De Palestijn Bassam Aramin en de Israëliër Rami Elhanan zijn allebei vader van een dochter en worden allebei geconfronteerd met het ergste dat een ouder kan overkomen: het verlies van een kind, door oorlogsgeweld.
Colum McCann vertelt in Apeirogon de onthutsende, waargebeurde verhalen van Aramin en Elhanan, de een aan de ene, de ander aan de andere kant van het Palestijns-Israëlische conflict. McCann neemt geen stelling, maar belicht hun geschiedenissen van alle zijden en geeft zo inzicht in hun mysterieuze wereld en tegelijkertijd in de brute realiteit.
Apeirogon is een roman in 1001 hoofdstukken, waarin het verhaal wordt afgewisseld met flarden geschiedenis, geluiden, citaten en herinneringen.
*****
Colum McCann werd in Ierland geboren maar verhuisde als prille twintiger naar New York waar hij verschillende baantjes had. Hij studeerde journalistiek en doceert Creatief schrijven aan het Hunter College. In 1994 debuteerde hij met Vissen in de nachtzwarte rivier waarin hij enkele verhalen bundelde, ondertussen heeft hij een tiental boeken op zijn naam staan. Hij baseert zich vaak op historische feiten of onderwerpen.
Apeirogon is een vakkundig geconstrueerde roman waarin heel wat te lezen valt. Eerst en vooral is er het verhaal van de twee vaders die elk een dochter verloren in het oorlogsgeweld. McCann vertelt hun verhaal doorheen de 1001 hoofdstukken in stukken en brokken en heeft daarbij vooral oog voor hun persoonlijk beleven ervan maar wel in de historische context. De twee kanten in dit woelige land worden op deze manier heel erg goed beschreven, de lezer wordt helemaal meegesleurd in dit proces. Eenvoudig is dit niet, ze maken beiden van alles mee en evolueren de hele tijd tot op het punt dat dit verhaal verteld wordt, 2016 dus. De worsteling van beide mannen is fenomenaal om te volgen, woede, twijfel en nog een heel scala aan emoties heeft de auteur erin verwerkt.
Daarnaast heeft hij dan ook de geschiedenis van Israël er in verwerkt, je historische kennis wordt weer eens goed bijgespijkerd. Maar McCann heeft ook allerlei andere informatie gebruikt om het verhaal kleur te geven én samenhang. Weetjes over wiskunde, allerlei soorten vogels, kunst, mensen zoals een acrobaat en een studente die zich bezighoudt met geluid passeren de revue en nog veel meer. Het is werkelijk een bonte verzameling hoofdstukjes met een caleidoscoop aan informatie waarmee je je absoluut weet bezig te houden tijdens het lezen maar die anderzijds het verhaal ook compleet maken. Het verhaal van de twee mannen leest daardoor beter, het wordt immers gekaderd in wat er in die tijd leefde in Israël. Af en toe zijn er zelfs hoofdstukken van een foto of 1 zin, citaten onder andere zoals "Zorg dat de olijftak niet uit mijn handen valt" en "Stop de vernederzetting".
Colum McCann heeft er op deze manier een ongelooflijk goed samenhangende roman van gemaakt, een meesterwerk kan je gerust zeggen.
Een apeirogon is een "vorm met een telbaar oneindig aantal zijden" (p. 99) en is daarmee de eenvoudigste vorm van oneindigheid. "Alles is bereikbaar. Alles is mogelijk. Zelfs het schijnbaar onmogelijke" en "Tegelijkertijd is de totaliteit van de vorm in ieder punt aanwezig" (p. 466).
Apeirogon is een verhaal van hoop, het bevestigt dat mensen kunnen veranderen, tot inzicht kunnen komen, 'weten' en kennis zorgt daarvoor.
Deze roman lag buiten mijn comfortzone maar ik ben maar wat blij dat ik deze gelezen heb. Een mens krijgt instant zin om nog boeken van deze auteur te lezen.
Uitgeverij: De Harmonie (2020) - 509 blz.
Oorspronkelijke titel: Apeirogon
Vertaling: Frans van der Wiel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten