Een koppel stelt zich een duidelijk doel: 1000 kilometer stappen van de Atlantische Oceaan naar de Middellandse Zee, langs de kamlijn van de Pyreneeën. Mét baby Flora op hun rug of aan hun zij. Onverantwoorde waanzin, of zinvol buiten de lijntjes kleuren?
Onderweg gaan ze op zoek naar een beer, verdwalen ze in een sprookjesbos en slapen ze in de poriën van een draak. Wandelenderwijs schets Nick Meynen portretten van katharen, pelgrims, gardiens, een schuchtere schaapherder en enkele uit Absurdistan weggevluchte wandelaars. Dit zelfrelativerende en tragikomische verhaal vertrekt van een uniek wandelproject maar gaat via filosofische zijpaden ook over het 'wandelisme', over de zeepbel van de groene economie of over West-Europese beeldschermwerkers en Oosterse filosofen.
Nick Meynen is geograaf, conflictdeskundige, opiniemaker, journalist en auteur van vijf boeken waaronder een journalistiek reisverhaal over Nepal. Op zijn website omschrijft hij zichzelf als schrijver, spreker en activist over natuur, economie en (geo)politiek.
Wandelen is een van zijn passies en in dit boek vertelt hij de wandelavonturen van zijn gezin op hun 1000 km tocht doorheen de Pyreneeën. Maar het is meer dan wandelen, hun ontmoetingen met anderen en wat ze zien onderweg doet hem zelfs filosofisch wegmijmeren. Het boek is dus een breed gewaaierd boek over allerlei.
Het is zeker een pleidooi om de natuur op te zoeken en meer buiten te leven, Meyen maakt duidelijk dat dit een zeer belangrijke functie heeft voor het welbevinden van een mens. Het was zeker niet evident om met een drie maanden oude baby aan zulk een avontuur te starten maar het zorgde wel voor een relativerend bewustzijn voor Meynen en een nog sterkere verbondenheid met natuur, klimaat en milieu.
Het is een persoonlijk boek geworden waar je Nick Meynen wel wat leert kennen in wat hij denkt en wat hem bezighoudt en zijn relativeringsvermogen prikkelt je aandacht. En dit is meteen ook de sterkte van het boek, naargelang van je eigen denken zal dit dan voor de lezer de ene keer wat interessanter zijn dan de andere keer, maar het kan niet anders dan dat je regelmatig verwonderd wordt.
Wandelen met Flora is een mooi en boeiend boek en zeker het lezen waard.
Eerder: De val van Icarus
Uitgeverij: EPO (2013) - 202 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten