De dag dat Walter Welzenbach zijn eerste berg beklimt bepaalt zijn leven: nooit meer wil hij iets anders. Nu staat hij op zijn laatste top, een duizelingwekkende 8188 meter hoog, en kijkt hij uit over zijn eenzaamheid.
Zuurstofschuld is het adembenemende verhaal van klimvrienden Lenny en Walter, die hun dromen najagen in de Alpen en de Himalaya, en daarmee hun lot bezegelen. Ze dragen de verhalen van de grote alpinisten met zich mee, en zoeken samen een manier om geschiedenis te schrijven. Maar in de ijle lucht gelden andere wetten.
****
Toine Heijmans studeerde geschiedenis, werkt als verslaggever bij verschillende kranten en sinds enkele jaren schrijft hij ook een tweewekelijkse column. Hij schreef sinds 1998 enkele non-fictie boeken en met Zuurstofschuld is hij aan zijn derde roman toe. Zijn eerste roman Op zee uit 2011 die trouwens een prestigieuze Franse literatuurprijs wegkaapte, gaat over een zeilreis van een vader en zijn zevenjarige dochter, Pristina over een ambtenaar en een vluchteling en Zuurstofschuld dus over klimmen.
Bij deze klimpassie kon ik mij niet veel voorstellen maar dit boek heeft daar verandering in gebracht. Heijmans weet het klimwereldje zeer goed te beschrijven, je waant je zelf ook op de toppen van bergen en voelt de kou en het zuurstoftekort. En daarnaast krijg je een bijna volledige geschiedenis van de allerbelangrijkste klimmers en de klimsport te lezen, allemaal zeer behapbaar en net genoeg zodat het boeiend blijft. Google is zelfs verschillende keren geraadpleegd door mij om me er iets meer in te verdiepen en het te visualiseren. Knap gedaan van de auteur.
Heijmans heeft dit alles verweven in het verhaal van twee vrienden die elkaar leren kennen als ze verder studeren. Lenny heeft zich via een hele boekenkast al uitgebreid ingeleefd in de hobby en oefent op een pijler van een brug als ze elkaar ontmoeten. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk en gaan ze zo langzamerhand helemaal op in hun hobby, het wordt hun leven.
Hun verhaal is ongeveer chronologisch gebracht maar in stukken en brokken. De rode draad is de laatste beklimming van Walter en daar doorheen weeft de auteur hun leven en de geschiedenis van de klimsport. Daardoor blijft het boek boeiend en word je genoopt om bij de les te blijven en met momenten is het zelfs spannend.
Zuurstofschuld is ook nog een boek dat je doet nadenken, over vriendschap en zelfs het leven. Ik was aangenaam verrast door deze schrijver.
Uitgeverij: Pluim (2021) - 331 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten