zaterdag 29 juni 2013

De blinde vlek - Jo Claes

Simen Paulus, laatstejaarsstudent archeologie in Leuven, heeft de reputatie van een donjuan. Zijn succes bij de vrouwen is vele mannen een doorn in het oog, maar het is pas wanneer hij op stage vertrekt naar het Turkse Sagalassos dat zijn leven op een ingrijpende manier verandert.
Op de site van de antieke stad worden tweeëndertig gouden munten gevonden die na een week spoorloos verdwijnen. Paulus is de belangrijkste verdachte. Hij vlucht Turkije uit en neemt een vakantiebaantje aan in het Provinciehuis van Leuven. Enkele dagen later ontdekt een fietser een levenloos lichaam onder het balkon van de tiende verdieping.
Hoofdinspecteur Thomas Berg krijgt de opdracht uit te zoeken wat er is gebeurd. Voortdurend op de nek gezeten door invloedrijke mensen uit de stad, ontdekt hij dat het niet om een ongeluk gaat of om zelfmoord, maar om moord. En die lijkt niet alleen verband te houden met de muntendiefstal in Salagassos, maar ook met Paulus' onweerstaanbare aantrekkingskracht op vrouwen.

**

Jo Claes heeft met De blinde vlek zijn tweede thriller afgeleverd en niet onverdienstelijk.
Net zoals in zijn andere boeken maakt hij ruim gebruik van allerlei historische feiten en mythologische verhalen en zo zijn we weer wat informatie rijker, altijd meegenomen. En tussendoor maakt hij in zijn boek op tijd en stond een wandeling door Leuven en komt hij op toeristische plaatsen die niet algemeen bekend zijn. Je krijgt zó zin om al die verborgen locaties te gaan ontdekken. Aangezien Leuven voor mij niet onbekend is, gaat het er waarschijnlijk nog wel eens van komen.
Daarnaast vertelt hij uiteraard ook nog een misdaadverhaal. Het boek kwam traag op gang. Dit kwam gedeeltelijk doordat Claes het chronologisch heeft willen houden. Eerst is er de muntendiefstal in het Turkse Salagassos en de kennismaking met Simen Paulus. In een tweede korte deel komen we terecht in Lille waar hoofdinspecteur Thomas Berg zijn vriendin opzoekt. Uiteindelijk is er dan het derde deel van het boek met de moord en het daaropvolgende onderzoek. Een chronologische volgorde leest gemakkelijk maar hier is het toch ten koste van de spanning gegaan.
Nog een minpunt is dat het moordonderzoek gekunsteld overkomt. Het onderzoek klopt, dat wel, alle verhaallijnen blijken trouwens ook hun functie te hebben in de ontknoping van het verhaal, zelfs de zijdelingse en persoonlijke. Alles is duidelijk voor de lezer, tot in de details, je hoeft niet erg na te denken. Dat heeft echter wel het gevolg dat je er als lezer niet bij betrokken wordt, het verhaal grijpt niet. 
Verder is dit een vlot lezend boek. Thomas Berg is een interessant inspecteur die je nog wilt tegenkomen in volgende boeken. Jo Claes verdient zeker zijn plaats in het thrillerlandschap. 
Eerder: Het oog van de naald, De zaak Torfs 

Uitgeverij: Houtekiet (2009) - 382 blz.

maandag 24 juni 2013

Een stil geloof in engelen - R.J. Ellory

Tien gruwelijke kindermoorden houden een klein dorp in Amerika decennialang in een beklemmende greep. Pas vijftig jaar na de eerste moord volgt de ontknoping wanneer Joseph - die twaalf was toen de eerste moord plaatsvond - de confrontatie aangaat met zijn eigen verleden.

Dit was men eerste kennismaking met R.J. Ellory maar het is me niet gelukt om het boek uit te lezen. Het was trouwens ook men eerste dwarsligger. 
Ik kan anders niet zeggen dat het niet goed geschreven is, integendeel. Maar het was gewoon een boek dat me niet lag. Ik verwachtte een spannende thriller en ben door de korte inhoud toch op het verkeerde been gezet. Voor zover ik geraakt ben, zat ik nog altijd in het verleden, vijftig jaar eerder, het heden wilde maar niet aan bod komen. Het was voor mij te saai, de moorden werden bijna opgesomd. Het grootste deel was ook in roman vorm, de hele belevingswereld van een twaalf jaar oude jongen werd verteld, niet dadelijk wat ik verwachtte te lezen.
De auteur is wel een goed schrijver, ik was onder de indruk van zijn schrijfstijl. Daarom ga ik geen sterren toekennen. Ik kan me voorstellen dat anderen dit boek meer kunnen appreciëren en het zelfs geweldig vinden.

Uitgeverij: De Fontein (2009) - 448 blz.
Oorspronkelijke titel: A Quiet Belief in Angels - Vertaling: Kris Eikelenboom

Verdwenen - Michael Marshall

Black Ridge, Washington. Op een prachtige zomeravond loopt de vierjarige Scott over de aanlegsteiger een eindje het meer op ... en verdwijnt in het niets.
De wereld van zijn vader, John Henderson, stort die dag in, maar hij overleeft - min of meer. Drie jaar later ontvangt hij een e-mailtje van een onbekende met de tekst 'ik weet wat er met je zoon is gebeurd'.
Henderson keert terug naar Black Ridge en ontketent zo een verschrikkelijke reeks gebeurtenissen, die iedereen die hij liefheeft dreigt mee te sleuren.

***

Deze schrijver publiceerde vroeger boeken onder de naam Michael Marshall Smith. In 2001 is hij thrillers beginnen schrijven met een sciencefictionachtige ondertoon als Michael Marshall. Verdwenen is hiervan zijn vijfde en mijn eerste van zijn hand.
Marshall heeft een indringende en goede schrijfstijl, hij weet zijn verhaal heel goed te brengen, boeiend, onderhoudend en spannend. Hij creëert interessante personages waar je je volledig kan in inleven en hij diept ze net genoeg uit zonder te overdrijven.
Een spannend en goed boek dus, maar ik kon me niet vinden in het einde. Bovennatuurlijke of vreemde dingen daar kan ik nog inkomen, maar dit was zo onwerkelijk en ongeloofwaardig dat het boek voor mij instortte als een pudding. Voor zover ik het begrepen heb, want helemaal duidelijk was het niet. Spijtig, maar zoals gezegd, verder is het een heel goed boek.

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2010) - 365 blz.
Oorspronkelijke titel: Bad Things - Vertaling: Primatov, Sylvia Birnie

zaterdag 8 juni 2013

13 uur - Deon Meyer

Wanneer een Amerikaanse rugzaktoeriste in Kaapstad verdwijnt en politici in paniek raken over het beschadigde imago van de stad, krijgt inspecteur Bennie Griessel de taak om de jonge vrouw terug te vinden. De keuze voor Bennie is allesbehalve oncontroversieel, want zijn alcoholprobleem is alom bekend, en zijn carrière is na 25 jaar bij de politie nagenoeg tot stilstand gekomen. Maar de zaak van het verdwenen meisje biedt hem een kans om nog een keer te laten zien waarom velen binnen de politie en de politiek hem als een ware legende beschouwen.
Bennie heeft slechts dertien uur de tijd om de jonge vrouw terug te vinden, om twee moorden op te lossen en om tussendoor zijn jarenlange ervaring over te dragen op de volgende generatie misdaadbestrijders, die afkomstig zijn uit alle etnische groeperingen die het nieuwe Zuid-Afrika rijk is. Dertien uur om een complot te ontrafelen dat een bedreiging blijkt te vormen voor het hele land...

*****

Spanning en actie, veel actie, dat is wat deze 13 uur kenmerkt en dat is meer dan okee.
Waar ik in Duivelspiek meer psychologische diepgang bespeurde en een betere karakter uitwerking, bleef dit hier hoofdzakelijk achterwege. In dit boek ligt de nadruk meer op een spannende plot, geen nadeel, nee, ik ben helemaal voor. Bennie Griessel is trouwens weer de inspecteur die de opdracht krijgt, ditmaal om een meisje te zoeken dat op de vlucht is voor een groep blanke en zwarte jonge mannen zo blijkt. En aangezien Griessel uitvoerig uitgediept is in Duivelspiek was het dus helemaal niet nodig om dit hier nog eens over te doen en kon de nadruk gelegd worden op spanning en actie.
En toch wil dit niet zeggen dat er geen diepgang zit in dit verhaal. Zo krijg je bijvoorbeeld zicht op wat het betekent om alcohol verslaafd te zijn en de moeite die het kost om dit te overwinnen, een bijna niet aflatende strijd. Ook de nog steeds bestaande verschillen en moeilijkheden tussen blank, zwart en gekleurd stipt de auteur aan. De apartheid mag dan opgeheven zijn, de problemen zijn toch niet helemaal van de baan. Meyer geeft duidelijk blijk van een maatschappelijke betrokkenheid.
Als ik al iets kan zeggen dat kan bestempeld worden als een minpuntje, een kleintje, is het de snelheid waarmee van personages en situaties gewisseld wordt, soms reeds na 1 alinea. Maar dat is gewoon even wennen, geen probleem dus.
Deze Meyer is gewoon een super spannend boek, met een heel erg goede plot en vele verrassende plotwendingen. Deon Meyer is van een top klasse.
Eerder: Duivelspiek  

Uitgeverij: A.W. Bruna (2012) - 369 blz.
Oorspronkelijke titel: 13 uur - Vertaling: Martine Vosmaer en Karina van Santen