maandag 26 december 2016

Het Rosie project - Graeme Simsion

De autistische Don Tillman doceert genetica aan de universiteit. Hij is superintelligent, kan geweldig koken en is op zoek naar een vrouw. Door zijn sociale onhandigheid is hij echter nooit verder gekomen dan een eerste date. Met behulp van een zestien pagina's tellende vragenlijst hoopt hij zijn perfecte partner te vinden.
Dan komt Rosie Jarman in zijn leven: verre van perfect, maar wel intelligent en mooi. En ze is ook op zoek naar haar biologische vader - een zoektocht waar Don haar misschien bij zou kunnen helpen.

***

Het Rosie project is het debuut van de Australiër Graeme Simsion en verscheen begin 2013. De filmrechten zijn verkocht. Ondertussen is ook zijn tweede boek Het Rosie effect verschenen.
Het is een vlot lezend boek en zeker humoristisch alhoewel dat niet moet overdreven worden. Het boek bevat immers veel herhalingen en dat werkt steeds minder op de lachspieren.
De professor genetica is autistisch. Autisme wordt beschouwd als een aangeboren diep doordringende ontwikkelingsstoornis die zich op vele verschillende wijzen en gradaties kan uiten. Indien ze samengaat met een normale of bovengemiddelde intelligentie spreken we van het syndroom van Asperger. Van sociale vaardigheden zijn ze grotendeels verstoken, de verbale en non-verbale communicatie verloopt stroef en ze hebben een opvallend beperkt repertoire aan interesses en activiteiten. Een strakke planning is noodzakelijk en ze hebben veel moeite met veranderingen en vernieuwingen. Don Tillman is hier een schoolvoorbeeld van. En toch weet hij op een gegeven moment vlot om te gaan met onverwachte gebeurtenissen en zich aan te passen. Dat deed me onmiddellijk de wenkbrauwen fronsen. Het klonk in ieder geval ongeloofwaardig voor iemand die in eerste instantie zo sterk autistisch beschreven werd. Maar het verhaal was hier wel mee gediend.
Het is een boek dat in feite over relaties gaat en waar je als lezer ook iets uit kan leren. Je kon meeleven met Don en Rosie, een beetje toch. Een boek dat dus zeker te pruimen was en nieuwsgierig maakt naar het vervolg Het Rosie effect.
Eerder over autisme of een vorm daarvan het autobiografische De paardenjongen

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff B.V. (2013) - 330 blz.
Oorspronkelijke titel: The Rosie Project
Vertaling: Linda Broeder

dinsdag 20 december 2016

De Lincoln mythe - Steve Berry

De ontdekking van de botten van een in de 19e eeuw vermoorde groep mormonen in Utah, ontketent een politieke strijd tussen het Witte Huis en de invloedrijke kerk van de mormonen.
De kiem van het conflict ligt in de Amerikaanse Burgeroorlog. Abraham Lincoln stuurde zijn troepen naar Utah om te voorkomen dat de sekte zich bij de zuidelijke staten zou aansluiten en daarmee het transport van goud uit Californië in gevaar zou komen. Cotton Malone raakt betrokken bij het conflict wanneer de vermissing van een geheim agent verband lijkt te houden met deze zaak.

****

Steve Berry verwerkt historische feiten in zijn boeken, er valt dus altijd wel iets te leren en daar is absoluut niets op tegen. Hij debuteerde in 2003 met The Amber Room, De amberzaal in Nederlandse vertaling. Sindsdien publiceert hij jaarlijks een thriller. In 2006 zette hij met De erfenis van de Tempeliers de serie in met Cotton Malone.
Een interessant personage, in dit boek is hij eigenlijk al drie jaar op pensioen en baat hij een boekenwinkel uit in Kopenhagen, Denemarken. Maar al vlug is duidelijk dat hij zijn skills nog heeft van zijn job bij het ministerie van Justitie in Amerika in de speciale onderzoekseenheid onder leiding van Stephanie Nelle, Magellan Billet. Eenmaal hij in actie komt, is het actie troef voor hem.
De hoeveelheid geschiedkundige informatie ligt redelijk hoog in dit boek en dit brengt af en toe de vlotte leesbaarheid in het gedrang. Gelukkig is er tussendoor zoveel actie dat je het graag voor lief neemt. Maar ondertussen ben je goed ingelicht over de 'heiligen der laatste dagen' oftewel de mormonen. Die naam danken ze aan het 'Boek van Mormon' dat hun grondlegger Joseph Smith Jr. in 1830 publiceerde. Hun hoofdzetel bevindt zich in Salt Lake City in Utah.
De plot zit heel erg goed in elkaar. Door dit verhaal word je ook nog eens met de neus op het feit gedrukt dat politiek een speelveld kan zijn. Je moet goed je ogen en oren open houden en kunnen volgen met de stappen en trucs in 'het spel' en liefst ze nog kunnen anticiperen. Een job apart die politiek.
In De Lincoln mythe heeft de auteur feit en fictie zeer kundig verweven. En het is dan ook nog een spannend verhaal geworden dat meestal erg vlot leest. Van Cotton Malone wil je absoluut nog horen. Al was het ook maar om te lezen hoe zijn relatie gaat vorderen, want deze heeft in dit boek een serieuze deuk opgelopen. Maar uiteraard vooral voor de spannende avonturen en ook een beetje voor de geschiedkundige info die je opdoet.
Eerder: De Alexandrië connectie, Het Venetiaanse bedrog, Het geheim van de kathedraal

Uitgeverij: De Fontein (2016) - 437 blz.
Oorspronkelijke titel: The Lincoln Myth
Vertaling: Gert-Jan Kramer

vrijdag 16 december 2016

De redding - Joakim Zander

Yasmine Ajam heeft met haar goede baan in New York haar verleden in een achterstandswijk in Stockholm van zich afgeschud. Dan krijgt ze te horen dat haar broertje Fadi naar Syrië is vertrokken om voor IS te vechten. In een poging zijn verdwijning op te helderen, raakt Yasmine verstrikt in een gevaarlijk web van loyaliteit en geweld.
Intussen bereidt Klara Walldéen haar presentatie voor een EU-bijeenkomst in Stockholm voor, waarbij ze beseft dat ze ongewild bijdraagt aan de schaduwagenda van de conferentie.
Als de wegen van Yasmine en Klara elkaar kruisen, tekent zich in De redding een gewetenloos netwerk af, en blijken ze beiden pionnen in een groter spel te zijn.

****

Met De redding heeft Joakim Zander zijn tweede thriller afgeleverd en met succes. Hij gebruikt hier een thema dat deze tijden beslist hot is te noemen, jongeren die zich geroepen voelen om voor hun geloof te gaan strijden in Syrië bij IS. Meer actueel kan het niet zijn.
Het verhaal wordt verteld door drie ik-personen, dat schept soms enige verwarring om te weten wie er nu ook al weer aan het woord is. De plaats aanduiding boven de hoofdstukken helpt wel.
Het verhaal van Fadi vertrekt vanuit het verleden en schetst zo de radicalisering van de jongen. En zo lees je het ook eens vanuit dat oogpunt. Dan is er zijn zus Yasmine. Zij is vier jaar eerder Bergort ontvlucht en leeft samen met een drugsverslaafde kunstenaar in New York. Wanneer ze te horen krijgt dat haar broertje dat zij naar haar gevoel toen in de steek heeft gelaten, naar Syrië is vertrokken, slaagt zij erin om haar kunstenaar achter te laten en naar haar broertje op zoek te gaan, hij zou terug gekeerd zijn naar Stockholm. En dan is daar nog Klara die we kennen van Joakim Zanders debuutboek De zwemmer.
Drie verhalen. Yasmine en Fadi, hun link is duidelijk. Wat Klara hierbij komt doen blijft echter lang in het ongewisse. Uiteindelijk komen de verhalen samen, maar het vergt enig denkwerk. Zelfs aan het einde moet je nog bijna moeite doen om de band te onderkennen, maar die is er wel degelijk. Knap gedaan van de auteur. 
De redding is een minder sterk boek dan De zwemmer, maar het is toch nog een meer dan goed boek. De spanning is er maar het duurt ditmaal even voor het zover is. Maar vooral het actuele thema en de uitwerking daarvan is heel erg goed. Psychologisch zit het ook helemaal snor. Het is een boek dat je met heel veel plezier uitleest en het moet gezegd dat het aan het einde toch wel heel erg spannend werd. Joakim Zander weet ze te schrijven.
Eerder: De zwemmer

Uitgeverij: De Bezige Bij (2016) - 411 blz.
Oorspronkelijke titel: Orten
Vertaling: Angélique de Kroon en Jasper Popma

woensdag 14 december 2016

De val van Turing - David Lagercrantz

Op het nachtkastje ligt een half opgegeten appel gedrenkt in cyanide. Alles wijst op zelfmoord. De dode man is niemand minder dan Alan Turing, een briljant wiskundige. De jonge rechercheur Leonard Corell leidt het politieonderzoek. Hij komt onder grote druk van zijn superieuren te staan omdat het een uiterst gevoelige en complexe zaak blijkt te zijn. Niet alleen vanwege Turings geaardheid, homoseksualiteit was strafbaar, maar vooral vanwege zijn geheime werk tijdens de Tweede Wereldoorlog. Turing blijkt een grote rol gespeeld te hebben bij het kraken van de Enigmacode van de nazi's waardoor vele levens gespaard bleven. Was zijn rol na de oorlog nog niet uitgespeeld?

