Wie hoort hun schreeuw in de stilte?
Aan de rand van Edinburgh wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden. Wanneer de patholoog-anatoom het lijk onderzoekt, doet hij een schokkende ontdekking: uit de huid van het slachtoffer is het silhouet van een pop gesneden.
Rechercheurs Ava Turner en Luc Callanach lijken op een dood spoor te zitten in de zaak, totdat een van huid gemaakte pop in een kinderwagen wordt gevonden, naast een achtergelaten baby.
Luc en Ava realiseren zich al snel dat de moordenaar een gruwelijk spel speelt wanneer ze opnieuw het lichaam van een jonge vrouw aantreffen. Hij kan ieder moment weer toeslaan...
Kunnen Luc en Ava hem stoppen voordat hij een derde slachtoffer maakt?
*****
Helen Fields heeft met deze Perfecte stilte een vierde thriller toegevoegd aan de Luc Callanach en Ava Turner-serie en het is weer een voltreffer. Fields runt met haar echtgenoot een filmproductiemaatschappij waar ze als scenarioschrijver en producer werkzaam is, en dat kun je je met dit boek ook weer helemaal voorstellen, filmisch en spannend.
Het duo Ava en Luc is toch wel een geslaagde combinatie, ze hebben beiden hun persoonlijke issues en het zou geen serie zijn als er hier geen aandacht aan werd besteed, ook de rest van hun team is nog steeds hun eigenste zelf. Dit geeft een extra dimensie aan het verhaal en verhoogt het leesplezier dat sowieso al hoog ligt nog meer, je moet en zal verder lezen, er is geen ontkomen aan.
En dan is er daar de plot, een knap staaltje vakmanschap zonder meer. Het team krijgt twee soorten misdaden op hun bord, vooreerst is er de vondst van het lichaam van een jonge vrouw die gestorven is door extreem bloedverlies, zij was verminkt. En dan verdwijnt er weer een jonge vrouw. De tijd dringt, het eerste slachtoffer werd immers nog een week in leven gehouden. En ten tweede vinden ze een dakloze onder invloed van een zware drug, die een merkteken in zijn gezicht gekerfd kreeg. Genoeg te onderzoeken en te doen dus.
Het team tast volledig in het duister over wat er gaande is en welke de beweegredenen kunnen zijn tot deze misdaden, en hebben ze iets met elkaar te maken of niet? De manier waarop ze uiteindelijk toch sporen oppikken, was schitterend om te lezen. Binnen het team werd het op verschillende manieren spannend. Er is de race tegen de tijd en weinig aanknopingspunten. En van hogerhand worden ze dan ook nog enorm onder druk gezet om zo snel mogelijk resultaten op tafel te leggen. Het team zelf is ondertussen gelukkig goed op elkaar ingespeeld geraakt en laat zich niet doen.
Kortom, dit boek kan je alleen maar lezen in sneltreinvaart, de schitterende plot en geweldige personages zorgen immers voor een nagelbijtende spanning. Een perfecte reeks.
Uitgeverij: Ambo|Anthos (2021) - 444 blz.
Oorspronkelijke titel: Perfect Silence
Vertaling: Ernst de Boer en Ankie Klootwijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten