Irene - Pierre Lemaitre

Vanaf de eerste gruwelijke moord is het commandant Camille Verhoeven meteen duidelijk: deze zaak is anders dan alle andere. Verschillende moorden volgen en Verhoeven kiest voor onorthodoxe opsporingsmethoden. De pers, de rechter en de hoofdcommissaris van de politie zijn het daar niet mee eens en keren zich tegen de typische werkwijze van de commandant.

Verhoeven staat alleen en raakt verwikkeld in een ingewikkelde persoonlijke strijd met de moordenaar. Wie heeft er het minst te verliezen? Wie zal er winnen? En kan er iemand winnen?

****

Irene is het debuut (2006) van scenarioschrijver en auteur Pierre Lemaitre en het eerste deel in de Verhoeven-trilogie. De vertaling heeft echter even op zich laten wachten.

Camille Verhoeven is met zijn 1.45m lengte een buitenbeentje. Maar het kan niet anders of zijn rechercheurs kwaliteiten compenseren dit. Lemaitre brengt zijn personages goed en dat is hier niet anders.

Een debuut, en wat voor één. De moorden die de rechercheurs op hun bord krijgen zijn gruwelijker dan gruwelijk, echte horror. De link tussen de moorden is niet van een alledaagse soort, maar dat gaan we niet verklappen. Het is in ieder geval zeer spannend. Dat de rechercheur daarbij ook nog op heel wat moeilijkheden met zijn meerderen stoot, komt er dan ook nog bij. Tegenwoordig lijkt dit wel een vast concept in thrillerverhalen.

Het boek is fantastisch goed opgebouwd, gestaag komen er feiten aan het licht maar wel pas na een moeizame zoektocht van het team. Wanneer dan aan het einde de race tegen de klok begint, is het een feest om te lezen hoe ze stap voor stap naar de oplossing werken.

Veel kunnen we niet zeggen over de plot zonder iets prijs te geven. Lemaitre heeft veel schrijverstalent en om al dadelijk in een debuut zo'n goed geconstrueerde plot te bedenken is wel zeer chapeau.

Irene is een zeer spannend boek dat de lezer ook weet te verrassen, en dat er nog delen volgen is meer dan oké. Pierre Lemaitre is een zeer goed schrijver.

Eerder: Vrije val, Drie dagen en levenslang

Uitgeverij: Xander Uitgevers (2014) - 397 blz.
Oorspronkelijke titel: Travail soigné (2006)
Vertaling: Jan Steemers

Drink meer koffie - Dr. Bertil Marklund

Drink meer koffie en 9 andere tips om langer, gezonder en gelukkiger te leven

Wat kunnen we zelf doen om zo lang, gezond en gelukkig mogelijk te leven? De Zweedse arts Bertil Marklund buigt zich al meer dan veertig jaar over deze vraag. Hij richt zich daarbij op factoren die onze gezondheid bevorderen.

Drink meer koffie bevat tien eenvoudige tips om je gezondheid te verbeteren. Zo blijkt bijvoorbeeld het drinken van koffie heilzaam te zijn; en de wondermolecuul vitamine D is van grote invloed op de levensverwachting.

Marklund werkt niet met verboden of beperkingen. Met zijn ontspannen en praktische benadering voelt overgaan op een gezonde levensstijl als positief en zinvol.

 Begin vandaag met één tip - de rest volgt vanzelf - en leef nog lang, gezond en gelukkig!

Dr. Bertil Marklund is arts, hoogleraar algemene geneeskunde en specialist in volksgezondheid. Hij is al meer dan veertig jaar als onderzoeker verbonden aan de  universiteit van Göteborg, Zweden.

Een opvallende titel. Voor een zeer toegankelijk boekje dat in het kort 10 punten aanhaalt waarmee je aan de slag kunt om gelukkiger te leven, langer en gezonder.

Alle punten of tips in dit geval worden kort uitgelegd en ja, iedereen kent een deel van deze punten. Dat de juiste voeding en bewegen belangrijke elementen zijn in een gezond leven dat weet ondertussen wel iedereen, ernaar handelen ligt misschien nog wat moeilijk, onze westerse cultuur stimuleert dit nu eenmaal (nog) niet.

Marklund haalt echter nog verschillende andere punten aan die de meesten nog niet associëren met gezondheid. Hij legt in begrijpelijke taal uit waarom deze punten wel zeer belangrijk zijn en hij doet dit op een manier die je stimuleert om meer te willen weten over het onderwerp: langer en vooral gezonder leven en bijgevolg ook gelukkiger. De auteur heeft het bijvoorbeeld over een goede tandhygiëne en je blootstellen aan de zon omwille van vitamine D. Koffie heeft hij ondergebracht onder de tip drinken.

Dit was een erg leuk boekje om te lezen, zelfs als je al wat boeken gelezen hebt over het onderwerp. Als je nog niet thuis bent in het onderwerp, kan het een goede aanzet zijn om én te beginnen met een gezondere levensstijl én er meer over te willen weten. In de Humo verscheen een interview met Dr. Bertil Marklund over dit boek.

Eerder over dit onderwerp: De voedselzandloper, Broodbuik, Het oerdieet, Hoe word je 100?, Veroudering vertragen, Het slimmedarmendieet, Maak je niet dik, Het 8-weekse bloedsuikerdieet

Uitgeverij: Kosmos Uitgevers (2018) - 145 blz.
Oorspronkelijke titel: Må bättre och lev 10 år längre
Vertaling: Sophie Kuiper

De jongen in de sneeuw - Samuel Bjørk

In een bergmeer wordt een 22-jarige ballerina gevonden, bruut vermoord. De politie vindt in het bos vlakbij een camera op een statief, precies gericht op de plaats delict. Het nummer 4 is in de lens gekrast.

Het beroemde rechercheteam van Holger Munch komt weer bij elkaar voor het onderzoek - zelfs Mia Krüger, net ontslagen uit een afkickkliniek en op weg naar een welverdiende vakantie, wordt overgehaald om zich over de zaak te buigen.

Als Mia ook nog een van corruptie verdachte collega in de gaten moet houden, komt alles in een levensgevaarlijke stroomversnelling...

***

Samuel Bjørk is met De jongen in de sneeuw aan zijn derde thriller toe met Holger Munch en Mia Krüger, een speciaal en eigenwijs duo toch. En gelukkig hebben ze nog enkele collega's om de klus te klaren want simpel is het niet.

Het boek is ook nu weer zeer goed geconstrueerd en later blijkt dat er is meer aan de hand is dan enkele moorden die aan elkaar gelinkt zijn. De speurders tasten zeer lang in het duister, de lezer uiteraard ook, de link is er en toch lijken de verschillen groter dan de gelijkenissen.

Bjørk weet de lezer goed te entertainen met enkele verschillende verhaallijnen, mooie realistische personages en hij houdt de spanning er goed in. Het duurde bijna tot het einde van het boek voor het enigszins duidelijk was wat er nu aan de hand was en hoe het in elkaar zat. De clou was verrassend maar tegelijk ook ontgoochelend. In de opbouw van het boek was daar niet echt naartoe gewerkt en klonk het redelijk afgerafeld.

De jongen in de sneeuw is een boek dat goed leest en interessant is, het verrassende van de eerste twee boeken vond ik hier echter niet in terug. Een goed boek, niet meer en niet minder.

Eerder: Ik reis alleen, Doodsvogel

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2018) - 352 blz.
Oorspronkelijke titel: Gutten Som Elsket Rådyr
Vertaling: Renée Vink

De stenen engel - David Hewson

Annie Schrijver is net tweeëntwintig jaar oud, werkt op de Albert Cuypmarkt en is bij iedereen geliefd. Van de ene op de andere dag is ze echter spoorloos verdwenen. Niet lang daarna wordt ze, amper nog levend, teruggevonden op een begraafplaats. In haar lichaam vindt de politie sporen van drugs die een verband leggen met een nooit opgeloste zaak: de Schone Slaapstermoorden. Maar Annie had schijnbaar nog geluk, want niet ver van haar vindplaats wordt het lijk gevonden waarop een verse tatoeage te zien is: slaap, kindje, slaap.

Het is zomer in Amsterdam en de straten zijn vol toeristen, muziek en gelach, maar er heerst ook een duistere ondertoon nu er een seriemoordenaar actief lijkt te zijn. De spanningen lopen al snel hoog op en Pieter Vos weet dat hij de dader zo snel mogelijk te pakken moet krijgen om te voorkomen dat de paniek toeslaat...

****

David Hewson begon in 2014 een nieuwe reeks met Pieter Vos en Laura Bakker die zich in Amsterdam afspeelt. De Britse schrijver heeft een voorliefde voor buitenlandse grootsteden. In 2005 was Rome het decor in een reeks met Nic Costa, recent verscheen het tiende deel in deze serie. Tussendoor "verboekte" hij ook nog de Deense televisieserie bekend bij ons als The Killing, de drie seizoenen.

De stenen engel, het vierde in de serie, is helemaal geen verkeerd boek, integendeel. Het boek heeft een zeer goede plot en weet de lezer te verrassen. En spannend was het ook al, het is zo'n boek waar je naar uitkijkt om verder te lezen en met veel plezier. De personages mogen er ook zijn, Hewson heeft ze heel echt geportretteerd en je leeft waarlijk met ze mee.

Hewson heeft in het verhaal ook het maatschappelijke thema van vluchtingen aangeraakt en dit was prachtig om te lezen. Er is toch wel heel wat aversie tegen ontheemden en niet in het minst door onwetendheid. De auteur draagt met dit kleine nevenverhaal een boodschap van hoop uit en dit is zeer mooi.

Van de drie boeken in deze Amsterdamse serie die ik las, is dit toch wel het beste boek. Het leesplezier lag zeer hoog en dat is wat je verwacht of hoopt als je een boek begint. De stenen engel is een spannend en verrassend boek dat ik niet anders kan dan aanraden.

Eerder: De engelen des doods, Het zevende sacrament, De Romeinse lusthof, Blauwe demonen, Het verkeerde meisje, Poppenhuis

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2017) - 394 blz.
Oorspronkelijke titel: Sleep Baby Sleep
Vertaling: Gert van Santen

Reflex - Maud Mayeras

Iris Baudry werkt als politiefotografe. Dag en nacht is ze beschikbaar om verminkte lichamen voor altijd vast te leggen. Ze is discreet, obsessief en vastberaden, en probeert door haar werk de herinneringen aan haar eigen overleden zoon uit te bannen. Als er een lichaam van een kind wordt gevonden op dezelfde plek als destijds haar zoon, moet Iris terugkeren naar haar geboortestad. Het blijkt dat de overeenkomsten tussen de twee zaken niet op toeval berusten. Om de waarheid te achterhalen en haar nachtmerries te verdrijven zal Iris de duistere geheimen uit het leven van haar demente moeder moeten ontrafelen. Maar niets is wat het lijkt en niemand is te vertrouwen in deze unieke en uiterst verrassende thriller.

**

Met haar tweede boek Reflex werd Maud Mayeras bekend bij een groter publiek. Het is haar tot nu toe enige werk dat vertaald werd in het Nederlands. Ondertussen verscheen er een derde thriller van de hand van deze Franse schrijfster.

Dit boek is opgebouwd aan de hand van twee verhalen. Er is daar het hoofdverhaal, het heden, waar Iris terugkeert naar haar geboortestad. Het tweede verhaal - Stilte - start in september 1919 om aan het einde van het boek te eindigen in januari 2014, bijna een hele eeuw dus. Het duurt lang voor je de link tussen beide verhalen ontdekt. Vanaf dat moment wordt het verhaal (eindelijk) spannend en wordt de lezer verrast door de plot. Deze wending ben ik nog niet tegengekomen.

Het werd in feite wel tijd dat er wat vaart kwam in het boek want in het grootste deel van het boek waan je je in een familieroman/-drama. Buiten de vondst van het lijk en het beroep van Iris, politiefotografe, zijn er geen misdaadelementen te lezen. Vooral de ouder-kindrelatie wordt belicht en uitgeschreven. De auteur geeft haar info met mondjesmaat vrij, de lezer kan meedenken maar het is niet gemakkelijk. In het verhaal Stilte is het boeiend te lezen hoe het er in die tijd aan toe ging, een beetje historische info.

Als thriller of misdaadboek is Reflex niet geslaagd. Ook al is het einde spannend en wordt de lezer serieus verrast, het kon de verder trage opbouw en de verwachtingen die je had na het lezen van de flaptekst niet goedmaken. Het boek is goed geschreven en als psychologische roman is het goed te lezen maar dan moet je wel tegen een stootje kunnen, want de misdaden zijn best wel luguber en getuigen van een grote kwaadaardigheid.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2015) - 379 blz.
Oorspronkelijke titel: Reflex
Vertaling: Gertrud Maes en Martine Woudt