Tot de dag van het Drama waren er twee families Goldman: de Goldmans-uit-Baltimore en de Goldmans-uit-Montclair. De Montclairs, waarvan Marcus Goldman deel uitmaakt, vormen een middenklassengezin. De Baltimores zijn daarentegen een welvarende familie die in een luxe villa woont. Voor hen koestert Marcus een grenzeloze bewondering, tot zich op een dag iets tragisch voltrekt.
Acht jaar na het Drama besluit Marcus zijn verhaal te vertellen en blikt hij terug op de lotgevallen van de baltimores, op zijn dierbare neven Hillel en Woody en hun buurmeisje Alexandra. Het blijkt dat al voor de dag dat alles instortte het vernis steeds meer scheurtjes begon te vertonen. Sinds het Drama zoekt Marcus op één hardnekkige vraag het antwoord: wat is er nu echt met de Baltimores gebeurd?
***
De Zwitser Joël Dicker schreef met dit boek een tweede met de schrijver Marcus Goldman in de hoofdrol maar ze lezen volledig onafhankelijk van elkaar. Het is zijn derde boek, de teller staat momenteel op vijf boeken.
Het boek is een roman en zo leest hij ook. Het is in feite een eenvoudig boek met de illusie van complexiteit. Dit komt door het feit dat er fiks gespeeld wordt met de chronologie, ook al is het opgebouwd in vijf delen die netjes chronologisch lopen. Het is het verhaal van schrijver Marcus Goldman, het is 2012 en hij heeft zich teruggetrokken om zijn tweede boek te schrijven, maar hij heeft nog geen idee wat. En dan ontmoet hij Alexandra terug na zovele jaren, ze was zijn grote liefde. En daarmee starten zijn herinneringen.
Hij start met het vertellen van het verhaal vanaf zijn vroege jeugd, maar niet alleen die van hem maar nog meer die van zijn twee neven, in feite is het hun verhaal. Wat het Drama is, daarover blijft de lezer in het ongewisse tot aan het einde van het boek, welke richting het uitgaat kun je lichtjes vermoeden.
Dicker heeft niet veel moeite besteed aan het uitwerken van de personages, het blijven eendimensionale karakters en enkel wat relevant is voor het verhaal wordt beschreven. Het boek moet het vooral hebben van de relaties tussen de verschillende karakters en in eerste instantie lezen we deze alleen maar vanuit Marcus gezien. Tussendoor hoort Marcus wel eens andere klokken luiden maar het is pas naar het einde toe, dat het verhaal vanuit de andere personages meer aan bod komt en je zicht krijgt op het hele gebeuren.
De les in dit verhaal zou kunnen zijn dat gebeurtenissen best vanuit verschillende standpunten worden bekeken, de een ziet het al wat anders de ander, gebeurtenissen zijn vatbaar voor verschillende interpretaties afhankelijk van de hoek waaruit je kijkt. Het grote thema van dit boek is toch wel familie en vriendschap, en dat heeft de schrijver vlot gebracht.
Het boek van de Baltimores is een goed boek. Het is inhoudelijk niet zo geweldig interessant en het durft al eens wat langdradig zijn maar toch leest het vlotjes. De auteur is er in geslaagd om de lezer in het verhaal te houden en hij zorgde af en toe zelfs voor een verrassende plotwending.
Uitgeverij: De Bezige Bij (2016) - 447 blz.
Oorspronkelijke titel: Le livre des Baltimore
Vertaling: Manik Sarkar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten