De slag om Rust en Vreugd - Hendrik Groen

Op een zonnige dag in april nam weduwe Emma Quaadvliegh, op zoek naar afleiding en niet gehinderd door al te groene vingers, een tuint met huisje op volkstuincomplex Rust en Vreugd. Ze maakte er nieuwe vrienden, maar werd ook geconfronteerd met een wondere wereld van heggencontroles, bouwcommissies en kinnesinne tussen 'oude' en 'nieuwe' tuinders. Samen met haar tuinvrienden, verenigd in het licht subversieve clubje Klavertje Vier, wist ze de macht van voorzitter Harm van Velsen te ondermijnen.

Inmiddels zit Emma's eerste tuinjaar erop en hoopt ze dat de naam van het tuincomplex zich in het nieuwe seizoen wat meer zal waarmaken. Zij, haar nieuwe hondje Nelson en haar lievelingsbuurvrouw Roos hebben er hoe dan ook weer zin in. maar de meningsverschillen over de manier waarop het park bestuurd moet worden, sluimeren als een veenbrand die elk moment weer kan oplaaien. Een vonkje is genoeg: ruzie over overhangende takken en slecht georganiseerde ledenvergaderingen, gifspuiters en onkruidkwekers. Maar de grootste dreiging komt van de kant van de gemeente. Dat wordt, zoals Roos het uitdrukt, de dood of de gladiolen.

***

Hendrik Groen, pseudoniem van Peter de Smet, is een Nederlands schrijver die in 2014 debuteerde met Pogingen iets van het leven te maken - Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83¼ jaar waarvan 2 jaar later het vervolg verscheen. De auteur oogstte succes met de boeken en ondertussen zit hij al aan zijn tiende. Zijn eerste twee boeken werden verfilmd als televisieserie en ook van Rust en Vreugd is er een tv-serie in de maak, deze zou voor het najaar van 2025 zijn.

De personages van Hendrik Groens boeken zijn steevast gewone Nederlandse mensen en meestal net ietsje ouder. En de verhalen en de situaties die hij beschrijft zijn helemaal 'uit het leven gegrepen', je ziet het echt allemaal zomaar gebeuren bij je thuis, buren of familie. Ook De slag om Rust en Vreugd is zo een boek dat je je zo kunt voorstellen in het dagelijkse leven en daar hoef je zeker geen tuintje voor te hebben, het kan in allerlei situaties van toepassing zijn. Meestal stralen zijn boeken een grote positiviteit uit en zijn grappig maar dit is hier toch minder het geval dan je zou verwachten, er was zelfs vijandigheid te lezen en dat verwachtte je dan weer helemaal niet.

De auteur heeft in dit verhaal wel een thema uitgewerkt dat voor veel mensen zeer herkenbaar is, de gemeente die omwille van het 'algemeen belang' stukjes natuur wil opofferen en daardoor tweespalt zaait, zo ook dus binnen het volkstuincomplex 'Rust en Vreugd'. Over natuurbehoud dus maar ook het klimaat komt even ter sprake, absoluut een actueel thema en 'dichtbij huis' zoals ze zeggen.

De slag om Rust en Vreugd is een vlot en gemakkelijk te lezen boek over 'het leven zoals het is' of 'uit het leven gegrepen'. Ook van dit boek kun je je de verfilming ervan absoluut voorstellen.

Eerder: Pogingen iets van het leven te maken, Zolang er leven is, Leven en laten leven, Opgewekt naar de eindstreep, Rust en Vreugd, Groetjes uit Benidorm

Uitgeverij: Meulenhoff (2025) - 237 blz.

De rivier - Ariel Lawhon

Het waargebeurde verhaal van een vroedvrouw die weigerde de waarheid te verbloemen

1789. Wanneer de rivier van het plaatsje Hallowell dichtvriest en er onder het ijs een dode man blijkt te liggen, wordt Martha Ballard gevraagd het lijk te schouwen. Als vroedvrouw weet zij precies wat er speelt in het dorp en in haar dagboek houdt ze niet alleen bij wie er worden geboren en overlijden, maar ook welke misdaden er achter gesloten deuren plaatsvinden.

Al snel is Martha ervan overtuigd dat het om een moord gaat, maar de lokale dokter zet haar vermoedens weg als roddelpraat. Daarom besluit ze zelf op onderzoek uit te gaan. Haar zoektocht onthult niet alleen details over de moord, maar legt ook de onmogelijke positie van vrouwen bloot in een wereld waar mannen de baas spelen.

****

Ariel Lawhon (Taos, New Mexico, 1978) is auteur van ondertussen 6 historische romans en een kortverhaal en ze werd in verschillende talen vertaald. In het Nederlands is er slechts eentje maar door het succes van deze kan daar wel eens verandering in komen. Ze heeft een uitermate vloeiende schrijfstijl die heel erg vlot leest maar ook het verhaal is zeer boeiend, het is een boek waar je in geen tijd door bent.

In een laatste hoofdstuk ontwart de auteur in een tiental bladzijden het verhaal en onderscheidt ze de fictie van de waarheid. Ze heeft zich laten inspireren op het échte dagboek van Martha Ballard en het is bijna een wonder dat dit de tijd heeft overleefd, gelukkig maar want anders hadden we dit indrukwekkende verhaal nooit leren kennen. Lawhon zegt ook dat ze voor dit boek van haar vertrouwde werkwijze is afgeweken, ze heeft zich in dit verhaal veel vrijheden veroorloofd wat betreft data, details en zelfs daadwerkelijke gebeurtenissen terwijl ze anders veel dichter bij de waarheid blijft wat 'biografische fictie' genoemd wordt.

Martha Ballard heeft er een indrukwekkende carrière op zitten als je dit verhaal zo leest en ze moest zich duchtig weren in een mannen gedomineerde maatschappij en de situaties waren vaak heel erg schrijnend. Zelfs het rechtssysteem was gericht op mannen, vrouwen blijken minder rechten te hebben en werden door de rechtsspraak zelf nog meer onder de duim gehouden, corruptie en machtsmisbruik vierden er hoogtij. Martha had het zelf heel erg goed getroffen met haar man en door haar job probeert ze andere vrouwen te helpen en niet alleen door ze gezond en wel door de bevallingen te helpen. Ze is absoluut een intrigerende vrouw waar je alleen maar respect voor kunt hebben.

En dan speelt er daarnaast nog een rasecht misdaadmysterie waarbij het regelmatig ook nog even spannend wordt. In feite is dit boek dus een combinatie van roman en thriller en dan nog geïnspireerd op historische feiten. De ontrafeling van de misdaad is goed gedaan van de schrijfster en kan zeker tippen aan een heuse misdaadroman. De echte clou komt pas helemaal aan het einde op de proppen en er waren ook wat verrassende plotwendingen. Mooie opbouw van de plot ook.

De rivier is een verrassend goede historische thriller én roman gebleken en geschreven in een vlotte en mooie schrijfstijl. De auteur heeft terdege onderzoek gedaan naar de historische feiten en dat heeft ze dan in een levendige romanstructuur gegoten, met de personages kan je niet anders dan meeleven, ze zijn heel erg realistisch neergezet. Ik ben onder de indruk van deze eerste historische roman in Nederlandse vertaling van Ariel Lawhon, laat ons hopen dat de rest van haar werken ook vertaald worden.

Uitgeverij: Kokboekencentrum (2024) - 474 blz.

Oorspronkelijke titel: The Frozen River

Vertaling: Marijne Thomas

Bijna dood - Dr. Steven Laureys

De ervaring van je leven

Een bijna-doodervaring is een van de meest ingrijpende gebeurtenissen die een mens kan meemaken - zo intens dat het levens voorgoed verandert. De verhalen van mensen die op het randje van de dood balanceerden en terugkeerden, hebben ons altijd geboeid. De tunnel van licht, de troostende engelen en het gevoel buiten je lichaam te treden lijken universele elementen van deze ervaring te zijn. Velen zien de BDE als bewijs voor een leven na de dood of een groter, kosmisch bewustzijn. Maar wat zegt de wetenschap?

Bijna-doodervaringen intrigeren wereldvermaard neuroloog Steven Laureys al sinds hij aan zijn ontdekkingstocht door het menselijk brein begon. Met een open blik probeert hij te achterhalen wat er precies in de hersenen gebeurt: welke processen dragen bij tot de unieke ervaringen die ons begrip overstijgen? En waar zitten de misverstanden over bewustzijn? Om zo goed mogelijk te begrijpen hoe een bijna-doodervaring voelt, stelde Laureys ook zichzelf bloot aan experimenten die zijn brein in de schemerzone tussen leven en dood brachten. In dit boek lees je tot welke inzichten zijn reis hem bracht.

Dr. Steven Laureys (1968) is een internationaal vermaard Belgisch neuroloog, hij werkt aan de Universiteit van Luik en in het universitair ziekenhuis waar hij onderzoek doet naar de werking van de hersenen. Hij schrijft daarnaast ook populaire boeken over deze complexe wetenschap waarmee hij een breed publiek bereikt, op tv is hij ook regelmatig te zien.

Over bijna-doodervaringen zijn al heel wat boeken geschreven die vooral uitgaan van de verhalen van mensen en waar vaak een spirituele of religieuze betekenis aan toegekend wordt en zelfs een bewijs in gezien wordt voor leven na de dood. Steven Laureys vermeldt dit in dit boek en hij bespreekt de verschillende visies hierover, maar zijn insteek is echter helemaal anders is. Hij onderzoekt het fenomeen namelijk als wetenschapper en dit vanuit zijn uitgebreide onderzoek en ervaringen met onder andere comapatiënten maar ook met zijn kennis over de hersenen. Maar hij stelt zich open op en zijn verhaal is dus zeker niet puur wetenschappelijk. Zelf heeft hij nooit zo een ervaring gehad en hij kan dus alleen maar voortgaan op de ervaringen van anderen ook al heeft hij nog zo hard zijn best gedaan om toch enigszins dat gevoel proberen op te wekken. Dit vind hij zelf een spijtige zaak en dat benadrukt hij vaak in het boek, ook al omdat hij wil aangeven dat hij daar in tweede hand over spreekt.

Het boek bevat 18 hoofdstukken maar het is moeilijk om daar een structuur in te ontdekken, zelfs tijdens het lezen van een hoofdstuk lijkt het of de auteur meer met zijn eigen gedachtenkronkels bezig is, het geheel doet daardoor ongeordend aan en dit bevordert de leesbaarheid niet. Als hij praktische ervaringen en onderzoeken beschrijft, leest het wel vlotjes. Om bepaalde quotes of stukjes tekst te benadrukken is er voor een licht oranje kleur gekozen en dit was spijtig genoeg geen goede keuze, je ogen moesten uit hun pijp komen om het gelezen te krijgen.

Bijna dood is zeker een interessant boek als je geïnteresseerd bent in de materie maar het is zeker niet altijd even gemakkelijk te lezen, de wetenschappelijke termen durven je nogal eens om de oren vliegen ook al heeft hij het proberen eenvoudig te houden. Er ontbreekt ook een duidelijke structuur in het boek en er is geen goede opbouw naar het einde toe zodat de lezer uiteindelijk toch wat verweesd achterblijft. Maar je moet het boek niet links laten liggen, het zorgt er zeker voor dat je een bredere kijk krijgt op bijna-doodervaringen en misschien zelfs je mening kan bijstellen, ik heb alleszins mijn kennis vergroot en andere inzichten gekregen en dit was top.

Eerder: Het no-nonsense meditatieboek

Uitgeverij: Pelckmans (2024) - 243 blz. (244-255 Dankwoord en Bibliografie)

De schilder en het meisje - Margriet de Moor

Het is 3 mei 1664, de dag dat een achttienjarig meisje publiekelijk wordt gewurgd op de Dam in Amsterdam. Het is een evenement waar de halve stad voor uitloopt. Een schilder voelt geen neiging te gaan kijken. Hij heeft zijn gedachten bij een doek waar hij die ochtend materiaal voor heeft gekocht: rode en gouden pigmenten. Later die dag hoort hij van zijn zoon de details over de gruwelijke laatste minuten van het meisje.

Margriet de Moor vertelt het spannende verhaal van Elsje Christiaens, een meisje uit Jutland dat in een barre winter besluit per boot naar Amsterdam te reizen. Daardoorheen loopt het verhaal van de schilder, in wie we Rembrandt kunnen herkennen, en diens verdriet over zijn gestorven vrouw.

**

Margriet de Moor (Noordwijk, 1941) studeerde piano aan het Koninklijk Conservatorium voor Muziek in Den Haag en daarna nog kunstgeschiedenis en archeologie aan de universiteit van Amsterdam. Ze is vooral bekend als auteur van verhalen, romans en essays. In 1988 debuteerde ze met de verhalenbundel Op de rug gezien waarvoor ze genomineerd werd voor de AKO Literatuurprijs en bekroond met de prijs voor het best verkochte literaire debuut Het gouden Ezelsoor. Ze schreef nog vele boeken en verhalen daarna en wordt in verschillende landen gepubliceerd.

De schilder en het meisje is een historische roman en speelt in de 17e eeuw. Het boek bevat in feite twee verhalen die elkaar aan het einde raken en in dit toch wel lugubere einde kon ik me niet vinden en de weg er naartoe was trouwens al even teleurstellend. De roman start met 'de schilder' waar blijkbaar Rembrandt van Rijn mee bedoeld wordt. Van in het begin is dit verhaal nogal chaotisch, er wordt constant van plaats en tijd gewisseld en veel gemijmerd. Dit deel kende dus een traag leestempo en interessant was het ook al niet.

Het tweede verhaal met Elsje in de hoofdrol was interessanter en las wél vlot. Ik moet zeggen dat dit deel het boek voor mij enigszins gered heeft, ik heb namelijk verschillende keren getwijfeld of ik wel verder zou lezen. Het ding was dat ik dit boek mee had op een korte trip en het was het enige in de valies, dan zit er al niet veel anders op dan maar verder te lezen. En uiteindelijk heb ik over bepaalde stukken wat minder nauw gelezen zodat hij toch uit raakte.

De schilder en het meisje was dus een boek dat totaal niet mijn ding was, traag en oninteressant op het deel van Elsje na dan misschien.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2010) - 256 blz.

Profiel M - Helen Fields

Midnight Jones werkt als analist en onderzoekt en beoordeelt geanonimiseerde psychologische profielen van mensen. Een prima baan, waarmee ze ook de zorg voor haar tweelingzus kan bekostigen. Op een dag stuit ze op een zogenaamd Profiel M, waarbij M staat voor moordenaar.

Ze weet dat op haar bureau het profiel ligt van iemand die gevaarlijker is dan iedereen die ze ooit in haar leven is tegengekomen. Midnight weet waar Profiel M toe in staat is, zelfs nog voordat hij zijn eerste misdrijf heeft gepleegd. Wanneer de media kort daarop melden dat er een vrouw vermoord is, is er niemand die Midnight gelooft. Zij is er namelijk van overtuigd dat hij weer zal toeslaan. En heftiger deze keer...

Midnight Jones weet één ding zeker: zij is het volgende slachtoffer. Want Profiel M heeft de jacht op haar geopend. Ze moet zijn ware identiteit boven water halen voordat het te laat is...

*****

Helen Fields (Romsey, Engeland, 1969) blijft maar hoog scoren op mijn leeservaring en ze heeft dus ook nu weer een thriller van formaat neergezet. Dit is zogezegd het derde boek in de Connie Woolwine-serie maar zo zou ik hem toch niet bestempelen, pas dik halfweg komt ze op de proppen en ze speelt ook maar een zeer korte maar wel cruciale rol in het verhaal. Het hoofdpersonage is hier absoluut Midnight Jones en van haar was ik toch ook zeer onder de indruk. Haar persoonlijke leven speelt een redelijke rol in het verhaal en dit was een speciaal verhaal waarvan de empathie en menselijkheid van afstraalt. Zeer mooi en goed gevonden van de auteur.

De job van Midnight Jones was best bijzonder, voor mij dan toch, in zulke wereld ben ik helemaal niet thuis. Helen Fields heeft heel wat registers opengetrokken voor dit boek en dat maakt het uiteraard boeiend. Ze beschrijft de werksfeer en dat kan zeker doorgetrokken worden naar ieders dagelijkse leven. De psychologische duiding heeft ze knap gedaan in dit boek, zeer realistisch zodat je steeds middenin het verhaal zit.

Goede, zeer goede plot dus en dan was het ook nog eens heel erg spannend. Fields schrijft zeer filmisch en daar zal haar job in de filmproductiemaatschappij die ze samen met haar echtgenoot runt, wel voor iets tussen kunnen zitten. Je wordt ook regelmatig op het verkeerde been gezet en dan is er nog de tegenkanting die Midnight ondervindt, ze kan niet anders dan zelf op onderzoek gaan, ze weet dat er een grote kans is dat de moordenaar haar vindt, hij weet immers haar voornaam en initiaal van haar achternaam. Dit vond ik dan weer wél raar in deze tijden van privacy.

Profiel M is een spannend boek met een zéér goede plot en het leesplezier ligt heel erg hoog, voor mij dan toch, ik ben weer eens omver geblazen door het thrillerschrijverstalent van Helen Fields. Ik kan alleen maar hopen dat ze blijft schrijven. Helen Fields staat hóóg op mijn top-auteurslijst. Laat die boeken maar komen.

Eerder: Perfecte resten, Perfecte prooi, Perfecte dood, Perfecte stilte, Perfecte misdaad, Perfecte moord, Perfecte wraak, De laatste die sterft, De schaduwman, De kliniek

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2025) - 358 blz.

Oorspronkelijke titel: Profile K

Vertaling: Yolande Ligterink

Van twee kanten - René Appel

Doktersassistente Fransien Wagtendonk heeft het moeilijk als haar vader onverwacht overlijdt. Haar moeder woont met een andere man in Australië. Gelukkig ondervindt ze veel steun van haar buurvrouw Tosca. Ze ziet pas weer een nieuwe toekomst voor zich wanneer Rob Laarman, een ondernemende organisatieadviseur, op haar pad verschijnt. Fransien en Rob trouwen, maar al snel komen de twijfels, en daarmee ook de angst. Hoe zit het met het verleden van Rob? Waar voert hij eigenlijk zijn werk uit? En de kinderen uit zijn vorige huwelijk, waarom blijven die voor Fransien verborgen? Buurvrouw Tosca wakkert het wantrouwen aan, maar is de vraag welke rol haar eigen belangen daarbij spelen.

**

René Appel (Hoogkarspel, 1945) is een Nederlandse schrijver en taalwetenschapper. Hij studeerde Nederlandse taal en letterkunde en richtte zich op het bestuderen van de tweedetaalverwerving, van 1994 tot 2003 gaf hij hierin ook les als bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is altijd actief geweest als schrijver, eerst van kortverhalen en recensies en in 1987 kwam dan zijn eerste misdaadroman uit waarna er nog velen volgden, sinds 2003 is hij voltijds schrijver. Hij ontving ook enkele prijzen zoals de Gouden Strop en de Gouden Vleermuis en verschillende nominaties.

Ook dit boek las ik op vakantie en het las vlot, heel vlot. Het was mijn eerste van René Appel en ik ben niet onder de indruk of het moest zijn van het eerder slappe verhaal. De auteur heeft wel goed beschreven hoe het proces verloopt van het manipuleren en domineren van een ander. Nu kan ik me toch niet van de indruk ontdoen dat dit toch niet iedereen zou kunnen overkomen, het is dus niet zo een verhaal waar je je zomaar kan in herkennen. Integendeel zelfs, ik begon een aversie te krijgen tegen het hoofdpersonage.

Deze lijkt in het begin maar ook als ze aan het werk is, een toch wel zeer zelfstandig persoon en dit klopte voor mij niet met het verdere verloop van het verhaal. Alle personages worden trouwens zeer tweedimensionaal voorgesteld en er is weinig uitdieping te bespeuren. De presentatie van het boek als literaire thriller klopt dus niet, psychologisch klinkt het boek ook heel erg cliché.

Van twee kanten was goed te lezen voor op vakantie als je niet teveel hoeft na te denken en de wereld er sowieso vrolijk en zonnig uitziet, maar als thriller of zelfs als roman, was dit toch wel een tegenvaller, maar vlot lezen deed het dus wel.

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2012) - 287 blz.

Toen het donker werd - Simone van der Vlugt

Wanneer Menno Riebeek erachter komt dat zijn puberzoon gokschulden heeft, besluit hij ze af te lossen in de hoop dat de kous daarmee af is. De schuldeisers zijn echter niet van plan hem er zo makkelijk van af te laten komen. In zijn wanhoop schakelt Menno via zijn advocaat iemand in om af te rekenen met zijn probleem, zonder dat hij de gevolgen van dit besluit kan overzien.

Sascha voelt haar man en zoon van zich vervreemden en eist antwoorden, maar haar zoektocht naar de waarheid komt tot een abrupt einde wanneer ze bij een ongeluk haar zicht verliest. Menno vermoedt dat het om een aanslag ging maar verzwijgt dit. Elk gezinslid probeert een uitweg te vinden, om alleen maar nog meer verstrikt te raken in het web van leugens en bedrog. Totdat Menno besluit dat het genoeg is.

***

Simone van der Vlugt (1966) is een zeer succesvolle Nederlandse schrijfster van kinder- en jeugdboeken, non-fictie, romans en thrillers en ze heeft een indrukwekkend oeuvre op haar naam staan alsook prijzen en nominaties. Ik las van haar al eens een thriller en een historische roman.

Ditmaal was ik niet helemaal onder de indruk van het verhaal, ik las het op vakantie en las het wel bijna in één ruk uit, alleszins toch op 1 dag. Het leest enorm vlot en de auteur weet je in het verhaal te trekken, ze is absoluut een goede schrijfster. Wat ze goed beschreven heeft, is hoe snel je als een gewoon gezin betrokken kan raken met het misdaadmilieu ook al handel je te goeder trouw. Vooraleer je door hebt dat het milieu zélf eerlijkheid en rechtvaardigheid niet in het vaandel dragen, is er geen weg meer terug en loopt het van kwaad tot erger. En het kan íédereen overkomen, dat wordt al eens vergeten. Een goed gevonden insteek van het verhaal.

Maar het voorspelbare en clichégehalte lag nogal hoog en de uitwerking van de personages was minimaal. Nu was dit waarschijnlijk ook niet haar bedoeling en daar is in feite ook niets mis mee maar het had het boek wel wat diepgang kunnen geven en dat mistte ik hier toch.

Toen het donker werd is gewoon een goed en vlot leesbaar boek, niet meer en niet minder.

Eerder: De reünie, Rode sneeuw in december

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2016) - 320 blz.

Butcher's Crossing - John Williams

Amerika, 1873. De jonge Will Andrews stopt met zijn opleiding aan Harvard en trekt westwaarts, op zoek naar avontuur. Als hij aankomt in het desolate dorp Butcher's Crossing in Kansas, besluit Andrews mee te gaan op wat een van de laatste grote jachten op de bizon zal zijn. Tijdens de expeditie worden de mannen in het nauw gedreven door de snel invallende winter. Elk aspect van Andrews' beproeving, van de langdurige paardrijritten over de verlaten prairie en het verbeten slachten van de vele bizons tot de harde overlevingsstrijd in de ruige natuur, is beschreven in de onwaarschijnlijk mooie, sobere en heldere stijl van John Williams.

****

John Williams (Clarksville, Texas,1922-1994) is een Amerikaans auteur van enkele studieboeken, twee gedichtenbundels en vier boeken. Hij bleef lange tijd onopgemerkt maar sinds de heruitgave van zijn derde roman Stoner (1965) in 2006 raakte hij bekend bij het grote publiek. Ondertussen zijn alle vier zijn romans vertaald in het Nederlands. Zijn laatste boek Augustus werd in 1973 bekroond met de National Book Award. Butcher's Crossing is zijn tweede boek uit 1960 dat in 2023 verfilmd werd met Nicolas Cage in één van de hoofdrollen.

Butcher's Crossing mag zich dan wel in het verleden afspelen, in het verhaal doet dit er weinig tot niet toe. Will Andrews is een zoekende jongeman, hij stop met studeren en wil weg van zijn ouders, een beetje wat ze nu een sabbatical noemen. Hij kwam aan in het zeer kleine dorpje en zelfs dan weet hij nog niet goed wat hij zal doen. Maar al vlug heeft hij door dat het jagen op bizons dé activiteit is in het dorpje en dus gaat hij mee op wat een mythische reis lijkt te worden. Ze vertrekken met vier en het is absoluut ook een divers groepje.

Uiteindelijk bleek het een meeslepend verhaal te zijn dat vaak ook heel spannend was. Het leest ook gemakkelijk door de chronologische vertelling en zelfs de beschrijvingen en mijmeringen doen hier geen afbreuk aan. Het is ook een boek om zelf eens over na te denken, een beetje filosofisch zelfs. Ik zag de filmtrailer en dit lijkt me wel iets, ik kan me de verfilming na het lezen absoluut ook voorstellen, het boek leest immers als een film.

Na Stoner is Butcher's Crossing het tweede boek dat ik van de auteur las en het is me absoluut weer goed meegevallen. Er zaten ook wel wat weetjes in over het leven in de wildernis waar het soms alleen maar zaak was om te overleven en dat was erg interessant. Zeker een aanrader dit boek.

Eerder: Stoner

Uitgeverij: Lebowski (2013) - 334 blz.

Oorspronkelijke titel: Butcher's Crossing (1964)

Vertaling: Edzard Krol