Een student verpleegkunde krijgt de schrik van haar leven als ze haar patiënt, officier van justitie Derek Nicholson, op brute wijze vermoord in zijn bed aantreft. De moord lijkt zinloos, aangezien hij terminaal ziek was en nog maar kort te leven had. Wat profiler Robert Hunter en zijn collega Carlos Garcia het meest schokt, is de aanwijzing die de moordenaar heeft achtergelaten. Waarom zou hij met de politie willen communiceren?
Terwijl Hunter en Garcia hun onderzoek starten, wordt er een lichaam gevonden dat op dezelfde manier is toegetakeld. De seriemoordenaar ziet zichzelf als kunstenaar, concludeert Hunter, die door zijn ervaring precies weet hoe dit soort verknipte geesten denken. En juist dat vermogen zou ditmaal weleens zijn doodvonnis kunnen betekenen…
****
Chris Carter blijft met dit boek in de traditie van zijn vorige boeken met weer een geweldig inventieve seriemoordenaar, de gruwelijkheid en bloederigheid lijkt echter wel met elk boek te escaleren.
De auteur heeft er een handje van om je steeds onmiddellijk in het verhaal te smijten en het is totaal geen probleem om er in te blijven ook. Zijn boeken lezen echt wel als een trein met snelle hoofdstukken en acties die elkaar ook steeds sneller opvolgen. Het was weer een plot om U tegen te zeggen ook al had ik af en toe het gevoel dat ik het al wel eens gelezen had. Maar dan komt hij toch telkens weer met iets nieuws af en loopt de spanning weer op.
Net zoals ik over het vorige boek al zei, is er weinig persoonlijke opvolging van de vaste personages en dat blijft toch een beetje spijtig. De focus ligt op het verhaal en het spannende verloop ervan en dit is uiteraard zeer te appreciëren. En het loopt ook dit keer verrassend af, deze zag je helemaal niet aankomen wat een belangrijk pluspunt is.
Ik ben absoluut fan van deze schrijver, spanning, verrassende plotwendingen in een verder uitmuntende plot en een hoog leesplezier gehalte. Toch maar een vier sterren wegens het ontbreken van de seriële elementen en omdat het af en toe toch niet helemaal origineel was. Ook de uitspraak "Dat meen je niet!" was weer overvloedig aanwezig en bleef irritant. Ik kijk zeker uit naar een volgende boek, de inventiviteit en de spanning tijdens het lezen, bezorgen je immers een waar leeshoogtepunt.
Uitgeverij: Harper Collins (2023) - 380 blz.
Oorspronkelijke titel: The Death Sculptor (2012)
Vertaling: Henske Marsman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten