Detective.Op de achterflap: "In het Zweedse kustplaatsje Fjällbacka vindt een visser het levenloze lichaam van de zevenjarige Sara. Lijkschouwing wijst uit dat zij waarschijnlijk niet in zee is verdronken.
Inspecteur Patrik Hedström leidt het politieonderzoek. Hij kent het meisje: zijn vrouw Erica en Sara's moeder Charlotte zijn vriendinnen.
Tijdens het onderzoek komen mysterieuze zaken uit het verleden aan het licht. Maar hoe houden gebeurtenissen van tachtig jaar geleden verband met de dood van Sara?"
Camilla Läckberg is er ook met haar derde boek in geslaagd om een schitterend verhaal te vertellen.
Het is een boek dat heel vlot leest en spannend blijft tot aan het einde. Het verhaal hangt aan mekaar met vele korte hoofdstukken, elke keer vanuit het gezichtspunt van een andere persoon. Het was niet altijd dadelijk duidelijk over wie het nu ging en bij twee verschillende personen was het zeer moeilijk te duiden wat het te betekenen had in het boek.
Ook nu is er voor de extra verhaallijnen die al begonnen vanaf het eerste boek IJsprinses voor vervolg gezorgd en dat is aangenaam voor diegenen die de boeken als serie lezen, het geeft een meerwaarde en je bent uiteraard ook geneigd de volgende boeken te lezen.
Wat me vooral opviel, is dat er enorm veel staat in dit boek, veel gebeurtenissen, vele verhalen, echt heel veel. De rode draad is echter het 'ouderschap', zoals het verlies van een kind en wat dit betekent voor de ouders of de gemeenschap en het prille moederschap en de bijbehorende besognes. Zelfs de extra verhaallijnen draaien hier rond. Psychologisch gezien staat dit boek zeer sterk, de auteur heeft zo volledig mogelijk proberen te zijn, het steekt niet tegen en verveelt nergens, knap gedaan.
Camilla Läckberg heeft dus weer een heel goed boek afgeleverd, minder humor ditmaal maar goed geschreven, spannend, origineel ook en het is zo'n boek waarbij je moeite hebt om het neer te leggen wanneer andere plichten je roepen. Op naar de volgende.
Eerder: IJsprinses, Predikant
Uitg. Ambo|Anthos (2008) - 461 blz. | Oorspr. titel Stenhuggaren - vertaling Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten