Literaire thriller.Op de achterflap: "In het glazen bad van een luxeappartement wordt het levenloze lichaam van een jonge vrouw gevonden, haar nek is gebroken. Ondanks het moderne beveiligingssysteem van het appartementencomplex is er geen enkel spoor van de dader. Bovendien weigert de eigenaar elke medewerking aan het onderzoek. Niet veel later worden in een garagebox drie gruwelijk gemartelde lichamen gevonden. De verdachten krijgen een anonieme tip van de politie en slaan op de vlucht. Populistische politici storten zich op de vermeende wetteloosheid en het corruptieschandaal, en eisen dat er koppen rollen...
In de loop van een paar snikhete dagen moet inspecteur Villani het morele verval van de maatschappij én zichzelf onder ogen komen. Terwijl rond de stad de bosbranden oplaaien, verdwijnen langzaam alle zekerheden uit zijn leven."
Dit boek is een echt twijfel geval voor mij. Het had zulke goede recensies dat ik er met volle moed aan begon, maar uiteindelijk heb ik serieus moeten doorbijten om er door te komen. En nu aan het eind weet ik nog niet goed wat ik er van moet denken.
Het is helemaal geen slecht boek, goed geschreven en het omvat wat van alles, zowel thriller als roman elementen, psychologisch is het zeer volledig en de personages komen zeer realistisch over en daarnaast stelt de auteur politieke en maatschappijkritische wantoestanden aan de kaak.
Maar anderzijds was het een moeilijk boek, onder andere de schrijfstijl was wennen. Temple gebruikt vaak korte zinnen, soms zelfs van één woord en ze geven dan ook nog dikwijls de gedachten van het personage weer, ja, het vergt soms enig denkwerk van de lezer. Een ander punt is dat hij in een hoofdstuk heel vaak verspringt, van het heden naar het verleden en weer terug en dan springt hij ook nog van de hak op de tak. Zo wordt Villani zeer goed geduid maar het maakt het boek dus moeilijk om erbij te blijven en erin duiken is dan al helemaal niet meer aan de orde.
Wat me ook nog opviel en stoorde was dat het onderzoek, waarschijnlijk mede door deze schrijfstijl, niet echt het hoofdonderwerp was van dit boek. Het leek of het maar de kapstok was waarrond het boek was opgehangen en dan met zoveel kleren dat je hem niet meer ziet.
En dan nog iets, wat is dat toch met auteurs of vertalers, ik kom er niet uit wie verantwoordelijk is, met het gebruik van de aanspreking 'knul'. Dit is nu al het zoveelste boek waarin deze term gebruikt wordt en elke keer opnieuw erger ik me er aan, het klopt gewoon niet en het komt zo 'sullig' over. En in dit boek wordt het zelfs nog gebruikt voor verschillende personages en soms zelfs bijna in dezelfde bladzijde, dit klopt al helemaal niet.
Wat ik dan weer wel heel tof vond aan dit boek, was dat Temple soms humoristische uit de hoek kwam, vooral in het eerste deel dan.
Misschien ligt het aan mij, maar ik heb niet echt genoten van dit boek en kan het dus niet aanraden.
Uitg. De Bezige Bij (2010) - 444 blz. | Oorspr. titel Truth - vertaling Paul Witte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten