De volksjury - Silke Vandenbroeck & Laura Scheerlinck

De meest spraakmakende moordzaken op een onverantwoorde manier verteld

Is een uil in staat om iemand te vermoorden? Hoe moeilijk is het om een gifmoord op te sporen? Wat als je als wetsdokter een lichaam in stukken voor je krijgt? En hoe plan je de perfecte moord?

Het zijn maar enkele vragen waar wij, Silke en Laura van de podcast 'de volksjury', op een geheel eigenzinnige manier een antwoord op proberen te bieden. Als echte armchair detectives gingen we te rade bij onder meer wetsdokter Werner Jacobs, advocaat Jef Vermassen, procureur Ine Van Wymersch, journalist Peter R. de Vries en criminologe Shaireen aftab. Het resultaat is een bloemlezing van de meest intrigerende moordzaken en verdwijningen van de afgelopen decennia. Denk aan grote zaken zoals Amanda Knox of András Pándy, maar ook meer obscure zaken zoals de moord op Renate Jonkers of pastoor Herman Meert komen aan bod.

***

De volksjury is een populaire podcast gehost door Laura en Silke. Eind 2017 lanceerden ze met een klein hartje de eerste aflevering en ondertussen zitten ze reeds aan de 72e en hebben ze zelfs enkele specials in meerdere afleveringen gebracht. Ze hebben een levendige true crime-community en elke aflevering wordt meer dan 30.000 keer beluisterd. Succesvol kan je dus gerust zeggen, ze zijn ook steevast te vinden in de toplijsten van podcasts en regelmatig verschijnen er in kranten en magazines wel interviews met hen.

En nu is er dus het boek. Ze behandelen hierin 25 moordzaken, een selectie uit hun podcast-reeks. Het verloop van elk hoofdstuk en moordzaak is zoals ze die in de podcast hebben gebracht, een geschreven herhaling dus. Ze hebben er toch iets meer van willen maken en dit doen ze door elke zaak te starten met een vraag die ze doorheen het hoofdstuk proberen te beantwoorden door gesprekken die ze hadden met mensen die gespecialiseerd zijn in het onderwerp of ermee te maken hebben. Dit hebben ze netjes op juiste punten doorheen het verhaal gebracht in een andere lay-out. Goed gevonden. Het is echter wel zo summier allemaal dat je er in feite niet veel van opsteekt.

Ikzelf ben een grote fan van deze podcast-reeks, doorheen de afleveringen leer je de twee jongedames kennen en leef je zelfs mee met hen aangezien er al eens wat persoonlijke belevingen insluipen. Ze brengen de podcasts ook met een humoristische toets, ze hebben er zelf zoveel plezier in dat dit afstraalt op de luisteraar en je niet anders kan dan regelmatig meelachen. Ze worden als het ware vriendinnen van je. Nu moet ik zeggen dat dit niet doorstraalt in het boek, ze hebben wel geprobeerd er humoristische uitspraken in te verwerken maar dit werkt hier niet zoals dit het wel doet in de podcast.

Het zijn 25 hoofdstukken die ieder op zich staan, er zit geen rode draad doorheen en in een boek is dit toch wel spijtig, dat hoort een geheel te zijn, bij een podcast speelt dit absoluut geen rol, die verschijnen immers met enkele weken tussen.

Het boek De volksjury is geen meerwaarde naast de podcast maar ik heb het wel graag gelezen, het leest vlotjes en er zaten dan toch wat extraatjes in elk hoofdstuk.

Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts (2021) - 227 blz.

Daar waar de rivierkreeften zingen - Delia Owens

Kya Clark is in haar eentje opgegroeid in het moeras van Barkley Cove in North Carolina, afgesloten van de bewoonde wereld. Om zichzelf te onderhouden ruilt ze vis, en groenten uit haar moestuin voor andere levensmiddelen. Ze voelt zich er thuis, beschouwt de natuur als haar leerschool. Maar als ze in aanraking komt met twee jongemannen uit de stad ontdekt ze dat er ook een andere wereld is. Wanneer een van hen dood wordt gevonden, valt de verdenking onmiddellijk op Kya.

****

Delia Owens werd in 1949 geboren in Georgia, Verenigde Staten, ze studeerde biologie, zoölogie en diergedrag en was tientallen jaren actief als wildlife biologe in Zambia en Botswana. Over deze ervaringen schreef ze al enkele internationale bestsellers en publiceerde ze onder andere in Nature en The African Journal of Ecology. Daar waar de rivierkreeften zingen is haar eerste roman.

Owens is net als het hoofdpersonage in dit boek een einzelgänger, zij leeft ook alleen maar wel in de bergen, Kya daarentegen in een moerasgebied aan de zee. De natuur speelt een grote rol in het boek, Owens weet de moerasgebieden zeer goed en levendig te beschrijven, in gedachten kun je de geluiden erbij denken en je de broeierige warmte voorstellen. Uit het boek blijkt een grote kennis van deze gebieden.

En dan is er natuurlijk het verhaal zelf. Er zijn twee verhaallijnen, een eerste die het leven van Kya vertelt vanaf het prille begin en een tweede die start vanaf de vondst van het lichaam van Chase Andrews, een populaire jongeman uit het dorp Barkley Cove. Beide lijnen worden chronologisch verteld en elk hoofdstuk krijgt netjes een titel mee en het jaartal waarin je je bevindt. Een gemakkelijk te volgen verhaal dus.

Je hoeft je zeker niet te vervelen tijdens het lezen van dit boek. Zoals gezegd zijn er de levendige beschrijven van het moerasgebied maar ook het verhaal van Kya is gevarieerd en interessant om te lezen. Psychologisch gezien zit het knap in elkaar, je leeft helemaal mee met het karakter van Kya en haar ervaringen laten je niet onberoerd. Het speelt zich af in de jaren vijftig en zestig in het diepe zuiden van Amerika en er leven volop vooroordelen en de verschillen en ongelijkheden tussen blanken en zwarten, maar ook deze tussen moerastuig en de gegoede dorpsbewoners, leefden stevig onder de bevolking. Dat was weer een reminder.

Naar het einde toe begint het verhaal echter te verzwakken, er zijn wel nog interessante evoluties in de rechtszaak. Het verhaal versnelt en enkele zaken klinken voorspelbaar en zelfs ongeloofwaardig. Het einde doet afbreuk aan het hele verhaal en dat is toch wel spijtig in dit verder toch boeiende verhaal.

Daar waar de rivierkreeften zingen is een mooi verhaal en zeker het lezen waard.

Uitgeverij: The House of Books (2020) - 379 blz.

Oorspronkelijke titel: Where the Crawdads Sing

Vertaling: Mariëtte van Gelder

Eerdere uitgave: Het moerasmeisje (2018)

Perfecte dood - Helen Fields

Een seriemoordenaar heeft Edinburgh stevig in zijn greep, zonder dat Luc Callanach en Ava Turner er weet van hebben. Hij slaat berekenend en gewetenloos toe. Zijn slachtoffers schakelt hij uit door middel van gif, zodat ze langzaam en op pijnlijke wijze sterven, zonder enig besef van het gif dat door hun bloedbaan stroomt.

Hoe sla je een moordenaar in de boeien als hij zich verborgen houdt? Deze moordenaar observeert zijn slachtoffers op afstand en weet zo uit handen te blijven van de politie. Callanach en Turner staan deze keer voor een onmogelijke taak...

****

Deze derde van Helen Fields is weer een knap staaltje vakmanschap. Callanach en Turner hebben ook ditmaal meer dan hun handen vol aan het oplossen van enkele overlijdens. Deze zien er in eerste instantie niet verdacht uit maar uiteindelijk komt het duo toch tot andere conclusies.

In dit boek hebben Callanach en Turner een gelijk aandeel in het speurwerk en zelfs in de actie tot aan de ontknoping van de misdaden. Want het is zo dat er twee verhaallijnen zijn die om een onderzoek vragen en alhoewel het onderzoek niet helemaal gesplitst verloopt zorgen ze elk hoofdzakelijk voor hun onderzoekslijn. Door deze manier van verhalen, zijn de boeken van Helen Fields goed gevuld en valt er veel te beleven en te lezen, het is ook een manier om er een andere soort spanning in te brengen, dubbele actie en dubbele ervaring zou je kunnen zeggen. Het brengt schwung en afwisseling in het verhaal.

Luc Callanach is sinds een jaar nieuw in het team en hij botste op weerstand, bij sommigen toch, maar zo langzamerhand begint hij zijn plaats te krijgen binnen de afdeling, zelfs zijn vurigste tegenstander ontdooit. Dit zorgt af en toe voor een humoristische noot in het boek en dit is heel zeker goed te appreciëren en zorgt voor extra punten.

De auteur heeft de plot ook nu weer fantastisch goed opgebouwd, zeer filmisch. Dit verwondert uiteraard niet aangezien ze scenarioschrijfster en producer is in de filmproductiemaatschappij die ze samen met haar echtgenoot runt. Een enkele keer bekroop me wel eens het gevoel dat ik het al eens gelezen had maar over het algemeen is het verhaal verrassend opgebouwd.

Deze derde in de Luc Callanach en Ava Turner-serie is een geweldig goede thriller met een hoog leesplezier-gehalte en hij doet uitkijken naar de vierde die binnenkort verschijnt. Het mogen volgen van de vaste personages is ook al een groot plezier. Helen Fields is top.

Eerder: Perfecte resten, Perfecte prooi

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2021) - 450 blz.

Oorspronkelijke titel: Perfect Death

Vertaling: Ernst de Boer en Ankie Klootwijk

Beest - Ane Riel

Niemand weet hoe de kleine Leon aan zijn spieren komt. Hij houdt van knuffelen, maar kent zijn eigen krachten niet. Terwijl Danica worstelt om haar zoon in bedwang te houden, worstelt haar buurjongen Mirko met zijn verboden gevoelens voor Danica. Een liefde die gedoemd is te mislukken - niet alleen omdat Mirko nog een tiener is en Danica een vrouw én moeder, maar ook omdat ze is getrouwd met Karl, een reus van een vent.

Liefde en lust drijven Mirko van zijn deugdzame huis naar Danica's verborgen geheimen. Totdat een fatale nacht zijn leven voor altijd met dat van Leon zal verbinden.

Beest is een groots verhaal over liefde en het lot, kracht en zwakte, schuld en onschuld, en over een buitengewone vriendschap.

**

De Deense Ane Riel brak in 2015 door met Hars, het eerste boek van haar dat in 2019 in Nederlandse vertaling verscheen, een jaar later kwam Beest uit in vertaling. Geen thriller nu maar een roman over liefde en vriendschap. Niet direct mijn dada maar na mijn uitmuntende ervaring bij het lezen van Hars moest deze toch gelezen worden.

Riel kreeg het idee voor dit boek toen ze las over een Berlijnse kleuter die geboren was met een enorme spierkracht. Het is de enige gediagnosticeerde mens met de dubbelmutatie waarbij geen myostatine geproduceerd wordt, een proteïne die de spiergroei reguleert door deze te belemmeren. In de sportwereld en bij dieren werd daar echter al langer onderzoek naar gedaan. Dit is toch wel een speciaal onderwerp dat zeker intrigeert.

De manier waarop Ane Riel het boek vorm heeft gegeven is vlotjes te noemen, een zeer toegankelijke stijl en vooral een eenvoudig verhaal dat vlug leest. De focus ligt echter zozeer op het romangehalte dat het inhoudelijk veel minder interessant was, op het saaie af zelfs. En het is dan nog geen dun boekje, nogal wat langdradige vertellingen en herhalingen passeerden de revue. Het einde klonk me dan ook nog eens ongeloofwaardig in de oren en was afgehaspeld alsof ze ineens haast kreeg om het boek toch maar te eindigen.

Veel meer kan ik er niet over zeggen, Riel kan absoluut schrijven maar Beest was na Hars gewoon een teleurstelling.

Eerder: Hars

Uitgeverij: Prometheus (2020) - 429 blz.

Oorspronkelijke titel: Baest

Vertaling: Kor de Vries

Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween - Franco Faggiani

Shizo groeit aan het eind van de negentiende eeuw op in het zuiden van Japan. Daar staat hij bekend om zijn uitzonderlijke hardlooptalent. Na jarenlange intensieve training is hij uitverkoren om mee te doen aan de Olympische Spelen van 1912 in Stockholm. Maar tijdens die wedstrijd bezwijkt Shizo en hij kan de marathon niet uitlopen.

Shizo is bang dat hij zijn ouders teleurgesteld heeft en durft na deze schande niet terug naar huis. Hij trekt zich terug in de bergen. Niemand weet waar hij gebleven is. Uiteindelijk wordt hij, inmiddels een oude man, ontdekt door een Zweedse journalist die zijn verhaal kent en onthult. Wat gebeurde er precies tijdens de marathon en waar is Shizo al die jaren geweest?

****

Franco Faggiani schreef als journalist onder andere over sport en hij publiceerde sportboeken. Deze roman heeft een curieus sportincident als onderwerp, een marathonloper die tijdens de wedstrijd op de Olympische Spelen zelf, verdwijnt en niet een paar jaar maar bijna een leven lang. Ik was onmiddellijk getriggerd door dit gegeven om dit boek te lezen, hardlopen is immers een hobby van mij. Shizo Kanakuri bestond echt en de gebeurtenissen zoals verteld in dit boek zijn waargebeurde feiten waarrond Faggiani dan een fictief verhaal geweven heeft.

Zoals de auteur schrijft in zijn dankwoord heeft hij voor dit boek uitgebreid onderzoek moeten doen. Er is ten eerste een grote tijdspanne die overbrugd wordt en je wil het dan uiteraard toch wel wat correct weergeven kan ik me zo voorstellen. En daarnaast speelt het verhaal zich af in twee verschillende landen met heel verschillende tradities.

In de ik-vorm krijgen we het leven van Kanakuri te lezen van het prille begin, de gebeurtenissen rond de marathonwedstrijd en zijn leven in de bergen. Hij vertelt zijn levensverhaal alsof hij er naar kijkt maar ook hoe hij het beleeft doorheen de verschillende gebeurtenissen. Hoe Kanakuri zich houdt tot anderen is intrigerend en ook zijn relatie tot de natuur is boeiend en interessant.

De auteur heeft dit allemaal zeer knap gebracht, het is een integere roman die je zelf ook doet nadenken over je eigen relaties en houdingen. Het boekje is niet zo dik en toch wordt er zoveel in verteld. Het boekje brengt je op een bepaalde manier tot rust, op een mediterende manier bijna, je voelt je zowaar zelfs wat wijzer na het lezen. Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween is een klein meesterwerkje en een aanrader.

Eerder: De jongen die met wolken speelde

Uitgeverij: Signatuur (2020) - 226 blz.

Oorspronkelijke titel: Il guardiano della collina dei ciliegi

Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte