Doktersassistente Fransien Wagtendonk heeft het moeilijk als haar vader onverwacht overlijdt. Haar moeder woont met een andere man in Australië. Gelukkig ondervindt ze veel steun van haar buurvrouw Tosca. Ze ziet pas weer een nieuwe toekomst voor zich wanneer Rob Laarman, een ondernemende organisatieadviseur, op haar pad verschijnt. Fransien en Rob trouwen, maar al snel komen de twijfels, en daarmee ook de angst. Hoe zit het met het verleden van Rob? Waar voert hij eigenlijk zijn werk uit? En de kinderen uit zijn vorige huwelijk, waarom blijven die voor Fransien verborgen? Buurvrouw Tosca wakkert het wantrouwen aan, maar is de vraag welke rol haar eigen belangen daarbij spelen.
**
René Appel (Hoogkarspel, 1945) is een Nederlandse schrijver en taalwetenschapper. Hij studeerde Nederlandse taal en letterkunde en richtte zich op het bestuderen van de tweedetaalverwerving, van 1994 tot 2003 gaf hij hierin ook les als bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is altijd actief geweest als schrijver, eerst van kortverhalen en recensies en in 1987 kwam dan zijn eerste misdaadroman uit waarna er nog velen volgden, sinds 2003 is hij voltijds schrijver. Hij ontving ook enkele prijzen zoals de Gouden Strop en de Gouden Vleermuis en verschillende nominaties.
Ook dit boek las ik op vakantie en het las vlot, heel vlot. Het was mijn eerste van René Appel en ik ben niet onder de indruk of het moest zijn van het eerder slappe verhaal. De auteur heeft wel goed beschreven hoe het proces verloopt van het manipuleren en domineren van een ander. Nu kan ik me toch niet van de indruk ontdoen dat dit toch niet iedereen zou kunnen overkomen, het is dus niet zo een verhaal waar je je zomaar kan in herkennen. Integendeel zelfs, ik begon een aversie te krijgen tegen het hoofdpersonage.
Deze lijkt in het begin maar ook als ze aan het werk is, een toch wel zeer zelfstandig persoon en dit klopte voor mij niet met het verdere verloop van het verhaal. Alle personages worden trouwens zeer tweedimensionaal voorgesteld en er is weinig uitdieping te bespeuren. De presentatie van het boek als literaire thriller klopt dus niet, psychologisch klinkt het boek ook heel erg cliché.
Van twee kanten was goed te lezen voor op vakantie als je niet teveel hoeft na te denken en de wereld er sowieso vrolijk en zonnig uitziet, maar als thriller of zelfs als roman, was dit toch wel een tegenvaller, maar vlot lezen deed het dus wel.
Uitgeverij: Ambo|Anthos (2012) - 287 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten