De noodkreet in de fles - Jussi Adler-Olsen

Detective/thriller.

Op de achterflap: "Afdeling Q werkt aan de oplossing van een reeks mysterieuze branden, maar krijgt dan de melding van Schotse collega's dat ze een flesje hebben gevonden. Dit bevat een stukje papier dat met bloed is beschreven en slechts gedeeltelijk te lezen is. Langzaam maar zeker weten brigadier Mørck en Assad het bericht te duiden: het is een in 1996 geschreven schreeuw om hulp in verband met de ontvoering en verdwijning van twee jongens. Mørck en Assad raken op deze manier betrokken bij een gruwelijke zaak van verdwenen kinderen die door hun ouders nooit als vermist zijn opgegeven."

Carl Mørck en zijn assistenten Assad en Rose zijn een schot in de roos, de auteur heeft hier een zeer speciaal onderzoeksteam neergezet, kleurrijk en humoristisch. In dit derde deel uit de Serie Q wordt Rose vervangen door haar al even excentrieke zus Yrsa.
Alhoewel dit een zelfstandig verhaal is, is het zeker een pluspunt als je de vorige boeken hebt gelezen en dan liefst in de juiste volgorde. Verschillende gebeurtenissen en de karakters van de personages worden in dit derde deel niet meer geduid, het zou ook maar een onzinnige en overbodige herhaling zijn voor de fans van het eerste uur, maar voor nieuwe lezers kan dit een gemis zijn.
Dit boek is het spannendste en beste uit de serie. Het heeft de beste plot maar ook de ingewikkeldste. Het is verteld vanuit verschillende perspectieven, slachtoffers, dader en onderzoekers en dat maakt het verhaal zeer compleet en uitermate spannend. Het is zo'n boek waarin je zin krijgt om al net even verder te gaan piepen, de spanning is bijna te groot.
Daarnaast zit er enorm veel actie in dit boek inclusief een zeer snelle en halsbrekende achtervolging, ik zou er helemaal niet van verschieten als het zou verfilmd worden.
Tussendoor is er een tweede maar korte verhaallijn in het boek over een serie brandstichtingen en het zou team Q niet zijn of ze vinden een link naar een onopgeloste zaak tussen hun hoge stapel cold cases. En tussen pot en pint zorgen ze dan even voor de doorbraak. Beetje ongeloofwaardig en zo zijn er nog wel enkele toevalligheden die de wenkbrauwen doen fronsen.
Maar geen probleem, het leesplezier ligt in dit boek zo gigantisch hoog dat het zijn vijf sterren dubbel en dik verdient.
Eerder: De vrouw in de kooi, De fazantenmoordenaars

Uitg. Prometheus (2010) - 494 blz. | Oorspr. titel Flaskepost fra P - vertaling Kor de Vries