In Parijs worden kort na elkaar twee doden aangetroffen. Wanneer commissaris Adamsberg erbij wordt gehaald, ontdekt hij dat beide slachtoffers jaren geleden hebben deelgenomen aan dezelfde, met mysteriën omgeven reis naar IJsland. Terwijl in Parijs de moorden op het voormalige reisgezelschap doorgaan, vertrekt Adamsberg naar het hoge Noorden. Wat is daar ooit gebeurd?
**
Fred Vargas is het pseudoniem van de Franse schrijfster Frédérique Audouin-Rouzeau. Als geschiedkundige en archeozoöloge is ze gespecialiseerd in dierlijk gebeente. Haar eerste roman Les Jeux de l'amour et de la mort verscheen in 1986 waar ze gelijk al een prijs mee won. Niet al haar boeken zijn in Nederlandse vertaling verschenen. IJsmoord is het tiende boek in de serie met politiecommissaris Adamsberg.
Vargas heeft een aparte stijl van schrijven, je moet daarvoor zijn. Haar taalgebruik is subliem, dat kan je alleen maar toejuichen. Het is de manier waarop ze haar verhaal brengt alsook de dialogen die bijzonder zijn.
Ze werkt haar personages, toch diegene die er toedoen heel erg goed uit, je hebt de eerdere delen in de serie niet nodig om de karakters te duiden en mee te zijn in de dynamiek van het hele team. Het is daar niet altijd rozengeur en zonneschijn, dat maakt het ook zo begrijpelijk en menselijk. Het komt heel natuurlijk over. Er is wel een overvloed aan personages, dat is opletten geblazen om ze uiteindelijk nog allemaal te kunnen plaatsen.
Over de plot is ook serieus nagedacht. Het onderzoeksteam wordt op twee pistes gezet om het mysterie op te lossen. Het valt mooi in elkaar. Er is vooreerst de reis tien jaar eerder naar IJsland en daarnaast een stuk geschiedenis, de Franse Revolutie en de rol van Robespierre hierin eind van de 18e eeuw. De plot wordt een complex kluwen, zoals Adamsberg zelf het onderzoek ook beschrijft.
Bij sommigen zal deze manier van schrijven helemaal aanslaan. Voor anderen kan het het leesplezier bederven. De dialogen alsook de geschiedenislessen zijn vaak zo uitvoerig dat de aandacht wel eens wil verslappen. Spannend is het dan ook al niet, op een enkel momentje na en je moet ook kunnen meegaan in fantasierijke taferelen.
IJsmoord is helemaal geen slecht boek maar zoals gezegd moet je ervoor zijn. Persoonlijk vond ik het moeilijk om door te komen dit keer, het was niet altijd even boeiend. Ik heb echter wel genoten van het taalgebruik en de humoristische wijze waarop Vargas schrijft.
Eerder: De eeuwige jacht Uitgeverij: De Geus (2016) - 434 blz.
Oorspronkelijke titel: Temps glaciaires
Vertaling: Rosa Pollé, Nini Wielink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten