Met de geboorte van de tweeling Bea en Stan is de kinderwens van Olivia en Dan Felbeck na jaren eindelijk uitgekomen. Dan verliest Dan zijn baan en biedt zijn oudste vriendin Francesca hun huisvesting aan. Haar schatrijke echtgenoot heeft net Renniston Hall gekocht, een gigantisch, eeuwenoud landhuis dat ooit een chique kostschool was. Dan en Olivia mogen gratis in een opgeknapte vleugel wonen tijdens de renovatie.
Dan en Olivia zijn blij met het aanbod, tot Francesca zelf ook in Renniston Hall arriveert - en ze is niet van plan om weg te gaan. Wat is er tijdens hun studententijd precies voorgevallen tussen Dan en Francesca? En wat is haar relatie tot de kinderen? Olivia begint zich af te vragen hoe goed ze Dan eigenlijk kent, en of hun perfecte leven niet gebaseerd is op een grote leugen. En ook Renniston Hall heeft geheimen, en begint die langzaam prijs te geven...
**
Lulu Taylor vertoefde met haar ouders veelal in het buitenland maar keerde terug naar Engeland om haar school af te maken. Ze studeerde Engels aan de universiteit van Oxford en werkte bij een uitgeverij voor ze zelf schrijver werd. Ze schreef enkele romans en later psychologische thrillers, The Winter Children (De winterkinderen) maakte haar bekend.
Dit boek staat dus inderdaad onder de categorie thrillers & spanning, maar dit kan ik helemaal niet onderschrijven. Voor mij was dit een gewone roman en als er niet dat kleine beetje spanning had ingezeten, zou ik het zelfs als een feelgood durven catologiseren.
Plot-gewijs kon het verhaal mij ook al niet bekoren. Er zat veel, heel veel herhaling in en het klopte allemaal niet zo in mijn ogen. Het verhaal had dus niet zo veel om het lijf en voorspelbaar ook. Het is echter wel vlot geschreven.
Het einde, de epiloog vond ik wel knap en mooi, hij toonde een maatschappelijke betrokkenheid die ik in de rest van het boek miste. De winterkinderen is als thriller beneden alle peil en als roman ook ondermaats.
Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2016) - 396 blz.
Oorspronkelijke titel: The Winter Children
Vertaling: Yolande Ligterink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten