Tijdens een popfestival valt een medewerker van een liefdadigheidsinstelling midden in het publiek dood neer. Zijn buik is met één haal opengesneden. Niemand heeft de moordenaar gezien. Een week later wordt in een vuilcontainer het lichaam van een basisschoollerares aangetroffen. Ze is gewurgd met haar eigen sjaal.
Inspecteurs Ava Turner en Luc Callanach hebben geen aanknopingspunten en kunnen geen motief vaststellen. Ze tasten in het duister, totdat blijkt dat de slachtoffers op diverse gebouwen in de stad met graffiti worden beschreven.
Dan ontdekken ze dat de boodschappen geschreven zijn voordat de moorden plaatsvonden en begrijpen ze dat de moordenaar zijn volgende slachtoffer zo aankondigt. Hoe onschuldiger de prooi, hoe beter...
*****
Perfecte prooi is de tweede in de Luc Callanach en Ava Turner-serie van Helen Fields en nu ben ik helemaal fan. Waar in het eerste boek de nadruk lag op Luc Callanach die toen zijn entree maakte in het korps van Edinburgh, hoofdstad van Schotland, ligt nu de focus op Ava Turner. Zij krijgt nu ook een prominente rol in de moordonderzoeken maar we komen ook meer te weten over haar persoonlijke leven.
Fields heeft hier een zeer interessante, spannende en originele plot in elkaar getimmerd. Ook in dit tweede boek is de wijze waarop de moorden gepleegd worden gruwelijk te noemen, horror zelfs. Maar ondanks dat de vertelling heel erg filmisch is, domineren de gruwelijkheden het verhaal niet, ze drijven wel de spanning op. Deze spanningsopbouw heeft ze schitterend gedaan door van verschillende insteken gebruik te maken.
Een eerste punt is dat er ongerijmdheden lijken te zijn in de manier van moorden, ze matchen niet, het team staat voor een raadsel. En dan verschijnt er nog een ander team van de National Cyber Crime Unit onder leiding van hoofdinspecteur Joseph Edgar die achter een recente cyberdiefstal aangaat en een plaats krijgt naast dat van Callanach en Turner, én ze pikken een rechercheur in van hen. De twee onderzoeken komen in elkaars vaarwater en als toppunt blijkt deze Edgar ook nog een goede relatie te hebben met Ava. Al deze punten zorgen voor het gestage oplopen van de spanning. En dan ontdekken ze ook nog eens dat er nog moorden worden aangekondigd, op een vreemde manier. Dat de politie geen goede verstandhouding heeft met journalisten en de media of meestal toch niet, is bijna een vaststaand feit. In deze zaak echter krijgt Callanach hulp uit deze onverwachte hoek ook al had hij er in eerste instantie een grote weerstand tegen.
De plot zit zeer origineel in elkaar en kent onnoemelijk veel verrassende wendingen. Er zijn de verschillende en gruwelijke moorden en personages die opduiken doorheen het verhaal en allemaal één of ander effect hebben in het moordonderzoek en die zodoende de spanning ook nog eens opdrijven. Ook de persoonlijke besognes en gebeurtenissen van en tussen de teamleden zorgen hierbij ook nog voor een extra dimensie. Het wordt nergens te, alles is netjes geproportioneerd en heeft zijn functie.
Deze sublieme opbouw en de interessante personages zorgen er dus voor dat de spanning crescendo gaat naarmate je verder komt in het boek om dan uiteindelijk te knallen aan het einde. Je kan niet anders dan gekluisterd zitten aan de bladzijden en proberen de nagelbijtende spanning te doorstaan. De filmische schrijfstijl maakt het helemaal af.
Niets anders dan lof voor dit boek, het is er eentje met een enorm hoog leespleziergehalte. Een originele en spannende thriller van formaat. Klasse!
Eerder: Perfecte resten
Uitgeverij: Ambo|Anthos (2020) - 474 blz.
Oorspronkelijke titel: Perfect Prey
Vertaling: Ernst de Boer en Ankie Klootwijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten