Wie niet horen wil - Karen Sander

Een weggelopen tiener is vermoord. Doodgemarteld. Verminkt. In de mond van het slachtoffer zit een stukje krant, een cynische groet aan de onderzoekers: Wie niet horen wil, moet voelen... Nog voordat het team de woorden kan ontcijferen, verdwijnt een jong meisje.

Hoofdinspecteur Georg Stadler voelt aan alles dat het niet bij één moord zal blijven en krijgt opnieuw hulp van psychologe Liz Montario, die gespecialiseerd is in het analyseren van boodschappen van moordenaars. Maar Montario heeft het moeilijk. Ze moet haar aandacht over twee zaken verdelen. En haar vorige samenwerking met Stadler, de zaak van de Ripper-moorden waarin uiteindelijk haar broer de dader bleek, heeft diepe wonden geslagen.

De ervaren speurder Stadler en de jonge profiler Montario, het blijft een duo van uitersten: van aantrekken en afstoten, van negeren en luisteren. Want wie niet horen wil...

*****

De tweede van Karen Sander is weerom een schot in de roos. Het zal wel zijn dat ze in eigen land onmiddellijk zoveel succes had met deze reeks. Ze is ook niet aan haar proefstuk toe. Onder haar naam Sabine Klewe en pseudoniem Sabine Martin schreef ze reeds eerder thrillers en historische misdaadromans.

Stadler krijgt weer een lugubere en wrede moord voorgeschoteld. En dan hebben we Liz Montario, nu wonende in een cottage in Burton, een half uurtje rijden van Liverpool in het noordwesten van Engeland. Ze werkt aan de universiteit van Liverpool in het Institute of Psychology, Health and Society in een team dat onderzoek doet naar berichten van seriedaders. In die functie wordt ze door het team van Stadler gevraagd om hulp te bieden in hun onderzoek. Ze heeft in Engeland echter een zaak lopende die nog onderzoek vereist en gedurende haar tijd in Duitsland besteedt ze hier dan ook nog de nodige aandacht aan. Een klein onderzoekje dat de lezer in dit boek ook meekrijgt.

Maar de hoofdbrok zijn de moorden in Duitsland. Een lijk duikt op en dan blijkt dat er enkele jaren eerder nog een moord geweest is die daar trekken van weg heeft. Een seriemoordenaar?

Het boek is niet gemakkelijk opgesteld, er zitten nogal wat gebeurtenissen in die je niet altijd kan plaatsen, of toch niet dadelijk. Maar het blijft allemaal heel erg boeiend en het overzicht blijft behouden. De schrijfster heeft het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt. Dat maakt ook dat je als lezer overdondert wordt, maar in de positieve zin.

Geen eenvoudige plot dus en veel afwisseling. Het zijn echter wel allemaal korte hoofdstukken maar dat benadrukt echter nog eens de snelheid en de spanning loopt op. Plotwendingen alom en nog verrassende ook. Karen Sander zet je meer dan eens op het verkeerde been. Als er al iets kan gezegd worden, is dat je soms het gevoel krijgt dat het Liz net iets te gemakkelijk afgaat om haar theorieën voor te leggen. Ze vreest altijd dat ze het misschien mis kan hebben, maar de lezer voelt onmiddellijk aan zijn theewater dat ze gelijk heeft.

Heel het verhaal stevent af op de uiteindelijke ontknoping. De spanningsboog wordt langzaam maar zeker opgebouwd, in crescendo. En aan het einde zit de lezer daar dan, met een wauw gevoel. En toch wordt het boek op een rustige manier afgesloten, zodat je het met een grote mate van tevredenheid kan dichtklappen.

Deze Duitse schrijfster is een serieuze aanwinst in het thrillerlandschap. Ze weet haar lezers heel erg te boeien met een indrukwekkende plot en ze maakt het spannend. Een genot om te lezen.

Eerder: De vrouwenhater

Uitgeverij: Manteau (2015) - 382 blz.
Oorspronkelijke titel: Wer nicht hören will, muss sterben
Vertaling: David Orthel en Ans van der Graaff