De Zeven Koninkrijken zijn verdeeld...
Met de dood van Robb Stark is de opstand van het noorden in één klap een halt toegeroepen. Stannis en zijn leger zijn noodgedwongen ingetrokken bij de Nachtwacht. Achter de Muur loert echter een onheilspellende vijand... En op de IJzerlanden heeft een nieuwe, wrede koning de plaats ingenomen van Balon Grauwvreugd.
In het zuiden is Koningslanding nog altijd niet hersteld van de dood van de monsterlijke kindkoning Joffry en diens grootvader, Tywin Lannister. Cersei heeft de IJzeren Troon in haar macht, maar het is de vraag voor hoelang. De schulden van het rijk lopen op, en oude en nieuwe vijanden dienen zich aan...
***
Een feestmaal voor kraaien is het vierde boek in de reeks Het lied van ijs en vuur maar het vijfde deel.
Het boek is opgebouwd volgens de vorige boeken en daar zal in de volgende boeken ook geen verandering in komen veronderstel ik. Elk hoofdstuk draagt de naam van één van de personages en vertelt het verhaal vanuit diens oogpunt. In dit boek sluiten de verschillende hoofdstukken dikwijls op elkaar aan zodat het begonnen verhaal verdergaat in dezelfde setting maar vanuit een ander perspectief dus. Alle personages komen in dit boek echter niet aan bod of slechts even, zo horen we niet over Daenerys en haar draken, Jon Sneeuw en zelfs Tyrion ontbreekt. De auteur vermeldt het uiteindelijk ook in zijn nawoord, het boek werd wéér te dik en hij besloot dus om zich in dit boek te focussen op Koningslanding en haar personages. De rest van de personages en de gebeurtenissen langs de Muur en aan de overkant van de zee, zouden dan in het volgende boek terechtkomen, Een dans met draken. Het valt wel degelijk op tijdens het lezen dat je verschillende personages mist, je krijgt immers een voorkeur en Tyrion bijvoorbeeld was zo een personage dat ik miste.
Dit boek is wat betreft verhaallijnen een iets of wat minder boek, er gebeuren weinig verrassende dingen en het verhaal verloopt over het algemeen vrij rustig. Aan het einde is er dan echter weer wel een belangrijke wending. Niettemin ben je benieuwd naar het volgende boek en dan vooral naar de personages die hier missen en zonder wie de serie niet compleet is.
George Martins schrijfstijl blijft wel goed en hij weet er regelmatig humor in te steken. En dat hij het overzicht blijft behouden met deze hoeveelheid personages blijft bewonderenswaardig. In dit boek geeft hij tussendoor zelfs al eens een resumé van personen binnen één familie. Zijn aandacht voor detail had echter iets minder mogen zijn zodat het boek wat minder dik was geworden. En toch kijk je uit naar het vervolg, deze serie leest echt wel verslavend.
Eerder:
Het spel der tronen,
De strijd der koningen,
Een storm van zwaarden #1,
Een storm van zwaarden #2
Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2006) - 739 blz. (740 - 803 appendix)
Oorspronkelijke titel: A Feast for Crows
Vertaling: Renée Vink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten