Alaska - Anna Woltz

Op de eerste dag van het schooljaar weet Sven het zeker: hij moet een briljante stunt uithalen. Anders is hij meteen die zielige jongen uit 1b.

Parker wil juist onzichtbaar zijn. Ze heeft net de ergste zomer van haar leven achter de rug en vertrouwt niemand meer. Dan ontdekt ze dat Alaska, de hond die eerst van háár was, nu bij Sven woont - als zijn hulphond.

Overdag wil Parker niks te maken hebben met Sven, dus er zit maar één ding op. Als ze Alaska ooit nog wil zien, moet dat 's nachts.

*****

De Nederlandse Anna Woltz (Londen, 1981) schreef al vanaf haar vijftien jaar columns over haar leven op school die werden gebundeld in Overleven in 4B (1998), in 2002 kwam dan haar eerste kinderboek uit: Alles kookt over. Woltz is niet meer gestopt met schrijven en heeft ondertussen bijna 30 boeken op haar naam staan én in vele vertalingen en waarvoor ze ook nog verschillende prijzen ontving, enkele zijn zelfs verfilmd. Het lezen en schrijven zit bij Woltz in het bloed en ze is nu voltijds schrijfster, ze studeerde geschiedenis in Leiden. Alaska werd bekroond met een Zilveren Griffel (2017), de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen (2018) en in Frankrijk de Prix Bermond-Boquié (2023).

Inhoudelijk is dit een rijk boek en de thema's zijn heel erg goed uitgewerkt. Afwisselend zijn de twee hoofdpersonages aan het woord en beiden in de ik-vorm. Sven moet zijn eerste schooldag in een nieuwe school door zien te komen omdat hij wegens zijn ziekte het vorige schooljaar weinig tot niet naar school is kunnen gaan. Hij heeft nog maar 1 jaar epilepsie en dan heeft hij ook nog maar net een hulphond gekregen waar hij ook al niet mee opgezet is, hij wil immers niet ziek zijn en heeft de epilepsie nog helemaal niet aanvaard.

Parker is een buitenbeentje en heeft moeite om zich in de klas te zien, ook zij heeft het moeilijk om te aanvaarden, zichzelf dan. Ze mist haar hond verschrikkelijk die ze een jaar had maar die weg moest en daarbij heeft ze dan ook nog een traumatische ervaring opgedaan dat ze ook nog geen plaats heeft kunnen geven en waaronder ze lijdt.

Het verbindende element tussen Sven en Parker is dus de hond maar zo zien zij het geen beiden niet, de ene wil de hond niet en de andere wil hem terug want het blijkt haar hond te zijn geweest. De eerste schooldag verloopt voor beiden slecht en ze komen tegenover elkaar te staan. Het verhaal dat zich dan ontwikkelt is boeiend en spannend en legt doorheen het verhaal de pijnpunten bloot van deze twee personages.

De auteur heeft een heel erg goed beeld geschetst van het leven van een epilepsiepatiënt en ook hoe een hulphond hier kan helpen, een situatie waar je niet dadelijk aan zou denken. Ook het leven van een jongere na een traumatische ervaring doet je de ogen openen. Kinderen en jongeren worden heel vaak vergeten als een gezin in een situatie van bijvoorbeeld verlies of geweld terechtkomt. Woltz heeft dit op een subtiele wijze aan de kaak gesteld.

Het was een heel erg mooi verhaal, Woltz heeft de ontwikkeling van de relatie tussen de twee jonge tieners op een boeiende manier vormgegeven en je kan niet anders dan meeleven met de twee jonge mensen. Beiden hebben een trauma en zijn gekwetst en de auteur laat zien dat er door kleine dingen te veranderen en te durven er toch vriendschappen kunnen ontstaan ook al lijkt het op het tegendeel.

Alaska is een heel erg mooi verhaal met mooie en ook verrassende thema's en het werd zelfs spannend, ook van dit boek zou een mooie film gemaakt kunnen worden. De schrijfster heeft me absoluut te pakken. Een aanrader voor iedereen!

Uitgeverij: Querido (2016) - 184 blz.