-ALWWHH3J37SyOL3pzSfZYTTk012Mb3UL9vch7Luayk7TOw3xSBiTDqftWPGBjYYE_6yvgBxzFx_C_lHIlza6E/s1600/zustertapijt.jpg" width="97" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Het is 1903, en er zijn 22 jaren verstreken sinds dominee Kai Schweigaard terugkeerde naar Butangen met de pasgeboren zoon van Astrid Hekne in zijn armen. Jehans is volwassen, verstoten door zijn eigen familie, maar vastberaden iets van zijn leven te maken. Hij trekt graag de bergen in, de enige plek waar hij zich vrij voelt. Op een ochtend schiet Jehans een immense rendierstier en ontmoet hij een Engelse jager met wie hij een sterke verbondenheid voelt. De ontmoeting zal het leven van beiden ingrijpend veranderen en geeft Jehans de kracht om zijn lot in eigen hand te nemen.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Ondertussen wordt dominee Schweigaard gekweld door herinneringen aan Astrid maar ook aan de mysterieuze Zusterklokken van Butangen. Door zijn onbezonnenheid en jaloezie zijn deze kerkklokken ooit van elkaar gescheiden. Dat onrecht wil hij voor Astrid ongedaan maken. Hij wil de Zusterklokken weer bij elkaar brengen en het Zustertapijt vinden: het legendarische, verloren gewaande wandtapijt dat ooit geweven is door de Hekne-zusters, waarin de toekomst – ook die van Jehans en de Engelse jager – wordt voorspeld.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De Noorse schrijver Lars Mytting schreef met dit boek het tweede deel van wat een epische trilogie en familiesaga moet worden, de Hekne-saga. Goed om te weten is dat vorig jaar deel drie uitkwam maar het is nog wachten op de vertaling, laat ons hopen dat dit niet te lang duurt.</div><div style="text-align: justify;">Het verhaal start in 1903 en dat is toch ruim 20 jaar na het eerste verhaal over de Zusterklokken. Toen deden langzaam de eerste moderne veranderingen hun intrede en in dit verhaal worden ze verder doorgezet. Niet evident want er is nog steeds veel aandacht voor geloof en bijgeloof en vele dingen worden toch nog op de aloude manier gedaan. In <i>Het zustertapijt</i> wordt er een grotere tijdspanne belicht en het was echt heel boeiend om te lezen hoe de moderne tijd voet aan de grond krijgt. Er heerst zoveel armoede en er moet zo hard gewerkt worden onder vaak erbarmelijke sociale en weerkundige omstandigheden dat de bevolking en zeker diegenen die in pachtdienst werken de veranderingen met open armen ontvangen en zelfs in opstand durven komen. Je kan ook niet anders dan onder de indruk zijn van de doortastendheid en ondernemingsgeest van sommigen maar zeker ook van de solidariteit. Interessant thema dat Lars Mytting zeer levendig en boeiend beschreven heeft.</div><div style="text-align: justify;">Jehans Hekne is ditmaal het hoofdpersonage, hij is de overlevende zoon van Astrid Hekne uit <i>De zusterklokken</i>. Jehans mag dan wel een Hekne zijn maar hij wordt niet zo behandeld en woont bij een ouder echtpaar nadat hij in zijn eerste jaren bij dominee Kai Schweigaard woonde. Daar kreeg hij schoolse vorming maar nu moet hij de handen uit de mouwen steken op het pachtboerderijtje Halvfarelia en zodoende ook voor de Hekne-boerderij.</div><div style="text-align: justify;">De auteur heeft hierrond een mooi verhaal geweven dat geen minuut verveelt, het is vlot geschreven en zijn regelmatig interessante plotwendingen die soms zelfs spannend zijn en af en toe van romantische aard. Het boek heeft daardoor een hoog roman-gehalte maar dat valt te appreciëren aangezien er ook genoeg historische en andere elementen in verweven zijn. De streek, tijdsgeest en de personages komen helemaal tot leven net zoals al het geval was in <i>De zusterklokken</i>. De uitwerking van de personages was wat minder maar geen gemis in het boek.</div><div style="text-align: justify;">Lars Mytting is absoluut een goed verhalenverteller en dit tweede deel is een heel erg goed vervolg van het eerste boek. Het was dan ook een boeiende tijdsperiode, elektriciteit die zijn intrede doet, de Grote Oorlog en aansluitend de Spaanse griep, de langzame ontvoogding van pachtboeren en vrouwen die van zich laten horen en opkomen voor hun rechten. En daarnaast zijn er nog mythische elementen in het boek verweven wat het geheel alleen maar rijker maakt. De zusterklokken-trilogie mag er beslist wezen, het wordt uitkijken naar het derde deel.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/10/de-zusterklokken-lars-mytting.html">De zusterklokken</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Atlas</i> (2022) - 431 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Hekneveven</i> (2020)</div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Paula Stevens</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-30340541637429454702024-02-27T16:34:00.000+01:002024-02-27T16:34:53.556+01:00Het zwarte boek van de uren - Eva García Sáenz de Urturi<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdWXiOydOqpC6Ur54aBo2XgXt24eTO4SsbgTlQXVg9D3IR4S6BG7MbMAzPvChUCXeHe2OidbZZl-_b_40rCoHNducBVTJXLIrRILZPc0BtMy7VmIi71i4M85t1JrdGVOfAkXMrHIAi6CvyI_3uIiJ7sewjpHN2xJrRPelTKxc0cwz1yZFQebt4eg9ElD8/s150/zwarteboekvandeuren.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="100" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdWXiOydOqpC6Ur54aBo2XgXt24eTO4SsbgTlQXVg9D3IR4S6BG7MbMAzPvChUCXeHe2OidbZZl-_b_40rCoHNducBVTJXLIrRILZPc0BtMy7VmIi71i4M85t1JrdGVOfAkXMrHIAi6CvyI_3uIiJ7sewjpHN2xJrRPelTKxc0cwz1yZFQebt4eg9ElD8/s1600/zwarteboekvandeuren.jpg" width="100" /></a></div><div style="text-align: center;">Mijn naam is Unai. Ze noemen me Kraken.</div><div style="text-align: center;">Jouw jacht eindigt hier. De mijne begint...</div><div style="text-align: justify;"><i>Vitoria, 2022. Voormalig inspecteur Unai López de Ayala – alias Kraken – krijgt een anoniem telefoontje dat alles wat hij weet over zijn familie zal veranderen. Hij heeft een week de tijd om het legendarische </i>Zwarte boek van de uren<i> te vinden, een exclusief bibliografisch juweel, en dan zal zijn moeder niet sterven. Zijn moeder, die al tientallen jaren op het kerkhof rust. Hoe is dit mogelijk?
Er volgt een race tegen de klok tussen Vitoria en Madrid om het belangrijkste criminele profiel van zijn leven op te stellen, een profiel dat het verleden voor altijd kan veranderen.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div>
<div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Eva García Sáenz de Urturi bracht haar eerste boek uit in eigen beheer in 2012 en ondertussen is ze aan haar negende toe. In Nederlandse vertaling zitten we aan 6 boeken waaronder de succesvolle trilogie van <i>De witte stad</i>, aansluitend nog 2 thrillers met hetzelfde hoofdpersonage Unai López de Ayala en een standalone. Garcia werd geboren in Vitoria waar ze tot haar vijftiende woonde en hier speelt zich ook dit boek dus af, ze schrijft dus met kennis van zaken.</div><div style="text-align: justify;">Het verhaal is opgebouwd door middel van twee verhaallijnen waarvan de grootste zich in het heden afspeelt, 2022. Unai krijgt een raar telefoontje, zijn moeder in ruil voor het <i>Zwarte Getijdenboek</i> maar zijn moeder stierf bij de geboorte van zijn broer. Kort daarvoor was er een boekhandelaar vermoord, de bekendste antiquaar uit het noorden van het land en dit lijkt Unai wel heel toevallig, hij vraagt zich af of er een verband is. Inspecteur Estíbaliz, voormalig collega van Unai is belast met het onderzoek maar Unai López de Ayala richt zich voornamelijk op de zoektocht naar dat oude boek waar zo goed als niemand al van gehoord had om een vrouw te redden die mogelijks zijn moeder is. Deze hedendaagse verhaallijn is niet zo boeiend ook al zit het wel goed in elkaar zoals verder in het boek blijkt. Er zit weinig samenhang in, er is geen team om de misdaad op te lossen en de karakters zijn slecht uitgewerkt, niet in feite.</div><div style="text-align: justify;">Het interessantste is de tweede maar kleinere verhaallijn die zich ontwikkelt vanaf 1972 en waar we kennismaken met Ítaca Expósito en dit is wel een boeiend en uitgewerkt personage. Het rare aan dit deel is dat het verteld wordt in de je-vorm en dat is best wennen.</div><div style="text-align: justify;"><i>Het zwarte boek van de uren</i> is zeker wel een thriller maar een deel van het boek leest als een roman. Ik kreeg echter de indruk dat de auteur het voornamelijk over de wereld van de bibliofilie wilde hebben en zodoende heeft het ook wel iets van een non-fictie boek. De auteur hanteert zelfs af en toe een belerende toon. Je leert zowat alles over <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Incunabel" target="_blank">incunabelen</a> of wiegedrukken, facsimile's (replica's van een handschrift of oude druk) en de wereld van de handel in deze oude boeken en geschriften. Zelfs het maken van ervan wordt uitgebreid beschreven. Ik moet zeggen dat dit allemaal best wel heel interessant was en zo hebben we zeker weer wat bijgeleerd en weet je waar op te letten moest je eens een museum willen bezoeken.</div><div style="text-align: justify;"><i>Het zwarte boek van de uren</i> is wat betreft opbouw en verhaallijn toch wat ondermaats op het saaie af zelfs. Meer naar het einde toe herpakte de auteur zich en werd het zowaar nog spannend, ze slaagde er zelfs in om er nog wat verrassingen in te steken. Het kon het boek niet helemaal redden maar genoeg om er toch een beetje een voldaan gevoel aan over te houden. Vooral de informatie over de wereld van de eerste gedrukte boeken die zich situeert rond de tweede helft van de 15e eeuw was boeiend en leerrijk. Het kleine wereldje van de verzamelaars hiervan heeft de auteur ook goed beschreven. Zodoende net genoeg voor een derde ster.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="http://boekenmix.blogspot.com/2020/06/de-stilte-van-de-witte-stad-eva-garcia.html">De stilte van de witte stad</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.com/2020/09/de-riten-van-het-water-eva-garcia-saenz.html">De riten van het water</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/01/de-heren-van-de-tijd-eva-garcia-saenz.html">De heren van de tijd</a></div>
<div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>A.W. Bruna</i> (2020) - 315 blz.</div>
<div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>El Libro Negro de las Horas</i></div>
<div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Pieter Lamberts</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-8797595845336482172024-02-23T18:45:00.002+01:002024-02-23T18:45:59.798+01:00De winterkinderen - Lulu Taylor<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzgkDVKCDu8J4rKukANnL9S29n9lJTzsq0PbSLBw5DmUy9snKuS_TjdZWmxTV89O3mFI8M_VGIen3Jk11ZHhPVrdLPCDwsZPXDrETtNbUGVLFbqiRECy-isA9aDJlV1tbozSBjlCiza-7iFpQonkcGrjRDot_YZNmdW0gUeG35ozQj6H7BOC1ADkxvOa0/s150/winterkinderen.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="97" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzgkDVKCDu8J4rKukANnL9S29n9lJTzsq0PbSLBw5DmUy9snKuS_TjdZWmxTV89O3mFI8M_VGIen3Jk11ZHhPVrdLPCDwsZPXDrETtNbUGVLFbqiRECy-isA9aDJlV1tbozSBjlCiza-7iFpQonkcGrjRDot_YZNmdW0gUeG35ozQj6H7BOC1ADkxvOa0/s1600/winterkinderen.jpg" width="97" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Met de geboorte van de tweeling Bea en Stan is de kinderwens van Olivia en Dan Felbeck na jaren eindelijk uitgekomen. Dan verliest Dan zijn baan en biedt zijn oudste vriendin Francesca hun huisvesting aan. Haar schatrijke echtgenoot heeft net Renniston Hall gekocht, een gigantisch, eeuwenoud landhuis dat ooit een chique kostschool was. Dan en Olivia mogen gratis in een opgeknapte vleugel wonen tijdens de renovatie.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Dan en Olivia zijn blij met het aanbod, tot Francesca zelf ook in Renniston Hall arriveert - en ze is niet van plan om weg te gaan. Wat is er tijdens hun studententijd precies voorgevallen tussen Dan en Francesca? En wat is haar relatie tot de kinderen? Olivia begint zich af te vragen hoe goed ze Dan eigenlijk kent, en of hun perfecte leven niet gebaseerd is op een grote leugen. En ook Renniston Hall heeft geheimen, en begint die langzaam prijs te geven...</i></div><div><br /></div><div style="text-align: center;">**</div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">Lulu Taylor vertoefde met haar ouders veelal in het buitenland maar keerde terug naar Engeland om haar school af te maken. Ze studeerde Engels aan de universiteit van Oxford en werkte bij een uitgeverij voor ze zelf schrijver werd. Ze schreef enkele romans en later psychologische thrillers, <i>The Winter Children</i> (<i>De winterkinderen</i>)<i> </i>maakte haar bekend.</div><div style="text-align: justify;">Dit boek staat dus inderdaad onder de categorie thrillers & spanning, maar dit kan ik helemaal niet onderschrijven. Voor mij was dit een gewone roman en als er niet dat kleine beetje spanning had ingezeten, zou ik het zelfs als een feelgood durven catologiseren.</div><div style="text-align: justify;">Plot-gewijs kon het verhaal mij ook al niet bekoren. Er zat veel, heel veel herhaling in en het klopte allemaal niet zo in mijn ogen. Het verhaal had dus niet zo veel om het lijf en voorspelbaar ook. Het is echter wel vlot geschreven.</div><div style="text-align: justify;">Het einde, de epiloog vond ik wel knap en mooi, hij toonde een maatschappelijke betrokkenheid die ik in de rest van het boek miste. <i>De winterkinderen</i> is als thriller beneden alle peil en als roman ook ondermaats.</div><div><br /></div><div>Uitgeverij: <i>Meulenhoff Boekerij</i> (2016) - 396 blz.</div><div>Oorspronkelijke titel: <i>The Winter Children</i></div><div>Vertaling: <i>Yolande Ligterink</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-53379558253404482322024-02-22T15:14:00.001+01:002024-02-22T15:19:48.634+01:00De levende berg - Nan Shepherd<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidEPSC16ASMSaTmAcB-rOzgwIAfcmDy4UAqR_M2ejWv35o6_LG_kbqEw1p9DxiPrWPOwOCv8FqvKDwWLLeBBScGP5r6_Be9KwsMzAgixNUJjrITH7el_LH4-ykfzHP8oiivai5kONCmnpI1AdPA2ekYVoSoTMwJoyszSkNVBd3PO3f70Q_0wv7tMLqdbI/s150/levendeberg.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="94" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidEPSC16ASMSaTmAcB-rOzgwIAfcmDy4UAqR_M2ejWv35o6_LG_kbqEw1p9DxiPrWPOwOCv8FqvKDwWLLeBBScGP5r6_Be9KwsMzAgixNUJjrITH7el_LH4-ykfzHP8oiivai5kONCmnpI1AdPA2ekYVoSoTMwJoyszSkNVBd3PO3f70Q_0wv7tMLqdbI/s1600/levendeberg.jpg" width="94" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>De Schotse bergwandelaar, onderwijzeres en dichter Nan Shepherd bracht haar leven door op zoek naar de essentie van natuur in de Cairngorms - een adembenemend mooie, maar onheilspellend ruige bergketen in de oostelijke Schotse Hooglanden. Haar levenslange zoektocht leidde tot het schrijven van deze klassieke bespiegeling over de bergen en onze fantasierijke relatie met die woeste wereld.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Shepherd schreef </i>De levende berg<i> tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar liet het manuscript liggen, totdat het in 1977 werd gepubliceerd en direct werd erkent als een meesterwerk.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">*****</div><div style="text-align: left;"><br /></div>
<div style="text-align: justify;">Anna (Nan) Shepherd (1893-1981) is geboren en getogen aan de voet van het Schotse hoogplateau van de Cairgorms. Ze studeerde in 1915 af aan de <i>University of Aberdeen</i>, doceerde Engels aan <i>Aberdeen College of Education</i> tot 1956, ontving in 1964 een eredoctoraat van de universiteit van Aberdeen en sinds 2016 siert haar portret het biljet van vijf pond van de Royal Bank of Scotland, best speciaal toch. Ze schreef drie romans en een dichtbundel maar daarna kreeg ze geen letter meer op papier. Tot ze in de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog haar ervaringen en wandelingen in de Cairngorms opschreef, <i>The Living Mountain</i>, een poging om de berg te doorgronden zegt ze zelf in het boek. Het werk raakte echter niet gepubliceerd en verdween in een la, tot ze het uiteindelijk terugvond bij het opruimen en het uiteindelijk toch gepubliceerd raakte, het werd meteen haar bekendste werk.</div><div style="text-align: justify;">Recent las ik <i><a href="https://boekenmix.blogspot.com/2024/01/de-oude-wegen-robert-macfarlane.html" target="_blank">De oude wegen</a></i> van Robert Macfarlane en hij gaf heel wat aandacht aan Nan Shepherd en haar boek waardoor het in mijn vizier gekomen was. Mijn interesse was meteen gewekt. Macfarlane schreef trouwens een uitgebreide inleiding in de heruitgave van <i>De levende berg</i> vanaf 2014.</div><div style="text-align: justify;">Shepherd heeft haar passie voor het Cairngorm Mountains subliem weten over te brengen in dit werk, de liefde voor dit gebergte spreekt uit elke zin, elk woord en neemt de lezer mee hierin. Je wandelt als het ware mee doorheen dit ruig gebied met zijn sneeuw en plots opstekende winden of mist, zijn vele meren en rivieren, dieren en planten. In het boek zijn er 12 hoofdstukken die elk een deeltje belichten van deze veelzijdige bergketen en ze spreken allemaal tot de verbeelding. Af en toe vertelt ze ook wat anekdotes die het geheel opfleuren. Samen met haar zie je de overweldigende schoonheid van de streek in al zijn seizoenen. Het is wel een harde en zeer ruige streek die niet altijd vriendelijk is en zelfs heel wat mensenlevens geëist heeft.</div><div style="text-align: justify;">Ik was absoluut onder de indruk van de manier waarop Nan Shepherd haar gebergte verwoord heeft, ze heeft hem door haar woorden tot leven gebracht tijdens het lezen. In feite zou je dit boek af en toe eens moeten vastnemen en een stukje lezen, er valt waarlijk veel te ontdekken in dit toch wel dunne boekje en een groot deel ontging me waarschijnlijk. Er zitten ook filosofische delen in die je zeker tot nadenken stemmen.</div><div style="text-align: justify;"><i>De levende berg</i> is absoluut een aanrader, en zeggen dat het 80 jaar geleden geschreven werd. Het is bijna ondoenbaar om juist te zeggen hoe Shepherd het gebergte ziet, je leest daarvoor beter zelf het boek. Een wonderlijk goed boek dus, over de natuur in het Schotse gebergte, filosofisch en gevoelig, én mooi, alleen die cover al. Een boek over 'verwondering'.</div>
<div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Uitgeverij De Arbeidspers</i> (2020) - 176 blz. (7-36 inleiding van Robert Macfarlane, 167-176 nawoord van Jeanette Winterson)</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Living Mountain</i> (1977)</div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Pauline Slot</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-52051389802743338922024-02-19T14:12:00.000+01:002024-02-19T14:12:47.167+01:00De belofte - Damon Galgut<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ozJK3CZJOYqzJYyHEx9OqeRybfYNIelOvaGskmQ3i3LiLWLuC76WnfOCWg3zNgKO7s8HMDTqx878Ap0UJwkvsNgvOS490f8Jo4hJEBafTRdLxqfj9dHMUrypl5qhDN3QdWkaEOEjjPhn7dTOuGz29IFhLmd93CfmNyhyGaGbuq7_K7dNysPLVmuMh04/s150/belofte.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="94" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1ozJK3CZJOYqzJYyHEx9OqeRybfYNIelOvaGskmQ3i3LiLWLuC76WnfOCWg3zNgKO7s8HMDTqx878Ap0UJwkvsNgvOS490f8Jo4hJEBafTRdLxqfj9dHMUrypl5qhDN3QdWkaEOEjjPhn7dTOuGz29IFhLmd93CfmNyhyGaGbuq7_K7dNysPLVmuMh04/s1600/belofte.jpg" width="94" /></a></div><div style="text-align: center;">Een meesterlijke familiegeschiedenis tegen de achtergrond van het veranderende Zuid-Afrika</div><div style="text-align: justify;"><i>Kort voor haar overlijden dwingt Amor Swarts moeder haar man een belofte af. Het jonge meisje is daarvan een stille getuige: hun zwarte hulp, Salomé, zal haar eigen huis krijgen, als dank voor jarenlange trouwe dienst. Amors vader heeft echter zijn eigen prioriteiten en de belofte wordt niet ingelost. Na zijn dood ontstaan nieuwe kansen, maar Amors broer en zus gaan hun eigen weg en blijven zich verzetten: Anton is lafhartig en maakt geen keuzes, Astrid is gefocust op haar eigen gewin. Amor blijft achter met een sluimerend schuldgevoel. Kan zij nog iets uitrichten of is het daarvoor te laat?</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">De Zuid-Afrikaans schrijver Damon Galgut (1963) schreef op zijn zeventiende zijn eerste boek dat in 1982 uitkwam en <i>The Promise</i> is zijn negende en laatste boek tot nu toe. Hij schreef ook enkele theaterstukken en boekvertalingen. Galgut schrijft met succes, hij werd vaak genomineerd en bekroond. <i>De goede dokter</i> won de <i>Commonwealth Writers Prize</i> en stond op de shortlist van de <i>Booker Prize</i>. Met <i>De belofte</i> uit 2021 won hij deze. Zijn werk wordt in vele landen vertaald.</div><div style="text-align: justify;">De auteur zegt in een <a href="https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/ik-heb-een-hekel-aan-de-eerste-versies-van-mijn-boeken~b9b77e7a/" target="_blank">interview</a>:</div><div style="text-align: left;"><blockquote style="text-align: justify;">"<i>Ik schrijf niet om mensen te entertainen. Ik schrijf zelfs niet om mijzelf te entertainen. Ik wil iets doen wat ik nog niet eerder heb gedaan. In zekere zin schrijf ik een boek om te ontdekken waarom ik het schrijf. Waarom fascineren de personages me? Waar voeren ze me heen? Ik werk van duisternis naar helderheid, van onbewust naar bewust.</i>"</blockquote></div><div style="text-align: justify;">En zo ervaar je het boek ook. De auteur schrijft alsof het verhaal zich aan hem opdringt en hij zegt het ook regelmatig zo ongeveer in het boek. Zo zegt hij over de havenloze man aan de kerk "<i>Hoe heeft hij met zijn verhalen onze tijd kunnen verspillen</i>", alsof hij dit verhaal moést schrijven ook al wilde hij dit niet. En zo zijn er nog momenten in het boek. Anton, de oudste broer van Amor poogt in het boek zelf een boek te schrijven. Aan de hand hiervan laat de auteur ook weten hoe hij het proces van boeken schrijven ervaart. Een ietwat speciale manier van schrijven maar wel interessant.</div><div style="text-align: justify;">De opbouw van alinea's en delen getuigen hier ook van. Er zijn vier grote delen in het boek die elk de naam van één van de hoofdpersonages als titel dragen. En er zit een systeem in, een soort van continuïteit, maar deze ga ik niet prijs geven, de lezer ontdekt het zelf snel genoeg. Het was in ieder geval een mooie constructie. Wat vooral eigenaardig was aan de schrijfstijl is dat de auteur niet echt meedoet aan alinea's en hoofdstukken. Deze laatste zijn er al helemaal niet in te vinden, enkel de vier delen vormen een soort van hoofdstukken, grote dan wel. Maar wat betreft alinea's is de bijzonderheid dat het perspectief kan veranderen zelfs binnen 1 alinea. Zo lopen gesproken tekst, conversaties en gedachtengangen gewoon door elkaar, aan aanhalingstekens doet de auteur niet, ook de ik-persoon verandert soms en het is niet altijd dadelijk duidelijk wie deze is. Als je aandachtig aan het lezen bent, heb je dit vaak niet door, de auteur is er in geslaagd om er toch een vloeiend geheel van te maken, dat is bijna een kunst op zijn eigen.</div><div style="text-align: justify;">Het boek omvat een heel tijdperk uit de Zuid-Afrikaanse geschiedenis van 1986 in deel 1 tot 2018 in het laatste vierde deel. Op die manier lezen we een stukje geschiedenis en probeert de auteur de veranderende positie van een witte familie hierin te beschrijven. Maar het verhaal gaat toch voornamelijk over een uiteenvallende familie waarin de de vijf gezinsleden zeer verschillend zijn en van elkaar vervreemd zijn geraakt.</div><div style="text-align: justify;">De rode draad is de belofte van de vader aan de moeder op haar sterfbed maar het verhaal gaat daar niet over, het is wel de kapstok waarrond het verhaal geweven is. Ook religie speelt een beetje een rol, er passeren een paar soorten doorheen het boek, elk familielid heeft precies wel een andere religieuze insteek en dat is op zijn best raar te noemen. Er zitten ook enkele bovennatuurlijke elementen in, zéér te appreciëren, toch door mij. <i>De belofte</i> is dus een verhaal over familiebanden, over een veranderende maatschappij, politiek en economisch gezien maar ook over persoonlijk en zelfs lichamelijk veranderingen die optreden naarmate het ouder worden.</div><div style="text-align: justify;"><i>De belofte</i> is een zeer veelzijdig boek dat dan ook nog op een aparte manier geschreven is. Dit was zeker een aangename verrassing en goede kennismaking met deze auteur. Af en toe was er zelfs wat humor in te bespeuren, ook al een verrassing in de positieve zin. Lang dacht ik het boek te quoteren met vier sterren maar naar het einde toe veranderde dit. Het verhaal viel stil en het herhaalde zich toen ook wel wat en dus eindigde ik op drie sterren. Niettemin ben ik geïntrigeerd geraakt door de schrijver.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Querido</i> (2021) - 318 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Promise</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Rob van der Veer</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-8167118715557907032024-02-12T13:40:00.001+01:002024-02-12T13:45:22.520+01:00De spiegel van ons verdriet - Pierre Lemaitre<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMsljV6U1ThqmU-yJZ7-gMts4eY2XK_ahw4fK806grwaPrUAPnWdyBHYOMGH-HYoe8yVCX_gVq_yws2ijGopVmtz906zuXmlyiDcM97-yfXQUpFgVG6ajcwq8oo6v5NOsJU7EEzbLW6M5vT-KkPE9Ayv3SGFR6f4jtgQLZDVrsqjTqZP9JCm2ydmAej-w/s150/spiegelvanonsverdriet.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="97" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMsljV6U1ThqmU-yJZ7-gMts4eY2XK_ahw4fK806grwaPrUAPnWdyBHYOMGH-HYoe8yVCX_gVq_yws2ijGopVmtz906zuXmlyiDcM97-yfXQUpFgVG6ajcwq8oo6v5NOsJU7EEzbLW6M5vT-KkPE9Ayv3SGFR6f4jtgQLZDVrsqjTqZP9JCm2ydmAej-w/s1600/spiegelvanonsverdriet.jpg" width="97" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>April 1940. Louise, een dertigjarige serveerster, rent naakt en bebloed over de Boulevard du Montparnasse - ze zag zojuist met eigen ogen hoe haar minnaar zich van het leven beroofde. Deze tragische scène lijkt op zichzelf te staan, maar is de opmaat tot de tumultueuze weken in Frankrijk aan het begin van de oorlog. Het Duitse leger rukt op naar Parijs en een exodus van burgers en militairen, onder wie de brave Gabriel en zijn onbetrouwbare maat Raoul, komt halsoverkop op gang. De Franse bevolking raakt volledig in paniek en het land zakt weg in een totale wanorde door de incompetente regering en legerleiding. Te midden van de chaos waarin opportunisten als meesteroplichter Désiré goed gedijen, ontdekt Louise in een kapel de geheimen uit haar verleden die uiteindelijk haar toekomst zullen bepalen.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Pierre Lemaitre is een Franse schrijver en scenarist en niet zonder succes. In 2006 debuteerde hij met zijn eerste thriller en viel meteen in de prijzen. <i>Au revoir là-haut</i> (<i>Tot ziens daarboven</i>) wordt als zijn belangrijkste werk beschouwt, hij ontving er in 2013 de <i>Prix Goncourt</i> voor. Dit was het eerste deel in zijn trilogie rond de twee wereldoorlogen.</div><div style="text-align: justify;"><i>De spiegel van ons verdriet</i> is het derde deel en speelt zich af in 1940 vlak voor en tijdens de inval van het Duitse leger in Frankrijk. Het hoofdpersonage Louise leerden we als kind kennen in het eerste boek in de trilogie waar ze een zijdelings personage was. Nu is ze dus een volwassen vrouw.</div><div style="text-align: justify;">Lemaitre heeft deze periode uit de Franse geschiedenis goed weergegeven en het was boeiend. Hij heeft dit gedaan aan de hand van vier verhalen waarvan het verhaal van Louise het eerste is. Daarnaast lezen we de het verhaal van twee militairen Gabriel en Raoul, 2 totaal verschillende personages die elkaar niet kunnen luchten maar uiteindelijk noodgedwongen samen op pad gaan nadat hun eenheid overrompeld werd door de Duitse invasie en zelfs vrienden worden. En dan is er nog Désiré oplichter eerste klas. Zijn verhaal dient hoofdzakelijk het historische deel van het boek, door zijn oplichterspraktijken kan hij immers in verschillende huiden kruipen, interessante constructie van de auteur om de historische context uitgebreid te kunnen vertellen. En als laatste zijn er Fernand, lid van de mobiele brigade en zijn vrouw Alice. Fernand krijgt de opdracht om de evacuatie van gevangenen uit de militaire gevangenis van Cherche-Midi te begeleiden naar het zuiden wegens het oprukken van het Duitse leger, zijn vrouw stuurde hij reeds weg uit Parijs naar zijn zus.</div><div style="text-align: justify;">Het zijn nogal korte hoofdstukken doorheen het boek en het was telkens even terug inlezen in het verhaal. Her en der komen de verschillende verhalen samen om dan aan het einde echt helemaal samen te komen. Hoe sterk de historische gebeurtenissen en de verhalen hierrond ook zijn, de persoonlijke verhaallijnen komen gekunsteld over en het einde al helemaal.</div><div style="text-align: justify;">Als historische roman was <i>De spiegel van ons verdriet</i> een mooi boek maar het fictieve deel viel me dit keer dus veel minder mee. Het las vlot en had een goede plot maar was weinig verrassend en soms zelfs wat ongeloofwaardig. Van de trilogie is dit het minste deel maar niettemin aangenaam om te lezen. Het moet wél gezegd dat het verhaal zelf soms actueel klinkt, Lemaitre is absoluut een goede verteller én eentje met humor.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2018/04/vrije-val-pierre-lemaitre.html">Vrije val</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2018/05/drie-dagen-en-levenslang-pierre-lemaitre.html">Drie dagen en levenslang</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2018/12/irene-pierre-lemaitre.html">Irene</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/03/alex-pierre-lemaitre.html">Alex</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/06/camille-pierre-lemaitre.html">Camille</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/07/rosy-pierre-lemaitre.html">Rosy</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/09/vals-leven-bruidsjurk-pierre-lemaitre.html">Vals leven</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2020/02/tot-ziens-daarboven-pierre-lemaitre.html">Tot ziens daarboven</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/02/de-kleuren-van-de-brand-pierre-lemaitre.html">De kleuren van de brand</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Xander Uitgevers</i> (2020) - 442 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Miroir de nos peines</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Andreas Dijkzeul</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-28151461836777955192024-02-06T19:25:00.001+01:002024-02-06T19:28:42.902+01:00Het beest - Carmen Mola<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim38lKaMXEA2OQBxndnrJYTokmHyQuyRb13jScnuzGIezYVLgioZiq6d7VDT1Ad5JmBRTfuSlvAYBtZ5LrALDOWMC1Mn_RmmjTEBfCwmRTrn_xY42YHMsd0g6O__zJmdlEY3u5BIMEwGqocJCgBcRx44t2GBZI9QSAJ4yAmgtEqWymH5tzd7D2fEV_48o/s150/beest.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="97" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim38lKaMXEA2OQBxndnrJYTokmHyQuyRb13jScnuzGIezYVLgioZiq6d7VDT1Ad5JmBRTfuSlvAYBtZ5LrALDOWMC1Mn_RmmjTEBfCwmRTrn_xY42YHMsd0g6O__zJmdlEY3u5BIMEwGqocJCgBcRx44t2GBZI9QSAJ4yAmgtEqWymH5tzd7D2fEV_48o/s1600/beest.jpg" width="97" /></a></div><div style="text-align: left;"><i style="text-align: justify;">Madrid, 1834. De Spaanse stad barst uit zijn voegen en gaat bovendien gebukt onder een vreselijke cholera-epidemie. Maar dat is niet het enige dat de inwoners vrezen. Er sluipt een meedogenloze moordenaar door de straten, die het voorzien heeft op jonge meisjes en al snel de bijnaam ‘het Beest’ krijgt. De veertienjarige Lucía loopt hem tegen het lijf tijdens een van haar strooptochten en vanaf dat moment maakt hij jacht op haar.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Als het Beest haar zusje ontvoert, begint voor Lucía een verwoede race tegen de klok. Ze vindt onverwachte bondgenoten in een eenogige politieagent en een onverschrokken journalist, maar het is maar de vraag of die haar kunnen helpen. Lucia belandt in een complot van geheime genootschappen, bijgeloof, gruwelijke rituelen en politieke samenzweringen waar ze uit moet ontsnappen voor het te laat is…</i></div>
<div><br /></div><div style="text-align: center;">****</div>
<div><br /></div><div style="text-align: justify;">Het trio dat schuilgaat onder het pseudoniem Carmen Mola heeft nu na het beëindigen van de trilogie rond Elena Blanco een vierde thriller uitgebracht en het is een historische thriller geworden. Hiermee hebben ze dus niet alleen een spannend verhaal geschreven dat ongelooflijk filmisch leest, maar hebben ze ook een stuk geschiedenis gebracht, het verhaal speelt immers in het 19e-eeuwse Madrid.</div><div style="text-align: justify;">En dit hebben ze absoluut met verve gedaan, ze hebben de periode echt wel tot leven gebracht in dit boek. Het was politiek gezien een woelige periode door de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Carlisme" target="_blank">eerste Carlistenoorlog</a> maar de bevolking had ook heel erg te lijden onder de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Cholera" target="_blank">cholera</a>-epidemie waardoor dan ook nog eens opstanden uitbraken. Je komt heel wat te weten over hoe het leven in deze stad was en vooral hoe de bevolking omging met deze epidemie, er was nog bitter weinig geweten over de ziekte. De geneeskunde stond maar aan het begin van wetenschappelijke ontdekkingen en het was dus vaak nog een trial-en-error. De schrijvers hebben er toch enkele wetenschappelijke bevindingen in verwerkt zoals bijvoorbeeld hoe arsenicum opgespoord werd toentertijd. Bijgeloof tierde welig en ook dit krijgen we te lezen.</div><div style="text-align: justify;">Het boek heeft een heel erg goede plot met zelfs enkele zeer verrassende plotwendingen. De zoektocht naar een seriemoordenaar is meestal sowieso spannend, zeker als het dan een race tegen de klok wordt. Lucía is een geweldig personage waar je niet anders dan sympathie voor kunt hebben maar ook de andere hoofdpersonages zijn knap bedacht.</div><div style="text-align: justify;">Spannend dus maar toch is het verhaal niet altijd even vlot, soms hapert het en is het van de trage kant en er zijn wat herhalingen die vertragend werken. En als ik nog één ding moet zeggen, is dat het verhaal dus inderdaad zeer filmisch is maar ook wel wat onrealistisch, de auteurs gaan zich nogal eens te buiten aan onmogelijke ontsnappingen.</div><div style="text-align: justify;"><i>Het beest</i> is historisch gezien een heel interessant en boeiend boek en het heeft een spannende en verrassende plot. Zeker een aanrader.</div><div>Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/10/de-zigeunerbruid-carmen-mola.html">De zigeunerbruid</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2022/03/het-duistere-net-carmen-mola.html">Het duistere net</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2022/04/het-jaar-van-het-varken-carmen-mola.html">Het jaar van het varken</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Xander Uitgevers</i> (2023) - 448 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>La Bestia</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Alyssia Sebes</i>, <i>Annet van der Heijden</i>, <i>Willem Hoogendoorn</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-42384969259138168352024-01-30T16:37:00.001+01:002024-01-30T16:37:32.563+01:00De oude wegen - Robert Macfarlane<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLviT18v1yBKnRcXDid6AMB1Qqkr8mGr7gsuE_4Nr1mrUtvIZG-moGjjgmL6F-0c8f9Q6EQ8GuiTiH36Z9_ddAF_he-vi02S9xBCpq3kwHi_V7ZoAskyeQRAxNnOnWhrNLcxxIb0d_LX40sj5sfB86yL7pp7t4cFmnuO1pob7GS6KwX7UFtPHHTxK6-so/s150/oudewegen.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="94" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLviT18v1yBKnRcXDid6AMB1Qqkr8mGr7gsuE_4Nr1mrUtvIZG-moGjjgmL6F-0c8f9Q6EQ8GuiTiH36Z9_ddAF_he-vi02S9xBCpq3kwHi_V7ZoAskyeQRAxNnOnWhrNLcxxIb0d_LX40sj5sfB86yL7pp7t4cFmnuO1pob7GS6KwX7UFtPHHTxK6-so/s1600/oudewegen.jpg" width="94" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Mensen laten net als andere dieren sporen na; paden die in de loop der tijden door menselijke voeten, karrenwielen, paarden, ezelshoeven en door regen, ijs en wind zijn uitgesleten. Een voetafdruk van menselijk leven in het landschap. Macfarlane volgt deze paden en spoort de verhalen op die ermee verbonden zijn. </i><i>Het is de derde keer dat Robert Macfarlane ons meeneemt op zijn tochten door de natuur. In </i>Hoogtekoorts<i> onderzocht hij de menselijke fascinatie voor huiveringwekkende bergtoppen, in </i>De laatste wildernis<i> ging hij op zoek naar de ongerepte natuur in Engeland en Ierland. In </i>De oude wegen<i>, het laatste deel van het drieluik, richt Macfarlane zijn zoektocht juist op de door mensen betreden natuur.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Robert Macfarlane (1976) is Brits auteur en docent aan het prestigieuze <i>Emmanuel College</i> van de universiteit van Cambridge. Hij schrijft onder ander voor de <i>Observer</i> en <i>The Times Literary Supplement</i> en in 2003 debuteerde hij dan met zijn eerste boek <i>Mountains of the Mind: A History of a Fascination</i> (<i>Hoogtekoorts</i>) en waarmee hij prijzen won, het boek werd ook verfilmd door de BBC. Hij schrijft hoofdzakelijk over de schoonheid en kracht van de natuur en landschappen in relatie tot mensen en taal.</div><div style="text-align: justify;">Het boek is opgebouwd aan de hand van drie grote delen met in totaal 16 hoofdstukken en elk gaat dan over een specifieke voetreis, een groot deel ervan in Engeland en Schotland maar er zitten ook enkele andere landen bij zoals de Westelijke Jordaanoever van Palestina, Tibet en zelfs een zeeweg. Vooral het pad dat hij in het hoofdstuk "Slib" beschrijft, heeft een diepe indruk nagelaten op mij: <i><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Broomway" target="_blank">The Broomway</a></i>, deze bevindt zich ín de zee in Essex ten oosten van Londen en is ook bekend als <i>Britain's Deadliest Footpath</i>.</div><div style="text-align: justify;">Macfarlane is zelf een gepassioneerd wandelaar en hij heeft hierrond heel wat gelezen. Zo duikt hij in de geschriften van andere wandelaars en wandelt hij meer dan eens in hun voetsporen. We krijgen hun verhalen te lezen en dat was echt wel heel erg boeiend. Hij heeft onder andere een boontje voor de poëet Edward Thomas (1878-1917), kunstschilder Eric Ravilious (1903-1942) en de Schotse schrijfster Nan Shepherd (1893-1981) die vooral bekend werd om haar baanbrekende bergmemoires ergens uit de jaren 1940, <i>The Living Mountain</i> (<i>De levende berg</i>).</div><div style="text-align: justify;"><i>De oude wegen</i> is absoluut geen reisgids, de auteur beschrijft zijn wandelingen en ervaringen maar het zijn meer zijn mijmeringen en gedachten waar het om gaat en het is soms bijna filosofisch. Uit zijn woord vooraf:</div><div><blockquote style="text-align: justify;"><i>Het is een onderzoek naar de geesten en de stemmen die op oude paden rondwaren, naar de verhalen die ze in zich dragen en vertellen, naar pelgrimages en erfvredebreuk, naar gezongen routes en degenen die ze zingen, en naar de vreemde continenten die er binnen landen bestaan. Bovenal is het een boek over de mens en zijn omgeving: over lopen als een verkenning van het innerlijk en over de subtiele manier waarop we zijn gevormd door de landschappen waar we ons doorheen begeven.</i></blockquote></div><div style="text-align: justify;">Er zitten ook heel wat weetjes in het boek die ook al zo goed lezen. Wat ontbreekt zijn kaarten, maar je raakt zó geïntrigeerd door de wandelbeschrijvingen dat je sowieso toch zelf je licht opsteekt op mister Google en Google Maps, zie je ineens wat foto's van de gebieden. Zijn beschrijvingen spreken echt wel tot de verbeelding zodat je niet anders kan. Mijn wereld is alleszins erg verruimd door dit boek.</div><div style="text-align: justify;">Dit was nu zo een non-fictie boek dat bijna even vlot leest als een fictie boek. Het is immers geweldig goed geschreven, het blijft boeiend en je steekt er enorm veel van op. Het is het derde deel van een drieluik dat heel goed apart te lezen is maar je zeker wel doet uitkijken naar de twee andere delen, mocht je ze nog niet gelezen hebben zoals ik. <i>De oude wegen</i> is dus een ware ontdekking en verrassing gebleken en absoluut een aanrader. Ik ben alleszins helemaal onder de indruk van dit boek.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>De Bezige Bij</i> (2013) - 393 blz. (395-464 Glossarium, Noten, Beknopte bibliografie, Dankwoord en Register)</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>A Journey on Foot</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Nico Groen</i> en <i>Marijke Versluys</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-85377937266205414802024-01-24T14:43:00.001+01:002024-01-24T14:43:45.218+01:00De volksjury 2 - Silke Vandenbroeck & Laura Scheerlinck<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiQiTxyVRH83wqW3UKIePGmqlHyeXYvQlNen2Ltk1tKHkq5oQHeiqs4IJJY-mQfhRZ0BIAkQPugXWV3ZF-tY4rGFuR_Uw-I3uYrzDLLdjhWiRbDrsxjGqBamlDb4lbDN5ATX2tJOEdeH1HtH9RwVEi9QnIm3pmwlJoZhzNqAwX1kXCYO7r7IfgRQ39Pr0/s150/volksjury2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="102" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiQiTxyVRH83wqW3UKIePGmqlHyeXYvQlNen2Ltk1tKHkq5oQHeiqs4IJJY-mQfhRZ0BIAkQPugXWV3ZF-tY4rGFuR_Uw-I3uYrzDLLdjhWiRbDrsxjGqBamlDb4lbDN5ATX2tJOEdeH1HtH9RwVEi9QnIm3pmwlJoZhzNqAwX1kXCYO7r7IfgRQ39Pr0/s1600/volksjury2.jpg" width="102" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: calibri; font-variant: small-caps;">Hoe maak je een plaats delict schoon na politieonderzoek? Hoe herken je een psychopaat? Zijn honden betere speurders dan mensen? En hoe ga je om met het feit dat je iemand hebt gedood?</span></div><div style="text-align: left;"><i>Laura Scheerlinck en Silke Vandenbroeck van de bekende podcast </i>De volksjury<i> gaan in dit tweede deel opnieuw op zoek naar antwoorden op de meest prangende vragen van </i>true crime addicts<i>. En dat doen ze op hun kenmerkende verfrisssende manier: als </i>armchair detectives<i> spitten ze 20 geruchtmakende misdaadverhalen tot in de puntjes uit. Daarbij krijgen ze de hulp van verschillende experten die hen met raad en daad bijstaan.</i></div><div style="text-align: left;"><i><br /></i></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Laura Scheerlinck en Silke Vandenbroeck vormen samen <i>De volksjury</i>, dit is de zéér populaire podcast over waargebeurde misdaadverhalen. Zij schuimen hiervoor het internet af, lezen boeken en bekijken films en documentaires om aan hun informatie te komen die ze dan op hun eigen grappige manier brengen, mét een flesje cava erbij om het helemaal af te maken. Sinds ze eind 2017 hun eerste aflevering online gooiden, is hun populariteit alleen maar gestegen. Ze worden gevraagd in talkshows, in radiostudio's en zelfs een enkele keer in het Nieuws. Ondertussen geven ze ook nog live-shows die vaak uitverkocht zijn. En nu hebben ze dus hun tweede <i>De volksjury-</i>boek uit.</div><div style="text-align: justify;">Ditmaal behandelen ze 20 zaken en deze zijn nu nog meer dan in hun eerste boek, ondersteund door interviews met heel wat experten. En het moet gezegd dat deze inzichten heel erg boeiend en interessant waren en er zitten zelfs enkele wist-je-datjes in. Ze hebben ze ook net iets beter verwerkt doorheen de misdaadverhalen zodat er binnen een hoofdstuk toch een soort van continuüm is. Tussen de hoofdstukken is dit nog altijd niet het geval. Nu weet ik dat ze ieder hun deel van de hoofdstukken schrijven en zodoende staat elk hoofdstuk nog op zichzelf. Persoonlijk vind ik dit een minder geslaagde aanpak.</div><div style="text-align: justify;">Zoals in de vorige review al zei, ben ik echt wel fan van hun podcast, de misdaden die ze brengen zijn vaak boeiend, er zitten speciallekes tussen en ze brengen het op hun eigen natuurlijke wijze alsof je bij hun in de kamer zit, hun spontaniteit is een zeer grote troef van de podcast. Zelfs de reclame die ze zelf brengen, want ja die zit er sinds een tijdje ook in, is leuk gebracht, je zou zomaar naar de winkel hollen of een bestellingske plaatsen. Regelmatig zit ik dan ook te lachen om wat ze zeggen en de manier waarop ze dit doen.</div><div style="text-align: justify;">Maar ik zei toen ook dat ik dit niet terugvind in het boek en dit is bij dit boek ook het geval. De podcast is zo goed omdat er interactie is tussen hun beide en dit mis je dus in de boeken. De verhalen zelf zijn, hoe interessant ook, vaak droog verteld, ze doen wel hun best om er die spontaniteit in door te trekken maar daar zijn ze slechts summier in geslaagd.</div><div style="text-align: justify;">Al bij al is hun tweede boek net ietsje beter om lezen dan het eerste omwille van de stukken met de experten. Deze waren echt wel boeiend en heb ik graag gelezen. Het boek leest heel erg vlot en gemakkelijk maar is dus ook nu geen meerwaarde, Laura en Silke blijven echter wel top als gastvrouwen van de podcast.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/07/de-volksjury-silke-vandenbroeck-laura.html">De volksjury</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Borgerhoff & Lamberigts</i> (2022) - 199 blz.</div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-81011785432930344462024-01-22T17:08:00.000+01:002024-01-22T17:08:34.884+01:00De handlanger - Steve Cavanagh<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMrLOjupVmsAusuiFZ5oRq7fm0D9pa2woHe-FQgWEcnLYm9uGsabsD43OY145A2wOtiaJU6IaEzEieKiDZHmm204OOIlVmDJ0_q_DY3PrrWObcUzhAYz2j8rCMzI8ch4zh2MZsZp5H2qeYVu2Sylf6So1oH0dugdE2t9pbtZgbqLsntFrqKJT0d8XhecY/s150/handlanger.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="98" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMrLOjupVmsAusuiFZ5oRq7fm0D9pa2woHe-FQgWEcnLYm9uGsabsD43OY145A2wOtiaJU6IaEzEieKiDZHmm204OOIlVmDJ0_q_DY3PrrWObcUzhAYz2j8rCMzI8ch4zh2MZsZp5H2qeYVu2Sylf6So1oH0dugdE2t9pbtZgbqLsntFrqKJT0d8XhecY/s1600/handlanger.jpg" width="98" /></a></div><div style="text-align: center;">Getrouwd zijn met een seriemoordenaar is dodelijk</div><div style="text-align: justify;"><i>Daniel Miller, alias de Zandman, vermoordde veertien mensen voordat hij spoorloos verdween. Zijn vrouw Carrie staat nu terecht als zijn handlanger. De FBI, de officier van justitie en de media - iedereen in Amerika gelooft dat ze ervan wist én zelfs hielp om zijn gruweldaden te verbergen.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Eddie Flynn is echter zeker van Carrie's onschuld, dus het is aan hem om de jury en de rest van de wereld te overtuigen dat Carrie Miller zelf ook een slachtoffer is van de zandman.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Nu zijn vrouw een levenslange gevangenisstraf boven het hoofd hangt, komt de Zandman tevoorschijn. Hij zou een moord doen om haar te beschermen, en dat betekent dat elke betrokkene bij de zaak een doelwit is. Zelfs Eddie Flynn...</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">*****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Steve Cavanagh studeerde rechten in Dublin en werkte als mensenrechtenadvocaat tot hij fulltime schrijver werd. <i>De handlanger</i> is zijn zevende Eddie Flynn-thriller die ook nu weer als een trein leest, een sneltrein wel te verstaan.</div><div style="text-align: justify;">Het advocatenteam van Flynn neemt alleen zaken aan waarvan ze geloven dat de beklaagde onschuldig is en het is ook nu weer een hele klus om toch maar een bres te slaan in het bewijsmateriaal en de getuigenissen van het Openbaar Ministerie. Ze worden ook flink tegengewerkt en dat de moordenaar terug actief wordt, helpt ook al niet.</div><div style="text-align: justify;">Het is in feite zo een beetje het recept in al Cavanagh's boeken en toch weet hij er steeds opnieuw een super spannend verhaal van te maken. Hij heeft in dit boek een plot uitgedokterd om van te smullen, en naar het einde toe tovert hij dan nog enkele geweldige plotwendingen uit zijn hoed, verrassend! De rechtbank scènes waren trouwens ook weer echte pareltjes, iets om elke keer naar uit te kijken, ze stellen echt nóóit teleur.</div><div style="text-align: justify;">Cavanagh is en blijft een topschrijver, voor een spannende en filmisch geschreven thriller zit je altijd goed bij hem. Top personages, geweldige rechtbankscènes en een steengoed verhaal mét verrassingen doen de rest. Puur leesplezier!</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="http://boekenmix.blogspot.com/2016/10/geen-tijd-om-te-sterven-steve-cavanagh.html">Geen tijd om te sterven</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2018/10/de-getuige-steve-cavanagh.html">De getuige</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/07/dert13n-steve-cavanagh.html">Dert13n</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2020/08/het-pleidooi-steve-cavanagh.html">Het pleidooi</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2020/12/verdraaid-steve-cavanagh.html">Verdraaid</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/01/fiftyfifty-steve-cavanagh.html">Fiftyfifty</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/12/advocaat-van-de-duivel-steve-cavanagh.html">Advocaat van de duivel</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div>
<div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Luitingh-Sijthoff</i> (2023) - 331 blz.</div>
<div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Accomplice</i></div>
<div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Fons Oltheten</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-42404929878815515762024-01-17T16:36:00.001+01:002024-01-17T16:45:05.640+01:00De lachende man - Victor Hugo<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAYNNndN0Sns3AAsljH9fLC2QVkxIp04DZlVFWc-PLw2DEPhT7tc3e45CYuOCQceW19EQEDWAr1sE2WrPvUgj96UCmAciLyMI7VtlEWDZbYqkeRUy04Pnk8qhLLLDlv7iIWVF2SMuJVMeI7hMhz5zA-hXGZEKwIf_rux9RgBcPEcYxCrzA1bQCT95IMhM/s150/lachendeman.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="94" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAYNNndN0Sns3AAsljH9fLC2QVkxIp04DZlVFWc-PLw2DEPhT7tc3e45CYuOCQceW19EQEDWAr1sE2WrPvUgj96UCmAciLyMI7VtlEWDZbYqkeRUy04Pnk8qhLLLDlv7iIWVF2SMuJVMeI7hMhz5zA-hXGZEKwIf_rux9RgBcPEcYxCrzA1bQCT95IMhM/s1600/lachendeman.jpg" width="94" /></a></div>
<div style="text-align: justify;"><i>De roman schildert de schrijnende sociale tegenstellingen in het aristocratische Engeland van rond 1700, aan de hand van het meeslepende levensverhaal van Gwynplaine, De Lachende Man. Dat verhaal begint op een ijskoude winteravond op de woeste, verlaten kust van Portland, waar een gezelschap zich haastig inscheept en een tienjarige jongen achterlaat. Samen met het blinde meisje Dea dat hij uit de opstekende sneeuwstorm redt, wordt hij opgenomen in de woonwagen van de excentrieke misantroop Ursus, filosoof, komediant en heelmeester, die door Engeland trekt met zijn tamme wolf Homo. Als klein kind heeft Gwynplaine een operatie ondergaan waardoor er permanent een monsterlijke lach op zijn gezicht ligt, wat van het drietal later een succesvol reizend toneelgezelschap maakt. Tot in een aangespoelde fles een brief wordt gevonden die onthult wie Gwynplaine eigenlijk is en hem in een duizelingwekkende gewetensstrijd stort...</i></div>
<div><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div><br /></div>
<div style="text-align: justify;">Victor Hugo (1802-1885) is een Franse schrijver uit het midden van de 19e eeuw die we vooral kennen van zijn romans <i>Notre-Dame de Paris</i> (<i>De klokkenluider van de Notre-Dame</i>) uit 1831 en <i>Les Miserables</i> uit 1862 en van de vele verfilmingen ervan. Zelf beschouwde hij zijn in 1869 verschenen roman <i>L'Homme qui Rit</i> (<i>De Lachende Man</i>) als het beste dat hij ooit had geschreven. In 2012 werd deze voor de vierde maal verfilmd en een jaar later verscheen dan de Nederlandse vertaling door de hernieuwde belangstelling - ik kan me voorstellen dat dit een huzarenstuk moet geweest zijn, de vertaalster werkte er 3 jaar aan en het moet gezegd dat ze het geweldig gedaan heeft. Victor Hugo schreef naast romans ook gedichten, toneelstukken, essays en politieke toespraken en hij liet ook een uitgebreide briefwisseling na. Voor wie geïnteresseerd is in de schrijver is er een zeer uitgebreid <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Victor_Hugo" target="_blank">Wikipedia</a>-artikel te vinden.</div><div style="text-align: justify;">Dat Victor Hugo literair en politiek actief is, is te merken in <i>De lachende man</i>, doorheen het boek zijn er filosofische traktaten te lezen en aan het einde zelfs politiek toespraken. De maatschappelijke bekommernis van de auteur is doorheen heel het boek te vinden en het is vaak een felle aanklacht tegen het hele maatschappelijke en monarchale systeem. Hugo schreef het boek 150 jaar geleden en het speelt zich dan nog eens 150 jaar eerder af. En het moet gezegd dat het soms zelfs actueel klinkt, het zou zich zomaar heden ten dage kunnen afspelen met een juiste setting.</div><div style="text-align: justify;">Victor Hugo doet de monarchie en het hele stelsel van lords, hertogen en peren uit de doeken en hij doet dit zeer nauwgezet. Ook hoe zij zich verhouden en gedragen tot elkaar en het volk, komt overvloedig aan bod en het zijn deze stukken die slecht lezen en veel minder interessant zijn, langdradigheid komt hier om de hoek kijken en dit was een groot minpuntje van het boek. Daar komt nog bij dat er nogal wat geschiedenis beschreven wordt in het boek en dit heeft hij nogal droog gedaan, dit bevordert het leesplezier ook niet echt.</div><div style="text-align: justify;">Er was echter ook wat te lezen over het geloof en filosofische gedachten, dit was dan weer wel heel interessant en boeiend, je kunt er zelfs waarlijk wat van opsteken en zelf over beginnen te mijmeren. Dat had ik helemaal niet verwacht in dit boek en was dus een aangename verrassing. Soms waren deze monologen wel heel lang zodat een alinea soms over meerdere pagina's liep. Dit vond ik zelfs indrukwekkend, hoe je in zoveel tekst het kan hebben over één enkel ding, telkens met andere woorden en dan weer dezelfde maar dan toch net weer wat anders. Daar had ik alleen maar respect voor, ik begreep maar niet hoe de auteur er in slaagde om dit neergepend te krijgen. Het kan niet anders dan dat Victor Hugo een zeer intelligent en belezen man was, er was nogal wat woordgebruik dat ik totaal niet kende en er werd ook met Latijnse teksten gesmeten. De vele pagina's voetnoten tonen dit aan en als je zou willen, kan je hier heel wat van opsteken.</div><div style="text-align: justify;">Maar het boek is toch vooral een spannende avonturenroman en liefdesverhaal dat je vaak naar de keel grijpt. Je leeft helemaal mee met de personages en er was veel liefde maar ook tragiek in te vinden. En soms was het écht wel heel spannend, het is een heel andere tijd die soms zelfs wat middeleeuws aandeed, rondtrekkende theatergezelschappen, kerkers, willekeur en martelingen.</div><div style="text-align: justify;"><i>De lachende man</i> is een echt kunstwerk. Er waren grote delen die ik met veel plezier heb gelezen en waar het in sneltreinvaart ging. Ik heb er ook veel van opgestoken en was soms heel erg onder de indruk van Victor Hugo's schrijfkunst. Ik heb er wel dik twee weken over gedaan om het uit te krijgen. Het is nu niet zo een dun boekje en er stond heel wat tekst op 1 pagina, maar het waren toch de saaie en langdradige stukken die daarvoor zorgden. Dit is meteen ook de reden waarom ik toch slechts drie sterren toebedeel aan het boek. Ik ben echter wel heel tevreden dat ik dit historische werk en klassieker gelezen heb.</div><div><br /></div><div>Uitgeverij: <i>Papieren Tijger</i> (2013) - 615 blz. (617-649 Noten)</div><div>Oorspronkelijke titel: <i>L'Homme qui Rit</i></div><div>Vertaling: <i>Tatjana Daan</i></div>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-78082655576899822892023-12-30T10:43:00.000+01:002023-12-30T10:43:59.668+01:00Het jaar van de sprinkhaan - Terry Hayes<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxmFeQ9Ty-qDf5u2YDzfC4GP8vatvXkGtlHU5nkhCUgWctwxHBHeY-CJT2lxxYJARG_XN1dPG_git7LdTKHQYTnfc_QrxoDgX0DiPl9KcQJbnHDNXwDKNgq1vxghVMatlz6YDqHus-eSYOh3MjsoNNG7wSVMqzuko6YmGNNg8HVX0HOKC3IZb1EQZx89Y/s150/jaarvandesprinkhaan.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="99" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxmFeQ9Ty-qDf5u2YDzfC4GP8vatvXkGtlHU5nkhCUgWctwxHBHeY-CJT2lxxYJARG_XN1dPG_git7LdTKHQYTnfc_QrxoDgX0DiPl9KcQJbnHDNXwDKNgq1vxghVMatlz6YDqHus-eSYOh3MjsoNNG7wSVMqzuko6YmGNNg8HVX0HOKC3IZb1EQZx89Y/s1600/jaarvandesprinkhaan.jpg" width="99" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Wanneer je, net als Kane, werkzaam bent als spion voor de CIA in Verboden Gebieden, dan hebben grenzen geen betekenis. Het is jouw taak om een land binnen te dringen, te doen wat nodig is en weer te ontsnappen... op welke manier dan ook. Je weet wanneer je moet vluchten, wanneer je moet schuilen en wanneer je jezelf moet verdedigen.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Maar op sommige plekken gelden de gewone regels niet. Sommige gebieden zijn te gevaarlijk, zelfs voor iemand met Kane's ervaring. Het niemandsland waar de grenzen van Pakistan, Iran en Afghanistan samenkomen is zo'n gebied - een plek waar geweld de enige manier is om te overleven.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Kane reist erheen om een man met cruciale informatie voor de veiligheid van het Westen te evacueren, maar in plaats daarvan ontmoet hij een vijand die de wereld tot aan de rand van de afgrond zal brengen. Een angstaanjagende, intelligente, wrede man met bloed aan zijn handen en wraak in zijn hart.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Om een noodlottige toekomst te voorkomen moet Kane de confrontatie aangaan met het ultieme kwaad...</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Terry Hayes is Brit van geboorte maar verhuisde op vijfjarige leeftijd naar Australië. Hij begon zijn carrière als journalist, werkte als correspondent in New York en was onderzoeksjournalist, politiek commentator en columnist. Later verhuisde hij dan naar Hollywood en werkte hij als scenarioschrijver, hij werkte mee aan bekende Hollywoodfilms. In 2001 werd hij zelfs genomineerd voor <i>The Bram Stoker Award for Best Screenplay</i> voor de film <i>From Hell</i>. In 2013 bracht Hayes dan zijn thrillerdebuut uit, <i>Ik ben pelgrim</i>, een spionagethriller die een regelrechte bestseller werd. 10 jaar later bracht hij dan eindelijk een tweede boek uit, <i>Het jaar van de sprinkhaan</i>, ook een spionagethriller.</div><div style="text-align: justify;">En het was weer een geweldig boek dat zorgde voor een torenhoog leesplezier. Je zit altijd volop in het verhaal, de momenten dat ik in bed las, was ik niet te stuiten en bleef ik maar lezen. Als inslaapboek is het dus geen aanrader. Het leest dus als een trein, alsof je in een film zit, of echt in de situatie, je leeft zo hard mee, je kan gewoon niet anders.</div><div style="text-align: justify;">Het is absoluut een actueel boek, terrorisme is alomtegenwoordig alsook oorlogsvoering, de auteur is duidelijk geïnteresseerd in de materie en op de hoogte van de geschiedenis en het actuele nieuws, niet echt verwonderlijk voor een voormalig journalist natuurlijk. En zijn job als scenarioschrijver doet dan de rest, hij heeft er een super spannend filmisch actieverhaal van gemaakt maar zeker ook met het nodige psychologische inlevingsvermogen in het persoonlijke leven van zijn personages. Dit verhoogt het leesplezier alleen maar.</div><div style="text-align: justify;">Het verhaal oogt wel heel Amerikaans, de hachelijke en zelfs onmogelijke situaties waaruit ons hoofdpersonage zich weet te redden, klinken heel ongeloofwaardig en absoluut niet realistisch. Maar dit bederft het leesplezier niet, toch niet voor ondergetekende. De uitwerking van de verschillende missies is net zoals in zijn eerste boek heel erg volledig maar zonder dat je het gevoel krijgt dat het erover is, integendeel zelfs.</div><div style="text-align: justify;">Meer naar het einde van het boek is de auteur er in geslaagd om een serieuze verrassing in te bouwen, je belandde precies in een ander genre van boek richting fantasy en een tikkeltje horror, toen moest ik toch even slikken. Ik kon me er gelukkig snel overzetten, niet in het minst doordat de schrijfstijl meeslepend en het verhaal boeiend en spannend bleef.</div><div style="text-align: justify;">Hayes' tweede boek ligt in de lijn van zijn eerste en heeft absoluut een goede spionage verhaallijn. Het is spannend en meeslepend geschreven zodat je het alleen maar in sneltrein tempo kan lezen. De ongeloofwaardige ontsnappingen en een mindere maatschappelijke relevantie zorgden ervoor dat dit boek het niveau van het eerste net niet haalde. Het leesplezier ligt wél heel erg hoog met dit boek en het is dus absoluut een aanrader. Hayes is een top verhalenverteller.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2014/08/ik-ben-pelgrim-terry-hayes.html">Ik ben pelgrim</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>A.W. Bruna</i> (2023) - 765 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Year of the Locust</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Miebeth van Horn, Hilke Makkink, Catalien van Paassen, Erik de Vries</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-61456157359855452642023-12-14T10:48:00.001+01:002024-01-22T15:49:30.348+01:00Advocaat van de duivel - Steve Cavanagh<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-LTVOyIgZqBcVyr4UACYWUq8ITfyrKWbVOhKZGZMV4zlDirHa1dwhS7jTtlWct9dkyzQLFstgUDSoFiM5ROal3iK9sCMDNhmr39ySdzSJVq1zVGM0GMzY9VBS4TNOFFEpzgBTBQsMKEmdCL1F4Q4pXPE2NQ17tQ74Awf8RVNgQqYbjKJXiIE_pCFaTQ/s150/advocaatvandeduivel.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="96" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-LTVOyIgZqBcVyr4UACYWUq8ITfyrKWbVOhKZGZMV4zlDirHa1dwhS7jTtlWct9dkyzQLFstgUDSoFiM5ROal3iK9sCMDNhmr39ySdzSJVq1zVGM0GMzY9VBS4TNOFFEpzgBTBQsMKEmdCL1F4Q4pXPE2NQ17tQ74Awf8RVNgQqYbjKJXiIE_pCFaTQ/s1600/advocaatvandeduivel.jpg" width="96" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>De ambitieuze officier van justitie Randal haalt er voldoening uit om gevangenen te executeren. Zelfs als ze onschuldig zijn. Andy Dubois is zo iemand. De doodstraf hangt hem boven het hoofd, voor de moord op een jong meisje. Korn heeft al het nodige geregeld om zeker te zijn van een snelle veroordeling. De enige met wie Korn geen rekening had gehouden is Eddie Flynn. De New Yorkse advocaat is vast besloten deze onschuldige man te redden uit een corrupt systeem, en de echte moordenaar te vinden. Hoe gevaarlijk dat ook is...</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Over één week zal de rechter het vonnis voorlezen, maar zal Eddie dan nog leven om het te horen?</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">*****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Steve Cavanagh is met dit boek aan zijn zesde Eddie Flynn-thriller toe en het was weer een pareltje, het leesplezier was zó hoog dat het boek in een mum van tijd uit was.</div><div style="text-align: justify;">Het Flynn-team bestaat uit geweldige personages en het is een waar genot om in hun gezelschap te mogen vertoeven, ze zijn ondertussen helemaal op elkaar ingesteld en maken gebruik van ieders sterke kanten en complementeren elkaar zo. De dialogen zijn vaak ook subliem.</div><div style="text-align: justify;">De auteur heeft enkele heel erge tegenstanders op het pad van Flynn gebracht waar hij zijn degens mee moet kruisen. De manier waarop hij kennis krijgt van deze zaak alleen al is dubieus maar hij kan het niet aan zijn neus laten voorbij gaan. En dan komen ze aan in het stadje waar ze absoluut niet worden verwelkomd, integendeel, het is zelfs nog maar de vraag of ze wel aan de slag zullen kunnen gaan, zo erg worden ze tegengewerkt. Er heerst een typisch plaatselijke en zuidelijke mentaliteit en buitenstaanders zijn niet erg welkom, gewoonten zijn daar nog goed ingebakken.</div><div style="text-align: justify;">Cavanagh heeft er een actiethriller van gemaakt en de spanning is vaak om te snijden. Maar het is vooral ook een rechtbank-thriller en dat zijn scènes om werkelijk van te snoepen, het woordelijke gevecht tussen het openbaar ministerie en de verdediging is bijwijlen briljant zelfs. Maar Flynn en zijn team moeten het niet alleen opnemen tegen Korn en zijn entourage maar zelfs de rechter lijkt niet onpartijdig te zijn, in de samenleving daar kent ook iedereen elkaar en diegenen die de macht hebben, laten zich niet zomaar in de wielen rijden. Het wordt dus een helse klus voor Eddie, Kate, Harry en Bloch en daarbij moeten ze ook nog vrezen voor hun leven.</div><div style="text-align: justify;"><i>Advocaat van de duivel</i> is een geweldig spannend boek waar je je niet anders mee kan dan vermaken, de plot is trouwens ook heel erg knap in elkaar gezet en deze was niet simpel, er speelden meerdere dingen en om dat juist in het vizier te krijgen was niet eenvoudig maar heel erg plezant om gaandeweg te ontdekken tijdens het lezen. Er is een zevende Flynn-thriller in Nederlandse vertaling verschenen en ik kan niet wachten om deze te lezen. Cavanagh is één van mijn favoriete schrijvers en dat zal niet gauw veranderen. Een dikke aanrader!</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="http://boekenmix.blogspot.com/2016/10/geen-tijd-om-te-sterven-steve-cavanagh.html">Geen tijd om te sterven</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2018/10/de-getuige-steve-cavanagh.html">De getuige</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2019/07/dert13n-steve-cavanagh.html">Dert13n</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2020/08/het-pleidooi-steve-cavanagh.html">Het pleidooi</a>,
<a href="http://boekenmix.blogspot.com/2020/12/verdraaid-steve-cavanagh.html">Verdraaid</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/01/fiftyfifty-steve-cavanagh.html">Fiftyfifty</a></div>
<div style="text-align: left;"><br /></div>
<div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Luitingh-Sijthoff</i> (2022) - 395 blz.</div>
<div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Devil's Advocate</i></div>
<div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Fons Oltheten</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-66097124840984318812023-12-12T20:34:00.005+01:002023-12-12T20:41:25.418+01:00Verweven leven - Merlin Sheldrake<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQIqtwtaXOLrkFGMseGk_1Pak6iOdENanYLHgnGD7kWKVcFuif1F2jqltut9ycgqOEZlDPEOCFX3-P3fSlFhKOkiS8QpjegMnBsvNbmte-ujoRBowL5MK69wlUOE0IDdzNZVQCAf9wD2jfukbm6SO38RGpGxTEU32lc76Kn2Bj2UXg1h9HnDLYMh6Fdkk/s150/verwevenleven.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="96" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQIqtwtaXOLrkFGMseGk_1Pak6iOdENanYLHgnGD7kWKVcFuif1F2jqltut9ycgqOEZlDPEOCFX3-P3fSlFhKOkiS8QpjegMnBsvNbmte-ujoRBowL5MK69wlUOE0IDdzNZVQCAf9wD2jfukbm6SO38RGpGxTEU32lc76Kn2Bj2UXg1h9HnDLYMh6Fdkk/s1600/verwevenleven.jpg" width="96" /></a></div><div style="text-align: center;">De verborgen wereld van schimmels</div><div style="text-align: justify;"><i>Schimmels behoren tot de eerste levensvormen op aarde. De meeste mensen kennen ze als bovengrondse paddenstoelen, maar het merendeel leeft ondergronds of zweeft in de lucht en is daar essentieel voor andere levensvormen.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>In </i>Verweven leven<i> laat Merlin Sheldrake ons de wereld zien vanuit het standpunt van de schimmel. Dat op het eerste gezicht eigenaardige perspectief biedt een prachtige manier om te kijken naar het leven op onze planeet. Met Sheldrake als gids maken we kennis met gist, psychedelica, schimmels die insecten binnendringen, het grootste organisme ter wereld en de complexe netwerken van het </i>wood wide web<i>. Hoe meer we te weten komen over schimmels en de rol die ze spelen in de natuur, des te meer wordt ons begrip van leven, het concept individualiteit en zelfs onze opvatting over intelligentie op zijn kop gezet.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Merlin Sheldrake studeerde aan de Cambridge University, behaalde een master (MA) in de biologie en een master (MSci) in de geschiedenis en filosofie van de wetenschappen. Daarna promoveerde (Ph.D.) hij op onderzoek naar ondergrondse schimmelnetwerken in het regenwoud van Panama. Hij is muzikant en een fervent fermenteerder. Zijn eerste boek <i>Entangled Live</i> dat in 2020 verscheen, werd een groot succes en is tevens in verschillende talen vertaald.</div><div style="text-align: justify;">En dit is begrijpelijk, ondanks dat het boek bijna voor een derde uit noten en bibliografie bestaat, heeft Sheldrake het heel interessant en bevattelijk geschreven ook voor de gewone leek. Een beetje voorkennis en interesse in de materie is echter wel een aanrader want overweldigend is het wel. Van poespas houdt de auteur niet, elk hoofdstuk bevat veel tekst met soms lange alinea's, tussendoor een pentekening, halverwege het boek zijn er wel enkele bladzijden met schitterende kleurenfoto's.</div><div style="text-align: justify;">Als de auteur al iets duidelijk maakt, is het dat het leven op aarde niet mogelijk is zonder dit ondergrondse leven, meer nog, het leven zelf is er uit ontstaan. Sheldrake schetst dit alles van het prille begin van het ontstaan van de aarde en het leven er op tot nu. In de menselijke geschiedenis zijn schimmels altijd van essentieel belang geweest maar niet altijd benoemd, Sheldrake duikt dus ook in de geschiedenis van de wetenschap rond de schimmels.</div><div style="text-align: justify;">Na de inleiding begint hij het boek heel toegankelijk door het te hebben over zijn truffel-avonturen, truffels zijn de ondergrondse vruchtlichamen van verschillende soorten mycorrhizaschimmels en zijn zeer kostbaar, er wordt op gejaagd. In acht hoofdstukken wijdt hij de lezer in in het leven en het bestaan van de schimmel, elk hoofdstuk concentreert zich rond een thema maar ze overlappen elkaar, het boek vormt dus één geheel.</div><div style="text-align: justify;">Sheldrake weet de lezer warm te maken voor de schimmel en uiteindelijk kadert hij dit schimmelrijk naar de toekomst van onze planeet toe, schimmels zouden immers kunnen bijdragen en misschien zelfs essentieel kunnen zijn in de strijd tegen de opwarming van de aarde en de klimatologische en ecologische problemen. Heel het boek is als het ware een ode aan de schimmel en het kan niet anders dan dat je geraakt wordt, het boek straalt daardoor ook hoop uit voor de toekomst.</div><div style="text-align: justify;"><i>Verweven leven</i> is een heel erg boeiend en interessant boek dat meestal heel erg vlot leest, op enkele ietsje saaiere stukken na, maar dit zal wel persoonlijk zijn. Dit boek was voor mij een zéér goede aanvulling op andere boeken die ik al las, zoals "<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2020/05/het-verborgen-leven-van-bomen-peter.html">Het verborgen leven van bomen</a>" van Peter Wohlleben maar ook zijn andere boeken, "<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/05/de-boomgrens-ben-rawlence.html">De boomgrens</a>" van Ben Rawlence en zeker ook "<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2022/01/op-zoek-naar-de-moederboom-suzanne.html">Op zoek naar de moederboom</a>" van Suzanne Simard. <i>Verweven leven</i> kan ik niet anders dan aanraden aan iedereen met een klein beetje interesse.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Atlas Contact</i> (2020) - 257 blz. (258-383 Dankwoord, Noten, Bibliografie en Register)</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Entangled Life. How Fungi Make Our Worlds, Change Our Minds, and Shape Our Futures</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Nico Groen</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-46303964273598059972023-12-07T12:08:00.001+01:002023-12-07T12:08:50.024+01:00Slechts een diefstal - Ann-Helén Laestadius<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGriskEYu8efanTOPreGbovRZjyaYH2ng559BDSw4yWaYt4ZzbMc_6LKaRLguia9W40nUrnIfMsfgIIuuLmMON28W-RLuqLn7cODpBONmuXfkFXV-57A32gMftzIP2impbKHoWfsblw6sxyQCWp8IkgRpsRlQ1U5o87dZ0Goi1i9DwW5BrQC0MGHpwi4w/s150/slechtseendiefstal.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="95" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGriskEYu8efanTOPreGbovRZjyaYH2ng559BDSw4yWaYt4ZzbMc_6LKaRLguia9W40nUrnIfMsfgIIuuLmMON28W-RLuqLn7cODpBONmuXfkFXV-57A32gMftzIP2impbKHoWfsblw6sxyQCWp8IkgRpsRlQ1U5o87dZ0Goi1i9DwW5BrQC0MGHpwi4w/s1600/slechtseendiefstal.jpg" width="95" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Ten noorden van de poolcirkel biedt de zon slechts een paar uur per dag een bleek licht voordat het landschap weer in duisternis wordt gehuld. Elsa is negen jaar oud en de dochter van een Samische rendierherder. Wanneer ze op een ochtend in haar eentje naar de rendieren skiet, is ze getuige van de moord op Nástegalllu, een van de rendierkalveren. Ze wordt gedwongen erover te zwijgen, en draagt het donkere geheim voor altijd met zich mee.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Tien jaar later vecht Elsa voor haar plek in de kleine gemeenschap. Ouderlingen verwachten dat de jonge vrouw haar plaats kent, maar Elsa wil meer uit het leven halen. Terwijl om haar heen het racisme en de bedreigingen tegen de Sami escaleren, wordt Elsa het doelwit van de man die ooit haar rendier doodde.</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ann-Helén Laestadius werd geboren in het noorden van Zweden en stamt af van twee Zweedse minderheidsgroepen, de Sami en de Tornedalers. Ze groeide op bij de Sami maar spreekt zelf geen Samisch wat ze zelf erg vindt, daarom vond ze het belangrijk om de taal op te nemen in haar boek. Ze woont in Stockholm en is journalist en auteur. In 2007 publiceerde ze haar eerste kinderboek en er volgden er nog. <i>Slechts een diefstal</i> (2021) is haar eerste roman voor volwassenen en werd lovend ontvangen en genomineerd voor diverse prijzen.</div><div style="text-align: justify;">De auteur heeft met dit boek het volk waar haar roots liggen in het licht willen stellen. De Sami worden onderdrukt en zelfs regelrecht bedreigd als bevolkingsgroep en hun cultuur. Dat is een behandeling die minderheidsgroepen nogal eens ten deel valt, verdraagzaamheid en begrip zijn ver te zoeken en dit heeft Laestadius willen vertellen in een fictief verhaal maar dat gebaseerd is op ware gebeurtenissen en feiten. ‘<i>De werkelijkheid is soms erger dan de fictie</i>’ schrijft Laestadius in haar dankwoord, het verhaal in haar boek is nochtans helemaal niet van de poes.</div><div style="text-align: justify;">En het zijn niet alleen het racisme en de bedreigingen waarover ze vertelt, deze zijn vaak ook de oorzaak van andere problemen bij de Sami, alcoholverslaving, depressies en de zelfmoordcijfers scheren hoge toppen.</div><div style="text-align: justify;">En alsof het nog niet genoeg is, wordt hun leven voor en met de rendieren ook nog eens bedreigd door de klimaatverandering. De seizoenen en de temperaturen zijn erg aan het veranderen waardoor het een groot probleem wordt om hun dieren gevoed te krijgen. De balans in de natuur is volledig verstoord aan het raken.</div><div style="text-align: justify;">Het hoofdpersonage is dan ook nog eens een vrouw en dat is dan weer binnen de samenleving die gevormd wordt door tradities op zijn zachtst gezegd een heikel puntje. Laestadius heeft Elsa heel erg goed weten te duiden en te vertellen, het is een sterke vrouw die doorheen alle problemen toch probeert haar plaats te zoeken, met de rendieren, de Sami maar ook buiten haar eigen gemeenschap.</div><div style="text-align: justify;">Het verhaal zelf bestaat uit twee delen, het eerste deel speelt in 2008 en Elsa is 9 jaar. Het verhaal begint met de vondst van haar gedode rendier en hierrond is dan het hele boek opgebouwd, zowel de gebeurtenissen dat jaar als die van het tweede deel dat zich tien jaar later afspeelt. De auteur heeft de andere personages ook zeer levendig gebracht en op deze manier krijg je een heel goed beeld van de gemeenschap, zeer interessant allemaal. Er zijn ook wel wat woorden en zinnen in de taal van de Sami gebruikt en dit was een zeer goede tactiek van de auteur om je meer betrokken te laten voelen, dat heeft ze heel erg goed gedaan.</div><div style="text-align: justify;"><i>Slechts een diefstal</i> is een interessant boek, je krijgt een heel erg goed beeld van deze minderheidssamenleving, de Sami en van de problemen waar ze mee te kampen hebben. En dan hebben we het dus vooral over het racisme, de onderdrukking en de bedreigingen maar in tweede instantie ook over de klimaatveranderingen. Het boek leest meestal vlot maar het ging vaak nogal traag vooruit en er was ook wel wat herhaling, als verhaal schoot het voor mij te kort. Maar ik weet nu in ieder geval veel meer over de Sami, hun land, cultuur en rendieren, dit was zeer interessant en boeiend.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>De Bezige Bij</i> (2022) - 445 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Stöld</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Angélique de Kroon</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-25659087891987226342023-11-29T16:25:00.000+01:002023-11-29T16:25:18.644+01:00Strandmoord - Johan Theorin<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34ZxlgmTPh3xQs11St8jCCDNDpqDVrHsiVlC_zZrLEHIFKqZ3fuYS7ugXg4J3geLSGwXjqNcBXH2ACMXmWJEqbYr9YxI0huKLnONbAgoMqJQ2ajaWAN5JsRqvZ8_cLWIj836eCUcR3fRaS5lb7BZoBfecZ5aCq2xhgwxWO9tHx6RiMAVrG95zOJOVsqk/s150/strandmoord.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="94" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh34ZxlgmTPh3xQs11St8jCCDNDpqDVrHsiVlC_zZrLEHIFKqZ3fuYS7ugXg4J3geLSGwXjqNcBXH2ACMXmWJEqbYr9YxI0huKLnONbAgoMqJQ2ajaWAN5JsRqvZ8_cLWIj836eCUcR3fRaS5lb7BZoBfecZ5aCq2xhgwxWO9tHx6RiMAVrG95zOJOVsqk/s1600/strandmoord.jpg" width="94" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Op een verlaten strand van Öland legt een man een rozenkrans neer, kort daarna komt hij om in een abrupte rotsverschuiving. Politiecommissaris Tilda Davidsson start een onderzoek naar deze mysterieuze dood. Onder de krans ontdekt ze botresten van een man die voor het laatst levend is gezien in gezelschap van de 86-jarige schipper Gerlof, een familielid van Tilda. Al snel blijkt de moord op het strand nog maar het begin...</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">*****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Johan Theorin heeft met <i>Strandmoord</i> toch nog een vijfde deel toegevoegd aan de reeks <i>De vier seizoenen van Öland</i> waarmee hij in 2007 debuteerde en tevens internationaal doorbrak, er zit wel een kleine tien jaar tussen dit vijfde en het vorige deel. Het is een heel erg goed boek geworden waarin we verschillende personages van de vorige boeken herkennen en daar zijn we zeker niet rouwig om, integendeel. Theorin is een Zweedse journalist en auteur van 6 boeken tot nu toe, zijn roots liggen in Öland waar hij ook veel tijd doorbracht en zijn verhalen zijn dus zeer levendig en waarheidsgetrouw en dat komt het leesplezier alleen maar ten goede.</div><div style="text-align: justify;">De auteur maakt gebruik van verschillende verhaallijnen in het boek met een 70 jaar tijdsverschil ertussen, elk hoofdstuk krijgt netjes een tijdsaanduiding en plaats of persoon in de titel, toch als het zich niet in het heden 2001 afspeelt. In eerste instantie is naast de hedendaagse lijn het verhaal van Gerlof Davidsson uit december 1951 van belang, hij bezat toen nog zijn eigen boot <i>De Golvenjager</i>. De gebeurtenissen van toen drukken nog altijd hun stempel op de nu 50 jaar oudere Gerlof. In het begin van het boek zijn er dan nog drie gebeurtenissen die een rol spelen in het verhaal, eentje in 1939, een tweede in 1968 en het derde is dan in het nu.</div><div style="text-align: justify;">Tilda Davidsson is het achternichtje van Gerlof en haar hebben we reeds leren kennen in <i>Nachtstorm</i>, het herfst-deel in de reeks en boek 2. Zij is politiecommissaris, krijgt hulp van een stagiair en krijgt de dood van Helge Lundin en de vondst van de oude botresten op haar bord. Gerlof heeft niet echt veel te doen in het verzorgingstehuis en uiteindelijk kan hij het niet laten om ook op onderzoek uit te gaan, ze ontdekken immers dat er ergens misschien een verband zou kunnen zijn met zijn boot in december 1951. Er worden ook nog brieven gevonden op de botresten die dan ook nog eens dateren uit 1929, nog een link om te onderzoeken.</div><div style="text-align: justify;">Het was heel mooi om dit onderzoek te lezen, langzaamaan duiken er puzzelstukjes op maar het blijkt niet evident om ze aan elkaar te kunnen koppelen. Theorin heeft dit heel erg goed verhaald en met psychologische duiding en persoonlijke issues tussen de spelers. Het leest dus vaak als een roman en op een kalm tempo. En toch heeft de auteur er spanning weten in te brengen, op een subtiele wijze maar onmiskenbaar. Het leesplezier wordt door de afwisseling ook nog verhoogd, de belevenissen van Gerlof in het verzorgingstehuis dragen daar ook hun steentje toe bij.</div><div style="text-align: justify;"><i>Strandmoord</i> is een meer dan goed verhaal geworden, Johan Theorin heeft immers een uitmuntend verhalend vermogen. Hij heeft zowel roman- als thrillerelementen in zijn boek verwerkt en zijn uitdieping van de personages en situaties is net niet te weinig of te veel, het leesplezier van dit boek ligt dus hoog. Laat ons hopen dat Theorin nog niet uitverteld is. Hij ontving voor zijn boeken verschillende prijzen, terecht!</div>
<div style="text-align: left;">Eerder: <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2009/03/schemeruur-johan-theorin.html">Schemeruur</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2009/12/nachtstorm-johan-theorin.html">Nachtstorm</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2011/12/steenbloed-johan-theorin.html">Steenbloed</a>, <a href="http://boekenmix.blogspot.be/2013/05/sint-psycho-johan-theorin.html">Sint-Psycho</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2015/06/grafheuvel-johan-theorin.html">Grafheuvel</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>De Geus</i> (2023) - 480 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Benvittring</i> (2021)</div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Marieke Otte</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-91669621582976656132023-11-23T18:33:00.000+01:002023-11-23T18:33:10.323+01:00De beeldhouwer - Chris Carter<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdwitGVmjsY3uncf-hYbMKMWJcJdXo9aL-CS74qTqTpl8x9YksXGCJ1XqaRHbsNhlEvsvRyDZmINWKKROrW34TwcwlkNcz0obGwSLrJ3wJ-Iv-bPSaLib9NFi1lZAxduHCx9WtDsO5QWospW4KRTgriWyRZY95U3rabM0dDJCmOcjrllD6GszMKG-bVKE/s150/beeldhouwer.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="96" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdwitGVmjsY3uncf-hYbMKMWJcJdXo9aL-CS74qTqTpl8x9YksXGCJ1XqaRHbsNhlEvsvRyDZmINWKKROrW34TwcwlkNcz0obGwSLrJ3wJ-Iv-bPSaLib9NFi1lZAxduHCx9WtDsO5QWospW4KRTgriWyRZY95U3rabM0dDJCmOcjrllD6GszMKG-bVKE/s1600/beeldhouwer.jpg" width="96" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Een student verpleegkunde krijgt de schrik van haar leven als ze haar patiënt, officier van justitie Derek Nicholson, op brute wijze vermoord in zijn bed aantreft. De moord lijkt zinloos, aangezien hij terminaal ziek was en nog maar kort te leven had. Wat profiler Robert Hunter en zijn collega Carlos Garcia het meest schokt, is de aanwijzing die de moordenaar heeft achtergelaten. Waarom zou hij met de politie willen communiceren?</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Terwijl Hunter en Garcia hun onderzoek starten, wordt er een lichaam gevonden dat op dezelfde manier is toegetakeld. De seriemoordenaar ziet zichzelf als kunstenaar, concludeert Hunter, die door zijn ervaring precies weet hoe dit soort verknipte geesten denken. En juist dat vermogen zou ditmaal weleens zijn doodvonnis kunnen betekenen…</i><br /></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Chris Carter blijft met dit boek in de traditie van zijn vorige boeken met weer een geweldig inventieve seriemoordenaar, de gruwelijkheid en bloederigheid lijkt echter wel met elk boek te escaleren.</div><div style="text-align: justify;">De auteur heeft er een handje van om je steeds onmiddellijk in het verhaal te smijten en het is totaal geen probleem om er in te blijven ook. Zijn boeken lezen echt wel als een trein met snelle hoofdstukken en acties die elkaar ook steeds sneller opvolgen. Het was weer een plot om U tegen te zeggen ook al had ik af en toe het gevoel dat ik het al wel eens gelezen had. Maar dan komt hij toch telkens weer met iets nieuws af en loopt de spanning weer op.</div><div style="text-align: justify;">Net zoals ik over het vorige boek al zei, is er weinig persoonlijke opvolging van de vaste personages en dat blijft toch een beetje spijtig. De focus ligt op het verhaal en het spannende verloop ervan en dit is uiteraard zeer te appreciëren. En het loopt ook dit keer verrassend af, deze zag je helemaal niet aankomen wat een belangrijk pluspunt is.</div><div style="text-align: justify;">Ik ben absoluut fan van deze schrijver, spanning, verrassende plotwendingen in een verder uitmuntende plot en een hoog leesplezier gehalte. Toch maar een vier sterren wegens het ontbreken van de seriële elementen en omdat het af en toe toch niet helemaal origineel was. Ook de uitspraak "Dat meen je niet!" was weer overvloedig aanwezig en bleef irritant. Ik kijk zeker uit naar een volgende boek, de inventiviteit en de spanning tijdens het lezen, bezorgen je immers een waar leeshoogtepunt.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2011/07/de-crucifix-killer-chris-carter.html">De Crucifix Killer</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/08/gezicht-van-het-kwaad-chris-carter.html">Gezicht van het kwaad</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/11/jager-in-de-nacht-chris-carter.html">Jager in de nacht</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Harper Collins</i> (2023) - 380 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Death Sculptor</i> (2012)</div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Henske Marsman</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-90711475824436589652023-11-17T10:00:00.001+01:002023-11-17T10:00:37.919+01:00Een dans met draken #1 - George R.R. Martin<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi1UfGMIh0KUaacfhSQWCesT85zy4DpUyydA1oKzkEwWqZTYPKYWH2AVfrtGM4AdF5MW3ml0ogstrx-pmE1eSLXlK62UQKDeDE8gEjGoguIG1Gm2q8FspPyHWfSbTvHDmjiGbFhfUmeRlNxDhdpz3Y1LmZ6BWfmFgY51WwOQRjay2byhtYbu4AtsWXbko/s150/oudevetes.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="96" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgi1UfGMIh0KUaacfhSQWCesT85zy4DpUyydA1oKzkEwWqZTYPKYWH2AVfrtGM4AdF5MW3ml0ogstrx-pmE1eSLXlK62UQKDeDE8gEjGoguIG1Gm2q8FspPyHWfSbTvHDmjiGbFhfUmeRlNxDhdpz3Y1LmZ6BWfmFgY51WwOQRjay2byhtYbu4AtsWXbko/s1600/oudevetes.jpg" width="96" /></a></div><div style="text-align: center;"><i>Oude vetes, nieuwe strijd</i></div><div style="text-align: justify;"><i>In het oosten regeert Daenerys Targaryen met haar drie draken over een stad van stof en bloed. Maar Daenerys heeft vele vijanden die niets liever willen dan haar zo snel mogelijk onttronen. Wanneer de vijandelijke legermachten optrekken, is er evenwel één jongeman die met een heel speciale reden op zoek gaat naar de drakenkoningin. Is hij de verlosser waar zo reikhalzend naar wordt uitgezien?</i></div><div style="text-align: justify;"><i>In het hoge noorden, machtig en onaantastbaar, verrijst de Muur. Daar wacht Jon Sneeuw, 998e opperbevelhebber van de Nachtwacht, de grootste uitdaging van zijn loopbaan als hij zowel binnen als buiten de Muur vijanden het hoofd moet bieden.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Dit boek is het eerste deel van het vijfde boek in de serie <i>Een lied van ijs en vuur</i> van de hand van George R.R. Martin, en is in totaal het zesde boek. Het boek was weer een dikkertje geworden en dus is hij net zoals het derde boek uitgegeven in twee delen. Dit om het even netjes te schetsen want afhankelijk van de uitgave staat er boek 6 of 5 op de cover. Dit was de nieuwere uitgave en daarmee boek 6. <i>Een dans met draken</i> prijkt dus op de cover en dit deel titelt <i>Oude vetes, nieuwe strijd</i>.</div><div style="text-align: justify;">Voor de goede orde heeft Martin aan het begin van het boek in het kort nog even geschetst waar we zitten met de chronologie. Beetje verwarrend toch in feite, dit eerste deel van boek 5 loopt min of meer synchroon met boek 4 <i>Een feestmaal voor kraaien</i> en neemt dus de draad op waar <i>Een storm van zwaarden</i> geëindigd is. Volgens zijn zeggen komen in deel 2 van boek 5 beide boeken samen wat betreft tijdsspanne en treden alle hoofdpersonages weer aan.</div><div style="text-align: justify;"><i>Oude vetes, nieuwe strijd</i> focust op het noorden, Slot Zwart en de Muur en op de overkant van de zee-engte, Pentos, Volantis en de Baai der Slavenhandelaren. Zo komen we nu Tyrion Lannister, Jon Sneeuw en Daenerys Targaryen die we in het vorige boek misten terug volop tegen, anderen ook nog uiteraard en her en der zijn er enkele overlappingen wat betreft personages uit het vorige boek.</div><div style="text-align: justify;">Bij het lezen van de serie ontwikkel je toch een voorkeur voor de verhalen van bepaalde personages en in dit boek kon ik voornamelijk Tyrion en Jon appreciëren, maar dan waren er ook nog wat minder boeiende personages voor mij persoonlijk en traden er ook enkele nieuwe op. Alles bij elkaar was dit toch wel een minder boek, er gebeurden weinig schokkende, vernieuwende of interessante dingen en het verhaal leek me toch wel uitgerekt. Aan het einde weet je wel dat er een en ander te gebeuren staat, het boek werkte daar naartoe en dat doet je dan weer reikhalzend uitkijken naar deel 2 van dit boek. Zoals ik al eerder zei, het lezen van deze serie is toch wel verslavend ook al lees je alles niet even graag. En aangezien alle personages in het volgende deel weer samenkomen is dit toch weer iets om naar uit te kijken.</div><div style="text-align: left;">Eerder:
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2021/09/het-spel-der-tronen-george-rr-martin.html">Het spel der tronen</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2022/01/de-strijd-der-koningen-george-rr-martin.html">De strijd der koningen</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2022/12/een-storm-van-zwaarden-1-george-rr.html">Een storm van zwaarden #1</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/01/een-storm-van-zwaarden-2-george-rr.html">Een storm van zwaarden #2</a>,
<a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/03/een-feestmaal-voor-kraaien-george-rr.html">Een feestmaal voor kraaien</a></div>
<div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Luitingh-Sijthoff</i> (2011) - 673 blz (675-736 appendices)</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>A Dance with Dragons - Dreams and Dust</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Renée Vink, Jet Matla, Niels van Eekelen</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-34265006627463687532023-11-02T19:16:00.000+01:002023-11-02T19:16:49.637+01:00Jager in de nacht - Chris Carter<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt4eS0650OV48TMhRukyxNH3yzc-6TPQ2uqwf0kHO2MyWpRNPQbTt8QMkO64gSFRkJ0W6iLFJU9T4jzJrxZWXZ_X0MahyphenhyphenzHnQ0p4_MNlgOetUaWb98NF_sJSfE7DLHplPSLRcnV6grcqixwyf03B2fj_GKGW8daCU3kNrWtUVehJeMrNO9nQscQMwun_k/s150/jagerindenacht.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="97" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt4eS0650OV48TMhRukyxNH3yzc-6TPQ2uqwf0kHO2MyWpRNPQbTt8QMkO64gSFRkJ0W6iLFJU9T4jzJrxZWXZ_X0MahyphenhyphenzHnQ0p4_MNlgOetUaWb98NF_sJSfE7DLHplPSLRcnV6grcqixwyf03B2fj_GKGW8daCU3kNrWtUVehJeMrNO9nQscQMwun_k/s1600/jagerindenacht.jpg" width="97" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Een onbekende vrouw wordt dood aangetroffen in een verlaten slagerij. Haar lichaam heeft geen verwondingen, maar haar lippen zijn zorgvuldig dichtgenaaid. Pas tijdens de autopsie ontdekt de patholoog hoe gruwelijk de daad werkelijk is…</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Profiler Robert Hunter en zijn partner Carlos Garcia worden op de zaak gezet om de dader te achterhalen. Maar wanneer hun onderzoek botst met een vermissingszaak, die door een privédetective wordt onderzocht, rijst bij Hunter het vermoeden dat de moordenaar het op meerdere vrouwen gemunt heeft. De jacht op deze obsessieve moordenaar, een stalker voor wie liefde veranderd is in haat, is nu pas echt geopend.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">****</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Chris Carter is aan een succes serie bezig met Robert Hunter en hij weet waarover hij schrijft, hij studeerde psychologie met als specialisatie crimineel gedrag. Het heeft nochtans even geduurd vooraleer zijn werk in Nederlandse vertaling verscheen. Zijn eerste boek <i>De Crucifix Killer</i> verscheen bijna dadelijk in vertaling maar pas met de heruitgave in 2021 en dan nog onder een andere naam, werden daarna ook de overige titels vertaald. Boek 5 staat voor volgend jaar op de planning. Gelukkig want het is wel een erg goede reeks, als je van spanning, een goede plot en een vlot lezend boek houdt, zit je met Carter helemaal goed.</div><div style="text-align: justify;">Het zijn niet van de minste misdaden waarrond hij een verhaal maakt en is het een plot om U tegen te zeggen. De moorden zijn misselijkmakend, als lezer kun je je maag wel in orde houden maar dat kan niet gezegd worden van de rechercheurs. Toch best om je niet een al te levende voorstelling te maken van de plaats delicten.</div><div style="text-align: justify;">Er wordt een goed onderzoek gevoerd en het was weer fijn om dit proces te kunnen lezen. Chris Carter heeft er een handje van om de spanning zorgvuldig op te bouwen, je hebt de neiging om steeds sneller te willen lezen, het puntje van je stoel blijft zeker niet onbezet. Ook nu is het immers weer een race tegen de klok, altijd een goed trucje uiteraard en daar klagen we absoluut niet over. En met interessante personages en af en toe een beetje humor kan het verhaal niet meer stuk. Ik moet wel opmerken dat er zo goed als geen psychologische uitwerking van de personages is, het verhaal en de spanning primeren.</div><div style="text-align: justify;">Ook nu een kleine noot net zoals in het vorige boek, de auteur of de vertaler, dat kan ik niet uitmaken, gebruikt weer net teveel de uitspraak 'Dat meen je niet' aan het einde van verschillende hoofdstukken en dat begon me echt wel te ergeren. Maar zoals ik al zei, dit is een kleine voetnoot en absoluut van geen belang, het verhaal staat er en blijft er staan.</div><div style="text-align: justify;"><i>Jager in de nacht</i> is absoluut een goed verhaal met een geweldig goed geconstrueerde plot, een iets mindere quotering dan de andere boeken omwille van de afwezige psychologische duiding van de personages, in een serie kan en moet er wat continuïteit zijn hierin en dat hebben we hier dus gemist. Maar spannend en goed geschreven was het heel zeker.</div><div style="text-align: left;">Eerder: <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2011/07/de-crucifix-killer-chris-carter.html">De Crucifix Killer</a>, <a href="https://boekenmix.blogspot.com/2023/08/gezicht-van-het-kwaad-chris-carter.html">Gezicht van het kwaad</a></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Harper Collins</i> (2022) - 380 blz.</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Night Stalker</i> (2011)</div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Henske Marsman</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-78288075157979163092023-10-30T13:00:00.002+01:002023-10-30T13:00:35.352+01:00Aan de rand van de wereld - Michael Pye<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit0DTNSH7ZNJvuYSx_FXqPgzTxwWG98oRAKCT_a_BIrZZ66HnHQVFCuqDw6a7e36AnURzuR6y11UaalYep0TxcZZIVfrE-s4TilfZNFhMz23SLjIbFdVZETKE-Lj4LSTHCQanHvAjjPlYtGhuOP3r4XVvAnU111228IHWqyNk528my9EFi1Rm6g74DrSc/s150/aanderandvandewereld.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="101" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit0DTNSH7ZNJvuYSx_FXqPgzTxwWG98oRAKCT_a_BIrZZ66HnHQVFCuqDw6a7e36AnURzuR6y11UaalYep0TxcZZIVfrE-s4TilfZNFhMz23SLjIbFdVZETKE-Lj4LSTHCQanHvAjjPlYtGhuOP3r4XVvAnU111228IHWqyNk528my9EFi1Rm6g74DrSc/s1600/aanderandvandewereld.jpg" width="101" /></a></div><div style="text-align: center;">Hoe de Noordzee ons vormde</div><div style="text-align: justify;"><i>Dat de middeleeuwen geen lege donkerte tussen het Romeinse Rijk en de renaissance waren, wisten we al langer. Maar nooit slaagde iemand erin het rijke middeleeuwse leven zo dichtbij te brengen als Michael Pye. Hij beschrijft hoe volkeren rond de Noordzee de eerste grote stappen zetten richting ons hedendaagse monetaire systeem, een rechtvaardige justitie, de moderne wetenschap, een opener visie op liefde en seks. Door overzees contact konden deze ideeën zich verspreiden en kreeg de Noord-Europese identiteit definitief vorm.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Pye, gerenommeerd historicus en verteller pur sang, laat ons kennismaken met Vlaamse vissers en Nederlandse ambachtslui, Vikings en artiesten, spionnen en ondernemende hanzeaten. Aan de hand van een ontzaglijk aantal bronnen beschrijft hij hun smaken, ziektes, technologie, mode en zoveel meer. Aan de rand van de wereld is een ronduit magnifiek boek over duizend wervelende jaren.</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Michael Pye werd in 1946 geboren in het Verenigd Koninkrijk, studeerde in Italië en werkte in Schotland. Hij is columnist voor verschillende Britse kranten, journalist, historicus, omroeper en schrijver van zowel non-fictieboeken als historische romans en thrillers. <i>Aan de rand van de wereld</i> werd bij zijn verschijnen in 2015 een wereldwijde bestseller. Tegenwoordig woont hij in een afgelegen dorpje op het Portugese platteland.</div><div style="text-align: justify;">Michael Pye heeft een erg meeslepende manier van schrijven, hij vertelt verhalen en langs deze weg weet hij een grondig beeld te schetsen van het leven in de middeleeuwen rond de Noordzee. Ik las in ieder geval dingen die je in gewone historische verslagen niet terugvindt. Op deze manier brengt hij het middeleeuwse maatschappij helemaal tot leven.</div><div style="text-align: justify;">Er zijn 12 hoofdstukken en elk behandelt een bepaald thema, zo is het boek geen chronologisch verslag geworden. De auteur heeft enorm veel bronnen geraadpleegd, mij leek het een huzarenstukje om dat allemaal netjes verwerkt te krijgen in een leesbaar verslag, want dit is het wel degelijk. En als je dan bij het lezen dan ook nog in een film lijkt te zitten, want dit deed het bij mij, dan kan het niet anders dan dat je er plezier in vindt, het leesplezier lag hoog. Natuurlijk zijn er hoofdstukken die je wat meer of minder aanspreken.</div><div style="text-align: justify;">Een greep uit de onderwerpen: de uitvinding van geld, de boekhandel en het schrijven van manuscripten, de Friezen, de Vikingen, godsgerichten, de juridische evolutie, begijntjes, waterbeheer, wetenschap en de pest. Er is enorm veel te lezen in dit boek. Met de inleiding had ik het persoonlijk moeilijk en wist niet goed waar het boek naartoe wou en ik moet zeggen dat het ook nog even geduurd heeft vooraleer ik de opbouw van het boek begreep. Eenmaal toen ik dat doorhad, werd het ineens gemakkelijker en interessanter, als er dan al eens delen waren die je iets minder interessant vond, kon je daarna gemakkelijk schakelen naar een ander onderwerp en toch nog mee zijn. Aan het einde van het boek bleek wel dat alles wat de auteur schreef in elkaar greep, hij had als het ware een puzzel gelegd. Mooi om dit te ontdekken aan het einde van het boek.</div><div style="text-align: justify;"><i>Aan de rand van de wereld, Hoe de Noordzee ons vormde</i> is een super interessant en heel leesbaar boek geworden en je krijgt zowaar een andere kijk op deze periode en nieuwe inzichten. De middeleeuwen worden altijd als een duister tijdperk omschreven, maar niets blijkt minder waar, het blijkt een kleurrijke periode te zijn zonder welke we niet zouden staan waar we nu staan. Een aanrader dit boek!</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>De Bezige Bij</i> (2015) - 382 blz. (385-430 Dankwoord, Noten en Register)</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>The Edge of the World</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Arthur de Smet, Pon Ruiter</i> en <i>Frits van der Waa</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-826056559232573446.post-34632926166222381042023-10-29T11:59:00.001+01:002023-10-29T11:59:56.013+01:00De stad der blinden - José Saramago<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2ixPzJ4eOcJgx3C_vSOlKBKlS3g_TnFQYWHCp2mm3qak64Q-K3a2d5y_3n_kAK_aGtIAmq7c3I6CxmDWotTe965XM3cCXpB_N1KRkrXZcpdrTTevlhJZZNh3CGFhdmMq5EXChlSXV49OzS4o-zQN6rKiaiRpl5lvqYmVwhAi70jGQKKpasoRDMO-dhB4/s150/stadderblinden.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="90" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2ixPzJ4eOcJgx3C_vSOlKBKlS3g_TnFQYWHCp2mm3qak64Q-K3a2d5y_3n_kAK_aGtIAmq7c3I6CxmDWotTe965XM3cCXpB_N1KRkrXZcpdrTTevlhJZZNh3CGFhdmMq5EXChlSXV49OzS4o-zQN6rKiaiRpl5lvqYmVwhAi70jGQKKpasoRDMO-dhB4/s1600/stadderblinden.jpg" width="90" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Een rij auto's staat te wachten voor een rood stoplicht. Als het licht eindelijk op groen springt, trekt de eerste auto niet op, tot groeiend ongenoegen van de automobilisten erachter. Als ze het portier opentrekken, treffen ze een wanhopige bestuurder aan, die alleen kan uitbrengen dat hij van het ene moment op het andere blind is geworden.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Deze openingsscène is de katalysator van een reeks verbijsterende gebeurtenissen, die algauw apocalyptische vormen aanneemt. De blindheid blijkt besmettelijk: al snel ziet een groot gedeelte van de bevolking van Lissabon niets meer. Alle slachtoffers worden in een ziekenhuis geïsoleerd. Binnen korte tijd spelen zich daar verschrikkelijke taferelen af, die de vraag naar goed en kwaad haast ondraaglijk actueel maken.</i></div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: center;">***</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: justify;">José Saramago werd in 1922 geboren in Azinga, een Portugees dorpje. Hij had een hele resem verschillende beroepen van autohersteller tot ambtenaar tot hij uiteindelijk in een drukkerij en in de krantenwereld terechtkwam, zo leerde hij de Portugese schrijverswereld kennen. Hij werkte ook als literatuurcriticus en sloot zich aan bij de illegale Communistische Partij van Portugal. In 1947 was al eens een eerste roman verschenen van hem maar pas in 1966 begon hij echt met schrijven en verschenen enkele dichtbundels. Het duurde nog tot 1980 vooraleer een eerste echte roman verscheen en sindsdien schreef hij heel wat boeken tot hij overleed in 2010. Op 8 oktober 1998 ontving hij de Nobelprijs voor literatuur. <i>De stad der blinden</i> verscheen in 1995 en vormt een tweeluik met <i>De stad der zienden</i> uit 2004.</div><div style="text-align: justify;">Dit is het eerste werk dat ik lees van Saramago en het was zeker geen teleurstelling, maar overtuigen deed het boek me echter ook niet. Eerst misschien iets zeggen van de schrijfstijl want deze is toch wel speciaal. De auteur heeft het boek wel opgedeeld in hoofdstukken, vrij grote weliswaar maar het zijn de alinea's en zinnen die een wel heel speciale structuur hebben. Hij gebruikt hele lange zinnen en alinea's en hierin gebruikt hij vele komma's en zelfs hoofdletters in één zin waarin dan een hele conversatie tussen mensen te lezen is en dat is op zijn zachtst gezegd even wennen. Als je er niet op let, leest dit heel vlot en kun je het goed volgen maar dan zijn er momenten dat je niet meer goed weet wie wat zegt. Het past wel bij het verhaal dat hij verteld.</div><div style="text-align: justify;">Op enkele dagen tijd is de hele bevolking immers blind geworden en door deze manier van schrijven benadrukt de auteur de wanhoop en eenzaamheid waaraan de stad ten prooi is gevallen. Ook het feit dat Saramago geen eigennamen gebruikt benadrukt dit. Het is absoluut een beklemmend boek, de auteur heeft de hopeloze sfeer die in de stad heerst zeer goed weten te treffen en je vraagt je meermaals af wat je zelf zou doen in zulk een situatie. De basaalste behoeften van een mens worden een onoverkomelijke handeling en langzaam maar zeker glijdt de mens af naar een beestig bestaan. De auteur doet je zeker wel nadenken, zit het kwade in ieder van ons? En zijn we uiteindelijk niet allemaal gelijk?</div><div style="text-align: justify;">Inhoudelijk is dit boek absoluut een aanrader. Het is een heel erg goed verhaal en de auteur heeft de situatie heel erg goed tot leven gebracht. Het boek mag dan wel al bijna 30 jaar geleden geschreven zijn, het blijft een actueel boek, ik zou zelfs meer zeggen, het is een tijdloos-boek. Ik kon me daarnaast toch in mindere mate vinden in de manier waarop het geschreven is ook al paste dit volledig bij het verhaal. Het kostte me soms moeite om in het verhaal te blijven en het drukte het leesplezier. Daarmee hou ik het bij drie sterren.</div><div style="text-align: justify;"><i>De stad der blinden</i> is onder de titel <i>Blindness</i> verfilmd door Fernando Meirelles en was in 2008 de openingsfilm op het <i>Filmfestival van Cannes</i>.</div><div style="text-align: left;"><br /></div><div style="text-align: left;">Uitgeverij: <i>Meulenhoff</i> (1998) - 304 blz. (305-329<i> </i>Nawoord over de romans van José Saramago)</div><div style="text-align: left;">Oorspronkelijke titel: <i>Ensaio sobre a Cegueira</i></div><div style="text-align: left;">Vertaling: <i>Harrie Lemmens</i></div><p></p>Heidihttp://www.blogger.com/profile/04217286476039228685noreply@blogger.com0