Tegenwerking - Harlan Coben

Aan tennis verdient sportagent Myron Bolitar een goede boterham. Tot zijn vrouwelijke ster, Valerie Simpson, op klaarlichte dag wordt vermoord, met een van haar mannelijke tegenspelers als belangrijkste verdachte. Myrons naspeuringen leiden hem naar een oude moordzaak, de maffia, een corrupte senator, een jaloerse moeder en iemand die vastbesloten is zijn zoektocht te verhinderen...

***

Tegenwerking is het tweede deel in de Myron Bolitar serie en verscheen reeds in 1996 maar is nu pas vertaald.

Het is duidelijk te merken dat deze boeken ouder zijn, enerzijds omwille van het feit dat de huidige technologische vernieuwingen hierin nog niet te vinden zijn (Myron werkt in zijn praktijk nog met een rolodex, niet meer voor te stellen nu) en anderzijds hebben zijn verhalen nog niet die intensiteit en spanning van zijn latere werk. Harlan Coben is er duidelijk op vooruit gegaan.

Dit boek was een goed tussendoortje, Coben heeft een swingende schrijfstijl en interessante personages, je hoeft je niet te vervelen en dan is er nog zijn humor, heel leuk en zeer grappig. Het gevolg was echter wel dat zijn verhaal niet volledig naar de voorgrond kwam, het verzoop als het ware in lachwekkende situaties, beschrijvingen en allerhande gebeurtenissen en kwam daardoor ook gekunsteld over. Er waren niet veel verrassende plotwendingen te bespeuren, het hele gebeuren was een tikkeltje voorspelbaar en spannend was het ook niet.

Niettemin was het een aangenaam boek en ben je verzekerd van enkele uren leesplezier.

Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven, Verzoeking, Vals spel 

Uitgeverij: De Boekerij (2011) - 335 blz.
Oorspronkelijke titel: Drop Shot - Vertaling: Martin Jansen in de Wal

Blauwe maandag - Nicci French

Frieda Klein is psychoanalytica. Ze leidt een strak georganiseerd leven, dat vooral gericht is op het helpen van anderen. Niet alleen haar patiênten, maar ook haar familie en vrienden kunnen altijd op haar rekenen. De onrust in haar hoofd probeert ze te verdrijven met lange nachtelijke wandelingen door haar geliefde Londen.

Frieda is ervan overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Dan vertelt een van haar patiënten dat hij ervan droomt een kind te hebben, met rood haar en sproeten. Kort daarna verdwijnt een jongetje dat aan die omschrijving voldoet en wordt Frieda geconfronteerd met de onbeheersbare werkelijkheid die zij altijd angstvallig buiten de deur heeft weten te houden.

Kan Frieda's kennis van de menselijke geest de recherche helpen bij het vinden van het jongetje? Is er een verband met een ontvoeringszaak van tweeëntwintig jaar daarvoor? En zal de dader worden ontmaskerd?

****

Nicci French is met deze eerste Frieda Klein thriller een andere weg ingeslagen en dat was maar goed ook, er begon toch wat sleet te komen op hun literaire thrillers. Al moet gezegd dat het literaire aspect zich ook hier niet laat loochenen, maar het is een voordeel.

Het was een aangename verrassing deze Blauwe maandag, een boeiend boek en ook al was het in het begin wat van de trage kant, het ontpopt zich tot een zeer, zeer spannend verhaal, af en toe voorspelbaar, maar wel origineel. 

De auteurs hebben de figuur van Frieda Klein goed vormgegeven, het is op en top een vrouw, onafhankelijk, gezellig, ze heeft haar twijfels en stelt zich nog steeds vragen over de ethische aspecten van haar beroep en dan slaagt ze er nog in om anderen zoveel mogelijk te helpen maar dan binnen haar eigen grenzen, een zeer zelfstandige en toch lieve vrouw. Daarnaast hebben de auteurs ook aandacht voor de omgeving rond haar, haar zus en puberende nichtje, haar jonge assistent en therapeut in opleiding en niet te vergeten Josef, de Oekraïense klusser, geen Pool, die de lezer serieus op de lachspieren werkt. Het is een redelijk uitgebreide voorstelling maar aangezien dit boek het eerste in een reeks is, is het zeker geen overbodige luxe, het maakt het verhaal levensecht en menselijk.

Maar er is ook nog een misdaad op te lossen, een ontvoering in dit geval, en het is eens iets anders om een psychoanalytica hiermee aan het werk te zien, en dit samen dan met de rasechte inspecteur Malcom Karlsson. Een vruchtbare samenwerking trouwens en enorm boeiend om te lezen, echt zeer interessant.

Blauwe maandag is een schot in de roos en smaakt absoluut naar meer. Volgens de berichten hebben we nog zeven delen te gaan, okee, laat ze maar komen.
Eerder: Wat te doen als iemand sterft, Medeplichtig

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2011) - 370 blz.
Oorspronkelijke titel: Blue Monday - Vertaling: Irving Pardoen

Zusje - Camilla Läckberg

De winter loopt ten einde in de regio Fjällbacka. Patrik en Erica treffen de laatste voorbereidingen voor hun huwelijk. In Tanumshede, waar Patrik werkt, heerst grote opwinding. Het stadje wordt het decor voor een tv-serie. In de realitysoap Fucking Tanum gaan oud-deelnemers uit series als Big Brother een tijd in het stadje wonen en werken. De plaatselijke politiek en de middenstand zien dit helemaal zitten, ook al zijn de meeste deelnemers aan de serie enigszins beschadigde personen.

Dan wordt Tanumshede opgeschrikt door een dodelijk ongeval. Het lijkt alsof het slachtoffer, Marit Kaspersen, dronken achter het stuur zat en is verongelukt. Alleen: Marit dronk nooit alcohol. Patrik en zijn collega's gaan de zaak onderzoeken. De soap die Tanumshede welvaart en landelijke bekendheid moest brengen, laat diepe sporen na omdat iemand nog oude rekeningen te vereffenen heeft. Lukt het Patrik om de dader te stoppen voordat hij opnieuw toeslaat?

***

Zusje is het vierde boek in de serie met inspecteur Patrik Hëdstrom en schrijfster Erica Falck. Zoals in haar andere boeken staan Erica en haar zus Anna hier in voor de rode draad doorheen de serie en dat is de reden waarom je best de boeken in volgorde leest, maar het is absoluut geen must.

Als je al iets kan zeggen van de boeken van Camilla Läckberg is dat ze heel vlot geschreven zijn en zeer toegankelijk, geen ingewikkelde situaties of nutteloze decorbeschrijvingen. En door die rode draad doorheen al haar boeken te vlechten,  bouwt ze rustpunten in in het verhaal en vermijdt ze dat het saai wordt.

Het verhaal is wel in orde, goed uitgewerkt, redelijk origineel maar het is geen hoogvlieger, je kan gerust zeggen dat je het gewoon wordt haar verhalen. Spannend is het ook niet en de ontknoping is ook nu niet helemaal verrassend. Inhoudelijk is er af en toe ook een misser en psychologisch klopten sommige dingen naar mijn gevoel niet helemaal.

Maar het blijft een goed en vlot lezend boek, tof om de lotgevallen van Patrik en Erica en Anna te volgen, goed verhaal maar niet verrassend, het ligt helemaal in de lijn van de verwachting. Om haar lezers te prikkelen voor haar volgende boek, heeft ze aan het einde reeds het startschot gegeven, sluw!

Eerder: IJsprinses, Predikant, Steenhouwer

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2008) - 369 blz.
Oorspronkelijke titel: Olycksfågeln - Vertaling: Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel   

Doodskus - Peter James

Na een zinderend Nieuwjaarsbal in het Metropole Hotel in Brighton wordt een vrouw bruut verkracht als ze terugkomt op haar hotelkamer. Een week later wordt nog een vrouw aangevallen. Van beide slachtoffers zijn de schoenen gestolen. Inspecteur Roy Grace realiseert zich algauw dat deze zaken opvallend veel gelijkenissen vertonen met een serie onopgeloste zaken uit 1997. De toenmalige dader kreeg de bijnaam 'de Schoenenman' en werd ervan verdacht vijf vrouwen te hebben verkracht alvorens hij een zesde vrouw vermoordde. Het is de vraag of de dader van deze nieuwe misdaden een imitator is, of dat de Schoenenman terug is. Grace zet alles op alles om het leven van het volgende beoogde slachtoffer te redden.

**** 

Peter James blijft toch wel een geweldig schrijver. Zijn verhalen zijn heel goed uitgewerkt, zeer filmisch en spannend, dit boek is geen uitzondering.

De auteur switcht in dit boek tussen twee gelijkaardige onderzoeken met twaalf jaar tussen, in telkens korte hoofdstukjes, het oude staat hierbij in functie van het huidige onderzoek. Het moet gezegd dat het verhaal minutieus uitgewerkt is. Daarvoor heeft Peter James toch wel heel wat personages ten tonele gevoerd en waarvan niet altijd duidelijk is wat ze in het verhaal komen doen. Uiteraard valt dit aan het einde allemaal op zijn plaats. 

Het verhaal en de 'slechterikken' worden in dit boek psychologisch goed geduid, maar ditmaal heeft Peter James dit niet gedaan voor Roy Grace en nog minder voor zijn onderzoeksteam dat een heel pak minder aan bod komt. Het is ook reeds de zesde Roy Grace thriller en in zijn vorige boeken is dit natuurlijk al uitvoerig besproken. Voor nieuwe lezers zal het ook niet echt een probleem zijn, het verhaal staat er zowiezo.

Met Doodskus hebben we dus een vlotte thriller te lezen gekregen met zeer veel vaart en je bent absoluut verzekerd van vele uurtjes leesplezier.

Eerder: Op sterven na dood, Ten dode opgeschreven 

Uitgeverij: De Fontein (2010) - 379 blz.
Oorspronkelijke titel: Dead Like You - Vertaling: Sonja van Wierst en Lia Belt

De leugenaar - Lisa Gardner

Het is een zaak die grote opwinding bij de media teweegbrengt: Sandra Jones, een jonge moeder, blond en mooi, verdwijnt spoorloos uit haar huis in Boston. Ze laat haar vierjarige dochter als enige getuige achter. Haar knappe, mysterieuze echtgenoot Jason wordt direct als hoofdverdachte beschouwd. Maar vanaf het moment dat brigadier D.D. Warren bij de comfortabele bungalow arriveert, voelt ze dat er iets fout zit met het beeld van het normale gezin dat het echtpaar heeft geprobeerd te creëren. Jason lijkt er eerder op uit om zijn dochtertje te isoleren dan dat hij zoekt naar zijn 'geliefde' vrouw. Probeert de perfecte echtgenoot iets te verbergen? En zal de enige getuige het volgende slachtoffer worden van een duivels intelligente moordenaar?

***** 

'Een verbluffende thriller waar je wakker van blijft.' volgens Lee Child en inderdaad, het is zo'n boek waar je kunt induiken en als je het hebt moeten wegleggen, zin hebt om er terug in te beginnen lezen. Het is een wauw boek.

De situatie is nochtans eenvoudig, een verdwenen vrouw, slechts enkele locaties en niet te veel personages. En toch is Lisa Gardner er in geslaagd om een intrigerend en spannend verhaal neer te poten. Het blijft een mysterie en je nieuwsgierigheid wordt voortdurend aangewakkerd, verrassende plotwendingen zijn dan ook standaard in dit boek.

De personages worden ook zeer goed uitgewerkt en hebben over het algemeen een vrij goede zelfkennis. Zeker de toch nog jonge buurjongen die geregistreerd staat als zedendelinquent is zeer maatschappijbewust en relativerend tegen over zichzelf. Dit maakt dat het boek af en toe grappig is. Met dit thema heeft Gardner ook een maatschappelijk probleem aangekaart en het is toch een aanklacht tegen de veralgemening, zedendelinquenten zijn per definitie 'beesten'. Je blik wordt absoluut weer een beetje verruimd.

Een schitterende thriller dus, spannend, psychologisch goed uitgewerkt, verrassend, een boek om U tegen te zeggen.

Eerder: Verdwenen

Uitgeverij: The House of Books (2010) - 379 blz.
Oorspronkelijke titel: The Neighbor - Vertaling: Karina Zegers de Beijl

Het Alfabethuis - Jussi Adler-Olsen

In januari 1944 worden twee Engelse piloten, James en Bryan, tijdens een verkenningsvlucht boven Duitsland neergeschoten. Omdat ze geen uniform dragen, zullen ze als spionnen worden terechtgesteld als zij in handen van de Duitsers vallen.

Maar de twee slagen erin op een trein te springen. Dit blijkt een ziekentransport te zijn dat op de terugweg is van het Oostfront. In de hoop dat ze op een later tijdstip de kans krijgen te vluchten, gooien James en Bryan resoluut twee gewonde soldaten uit de trein en nemen hun plaatsen in ...

Het ziekentransport eindigt in het Alfabethuis, een psychiatrisch ziekenhuis, midden in het vijandige Duitsland. Terwijl buiten de oorlog in volle hevigheid woedt, ontdekken James en Bryan dat zij de identiteit hebben aangenomen van twee hooggeplaatste SS-officieren. Ze beseffen dat ze in hun rol moeten blijven om te overleven. Maar kun je maandenlang een geestesziekte simuleren, zonder daadwerkelijk geestelijk ziek te worden? En zijn zij de enigen in het Alfabethuis die doen alsof? 

***

Jussi Adler-Olsen is in onze contreien doorgebroken met zijn boeken van Serie Q waarvan er tot nog toe vier zijn verschenen. Het Alfabethuis is echter zijn debuutthriller uit 1997.
Op de achterflap is het niet duidelijk, maar dit boek bestaat uit twee delen, het eerste zoals beschreven en dan een tweede deel 28 jaar later in 1972, elk goed voor ongeveer de helft van het boek.
De plot is wel heel origineel, Engelse piloten die de plaats van SS'ers innemen in een psychiatrische instelling en dit nog geloofwaardig laten overkomen ook, het geeft dadelijk eens een andere kijk op Wereldoorlog II. En het was heel interessant om een kijkje achter de schermen van zo'n psychiatrische instelling in die tijd te kunnen nemen. Jussi Adler-Olsen is trouwens opgegroeid in de nabijheid van zo'n krankzinnigengesticht omdat zijn vader psychiater was.
Het Alfabethuis leest overwegend als een roman, slechts her en der en dan nog voornamelijk in het tweede deel, is er sprake van spanning. En ook al is het een origineel, toch heeft het verhaal niet zo veel om het lijf. Zeker in het eerste deel vroeg ik me soms af of dit nu echt alles was wat ik te lezen ging krijgen. Daarna kwam er dan wel wat spanning in en kreeg je eindelijk de neiging om met plezier het boek vast te nemen. Maar dan nog, het bleef een verhaal op afstand, nergens word je gegrepen.
Een goed boek dus en origineel maar Jussi Adler-Olsen heeft met Serie Q duidelijk hogere ogen gegooid.
Eerder: De vrouw in de kooi, De fazantenmoordenaars, De noodkreet in de fles, Dossier 64

Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf (2000) - 432 blz.
Oorspronkelijke titel: Alfabethuset - Vertaling: Erica Weeda