Raynor Winn en haar man Moth zijn al meer dan dertig jaar samen. Hun oude boerderij in Wales hebben ze in de loop der tijd steen voor steen opgeknapt en omgebouwd tot een goedlopende B&B. Dan raken ze binnen een paar dagen alles kwijt: ze verliezen hun huis door een speculatieschandaal en ze krijgen te horen dat Moth een ernstige ziekte heeft. Ze hebben niets meer over en nog maar weinig tijd. Met de moed der wanhoop nemen ze een impulsief besluit: ze gaan de eeuwenoude South West Coast Path lopen, weg van alles en iedereen. Het is een tocht van duizend kilometer langs de zuidkust van Engeland.
Met twee rugzakken en een kleine tent beginnen ze hun wandeltocht door het oeroude, verweerde landschap van rotsen, kliffen, zee en lucht. En daar gebeurt het. Met elke stap, door iedere ontmoeting, en ondanks alle moeilijkheden die ze onderweg tegenkomen, verandert hun tocht in een bijzondere ontdekkingsreis.
****
Raynor Winn is een Engels langeafstandswandelaar en schrijver, Het zoutpad is haar eerste boek dat uitkwam in 2018, vier jaar na de start van de tocht die ze beschrijft, want ja, het boek is autobiografisch. Het boek werd een bestseller en wordt verfilmd (2021). Ondertussen is ook het vervolg uit dat over de periode na de wandeling gaat, De wilde stilte (2020).
The South West Coast Path is het langste gemarkeerde wandelpad van Engeland, 630 mijl lang (1014 km dus) en begint in Minehead in Somerset en loopt langs de kusten van Devon en Cornwall tot Poole Harbour in Dorset. Vooral het eerste deel is zwaar want er zijn toch wel wat hoogtes te overwinnen en het pad is niet altijd breed en durft al eens langs kliffen lopen. Het is Engelands bekendste en beste wandelpad en verschijnt zelfs op de wereldlijsten van beste wandelpaden.
Raynor en Moth hadden niet veel tijd om zich voor te bereiden op deze tocht, het was immers een impulsieve beslissing en dan nog omdat ze niets beters wisten te verzinnen. Ze hebben het hele pad gelopen aan de hand van één reisgids, Walking the South West Coast Path, National Trail from Minehead to South Haven Point van Patty Dillon. Ze waren uiteraard ook beperkt wat betreft bagageruimte, het boekje paste in hun jaszak.
De reis die zij maken is een ware bron van inspiratie gebleken, als lezer kun je niet anders dan een onnoemelijke bewondering hebben voor hen. Het doet je nadenken over wat nu in feite belangrijk is in het leven en het zet onze materiele samenleving in perspectief, relativeren hebben zij tegen wil en dank geleerd maar je kan gerust stellen dat iedereen hier baat bij zou hebben. Heel de samenleving is zo gericht op bezittingen en het hebben van steeds meer, dat we de belangrijke dingen uit het oog zijn verloren. Voor Raynor en Moth is het een helende reis geweest in meerdere opzichten en hier een kijkje in mogen nemen, is een gift aan iedereen die het wil aannemen.
Het verhaal heeft meerdere dimensies, het is in zekere zin een soort van spirituele reis maar ook een ontdekkingsreis van het menselijk kunnen. Daarnaast is het zeker ook een reisverslag van een mooie streek, je durft in gedachten al gewoon eens naast hen lopen tijdens het lezen. En het internet raadplegen doe je tussendoor ook nog om het pad op de kaart te volgen bijvoorbeeld en er wat beelden bij te zien, of om je kennis wat bij te spijkeren zoals bijvoorbeeld over de ziekte van Moth. Een minpuntje is dat er wel wat herhalingen te lezen zijn en niet alle stukken even boeiend zijn.
Het zoutpad is een geweldig boek om te mogen lezen, het heeft een grote rijkdom in zich die absoluut een inspiratie kan zijn voor diegenen die willen.
Het zoutpad is een inspirerend, openhartig en schitterend geschreven verhaal over het omgaan met verdriet, de helende kracht van de natuur en de herontdekking van de ware betekenis van het leven, als je alles bent kwijtgeraakt.
Uitgeverij: Balans (2019) - 316 blz.
Oorspronkelijke titel: The Salt Path
Vertaling: Annemie de Vries
Geen opmerkingen:
Een reactie posten