*

David Lagercrantz is als schrijver in mijn vizier gekomen met het vierde deel in de Millennium serie van Stieg Larsson dat hij na diens dood voltooid heeft. Wat ons niet zal doden was een ongelooflijk goed vervolg in de serie en overtuigde mij volledig.
De val van Turing bracht hij reeds uit in 2009. Maar de schrijver brak pas in 2011 door met zijn boek Ik, Zlatan, een autobiografisch boek over de voetballer Zlatan Ibrahimović.
De val van Turing is een historisch gedocumenteerde roman over Alan Turing. Veel heb ik er echter niet van meegekregen aangezien ik het boek niet uitgelezen heb. Tot aan pagina 162 ben ik geraakt en dan nog omdat ik op dat moment niet de mogelijkheid had om een ander boek te beginnen.
Slecht was het zeker niet geschreven, Lagercrantz is wel een goed schrijver. Maar dit boek kon mij inhoudelijk absoluut niet bekoren. Het begon veelbelovend. Leonard Corell begint aan het onderzoek. Moord? Zelfmoord? Al gauw komt het thema homoseksualiteit boven. In de jaren vijftig zelfs nog een strafbaar feit, onvoorstelbaar eigenlijk, nu toch. Voor zover ik gekomen ben in het boek ging het bijna uitsluitend hier over. Het romangehalte werd hierdoor wel heel erg naar de achtergrond verdrongen. Ik had zelfs niet de indruk dat ik een verhaal aan het lezen was.
Meer kan ik dan ook niet zeggen over dit boek. Ik wil het echter wel quoteren omdat een boek dat zich als roman presenteert toch in de eerste plaats een goed verhaal moet hebben. En dat heb ik hier niet in gevonden, het was zelfs niet interessant hetgeen ik gelezen heb.
Eerder: Wat ons niet zal doden (Millennium 4)

Uitgeverij: Signatuur (2016) - 385 blz.
Oorspronkelijke titel: Syndafall i Wilmslow (2009)
Vertaling: Geri de Boer

dinsdag 6 december 2016

Drie minuten - Roslund & Hellström

Ex-crimineel Piet Hoffmann is op de vlucht voor zijn Zweedse verleden. In Colombia begint hij een nieuw leven. Ogenschijnlijk als persoonlijk beveiliger van de beruchte guerillero El Mestizo, in werkelijkheid als infiltrant voor de Amerikanen, die strijden tegen de drugskartels.
Hij is de beste infiltrant die ze ooit hebben gehad. Maar dan gaat het gruwelijk mis. De Amerikanen publiceren een dodenlijst. En ook Piet staat erop...

*****

Roslund & Hellström zijn toch wel een topteam. Drie minuten is het vervolg op Drie seconden, niet dat ik daar nog veel van wist, het was al te lang geleden. Maar het was een super spannend en intrigerend boek.
De auteurs verweven steeds een maatschappelijk relevant thema in hun verhaal en net zoals in Drie seconden gaat het hier over een infiltrant. Maar ze gaan hier nog een stap verder. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Colombia en ze doen de werking van de drugskartels uit de doeken. In de jungle liggen goed verborgen de cocina's, letterlijk vertaald de keukens. Hier zijn het drugslabs, de drugs worden hier klaargemaakt, een speciale vorm van kokkerellen toch wel. Er is daar een hiërarchische structuur, niet ongewoon in het bedrijfsleven maar hier wel heel erg doorgedreven. Ontvoeringen komen aan bod, innen van gelden, martelingen, kortom een heel volledig beeld van wat er allemaal omgaat bij het fabriceren van drugs.
En dan is er nog de andere kant, de bestrijding van drugs, de Amerikaanse overheid met zijn verschillende diensten en de mensen in het veld, de politie en de infiltranten. Het was heel erg interessant om de werking te lezen, hoe ze dingen aanpakken en hoe alles dan ook nog eens politieke consequenties heeft en erdoor bepaald wordt.
En dit alles gegoten in een spannend verhaal. Het is zo'n boek dat je in no time uit hebt en dat nog nazindert eenmaal dicht geslagen. Het enige spijtige is dan dat het uit is. Wat je eventueel wel kan zeggen is dat de geloofwaardigheid soms in het gedrang komt, de manier waarop de held alles net op het nippertje overleeft, doet heel erg Amerikaans en filmisch aan. En toch overschrijden ze de grens niet, in mijn beleving toch niet. 3 minuten is een boek volledig naar mijn hart!
Eerder: De uitlevering, Vaderwraak, Drie seconden

Uitgeverij: De Geus (2016) - 530 blz.
Oorspronkelijke titel: Tre minuter
Vertaling: Clementine Luijten en Jasper Popma

zaterdag 3 december 2016

Sluit je ogen - Michael Robotham

Op een afgelegen boerderij worden de lichamen van een moeder en haar dochter gevonden. De een is toegetakeld met meerdere messteken, de ander ligt er sereen bij. Psycholoog Joe O'Loughlin wordt tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek als een van zijn voormalige studenten het werk van de politie in de weg zit door gevoelige informatie naar de pers te lekken. Hij ontdekt al snel een overeenkomst tussen de moorden en een serie gewelddadige aanvallen, zelfs zijn dochter raakt betrokken bij het onderzoek. Er zijn meerdere verdachten, en terwijl de onrust toeneemt wordt de zaak alleen maar ingewikkelder: niets is wat het lijkt en Joe weet meer van de nietsontziende en onvoorspelbare moordenaar dan hij zelf doorheeft...

****

Michael Robotham bewijst keer op keer dat hij een schrijver van topniveau is. Altijd een verhaal met een uitstekende plot en verrassend. Van in het begin word je in het verhaal getrokken en het laat je niet meer los.
Ditmaal kun je helemaal meedenken, wie en waarom. Joe presenteert immers op tijd en stond alle verdachten en het denken kan beginnen. Het wordt al vlug duidelijk dat moeder en dochter hun moordenaar kennen. En dan zijn er nog de andere gewelddadige aanvallen, hebben zij iets te maken met het verhaal.
In dit boek wordt er veel plaats ingeruimd voor de privé situatie van Joe. Het verhaal krijgt daardoor een ruime psychologisch toets en de rode draad tussen de boeken wordt versterkt. Het nadeel is echter dat dit de vaart uit het verhaal haalde. Het stoorde en irriteerde soms toch een klein beetje. 
Verder alleen maar lof voor Robotham, ook voor dit boek. Minder actie dan in zijn eerste boeken maar een goede en verrassende plot. De auteur zet de lezer voortdurend aan het denken én op het verkeerde been.
Eerder: Gebroken, Vuurvast, Boetedoening, De afrekening, Zeg dat het je spijt, Door mijn ogen, Leven of dood

Uitgeverij: De Bezige Bij (2016) - 379 blz.
Oorspronkelijke titel: Close Your Eyes
Vertaling: Ludo Diercksens

maandag 21 november 2016

24 dagen - Guillaume Musso

Lisa en Arthur zien elkaar maar een keer per jaar. Hij is altijd naar haar op zoek. Zij kan niet anders dan op hem wachten...
Lisa Ames werkt in een bar in New York, hopend op haar doorbraak als actrice. Op een avond ontmoet ze Arthur Costello, een jonge arts. De twee voelen zich direct met elkaar verbonden. Maar Arthur is niet als andere mannen. Hij biecht al snel aan Lisa op dat hij nooit van haar zal kunnen houden. Door een bizarre speling van het lot, die alles te maken heeft met een oude vuurtoren, lijkt er een vloek op hem te rusten: 'Wat er met mij gebeurt is onvoorstelbaar, maar waar...' Tegen beter weten in besluiten ze om samen de strijd aan te gaan met de meest genadeloze vijand die er bestaat: de tijd.

***

Fransman Guillaume Musso studeerde economie maar is reeds sinds zijn tiende in de greep van boeken. Hij bracht immers heel wat tijd door in de plaatselijke openbare bibliotheek die geleid werd door zijn moeder. In 2001 debuteerde hij met zijn eerste thriller. Drie jaar later, na een ernstig auto ongeluk, breekt hij door als schrijver met Et après... en sindsdien brengt hij ieder jaar een boek uit. Er zijn nog maar enkele boeken in Nederlandse vertaling verschenen.
24 dagen is een apart boek. Het begrip 'tijd' staat centraal maar niet zoals wij die kennen, niet lineair. En dit maakt het tot een boeiend boek, toch zeker in het begin. Wat gebeurt is niet realistisch en toch komt het heel echt over. Je gaat er helemaal in mee ook al snap je daar niets van. Maar naarmate je verder komt begint echter de herhaling toe te slaan in het verhaal. Redelijk korte hoofdstukken die elk ongeveer hetzelfde stramien volgen. Tot dat we dan uiteindelijk aan de laatste van de 24 dagen komen. De clou. Ik denk echter dat ik die laatste hoofdstukken nog eens zal moeten lezen, het einde is me nog altijd niet helemaal duidelijk. Het werd ook afgehaspeld in recordtijd en dat terwijl de rest van het boek toch redelijk traag ging.
Dus helemaal wild ben ik niet van dit boek maar ik heb het toch graag gelezen ook al had het een redelijk hoog roman gehalte. Origineel ook.

