Dert13n - Steve Cavanagh

Het beroemdste koppel uit Hollywood heeft de wereld aan z'n voeten. Dan wordt Robert Solomon aangeklaagd voor de moord op zijn prachtige vrouw. In het proces van de eeuw wil de verdediging slechts één man in hun team: advocaat en voormalig oplichter Eddie Flynn. Alles wijst erop dat Robert schuldig is, maar tijdens het proces begint Eddie daaraan te twijfelen. Wat als de echte moordenaar helemaal niet terechtstaat? Wat als hij in de jury zit?

*****

Steve Cavanagh blijkt zo langzamerhand een van men topauteurs te worden. De spanning die hij in zijn boeken brengt, de goed uitgedokterde plot, de geweldige dialogen en het juridische steekspel en de rechtbankverhoren zijn helemaal mijn ding. En dan als kers op de taart is het soms nog humoristisch ook.

Eddie Flynn verdedigt enkel mensen waarvan hij overtuigd is dat ze onschuldig zijn en dit ondanks het vele overtuigende bewijsmateriaal van het tegendeel. In dit boek brengen we heel wat tijd door in de rechtszaal. Flynn is pas een tweetal dagen voor het begin uitgenodigd door de verdediging om te assisteren. Met hulp van Harper begint hij aan het onderzoek van de toedracht van de moorden, in eerste instantie om gerede twijfel te kunnen aantonen maar uiteraard ook om de echte moordenaar te vinden. Het is mooi om de stappen die ondernomen worden om Bobby's onschuld aan te tonen, te lezen en hoe ze uit schijnbaar klare feiten en conclusies fouten ontdekken die op zijn minst twijfel oproepen. Langzaam maar zeker raakt Flynn ook feitelijk overtuigd van de onschuld van zijn cliënt en komt hij op het spoor van de werkelijke moordenaar.

Het doen en laten van deze moordenaar is voor de lezer geen geheim. We volgen hem in zijn acties om de beklaagde veroordeeld te krijgen. Hoe hij dit doet is geniaal te noemen. Een moord meer of minder om zijn doel te bereiken deert hem niet en hij is voor geen kleintje vervaard.

Flynn en Harper, die trouwens ook nog de hulp inroept van Delaney van de FBI, komen langzaam maar zeker dichterbij en worden zelfs op het spoor gezet van een seriemoordenaar, eentje die niet gepakt wil worden. Het kat-en-muisspel is begonnen en het hoeft geen betoog dat er ook heel wat actie volgt.

Wat een plezier om deze Dert13n te lezen. De Nederlandse titel is trouwens slim gevonden. Mooie cover ook. Maar het is de inhoud die telt en dat kan bij dit boek niet stuk. Slimme thriller met verrassende en originele plotwendingen. Steve Cavanagh is een auteur om te onthouden en hij staat ergens bovenaan aan mijn favorietenlijst. Top boek!

Eerder: Geen tijd om te sterven, De getuige

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2019) - 373 blz.
Oorspronkelijke titel: Thirteen
Vertaling: Betty Klaasse

Oktober - Søren Sveistrup

Op de eerste dinsdag van oktober keert Rosa Hartung terug op haar post als minister van Sociale Zaken. Na de dramatische verdwijning van haar twaalfjarige dochter heeft ze een jaar verlof genomen. Een psychisch gestoorde man heeft de moord op Hartungs dochter bekend, maar het lichaam is nooit gevonden.

Op dezelfde dag dat Hartung terugkeert in het parlement, wordt een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een buitenwijk van Kopenhagen. Een van haar handen is eraf gehakt. Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess arriveren op de plaats delict treffen ze een kastanjepoppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. En dan wordt er nog een vrouw vermoord. Het heeft er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is...

****

Oktober is het thrillerdebuut van Søren Sveistrup die een master bezit in Letterkunde en in Geschiedenis en afstudeerde aan de Deense Filmschool. Hij is de bedenker van The Killing, de Deense topserie en hij verzorgde ook het filmscript van Jo Nesbø's The Snowman. Hij kreeg verschillende prijzen.

Het onderzoek wordt gevoerd door een speurdersduo tegen wil en dank. Maar een topduo. Ze trekken zich beiden niets aan van superieuren of wat ze geacht worden te doen en kiezen resoluut voor hun eigen pad, alles om de waarheid boven water te krijgen. Altijd goed voor het leesplezier natuurlijk. De personages zijn goed uitgedacht met de nodige persoonlijke issues maar de psychologische diepgang had ietsje beter gekund.

Sveistrup is uiteraard voor geen kleintje vervaard, als je The Killing gezien hebt, weet je genoeg. Dit boek leest dan ook als een visuele serie en is vakkundig in elkaar gestoken met een plot om U tegen te zeggen. Prachtig om te lezen hoe het parcours naar de waarheid vorm gegeven wordt. En er gebeurt meer dan voldoende om je steeds betrokken te voelen in het verhaal. Op sommige momenten is het een snel verhaal, een race tegen de klok, andere momenten neemt de auteur de tijd. Over de ontknoping is ook serieus nagedacht, onverwacht en nagelbijtend spannend.

Oktober is een verrassend, origineel en spannend boek. De plot is geweldig goed en dat speurdersduo wil je absoluut ook nog eens terugzien. Sveistrup heeft ook met zijn boek hoog gescoord, laat ons hopen dat hij zich er nogmaals aan waagt.

Uitgeverij: A.W. Bruna (2018) - 542 blz.
Oorspronkelijke titel: Kastanjemanden
Vertaling: Corry van Bree

De ontdekking - Harlan Coben

Als zijn dochter Paige aan de drugs raakt en van huis wegloopt, doet Simon er alles aan om haar te vinden. Zijn zoektocht voert hem naar een duistere onderwereld vol drugs en criminaliteit. Dan blijkt dat Paige niet de enige verdwenen jongere is. Samen met privédetective Elena Ramirez komt Simon op het spoor van een sekte-achtige organisatie: de Schitterende Waarheid.

Kunnen Simon en Elena de schimmige praktijken van de Schitterende Waarheid ontmaskeren? Zal hij zijn dochter ooit levend terugzien? En waarom lijkt er een verband te bestaan tussen de sekte en zijn eigen vrouw?

****

Sinds Harlan Coben in 1990 zijn eerste thriller uitbracht, is deze Amerikaan niet meer gestopt met schrijven en met overweldigend succes. Hij heeft enkele serie-figuren maar zijn stand-alone's zijn absoluut niet te versmaden.

Zoals Coben schrijft, kun je niet anders dan onmiddellijk in het verhaal zitten. Zijn plots zijn helemaal goed en boeiend. En als je daarbij ook nog eens met humor schrijft kan het niet stuk.

In De ontdekking zijn er meerdere verhaallijnen en die lijken naast elkaar te staan en dat doen ze ook lang. Drugs, verdwijningen en een sekte passeren de revue, veel in één boek maar daardoor ook heel wat afwisseling.

Dus, weer een goed en vlot lezend boek met spanning en verrassende plotwendingen. Harlan Coben is gewoon een top-schrijver.

Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven, Verzoeking, Vals spel, Tegenwerking, Vermist, Ontwricht, De onschuldigen, Blijf dichtbij, Levenslijn, Zes jaar, Ik mis je, De verbeelding, Laat niet los

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2019) - 414 blz.
Oorspronkelijke titel: Run Away
Vertaling: Jan Pott

Rosy - Pierre Lemaitre

Wie commandant Camille Verhoeven ontmoet, vergeet hem nooit meer. Veertig jaar, slechts één meter vijfenveertig. Klein, kaal en knokig, loopt met een zware pas. Ongeduldig, afstandelijk, altijd berekenend en scherp als een mes. Zijn verschijning en zijn talent dwingen direct ieders respect af. Dankzij sluwe methodes, eigenzinnige tactieken en een getraind team is hij keer op keer succesvol.

In Rosy ontmoet Verhoeven de eenzame mislukkeling Jean Garnier, het brein achter een dodelijk plan. Zeven bommen verspreid over Parijs zullen binnen zeven dagen afgaan. Verhoeven staat voor een groot dilemma: vormt de verwarde Jean een bedreiging voor de nationale veiligheid of is het een zielige prutser die teveel televisieseries heeft gekeken?

***

Pierre Lemaitre heeft met deze novelle een vierde boekje toegevoegd aan de Verhoeven-trilogie. Wat betreft chronologie valt het in feite tussen Alex (boek 2) en Camille (boek 3) in. Maar dit kan perfect als vierde boekje gelezen worden. In Nederlandse vertaling kwam het ook als vierde uit.

Een speciaal boekje, dat kan je wel zeggen. En kort, maar dat is natuurlijk eigen aan een novelle ('prozaverhaal dat wat de omvang betreft tussen de roman en het kort verhaal geplaatst wordt' zeggen ze op wikipedia). Een andere manier van lezen toch wel, precies gewoon even een tussendoortje.

Lemaitre komt meestal heel erg origineel uit de hoek en dat mag hier ook gerust gezegd worden. Je voelt, net als Verhoeven trouwens, dat er ergens nog iets uit de mouw moet komen en ja hoor, het komt.

Rosy past iets minder goed tussen de drie andere boeken. Het is gewoon dat Camille Verhoeven de speurder van dienst is, maar wat betreft de verhaallijnen in de trilogie staat het er toch buiten.

Het is een boekje dat zeker het lezen waard is, het is 'een Lemaitre'. Ik ben echter meer fan van het genre roman, het volwaardige boek en Rosy had dit kunnen zijn. Maar in de huidige vorm is het een mooie snelle snack.

Eerder: Vrije val, Drie dagen en levenslang, Irene, Alex, Camille

Uitgeverij: Xander Uitgevers (2015) - 165 blz.
Oorspronkelijke titel: Rosy & John (herwerkte uitgave van de telenovelle Les Grands Moyens uit 2011)
Vertaling: Jan Steemers

Over de grens - Michael Connelly

Rechercheur Harry Bosch is net weg bij de LAPD als zijn halfbroer, advocaat Mickey Haller, zijn hulp inroept. Een vrouw is op brute wijze vermoord en het bewijs wijst in de richting van een cliënt van Haller. Maar Mickey is er zeker van dat het doorgestoken kaart is.

Bosch wil eigenlijk niet werken voor de verdediging, maar hij neemt deze zaak toch aan. Hij wil zelf ook antwoorden hebben: als het Hallers cliënt niet was, wie dan wel? Geholpen door zijn voormalig collega Lucia Soto begint Harry te graven. Hij komt al snel uit bij de politiemacht zelf. Maar de moordenaar op wie Harry jaagt, is zelf ook aan het jagen... op hem.

****

Sinds Michael Connelly's debuut in 1992 verschijnt er wel ieder jaar een nieuw boek van hem en soms zelfs twee. Van opleiding is Connelly journalist en sinds zijn afstuderen in 1980 oefende hij dit beroep ook uit. Hij was misdaadverslaggever en werd zelfs genomineerd voor de Pulitzerprijs. Zijn boeken zijn gebaseerd op zaken die hij tegenkwam tijdens zijn carrière.

Over de grens is een spannend boek maar niet alleen dat. Connelly weeft een intelligente plot in elkaar, alle stukjes van de puzzel komen netjes en stap voor stap op hun plaats te liggen en het is fijn om dit te lezen en mee te puzzelen. Het is daarin dat vooral de spanning ligt alhoewel er ook enkele actiescènes zijn.

De dialogen zijn ook al subliem en hij heeft een grappige manier van schrijven. Zijn personages weet hij levendig neer te zetten en roepen sympathie op.

Over de grens is zo'n boek dat je enorm veel leesplezier verschaft, je neemt het heel graag ter hand om verder te lezen.

Eerder: Het laatste oordeel

Uitgeverij: Boekerij (2016) - 384 blz.
Oorspronkelijke titel: The Crossing
Vertaling: Gert van Santen

De nieuwe achternaam - Elena Ferrante

In De nieuwe achternaam spelen zich enkele ingrijpende gebeurtenissen af in het leven van Lila en Elena, de twee vriendinnen uit een armoedige wijk in Napels. Lila is op haar zestiende getrouwd maar krijgt met haar nieuwe achternaam algauw het gevoel dat ze zichzelf kwijtraakt. Haar turbulente huwelijk komt zwaar onder druk te staan Elena voltooit als voorbeeldige leerling het gymnasium, maar worstelt met haar eenvoudige afkomst. Ze voelt zich in de wijk niet meer thuis, daarbuiten evenmin. Ze vraagt zich af of haar universitaire ambities niet te hoog gegrepen zijn. De vriendinnen verliezen elkaar uit het oog, vinden elkaar terug, blijven zich aan elkaar spiegelen. En dan is er nog Nino Sarratore, de student die tussen hen in staat.

***

De nieuwe achternaam is het tweede boek van vier in de Napolitaanse serie van Elena Ferrante. We volgen nu Lila en Elena vanaf hun tienerjaren tot ze vooraan in de twintig zijn. Op liefdesvlak enkele turbulente jaren. Ook nu is er een namenlijst opgenomen in het boek met zeer beknopt de evolutie uit het eerste boek De geniale vriendin.

Lila kreeg een nieuwe achternaam met haar trouwen en Elena studeert verder. Ferrante heeft een boeiende en levendige manier van vertellen, het verhaal speelt zich voor je ogen af als een film, je waant je zomaar in het Napels van toen.

Wat valt er zoal te vertellen over het leven van twee meisjes rond de twintig. Door de vertelstijl is het verhaal niet altijd even snel. Elena vertelt het verhaal en over dat van haarzelf gaat ze soms wat vlotter overheen en is het meer een feitelijke vertelling. Het wordt interessanter als ze het over haar gevoelsleven heeft en daar draait in feite om net zoals in het eerste boek. Elena vertelt ook het verhaal van Lila en daar gebeurt wat meer in. Lila is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken en dat zal iedereen geweten hebben. Het brengt schwung in het verhaal en het lijkt dan wat rapper te gaan.

De nieuwe achternaam was een goed boek, psychologisch was het in orde. Het grootste deel van het boek had ik echter niet het gedacht om de volgende delen ook gaan te lezen, maar wie weet bedenk ik me nog, ergens ben ik toch wel getriggerd.

Eerder: De geniale vriendin

Uitgeverij: Wereldbibliotheek (2015) - 480 blz.
Oorspronkelijke titel: The Story of the Lost Child
Vertaling: Marieke van Laake