De familie Zukic oogt voor de buitenwereld als het perfecte gezin. Ivan Zukic runt een succesvol bedrijf, zijn vrouw Claire is een knappe, toegewijde huismoeder en hun kinderen doen het alle drie uitstekend op school. Maar achter die façade van uiterlijk succes kampt Claire al enkele jaren met psychische problemen. Problemen die met de dag erger lijken te worden en als een sluipend gif langzamerhand de andere gezinsleden infecteren. Als Claire ook nog eens merkt dat er nacht na nacht een donkere schaduw rondom hun huis sluipt, dreigt de situatie helemaal uit de hand te lopen.
****
Ben Kegels heeft met Schaduw zijn tweede thriller afgeleverd en het is er weer eentje dat er mag zijn. Hij woont in Puurs-Sints-Amands dat zich in de Belgische provincie Antwerpen situeert en het is ook in deze streek dat het verhaal zich afspeelt, match op eigen terrein dus en een dik pluspunt voor het realiteitsgehalte in het boek.
Ook wat er zich afspeelt in het boek beantwoordt hieraan, een kleine zelfstandige en een onaangekondigde controle van de arbeidsinspectie op zijn bouwbedrijf, pestgedrag op school, stalking en dan nog een huwelijk dat dreigt te stranden. Het gezin telt vijf leden en ze komen allemaal aan bod in korte stukken en heel afwisselend. Kegels heeft er mooie en intrigerende verhalen rond gebouwd, in het begin begrijp je niet goed wat het er allemaal komt bij doen maar het wordt wel duidelijk, alles wat verteld wordt, heeft een functie in het boek.
Het mag duidelijk zijn dat het boek een heel goede opbouw heeft, wat trager en vrijblijvender in het begin maar interessant en dan merk je langzaam maar zeker dat er iets te gebeuren staat en dit voor zowat alle gezinsleden. De spanning bouwt zich gestaag en onderhuids op. Er vinden dingen plaats die soms wel voorspelbaar zijn maar toch zijn er ook enkele verrassende plotwendingen. We kunnen er niet veel over zeggen kwestie van de plot niet te verklappen, het is aan de lezers om dit te ontdekken. Wat wel een minpuntje is, is dat de auteur alles wat er gebeurt, zou kunnen gebeuren of gedacht wordt expliciet vertelt, het was interessanter geweest als hij de lezer meer in het ongewisse had gelaten zodat hij zelf zijn bedenkingen of conclusies kon trekken.
Net zoals in Jeugdzonden was ik ook nu sterk onder de indruk van het verhalend talent van Ben Kegels. Dit geldt niet alleen voor zijn zeer goede plotopbouw en zijn personages maar zeker ook voor zijn taal- en woordgebruik, het is een ware verademing om zulk een talent te ontdekken bij een Vlaamse schrijver, het verhoogt het leesplezier echt wel flink. Daarnaast kwam hij zelfs af en toe humorvol uit de hoek, en ja, dan ben ik verkocht. Een dik pluspunt!
Schaduw is absoluut een goed boek, het heeft een zeer goede opbouw, bevat onderhuidse spanning, er komen interessante thema's aan bod en Kegels hanteert een excellent taalgebruik mét humor. Ik heb begrepen dat hij een derde boek in petto heeft en dat valt alleen maar toe te juichen.
Eerder: Jeugdzonden
Uitgeverij: Ambiorix (2022) - 316 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten