Fredo Santoro migreert als kleine jongen van Italië naar Engeland. Daar groeit hij op in een warme Italiaanse gemeenschap van kappers en ijsverkopers, tot de Tweede Wereldoorlog uitbreekt en Mussolini de kant van de Nazi's kiest. Italianen worden in Engeland plots verdacht en de regering geeft opdracht alle mannen te deporteren. Fredo verstopt zich en ontsnapt aan de razzia's, maar zijn vader niet.
Fredo is verloren na de dood van zijn vader, en duikt onder op het Engelse platteland, waar hij verliefd wordt op Penny. Als Penny’s verloofde terugkomt van het front, moet Fredo opnieuw vertrekken. Hij belandt in het arme zuiden van Italië, waar hij schoorvoetend de ware liefde vindt en zich ontfermt over een jongen wiens ouders in België in de mijnen werken.
Een verhaal over groeien, met alles wat daarbij hoort: missen, zoeken, een thuis vinden.
***
De Vlaamse Els Beerten studeerde Germaanse filologie in Leuven met als studierichting Nederlands en Engels en daarna volgde ze nog twee jaar les aan de Toneelacademie in Maastricht. Daar stimuleerde een docent haar om boeken te schrijven en les te gaan geven en beiden doet ze. Ze doceert Engels, Nederlands en Creatief Schrijven en in 1987 debuteerde ze met haar eerste boek Scènes. Ze schrijft boeken voor kinderen en jongeren maar deze laatsten zijn zeker ook voor volwassenen interessant. Haar werk werd al meerdere malen bekroond en vertaald.
De vorige twee boeken die ik van haar las waren echt Vlaamse romans, ze speelden zich af in onze contreien en waren heel erg herkenbaar. Dit boek is anders, het is de Italiaan Alfredo die we hier enkele decennia volgen vanaf zijn geboorte. De link met België is de immigratie van de vele Italianen die hier in de mijnen komen werken maar daarover gaat het boek niet. Het eerste deel is een beetje een kennismaking met Fredo's familie in het Noorden van Italië en daarna het leven in Engeland van 1920 tot na de tweede Wereldoorlog. In het tweede deel keert hij terug naar Italië maar ditmaal naar het zuiden, naar de woonplaats van Luigi, zijn vriend die hij tijdens de oorlog leerde kennen.
Beerten heeft enkele grote geschiedkundige gebeurtenissen verwerkt in dit boek, zoals de Grote Oorlog, de Spaanse griep, immigratie en WO II. Het boek beslaat dan ook meer dan 40 jaar en dat is veel op zo weinig pagina's, ze gaat er dan ook in vogelvlucht over. Aangezien ze het verhaal zo goed als alleen chronologisch vertelt, kan dit ook niet anders maar daardoor voelt de lezer zich wel minder betrokken bij het verhaal en was het niet altijd even boeiend. Langs de andere kant slaagt Beerten er echter wel in om alles wat gezegd dient te worden, kernachtig te verwoorden zonder uitweidingen of overbodig woorden of zinnen, alles wat ze schrijft heeft betekenis.
En dan was er nog een opvallende stijlconstructie in het boek, waar in deel 1 Fredo aan het woord is en hij steeds de ik-persoon is, verandert dit plots in het tweede deel van het boek, hier is Vito aan het woord als 'ik', het duurde even voor ik deze verandering begrepen én verwerkt had. De bedoeling hiervan is me nog altijd niet duidelijk, het leken me daardoor eerder twee verhalen verwerkt in 1 boek. De constructie van de plot is een keuze geweest die mij niet aansprak, ik miste dus de eenheid of continuïteit in het verhaal. Nog even melden ook dat er vele hoofdstukken in het boek zijn, hoofdstukjes eigenlijk, ze zijn immers allemaal heel erg kort.
Dat Beerten kan schrijven, is echter wél duidelijk, het boek leest soepel en haar taalgebruik is fenomenaal goed. En ondanks het feit dat het verhaal een grote tijdspanne beslaat in een toch kort verhaal, waren de tijdsovergangen goed en vlot verwerkt op een natuurlijke manier, het voelde nergens geforceerd.
Plotsgewijs viel dit boek me wat tegen, nog altijd weet ik niet goed waar dit boek nu eigenlijk over ging, ook de titel heb ik niet meegekregen doorheen het verhaal, zelfs niet in het hoofdstukje dat ook zo getiteld is. Maar het is nu ook weer niet zo dat ik het met tegenzin lag, integendeel, Beerten heeft me kunnen vasthouden en het boek laat toch een zekere indruk na. De rest van ons leven is een boekje dat er zeker mag zijn.
Uitgeverij: Querido (2022) - 303 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten