In de nabije toekomst is er een nieuwe ijstijd aangebroken. Sneeuw valt in de zomer. Gletsjers verpletteren complete steden in Noord-Amerika, Europa en Azië. Wereldwijd verlaten mensen hun huizen en trekken naar gebieden waar ze nog wel kunnen overleven. Landen sluiten bondgenootschappen en bereiden zich voor om de laatste bewoonbare zones van de wereld in handen te krijgen. De mensheid balanceert op het randje van de afgrond.
Wetenschappers, wanhopig op zoek naar antwoorden, sturen sondes het zonnestelsel in om metingen te doen. Nabij Mars ontdekken ze een mysterieus object dat naar de zon onderweg lijkt. Is dit de oorzaak van de ijstijd? Kan het een overblijfsel zijn van een lang uitgestorven beschaving?
De anarchie op de aarde neemt ondertussen toe en een internationaal consortium begint aan een missie om contact te maken. Maar het loopt niet zoals gepland: in de duistere ruimte doet het team een ontdekking die de loop van de menselijke geschiedenis zal veranderen - en mogelijkerwijs zal beëindigen.
***
A.G. Riddle was tien jaar bezig in de internetwereld en besloot toen om zich volledig te wijden aan zijn passie, het schrijven van fictie, zo verscheen in 2013 zijn eerste boek in een trilogie, The Atlantis Gene. In 2015 publiceerde hij een standalone, in 2017 was er nog een tweedelige serie en in 2019 kwam het eerste deel uit van De Lange Winter-trilogie, Winterwereld. Er zijn ondertussen plannen voor enkele verfilmingen van zijn boeken.
De titel van het boek had me een beetje op het verkeerde been gezet, ik verwachtte het relaas van de mensheid die moet trachten te overleven in een wereld die steeds kouder wordt. Niet dus, het verhaal concentreert zich voornamelijk op de gebeurtenissen in de ruimte. Er zijn twee hoofdpersonages, Emma en James waarvan we afwisselend de belevenissen volgen, ze komen op een gegeven moment samen maar dan hebben we nog steeds twee gezichtspunten om te volgen.
Helemaal niet slecht deze Winterwereld, het is een vlot lezend boek dat toch ook wel spannend is. Het beeld dat geschetst werd van de evolutie en het verweer van een wereld in apocalyptische moeilijkheden leek me zeer zeker mogelijk en zelfs waarschijnlijk en dat was toch wel confronterend.
Met het verhaal zelf had ik minder connectie. Het was niet futuristisch en klonk heel aannemelijk en dat was zeer te appreciëren. De ontwikkeling van de relatie tussen de twee protagonisten verliep echter langzaam en daardoor sloop er nogal wat herhaling in. Er was ook nog een geheim van James dat doorheen heel het boek opdook maar pas aan het einde verklaard werd, een begrijpelijke zet achteraf bezien maar het begon wel te storen tijdens het lezen, het had geholpen als het minder aanwezig was geweest. Het verrassende en spannende begon er op deze manier wat af te gaan.
Winterwereld is niettemin een boek dat de moeite is en ik ben zeker getriggerd om aan het tweede deel van deze trilogie te beginnen.
Uitgeverij: Iceberg Books (2021) - 376 blz.
Oorspronkelijke titel: Winter World
Vertaling: Textcase
Geen opmerkingen:
Een reactie posten