Uitgeverij: A.W. Bruna (2016) - 294 blz.
Oorspronkelijke titel: L'instant présent
Vertaling: Maarten Meeuwes

woensdag 16 november 2016

IJsmoord - Fred Vargas

In Parijs worden kort na elkaar twee doden aangetroffen. Wanneer commissaris Adamsberg erbij wordt gehaald, ontdekt hij dat beide slachtoffers jaren geleden hebben deelgenomen aan dezelfde, met mysteriën omgeven reis naar IJsland. Terwijl in Parijs de moorden op het voormalige reisgezelschap doorgaan, vertrekt Adamsberg naar het hoge Noorden. Wat is daar ooit gebeurd?

**

Fred Vargas is het pseudoniem van de Franse schrijfster Frédérique Audouin-Rouzeau. Als geschiedkundige en archeozoöloge is ze gespecialiseerd in dierlijk gebeente. Haar eerste roman Les Jeux de l'amour et de la mort verscheen in 1986 waar ze gelijk al een prijs mee won. Niet al haar boeken zijn in Nederlandse vertaling verschenen. IJsmoord is het tiende boek in de serie met politiecommissaris Adamsberg.
Vargas heeft een aparte stijl van schrijven, je moet daarvoor zijn. Haar taalgebruik is subliem, dat kan je alleen maar toejuichen. Het is de manier waarop ze haar verhaal brengt alsook de dialogen die bijzonder zijn.
Ze werkt haar personages, toch diegene die er toedoen heel erg goed uit, je hebt de eerdere delen in de serie niet nodig om de karakters te duiden en mee te zijn in de dynamiek van het hele team. Het is daar niet altijd rozengeur en zonneschijn, dat maakt het ook zo begrijpelijk en menselijk. Het komt heel natuurlijk over. Er is wel een overvloed aan personages, dat is opletten geblazen om ze uiteindelijk nog allemaal te kunnen plaatsen.
Over de plot is ook serieus nagedacht. Het onderzoeksteam wordt op twee pistes gezet om het mysterie op te lossen. Het valt mooi in elkaar. Er is vooreerst de reis tien jaar eerder naar IJsland en daarnaast een stuk geschiedenis, de Franse Revolutie en de rol van Robespierre hierin eind van de 18e eeuw. De plot wordt een complex kluwen, zoals Adamsberg zelf het onderzoek ook beschrijft. 
Bij sommigen zal deze manier van schrijven helemaal aanslaan. Voor anderen kan het het leesplezier bederven. De dialogen alsook de geschiedenislessen zijn vaak zo uitvoerig dat de aandacht wel eens wil verslappen. Spannend is het dan ook al niet, op een enkel momentje na en je moet ook kunnen meegaan in fantasierijke taferelen.
IJsmoord is helemaal geen slecht boek maar zoals gezegd moet je ervoor zijn. Persoonlijk vond ik het moeilijk om door te komen dit keer, het was niet altijd even boeiend. Ik heb echter wel genoten van het taalgebruik en de humoristische wijze waarop Vargas schrijft.
Eerder: De eeuwige jacht

Uitgeverij: De Geus (2016) - 434 blz.
Oorspronkelijke titel: Temps glaciaires
Vertaling: Rosa Pollé, Nini Wielink

donderdag 10 november 2016

King & Maxwell - David Baldacci

In eerste instantie lijkt het een tragisch, maar verder niet heel bijzonder verhaal. De Amerikaanse tiener Tyler Wingo krijgt te horen dat zijn vader, die militair is, is gesneuveld in Afghanistan. Maar dan gebeurt er iets wat onmogelijk zou moeten zijn: Tyler ontvangt een bericht van zijn vader, zogenaamd na zijn dood.
Tyler roept de hulp in van privédetectives Sean King en Michelle Maxwell om het mysterie rond de dood van zijn vader op te lossen. Het onderzoek van de voormalig Secret Service-agenten roept allerlei zeer prangende vragen op. Zou Tylers vader inderdaad nog in leven zijn? Wat was eigenlijk zijn missie? En is Tyler mogelijk het volgende doelwit?
Al snel beseffen Sean en Michelle dat ze zich in een wespennest hebben gestoken dat veel groter en gevaarlijker is dan ze ooit konden vermoeden. Hun zoektocht naar de waarheid leidt hen naar een zaak die het daglicht nooit mag aanschouwen, en naar een zeer machtige man die alles op het spel zet om zijn doel te bereiken. Om Tyler te helpen en te beschermen, zullen Sean en Michelle hun eigen levens op het spel moeten zetten.

*** 

Een vlotte King & Maxwell, de zesde reeds. Toch wel een heel apart duo.
Ook nu weer een thriller die zich afspeelt in de hogere regionen van de Amerikaanse politieke wereld. Hoe het duo King en Maxwell ditmaal terecht komt in het verhaal is wel heel erg toevallig. Op een nacht spotten ze aan de weg een tiener met een wapen, het blijkt Tyler te zijn die net heel erg slecht nieuws heeft ontvangen, zijn vader is KIA, killed in action. En daarmee is dadelijk de trend gezet, veel toevalligheden en wonderbaarlijke reddingen. En om daar dan ook nog eens zo goed als helemaal ongeschonden uit te komen, is misschien wel net iets te veel van het goede. Dit neemt niet weg dat je toch vlotjes door het verhaal leest.
Geen verrassingen in dit verhaal. Het gaat gewoon zoals het meestal gaat in een Baldacci maar dus zonder onverwachte of super spannende momenten. De auteur blijft steken in zijn vaste stramien en dat is jammer want we weten dat hij goed en verrassend kan schrijven. De dader komt ook heel vlug op de proppen, dit tempert ook de spanning.
Het is een goed leesbaar boek, je komt er goed doorheen, maar het is geen topper in zijn oeuvre.
Eerder: De rechtvaardigen, Niets dan de waarheid, Familieverraad, In het geheim, Rechteloos, Onschuldig, De zesde man, Vergeten, Doelwit, De aanslag, De geheugenman

Uitgeverij: A.W. Bruna (2013) -389 blz.
Oorspronkelijke titel: King & Maxwell
Vertaling: Jolanda te Lindert

De duiker - Håkan Östlundh

Op het Zweedse eiland Gotland heerst een hittegolf. De vochtige warmte duurt tot eind september. Maar het is niet de extreme warmte die Jenny Lundgren 's nachts uit haar slaap houdt. Ze wordt geplaagd door duistere jeugdherinneringen. De angstaanjagende beelden die voortdurend in haar dromen terugkeren, dwingen haar uiteindelijk tot een dramatisch besluit: bij de politie doet ze aangifte van moord - gepleegd door haar vader, zeventien jaar geleden.
Een week later doen twee jongetjes tijdens het snorkelen aan de noordkust van Gotland een macabere ontdekking. In een met water gevulde kalkgroeve drijft enkele meters onder de oppervlakte het levenloze lichaam van een duiker.
Deze twee gebeurtenissen zijn het begin van een reis terug in de tijd. Een reis die herinneringen tot leven wekt die nog veel huiveringwekkender zijn dan de beelden die Jenny uit haar slaap houden.
En zelfs daarmee is dit grimmige verhaal niet ten einde. Dat nadert pas zijn hoogtepunt drie maanden later, als de eerste winterse sneeuwstorm over de Oostzee jaagt.

*** 

De duiker is het tweede boek in een serie met Frederik Broman maar het eerst vertaalde werk in het Nederlands. Tijdens het lezen heb je door dat er al een verleden meespeelt dat je gemist hebt, niet dat het stoorde. Maar in een serie is het fijn om de personages van in het begin vorm te zien krijgen. Dit is een kleine noot.
Zoals in de meeste Scandinavische thrillers wordt ook in dit boek veel aandacht besteed aan omgeving alsook aan de personages en hun onderlinge relaties.
Op de achterflap kunnen we lezen dat er twee gebeurtenissen zijn die de aandacht vragen van het politiekorps. Er is daar Jenny die zich sinds kort een moord herinnert van 18 jaar geleden en gepleegd door haar vader. Zij krijgt Sara toegewezen als verantwoordelijke binnen de politie. De duiker die een week later gevonden wordt, daar is Frederik dan verantwoordelijk voor. Beide verhalen worden naast elkaar verteld. Deze twee zaken naast elkaar schept de verwachting dat je met een speurders duo te maken hebt, maar alleen Frederik wordt uitgediept. Ook de rest van het team blijft buiten schot. Dat komt toch raar over, het boek blijft dus wat steken op het personage van Frederik.
De evolutie van het onderzoek verloopt traag, letterlijk. Het verhaal verspringt gemakkelijk met een week of meer en loopt toch over enkele maanden. Het lezen zelf verloopt ook niet altijd vlot, de persoonlijke sores van Frederik willen wel eens een storend element zijn hiervoor. En dan zijn er nog de afwisselende verhaallijnen. Ze lopen zo hard naast elkaar dat je precies twee verhalen door elkaar leest. En bij wisseling is het altijd toch wel even denken. En toch steekt de plot heel erg goed in elkaar. De lezer wordt nogal eens op het verkeerde been gezet en verrast. 
Een gewoon goed boek deze De duiker. Goede plot, verrassende elementen en je wordt ook enigszins getriggerd om aan de volgende boeken te beginnen.

Uitgeverij: de Rode Kamer (2007) - 368 blz.
Oorspronkelijke titel: Dykaren
Vertaling: Ron Bezemer

zaterdag 29 oktober 2016

Geen tijd om te sterven - Steve Cavanagh

Een jaar geleden zwoer Eddie nooit meer een rechtszaal te betreden. Nu is hij terug, als verdediger van het beruchte hoofd van de Russische maffia in New York. Deze Olek Voltsjek heeft Eddies tienjarige dochter laten ontvoeren en dreigt haar te vermoorden als hij niet meewerkt. De op zijn lijf gebonden bom is bedoeld als extra aanmoediging.
Eddie heeft 48 uur om in een sensationeel moordproces de jury te overtuigen van de onschuld van zijn cliënt. Onder het oog van de media en de FBI moet Eddie alles uit de kast halen om te winnen. En om zijn dochter en zichzelf te redden moet hij Voltsjek onschadelijk maken. Voorgoed...

*****

Tempo, spanning, actie. Een schitterend debuut, zeker voor de liefhebbers van rechtbank entertainment en daarbij is het dan ook nog een pure actiethriller. Eddie Flynn, een serie is in de maak.
Steve Cavanagh is geboren en getogen in Belfast, Noord-Ierland. Op zijn 18e ging hij studeren in Dublin, Business & Marketing. Naar eigen zeggen stond hij echter in de verkeerde rij bij de inschrijving en lap, hij was ingeschreven voor de rechtenstudie. Het lot zoals hij zegt. Je kan dus wel degelijk zeggen dat dit boek onderbouwd is uit eigen ervaring. Cavanagh wordt al vergeleken met John Grisham, die schrijft ook uit eerste hand.
Dit boek is een pure roller coaster. Van de eerste zin word je in het verhaal gesmeten en niet meer losgelaten. Het gebeuren in de rechtszaal is heerlijk om te lezen. De actie is superbe. En dat samen is een super spannend verhaal dat dan ook nog eens heel erg knap in elkaar zit. Het moet wel gezegd dat het verloop ongeloofwaardig klinkt, hoeveel geluk moet je hebben zodat alles uiteindelijk netjes op zijn plaats valt en je zowaar ongeschonden uit de strijd komt? Maar dat kon ondergetekende niet deren. Toch de vijf sterren omdat het zo ongelooflijk spannend en goed geschreven is en puur leesplezier. Eddie Flynn is dan ook nog eens een personage dat je zeer zeker nog eens wil tegenkomen, en dat gaat lukken. Boek twee is geschreven, het is alleen nog wachten op de vertaling.
Geen tijd om te sterven (ook verschenen onder de titel De verdediging) van Steve Cavanagh is een boek naar men hart.

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 380 blz.
Oorspronkelijke titel: The Defence
Vertaling: Ralph van der Aa

maandag 24 oktober 2016

Executie - Kazuaki Takano

Tijdens een briefing in Washington wordt de president op de hoogte gesteld van een bedreiging van de internationale veiligheid: een driejarig jongetje genaamd Akili blijkt de volgende stap in de menselijke evolutie te zijn. Hij is het meest intelligente wezen op aarde en kan toekomstige gebeurtenissen beter voorspellen dan de snelste supercomputers. Tegelijkertijd heeft Akili de emotionele belevingswereld van een kind - wat hem potentieel de grootste bedreiging voor de mensheid maakt.
Een Amerikaanse militair, Jonathan 'Hawk' Yeager, leidt een internationaal team van commando's diep de Congelese jungle in met de presidentiële opdracht om Akili te doden voordat hij zijn potentieel ten volle kan benutten. Maar Yeager heeft zelf een ziek zoontje thuis, dat alleen gered kan worden door Akili's grenzeloze kennis. Yeager raakt verstrikt in zijn persoonlijke drama en de ultieme strijd om de mensheid te redden.

****

Dit boek kan gerust een huzarenstukje genoemd worden. Takano is op schrijversvlak reeds actief sinds 2001, Executie is zijn zesde boek. Tijdens het lezen van dit boek heb je vaak het gevoel dat het een boek is dat zo verfilmd zou kunnen worden. En wat lezen we op Wikipedia? Hij werkte in zijn jeugd onder een Japanse filmregisseur en studeerde film in het Los Angeles City College.
Dit verklaart echter niet de vele wetenschappelijke stukken op medisch, chemisch en zelfs antropologisch vlak in dit boek. Het kan niet anders dan dat hij serieus onderzoek gedaan heeft omtrent deze verschillende materies. Indrukwekkend. Voor de vlotte leesbaarheid had het eigenlijk gerust wat minder mogen zijn maar toch was het meestal heel interessant. Vooral de delen over de evolutie van de mens waren heel boeiend.
En dan is de auteur er nog in geslaagd om ethische, maar ook politieke kwesties op te werpen. Tussen neus en lippen vertelt hij bijvoorbeeld hoe het komt dat er kindsoldaten zijn. Gruwelijk maar spijtig genoeg heel erg realiteit. Hij heeft het ook over de machtigste man ter wereld, de president van Amerika en de wapenwedloop en de nucleaire dreiging. Dingen om over na te denken.
Wat betreft personages heeft hij ook heel erg zijn best gedaan. Ze worden allemaal levensecht voorgesteld, je kan niet anders dan meeleven.
En dan is er ook nog veel actie. En het is spannend. Een Japanse doctoraatsstudent, Kento Koga draagt zijn vader ten grave en ontvangt dan van deze een email met een opdracht. Hij kan volgens zijn vader niemand vertrouwen en de race tegen de tijd begint. Ook de missie in het oerwoud van Congo onder leiding van Yeager is heel erg spannend.
Executie is een boek met een originele opzet. Wetenschappelijk heel erg goed onderbouwd. Zeer filmisch. Goede actie en spannend. Zulke thrillers mogen nog geschreven worden.

Uitgeverij: The House of Books (2015) - 495 blz.
Oorspronkelijke titel: Jenosaido (2011)
Vertaling uit het Engels (Genocide): Yolande Ligterink

vrijdag 21 oktober 2016

Tom Clancy: In de aanval - Mark Greaney

In Noord-Korea is een jonge dictator aan de macht gekomen die de wereld wil laten zien dat er niet met hem te spotten valt. De ontdekking van zeer waardevolle mineralen in zijn land heeft de economie een impuls gegeven en het verworven kapitaal stopt hij in de ontwikkeling van een grootschalig nucleair programma. In korte tijd ontwikkelt de kluizenaarsstaat zich tot een zeer gevaarlijke speler op het wereldtoneel. En er is nog slechts één extra stap nodig om het perfecte plan te vervolmaken: de eliminatie van de machtigste man ter wereld... de president van de Verenigde Staten: Jack Ryan.

*****

Tom Clancy overleed op 1 oktober 2013. Mark Greaney werkte daarvoor al met hem samen aan drie boeken rond Jack Ryan en na zijn overlijden heeft hij de serie zelfstandig voortgezet, succesvol. In de aanval is de tweede van zijn hand. 
Het is een boek met verschillende lijnen die op een indrukwekkende manier in elkaar passen. Niet simpel om deze compositie te laten slagen maar daar is Mark Greaney wonderwel in gelukt. En daarbij blijft het nog spannend ook. Ik ben helemaal onder de indruk. Historisch gezien ben ik ondertussen ook weer wat bijgespijkerd. Het reilen en zeilen in Noord-Korea is werkelijk hallucinant. Zulke dingen zou je niet mogen lezen in feite, maar de geschiedenis heeft al vaak bewezen dat de werkelijkheid dikwijls gruwelijker is dan je het kan verzinnen.
De manier waarop de politiek in elkaar zit is ook al niet simpel, zwart-wit is het nooit. Het is een vak apart, gelukkig dat er toch nog integere mensen zijn om dingen in goede banen te leiden of om toch net dat ene verschil te maken.
In de aanval is een boek dat je helemaal in zijn greep heeft, het leesplezier ligt dan ook heel erg hoog. Een top boek. Veel actie, spanning en interessante verhaallijnen.
Eerder: In het vizier

Uitgeverij: A.W. Bruna (2016) - 524 blz.
Oorspronkelijke titel: Tom Clancy Full Force and Effect
Vertaling: Jolanda te Lindert

maandag 10 oktober 2016

De verloofde van Sado - Amélie Nothomb

Tokio, 1989. Amélie Nothomb is tweeëntwintig jaar jong en is teruggekeerd naar haar geboorteland Japan, met het vaste voornemen zich daar definitief te vestigen. Op professioneel vlak staat haar een heuse hellevaart te wachten, maar op amoureus gebied zal het land van de rijzende zon een hemel op aarde blijken te zijn. De jonge Belgische probeert aan de kost te komen door privélessen Frans te geven. Ze wordt geacht een knappe, steenrijke Japanner de taal van Molière bij te brengen. Haar leerling zal haar op zijn beurt inwijden in de finesses van de Japanse taal en cultuur. Samen doorlopen de twee jongelui de leerschool der liefde. Aan hun idylle komt een einde in 1991, wanneer zijn huwelijksaanzoek haar tot een overhaaste aftocht dwingt. Het relaas van deze exotische romance, gekruid met veel zelfspot en surrealistische humor, biedt de lezer een onvergetelijke kennismaking met Japan en is een unieke hommage aan een land, zijn tradities, zijn keuken en zijn taal.

***

Amélie Nothomb heb ik leren kennen met haar boek Met angst en beven. Ook al een autobiografisch boek. De verloofde van Sado speelt zich net voor dit boek af.
Ze schrijft met humor. Nothomb komt echt wel grappig uit de hoek. Verder maak je kennis met 'de Japanner', zo te zien wel wat anders dan een Europeaan. Dit brengt ze heel erg boeiend. En toch kun je je niet van het gevoel onttrekken dat ze zoveel mogelijk in zijn weinig mogelijk tekst heeft proberen te gieten. Je raakt niet betrokken bij het gebeuren, het is ook een erg dun boekje, wel wat pagina's in deze uitgave maar er staat extreem weinig op een blad, grote druk en interlinie en klein blad. Het boek is dus vlug uit maar tegelijk ook vluchtig.
Ze schrijft anders wel super goed. Haar woordenschat is zeer uitgebreid. Daardoor kom je wel om de haverklap een woord tegen dat je wel eens zou willen opzoeken in een woordenboek. Het nadeel hiervan is dat het op den duur begint tegen te steken. Er klinkt heel veel filosofische gedachtegoed in door, ook al niet gemakkelijk. Goede schrijfstijl dus maar met een kanttekening. 
Het algemene gevoel waar ik mee bleef zitten is: een té veel in té weinig tekst. Er zaten wel enkele passages in over Japan en 'dé Japanner' die opmerkelijk zijn en waar je niet anders kunt dan van genieten. Een goed en grappig boekje dat vlotjes leest.

Uitgeverij: Manteau (2008) - 234 blz.
Oorspronkelijke titel: Ni d'Adam, ni d'Eve
Vertaling: Marijke Arijs

maandag 3 oktober 2016

De test - Hjorth Rosenfeldt

In een verlaten schoolgebouw wordt het lichaam van een Zweedse televisieberoemdheid gevonden. Hij is vastgebonden op een stoel in een hoek van het klaslokaal, op zijn rug zit een lijst met vragen vastgeniet, en hij is door het hoofd geschoten.
Het is het begin van een reeks moorden op mediapersoonlijkheden, die hun gebrek aan kennis met de dood moeten bekopen. In een gewaagd interview fulmineert de nog onbekende moordenaar tegen de onnozelheid in de media. Gerechtspsycholoog Sebastian Bergman daagt hem daarom op zijn beurt uit tot een intellectuele krachtmeting. Een krachtmeting waarmee hij zijn leven op het spel zet.

****

Het schrijversduo Hjorth Rosenfeldt slaagt er ook nu weer in om een heel erg spannend verhaal neer te zetten. Deel vijf in de Bergmankronieken.
En net zoals in de vorige boeken is Sebastian Bergman weer zijn irritante zelf. Als iemand er in slaagt om zich niet geliefd te maken, is hij het wel. Het is eens iets anders dan in de meeste boeken waar je niet genoeg sympathie kunt opbrengen voor de protagonist. Als onderzoeker is Bergman dan weer wel onovertroffen. Het team heeft hem duidelijk heel erg nodig ook al zouden ze hem liever ergens anders zien dan in hun midden. 
Ondanks de klemtoon op actie en spanning hebben de auteurs hun acteurs goed neergezet. De ontwikkeling van de personages loopt verder. Hun persoonlijke leven, al dan niet werk gerelateerd, wordt weer verder uit de doeken gedaan, niet altijd simpel voor het moordonderzoek.
Het boek heeft een heel erg goede plot, de auteurs zijn ook niet de eerste de beste in het schrijven van scripts. Hans Rosenfeldt is de scenarioschrijver van o.a. de serie The Bridge, een topper in serie-land. Maar ook Michael Hjorth is een van de grootste Zweedse filmproducenten en hij schrijft voor televisie, film en theater. Het thema is trouwens ook al iets om eens over na te denken, de zinloosheid en stupiditeit die vaak de hoofdtoon voert in de media. Je hoeft de tv maar aan te zetten en veel kans dat je een of ander onbeduidend programma te zien krijgt. Wordt de wereld daar nu beter van, of liever word 'ik' daar beter van?
De auteurs weten het heel erg spannend te maken, een seriemoordenaar is uiteraard een dankbaar onderwerp hier voor. Misschien een minpuntje. Redelijk ver in het boek is er een plotwending die echt wel een déjà vu gevoel opriep. Gelezen ooit? In een film gezien? Beide zelfs misschien. Maar verder zijn er vele verrassende plotwendingen. Puur leesplezier.
De test is een meer dan goed boek, wel zeker pas lezen na de vorige boeken omwille van het hoge persoonlijke gehalte van de verschillende teamleden dat volop aan bod komt.
Eerder: Wat verborgen is, De discipel, Het familiegraf, Het stille meisje

Uitgeverij: De Bezige Bij (2016) - 410 blz.
Oorspronkelijke titel: De underkända
Vertaling: Geri de Boer

vrijdag 30 september 2016

De verbeelding - Harlan Coben

Voormalig gevechtspilote Maya Stern ziet tijdens haar werk iets onmogelijks. Op de nannycam speelt haar tweejarige dochter Lily thuis met haar man Joe, maar die is twee weken eerder gewelddadig om het leven gekomen. Verbeeldt ze het zich? Ze zou haar ogen zo graag willen geloven, maar het kan gewoon niet waar zijn.
De intrigerende vraag die centraal staat: kun je alles geloven wat je met je eigen ogen ziet? Vooral als je het zo graag zou willen? Om deze vraag te kunnen beantwoorden moet Maya de confrontatie aangaan met de geheimen en het bedrog uit haar eigen verleden, voordat ze de ongelooflijke waarheid aankan over haar man - en zichzelf.

****

Harlan Coben blijft een krak in het verzinnen van verhalen. Een standalone deze De verbeelding en dat is echt wel spijtig, Maya maar ook haar kompaan Shane zijn zeer sympathieke figuren waar je gerust nog veel meer van had willen horen.
Veel hoeven we hier eigenlijk niet te zeggen. Coben is en blijft een schrijver van kaliber, een groot kaliber. Zijn plot is schitterend en zonder trucs zet hij de lezer voortdurend op het verkeerde been, een prestatie tegenwoordig. Het mag duidelijk zijn dat de lezer meer dan eens verrast wordt, het einde is zelfs verbluffend, niet te geloven, je zou het zomaar herlezen om er toch maar een andere kijk op te krijgen. Spannend is het ook al weer. Humor is hier echter minder vertegenwoordigd.
Harlan Coben is een groot schrijver en De verbeelding is sterk aan te bevelen, voilà.
Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven, Verzoeking, Vals spel, Tegenwerking, Vermist, Ontwricht, De onschuldigen, Blijf dichtbij, Levenslijn, Zes jaar, Ik mis je

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 380 blz.
Oorspronkelijke titel: Fool Me Once
Vertaling: Martin Jansen in de Wal

dinsdag 27 september 2016

Zitten is het nieuwe roken - Katja de Bruin

Wie gezond probeert te leven, eet zo bewust mogelijk en beweegt regelmatig. Maar wat nog niet is doorgedrongen, is dat we met z'n allen veel te veel zitten: in de auto, op het werk, op school en in zorginstellingen. Zelfs onze vrije tijd brengen we het liefst zittend door.
Waarom zitten we zo graag? En wat zijn de kwalijke gevolgen daarvan voor onze gezondheid?
Katja de Bruin is een zitter die ging staan. In dit boek zet ze feiten, meningen en ervaringen over zitten en staan op een rij.

***

Dit was weer eens een interessant boekje. Met zijn allen zitten we veel te veel. Als je daar ook maar even over nadenkt, merk je dat je automatisch gaat zitten als je kan, zoveel mogelijk. Soms kan het uiteraard ook niet anders.
De auteur stelt enkele opties voor om hierin verandering te brengen. Ze wil niemand bekeren. Maar toch zijn er duidelijk goede redenen om minder te gaan zitten en meer te bewegen. En het is ook gewoon fijner dan de hele dag zitten. Wie heeft het al niet eens voor gehad dat hij/zij denkt dat je stijf bent gezeten? Vele bekende mensen werken staand en het is nu misschien een soort van hype maar het is zeker geen nieuw fenomeen. Ook vroeger werd er al staand gewerkt, Leonardo Da Vinci, Winston Churchill en Darwin om er maar enkele te noemen.
Na het lezen van dit boekje begin je hier over na te denken en betrap je je erop dat je er rekening mee begint te houden. Het meest frappante inzicht vond ik persoonlijk dat een uurtje sporten na een hele dag zitten niet zoveel effect heeft als men zou verwachten. Het kan natuurlijk wel deugd doen. Regelmatig gaan staan en tussendoor bewegen heeft echter wel effect.
Minder zitten en meer staan en bewegen. Een goede leuze.

Uitgeverij: De Geus (2015) - 186 blz.

dinsdag 20 september 2016

Voor de val - Noah Hawley

Op een mistige zomeravond gaan elf mensen in Martha's Vineyard aan boord van een klein privévliegtuigje: tien mensen voor wie dit vanzelfsprekend is, en een kunstenaar die toevallig aan boord belandt. Achttien minuten later is het vliegtuig neergestort in zee. De enige overlevenden zijn een jongetje van vier en Scott Burroughs, de kunstenaar, die het kind weet te redden.
Afgewisseld met flashbacks naar de levens van de passagiers en bemanningsleden van het vliegtuigje die het niet overleefden, ontvouwt zich het verhaal van Scott, het jongetje en de fragiele vriendschap die zich ontwikkelt tussen dit onwaarschijnlijke duo. Langzamerhand rijst het vermoeden dat er iets achter de vliegtuigcrash zat - er zijn te veel bizarre toevalligheden. Waarom zaten er zo veel invloedrijke mensen aan boord van deze vlucht? Was het ongeval een mechanische of een menselijke fout, of was er iets anders aan de hand?

***

Noah Hawley schreef sinds 1998 een vijftal boeken maar dit is niet alles. Deze Amerikaan is ook nog eens film- en televisieproducer, scenarioschrijver en componist. Hij is vooral bekend als bedenker en schrijver van de bekende televisie serie Fargo en hij schreef ook drie seizoenen van Bones.
Twee overlevenden - een vriendschap titelt de boekomslag. Inderdaad een merkwaardige en ontroerende vriendschap maar zeker niet de hoofdmoot in het boek zoals je verwacht. Uiteindelijk is het een boek met persoonlijke beschrijvingen van alle inzittenden van het kleine maar zeer luxueuze vliegtuig. Boeiend en interessant. Maar het maakt dat het boek minder als een geheel leest. Ook al zit er zeker een lijn in het boek, de vraag wat de aanleiding was tot het neerstorten van het vliegtuig.
Dit neemt niet weg dat het een boek is dat zeer vlot leest. Er is veel afwisseling en een bepaalde vorm van onderhuidse spanning. De beschrijving van elk personage is op zich spannend omdat ze boeien maar ook omdat ze eventueel een rol kunnen spelen in de centrale vraag waarom het vliegtuigje neerstortte. En het moet gezegd dat de lezer tot aan het einde in het ongewisse blijft. En het blijkt dan ook nog eens een heel erg verrassende ontknoping. Met de laatste verhalen begint het je een beetje te dagen en toch wordt je zomaar van je stoel geblazen.
Een mooi boek, op een bepaalde manier spannend, zeer beeldend, boeiende personages en een verrassende apotheose. Een echte roman.

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 383 blz.
Oorspronkelijke titel: Before the fall
Vertaling: Carolien Metaal

dinsdag 13 september 2016

Mea culpa - Clare Mackintosh

Wanneer een alleenstaande moeder de hand van haar zoontje even loslaat, gebeurt het ondenkbare: hij rent de straat over en wordt aangereden door een auto. De bestuurder rijdt door. In een fractie van een seconde verandert Jenna's wereld in een nachtmerrie. Om de vreselijke waarheid te ontlopen verhuist ze naar een afgelegen plek aan de kust in Wales, maar de herinneringen, angsten en rouw zijn allesoverheersend.
Inspecteur Ray Stevens leidt het onderzoek naar de dader. Vastbesloten om tot de bodem van de zaak te komen, zet hij zowel zijn professionele als zijn persoonlijke leven op het spel. Intussen wordt Jenna ingehaald door haar verleden, met alle verwoestende consequenties van dien...

****

Een debuut, eentje dat helemaal oké is. Clare Mackintosh heeft dit boek vanuit haar eigen ervaringen als rechercheur bij het politiekorps van Oxford geschreven. Een zaak van een doodgereden jongen met vluchtmisdrijf speelde in haar begin jaren op de achtergrond en maakte zo een indruk dat het meteen de inspiratie voor haar eerste boek werd.
Het boek heeft twee delen. In deel 1 krijg je afwisselend het wedervaren en de vlucht van Jenna te lezen en de ontwikkeling van het onderzoek van Ray en Kate. Ray heeft daarnaast ook nog wat huiselijke problemen. Dit deel leest op het gemak, traag maar toch vlot. Er gebeurt niet zo veel en het heeft een hoog roman gehalte. Pal aan het eind van dit deel is er dan een plotwending die heel erg verrast. Je hebt de neiging om terug te bladeren om te zien of dit wel juist is, zo onverwacht is het.
Vanaf deel 2 wordt het spannend. Er komt een invalshoek bij waarmee de hoofdstukken afgewisseld worden. Hiermee wordt het echter wel ongeveer duidelijk in welke richting de plot gaat evolueren. Maar de schrijfster houdt de spanning er goed in en weet de lezer toch nog te verrassen op tijd en stond.
Mackintosh heeft mooie personages maar ze zijn uitgediept op slechts bepaalde stereotype karaktertrekken. Jenna is een dramatisch persoon en dat wordt net iets teveel beschreven. Maar verder is het wel oké.
Al bij al is dit een zeer goed debuut, alhoewel ik denk dat het vooral een vrouwelijk publiek zal aanspreken. Het leest vlot en vanaf deel twee is het spannend ook al blinkt het niet uit in originaliteit. Wat wel zeker origineel is, zijn de zeer verrassende plotwendingen, knap gedaan.

Uitgeverij: De Fontein (2016) - 377 blz.
Oorspronkelijke titel: I Let You Go
Vertaling: Els Franci-Ekeler

woensdag 7 september 2016

Davidsster - Kristina Ohlsson

Tijdens een zware sneeuwstorm wordt de kleuterjuf van een joodse school in Stockholm doodgeschoten op het schoolplein. Aanvankelijk wordt gedacht aan een afrekening in het criminele circuit, omdat de partner van de kleuterjuf een bekende van de politie is. Als echter diezelfde middag twee 10-jarige jongens uit dezelfde joodse gemeenschap worden ontvoerd en de volgende dag doodgeschoten worden gevonden, neemt het politieonderzoek een heel andere wending.

*****

Kristina Ohlsson is met Davidsster aan haar vijfde thriller toe, nog steeds met Fredrika Bergman & Alex Recht in de hoofdrollen. En in haar nawoord wordt ze zowaar zelfs een klein beetje filosofisch en legt ze uit hoe ze er toe gekomen is om fulltime schrijfster te worden en dit vanaf januari 2012. Davidsster schreef ze toen en dit zelfs in Jeruzalem.
Tot nog toe is dit trouwens ook het beste boek dat ik van haar gelezen heb. Fulltime schrijven heeft duidelijk haar vruchten afgeworpen. Het boek heeft een heel goede plot en is niet simpel. De rechercheurs blijven lang in het ongewisse, zeer lang zelfs, over wat de reden van de moorden kan zijn. Met het verdwijnen van Peder Rydh uit het team, een man die zich na wat strubbelingen toch onmisbaar had gemaakt, komen ze mankracht te kort. Peder krijgt nog een rol in dit boek en kan vanaf de zijlijn toch nog zijn steentje bijdragen. En dan is er nog een derde invalshoek om de moorden te benaderen, Eden Lundell die werkt voor de Säpo, de Zweedse nationale veiligheidsdienst.
Het is een moeilijk onderzoek, te meer omdat de ouders van de vermoorde kinderen geen open kaart spelen. Een traag onderzoek dus ook. Veel actie is er niet en toch wordt de lezer steeds weer getriggerd om verder te lezen. De manier waarop langzaam maar zeker de puzzelstukjes op hun plaats vallen is mooi om te volgen en we belanden daarvoor zelfs in Israël. Uiteindelijk heeft de lezer het volledige overzicht over heel het gebeuren, wat van de verschillende politiediensten niet kan gezegd worden. Maar daar kunnen we als lezer niet mee zitten.
Zo nu en dan krijg je heel kleine stukjes Israëlische geschiedenis mee, Ohlsson schrijft in haar nawoord ook dat ze al zo lang gefascineerd is door de geschiedenis van het Joodse volk en het ontstaan van de staat Israël. Hier kan ik het toch niet laten om een boek van Leon Uris te vermelden dat reeds in 1958 verscheen: Exodus. Een prachtige roman over de ontstaansgeschiedenis van Israël. (Zie op Wikipedia of Hebban)
Davidsster is geen flitsende thriller maar heeft een goed doordachte plot en is juist daardoor spannend. Kristina Ohlsson heeft een goede keuze gemaakt om zich volledig op haar schrijverscarrière te storten. Laat ons hopen dat er nog zo een en ander uit haar pen mag vloeien en dat het dan ook nog mag vertaald worden in het Nederlands.
Eerder: Ongewenst, Verzwegen, Engelbewaarders

Uitgeverij: The House of Books (2014) - 412 blz.
Oorspronkelijke titel: Davidsstjärnor
Vertaling: Ron Bezemer

zondag 4 september 2016

Zolang er leven is - Hendrik Groen

We leerden Hendrik Groen kennen door zijn dagboek Pogingen iets van het leven te maken. Samen met zijn vriend Evert en de andere leden van de Oud-maar-niet-dood-club probeert Hendrik zijn laatste levensjaren in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord zo aangenaam mogelijk te maken.
Van tijd tot tijd valt het Hendrik zwaar om de moed erin te houden. Gelukkig heeft hij de pen weer opgepakt. Met de hem zo kenmerkende charmante humor neemt hij de medebewoners, de directie, zijn vrienden en de ouderdom in het algemeen op de korrel, waarbij hij zichzelf zeker niet spaart.

*****

Dit tweede dagboek van de ultra sympathieke Hendrik Groen is weer hilarisch. Hoe oud of jong je ook bent of je voelt, je kan gerust een voorbeeld nemen aan het Omanido-clubje van Evert en Hendrik. Het clubje met acht leden, meer geraken er niet in het busje.
Wat ik schreef over het eerste dagboek Pogingen iets van het leven te maken, is hier volledig van toepassing en hoeft dus geen herhaling. En ook al was het maar een maand of acht geleden dat ik deze las én is het verhaal geheel vergelijkbaar, toch leef je weer helemaal mee en staan je de tranen in de ogen van het lachen en een enkele keer ook van ontroering. Vooral het relativeringsvermogen van dit clubje én de enorme positiviteit die er van uitstraalt ondanks alles, is zeer bewonderenswaardig. En je kan gerust stellen dat de maatschappij behoefte heeft aan positiviteit.
Zolang er leven is is net als het eerste boek van Groen een dikke aanrader. Smile!
Eerder: Pogingen iets van het leven te maken

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 375 blz.

woensdag 31 augustus 2016

De vergeten zusjes - Sara Blædel

In een bos bij Kopenhagen wordt het lichaam van een vrouw gevonden. Het slachtoffer blijkt Lisemette te zijn, de helft van een tweeling. De meisjes zijn dertig jaar geleden in een zwakzinnigeninrichting opgenomen en daar overleden aan een longontsteking. Maar als Lisemette al die tijd nog in leven was, wat is er dan met haar zus gebeurd?

***

De Deense Sara Blædel debuteerde in 2004 als misdaadauteur. De vergeten zusjes is het zevende boek in de reeks met Louise Rick die haar best doet om de verschillende misdaden op te lossen. Tot nog toe zijn er nog maar vier boeken van Blædel vertaald in het Nederlands.
De auteur voert hier een thema op dat toch wel afgrijzen opwekt bij de lezer. De manier waarop enkele decennia geleden zwakbegaafden behandeld werden is gewoon hallucinant. De ontknoping in dit boek versterkt dit gevoel ook nog eens maar daar kunnen we uiteraard niets over zeggen.
Buiten het onderzoek van Louise naar de onbekende vrouw is er parallel een onderzoek naar een verkrachtingszaak in dezelfde omgeving. Hier staat een ander team op dat geleid wordt door een ex-vriend van Louise. Louise is opgegroeid in deze streek en heeft er hier een heel verleden op zitten, ze kent de omgeving en de meeste mensen goed. Dat komt een beetje raar over bij de lezer. Er zijn ook nog enkele zijverhaaltjes over onder andere een goede vriendin van haar, haar pleegzoon en haar onderbuur. Een poging om haar te plaatsen en psychologisch te duiden maar dat lukt niet zo erg goed. Haar personage blijft ondanks alle pogingen vlak.
Het verhaal is anders wel goed en interessant. Het leest vlot maar eenvoudig. De sinistere ontknoping en gruwelijke ontdekkingen trekken het verhaal iets op maar dit is eigenlijk een goedkope truc. Je hebt de neiging om het boek ineens veel beter te vinden maar het verhaal blijft toch wat het is. Het verloop van het onderzoek is goed maar toch is het een gemiste kans, het maatschappelijke thema had beter uitgediept kunnen worden. Teveel storende elementen zoals de nevenverhalen en de persoonlijke relaties. De personages zijn hierin niet standvastig, ze veranderen nogal vlug van gedachten en dit lijkt psychologisch niet correct.
Een gewoon goed boek dat op sommige momenten zelfs verrassend is maar diepgang mist.

Uitgeverij: De Geus (2013) - 346 blz.
Oorspronkelijke titel: De glemte piger
Vertaling: Femke Blekkingh-Muller

vrijdag 26 augustus 2016

De nacht van de vogels - Kate Mosse

Sussex, 1912. Een kustgebied in de ban van storm en springtij, waar bijgeloof nog een grote rol speelt. Constantia Gifford is tweeëntwintig en woont met haar vader in hun vervallen landhuis, tussen de schamele resten van zijn voormalige museum vol opgezette dieren. Zijn ambacht is uit de tijd geraakt en Gifford is een onsympathieke, verbitterde man geworden. De sluiting van het museum is een onopgelost mysterie voor Constantia, die in die tijd haar geheugen kwijtraakte.
Als op een nacht een dramatische gebeurtenis plaatsvindt, wordt Constantia geplaagd door vreemde geheugenflitsen - komen haar herinneringen terug of is er iets anders aan de hand? In haar zoektocht naar haar verloren verleden, worstelt ze met haar gevoelens van eenzaamheid, angst en achterdocht. Zal ze het geheim kunnen ontrafelen en een nieuwe, lichte toekomst tegemoet kunnen gaan?

****

Kate Mosse debuteerde in 1996 met haar roman De eskimokus. In 1998 verscheen de thriller Crucifix Lane van haar hand en daarna schreef ze nog vele kortverhalen. Ze werd echter pas in 2005 bekend met het eerste boek uit haar Languedoc trilogie Het verloren labyrint. Respectievelijk in 2007 en 2012 verschenen deel 2 en 3.
De schrijfster doet heel wat onderzoek voor ze een boek schrijft, redelijk cruciaal aangezien ze voornamelijk historische boeken schrijft. Ditmaal situeert het verhaal zich in Engeland, Fishbourne in West Sussex, waarvan ze afkomstig is. Het boek ademt ook helemaal de sfeer uit van het begin van de twintigste eeuw, knap.
De nacht van de vogels is een roman maar evengoed een thriller. Het boek wordt gecategoriseerd onder de noemer gothic novel, een genre dat mysterie, romantiek en horror vermengt volgens wikipedia. Dat horror gedeelte valt nogal mee, de andere twee eigenlijk ook. Het boek begint met een scène waarmee dadelijk de toon wordt gezet. Connie ziet dat enkele mannen samen komen aan de kerk en ze spot daar ook een vrouw die zich verstopt. Wat ze niet ziet is dat ze vermoord wordt. Et voilà. Alle ingrediënten, of toch bijna, zijn gepresenteerd.
Langzaam maar zeker duiken herinneringen op bij Connie. De vermoorde vrouw wordt bijna een week later pas gevonden. Mannen verdwijnen. Er gebeurt een en ander en er moet onderzoek verricht worden. De plaatselijke politie houdt zich bezig met de mannen vooral, maar het zijn Connie en Harry, de zoon van één van de verdwenen mannen die de moord onderzoeken.
Het is geen rasechte thriller en toch komt de thriller liefhebber aan zijn trekken. De manier waarop Connie en Harry vorderen in hun onderzoek is mooi beschreven. En dit tegen de dreigende achtergrond van wat de grootste overstroming van de streek ooit zal worden. De lezer wordt waarlijk meegesleurd in dit verhaal om te eindigen bij een knallende finale. Heel erg knap gedaan van Kate Mosse. De hoofdstukken wisselen ook regelmatig van perspectief. Veel afwisseling dus.
Het boek leest heel erg vlot, heeft een goede plot en is zelfs spannend. Mooie personages ook. En daarbovenop heeft ze de juiste sfeer weten te treffen. Bovenaan dit bericht heb ik ook een foto opgenomen van Kate Mosse zelf. Begin dit jaar was de schrijfster aanwezig in onze plaatselijke boekhandel en werd ze geïnterviewd. Daar kon ik natuurlijk niet ontbreken. Mosse vertelde over haar ervaringen tijdens het schrijven van het boek. Ze had zich ook helemaal ingewerkt en ingelezen in de wereld van de taxidermie. Dit gaf een extra dimensie tijdens het lezen van het boek. De nacht van de vogels is een overtuigend boek en absoluut een aanrader.
Eerder: De vergeten tombe, Het verloren labyrint

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2015) - 347 blz.
Oorspronkelijke titel: The Taxidermist's Daughter
Vertaling: Merel Leene

maandag 22 augustus 2016

Versleuteld - Donald Nolet

November 1941, een week voor Pearl Harbor.
Een geheim telefoongesprek tussen Churchill en Roosevelt.
Een gesprek dat de geschiedenis had kunnen veranderen.
Walther Gruber is als Duitse radiotechnicus tijdens de bezetting in Nederland gestationeerd. Na de oorlog verdwijnt hij spoorloos. Ruim zeventig jaar later komt Joshua Lambert erachter dat Gruber zijn werkelijke grootvader was. Joshua gaat op zoek naar het verleden van dit onbekende familielid, maar merkt al snel dat hij niet de enige is. Een race tegen de klok volgt, met als inzet een van de grootste geheimen van de Tweede Wereldoorlog.

****

Een debuut. En nog een knap ook.
Een geheim telefoongesprek tussen twee groten der aarde. Lap. Het orgelpunt van het boek al dadelijk in de picture op de achterflap. Dat had niet gemoeten, het haalt de spanning enigszins weg. Gelukkig is de omkadering en de inhoud al niet dadelijk verklapt en valt er toch nog een en ander te ontdekken voor de lezer dan toch. De spelers weten uiteraard van niets en kunnen helemaal voluit gaan om de dingen die gebeuren een plaats te geven.
Dit even terzijde want zodra je aan het lezen bent, vergeet je die flap en kun je genieten van het verhaal. Een verhaal met een plot die er helemaal staat. Er zijn wel wat personages en uiteindelijk twee hoofdrolspelers. Het is dus even opletten geblazen. Joshua Lambert is hoofdrolspeler numero uno. En dat lezen we uiteraard ook in de korte inhoud. Een normale mens, werkend als IT'er, geen relatie voor het moment en zijn grootmoeder is zijn enige directe familie. Hoofdrolspeler twee is Douglas Schermerhorn, een bijna gepensioneerde maar niet zo geliefde medewerker van de AIVD, de Nederlandse geheime dienst. Nolet is er helemaal in geslaagd om zijn personages een zeer menselijk gezicht te geven. In beurtelingse hoofdstukken wisselt het perspectief tussen deze twee personages, en soms ook al eens andere. Het is niet dadelijk altijd even duidelijk wie op dat moment aan het woord is en de vele andere personages met wisselende nationaliteiten en rare namen maken het er niet gemakkelijker op. De personages zijn ook niet altijd wie ze lijken te zijn. Nolet durft de lezer alsook zijn personages zelf, al eens op het verkeerde been te zetten.
Uiteindelijk is het wel zo dat vooral het verloop van het verhaal primeert. De historische feiten kloppen, het gevoerde gesprek waar het verhaal om draait is echter een literaire vrijheid, de auteur bevestigt dit in zijn verantwoording. Het is de reden waarom de dingen gebeuren zoals ze gebeuren in het boek en maakt van het boek een coherent verhaal. De gestage weg naar de ontknoping is een mooi proces om te volgen.
Zoals gezegd een heel erg goed verhaal. Nolet heeft het dan ook nog gebracht met veel flair. Humor is er af en toe ook en dat vergroot het leesplezier alleen maar.
Versleuteld is een debuut dat er absoluut mag wezen, Nolet heeft heel wat in zijn mars. Hopelijk kunnen we uitkijken naar volgende boeken van zijn hand.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2013) - 284 blz.

woensdag 17 augustus 2016

Het verkeerde meisje - David Hewson

Amsterdam barst uit zijn voegen tijdens de intocht van Sinterklaas Rechercheur Pieter Vos heeft samen met zijn jonge assistent Laura Bakker dienst als er op het Leidseplein een granaat ontploft. In de chaos die volgt, wordt een meisje in een roze jas ontvoerd. Alleen hebben de ontvoerders niet de dochter van een rijk Amsterdams echtpaar, maar die van een prostituee uit Georgië te pakken.
Vos en Bakker stuiten op een samenzwering die van de Wallen tot de top van de veiligheidsdienst reikt. En ondertussen is er nog de ontvoering van dat achtjarige meisje, weggerukt van haar wanhopige moeder. Wat is haar leven waard in een steeds groter wordend politiek steekspel?

***

De Brit David Hewson is na zijn succesvolle Costa reeks een nieuwe gestart met ongeveer hetzelfde concept. De Costa reeks situeerde zich in Rome en je zou gedacht hebben dat hij Italiaan was. Nu heeft hij Amsterdam als decor genomen en je zou waarachtig denken dat hij Nederlander is. Een kameleon die Hewson. Tussendoor heeft hij trouwens de drie series van The Killing ook nog in boek vorm gegoten en dat is dan weer iets anders.
De serie begint met Het poppenhuis, een boek dat nog niet door mijn handen is gegaan. Met Het verkeerde meisje ben ik anders wel geïntrigeerd geraakt, maar het was niet zo dat ik iets gemist heb. De personages wil ik echter wel beter leren kennen, Bakker en Vos zijn een niet alledaags duo.
Het verkeerde meisje gaat traag van start en dat gaat zo wel even voort. Hewson neemt zijn tijd om de verschillende karakters te positioneren, toch de belangrijkste, want het moet gezegd dat de andere personages zeer oppervlakkig blijven. Het personage dat het meest bijblijft is hier toch wel het achtjarige ontvoerde meisje, wijs en bijdehand, daar kunnen volwassenen nog een puntje aan zuigen.
Hij zet in op het verhaal en dat lukte voor een deel. De plot start veelbelovend maar verrassingen blijven uit. En hij heeft de plot zo goed willen uitzetten dat het verhaal toch wel een beetje strandt in de details. De spanning ebt daardoor soms wel wat weg.
Toch is het een boek om van te genieten. Interessante personages en toch een mooi verhaal. De manier waarop Bakker en Vos het aanpakken om het meisje terug te vinden is knap beschreven.
Eerder: De engelen des doods, Het zevende sacrament, De Romeinse lusthof, Blauwe demonen 

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2015) - 365 blz.
Oorspronkelijke titel: The Wrong Girl
Vertaling: Gert van Santen

woensdag 10 augustus 2016

De val - Melanie Raabe

De beroemde schrijfster Linda Conrads is voor al haar fans en de pers een raadsel. Al elf jaar lang heeft ze haar villa aan de Starnberger See niet verlaten. Slechts een handvol mensen weet dat Linda ooit het lichaam van haar vermoorde zus heeft gevonden en de dader weg heeft zien vluchten. Deze gebeurtenis blijft haar achtervolgen in haar dromen en Linda is nooit van het trauma hersteld. De schok is dan ook groot als ze in een flits het gezicht van de moordenaar herkent in een presentator van een televisieprogramma. Maar hoe weet ze zeker of ze na al die jaren de dader nog kan identificeren? Linda besluit een val te zetten om hem tot een bekentenis te dwingen, maar wat is er die dag eigenlijk echt gebeurd? En hoe betrouwbaar zijn haar herinneringen?

**

Geen slecht debuut. Een speciaal verhaal van opzet. Enerzijds is er daar het verhaal in het verhaal. En anderzijds het verhaal zelf dat toch wel een originele invalshoek heeft. Je bent wel benieuwd hoe Linda haar val gaat opzetten.
Toch kan ik dit boek niet aanraden. Het grootste deel van het boek leest vrij saai. Raabe heeft heel veel plaats geruimd voor de gedachtegang van Linda, dat was de grondslag van het boek natuurlijk maar het begint al vlug te vervelen. Vaak hetzelfde.
Meer naar het einde toe verrast de schrijfster echter toch nog en wordt het zowaar nog spannend ook. Je begint het boek goed te vinden maar het heeft de eindbalans toch niet in haar voordeel kunnen laten uitslaan. Ook wat betreft haar karakters bleef de schrijfster ondermaats. Nergens kon je sympathie opbrengen voor hen, of het moest voor de hond zijn. Meeleven hoefde je ook al niet te doen.
Een veelbelovende kaft en synopsis hebben de verwachtingen niet kunnen inlossen ook al is haar schrijfstijl wel goed.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2016) - 349 blz.
Oorspronkelijke titel: Die Falle
Vertaling: Sander Hoving

maandag 1 augustus 2016

Wie niet horen wil - Karen Sander

Een weggelopen tiener is vermoord. Doodgemarteld. Verminkt. In de mond van het slachtoffer zit een stukje krant, een cynische groet aan de onderzoekers: Wie niet horen wil, moet voelen... Nog voordat het team de woorden kan ontcijferen, verdwijnt een jong meisje.
Hoofdinspecteur Georg Stadler voelt aan alles dat het niet bij één moord zal blijven en krijgt opnieuw hulp van psychologe Liz Montario, die gespecialiseerd is in het analyseren van boodschappen van moordenaars. Maar Montario heeft het moeilijk. Ze moet haar aandacht over twee zaken verdelen. En haar vorige samenwerking met Stadler, de zaak van de Ripper-moorden waarin uiteindelijk haar broer de dader bleek, heeft diepe wonden geslagen.
De ervaren speurder Stadler en de jonge profiler Montario, het blijft een duo van uitersten: van aantrekken en afstoten, van negeren en luisteren. Want wie niet horen wil...

*****

De tweede van Karen Sander is weerom een schot in de roos. Het zal wel zijn dat ze in eigen land onmiddellijk zoveel succes had met deze reeks. Ze is ook niet aan haar proefstuk toe. Onder haar naam Sabine Klewe en pseudoniem Sabine Martin schreef ze reeds eerder thrillers en historische misdaadromans.
Stadler krijgt weer een lugubere en wrede moord voorgeschoteld. En dan hebben we Liz Montario, nu wonende in een cottage in Burton, een half uurtje rijden van Liverpool in het noordwesten van Engeland. Ze werkt aan de universiteit van Liverpool in het Institute of Psychology, Health and Society in een team dat onderzoek doet naar berichten van seriedaders. In die functie wordt ze door het team van Stadler gevraagd om hulp te bieden in hun onderzoek. Ze heeft in Engeland echter een zaak lopende die nog onderzoek vereist en gedurende haar tijd in Duitsland besteedt ze hier dan ook nog de nodige aandacht aan. Een klein onderzoekje dat de lezer in dit boek ook meekrijgt.
Maar de hoofdbrok zijn de moorden in Duitsland. Een lijk duikt op en dan blijkt dat er enkele jaren eerder nog een moord geweest is die daar trekken van weg heeft. Een seriemoordenaar?
Het boek is niet gemakkelijk opgesteld, er zitten nogal wat gebeurtenissen in die je niet altijd kan plaatsen, of toch niet dadelijk. Maar het blijft allemaal heel erg boeiend en het overzicht blijft behouden. De schrijfster heeft het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt. Dat maakt ook dat je als lezer overdondert wordt, maar in de positieve zin.
Geen eenvoudige plot dus en veel afwisseling. Het zijn echter wel allemaal korte hoofdstukken maar dat benadrukt echter nog eens de snelheid en de spanning loopt op. Plotwendingen alom en nog verrassende ook. Karen Sander zet je meer dan eens op het verkeerde been. Als er al iets kan gezegd worden, is dat je soms het gevoel krijgt dat het Liz net iets te gemakkelijk afgaat om haar theorieën voor te leggen. Ze vreest altijd dat ze het misschien mis kan hebben, maar de lezer voelt onmiddellijk aan zijn theewater dat ze gelijk heeft.
Heel het verhaal stevent af op de uiteindelijke ontknoping. De spanningsboog wordt langzaam maar zeker opgebouwd, in crescendo. En aan het einde zit de lezer daar dan, met een wauw gevoel. En toch wordt het boek op een rustige manier afgesloten, zodat je het met een grote mate van tevredenheid kan dichtklappen.
Deze Duitse schrijfster is een serieuze aanwinst in het thrillerlandschap. Ze weet haar lezers heel erg te boeien met een indrukwekkende plot en ze maakt het spannend. Een genot om te lezen.
Eerder: De vrouwenhater

Uitgeverij: Manteau (2015) - 382 blz.
Oorspronkelijke titel: Wer nicht hören will, muss sterben
Vertaling: David Orthel en Ans van der Graaff