Hij is een charmante man, een kritische journalist van middelbare leeftijd en uitgever van het beroemde en beruchte tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met piercings en tattoos én ze is een hacker van wereldklasse. In Wat ons niet zal doden kruisen Mikaels en Lisbeths wegen opnieuw en gaat het verhaal van Stieg Larssons Millennium-serie verder.
Het tijdschrift Millennium heeft nieuwe eigenaren gekregen. Boze tongen beweren dat Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad. Lisbeth Salander is rusteloos. Ze neemt risico's die ze normaal gesproken zou vermijden. Als Blomkvist een telefoontje van ene Frans Balder krijgt, hoopt hij met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Balder is een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie en zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten. Ook blijkt hij contact te hebben gehad met Lisbeth ...
*****
Het vervolg op Stieg Larssons Millennium-serie titelt de kaft. En wees gerust, een andere schrijver maar zeker een waardig vervolg, dat merk je al aan de eerste bladzijde, David Lagercrantz kan schrijven.
Inhoudelijk zijn er misschien wel opmerkingen te maken, toch krijgt dit boek de volle mep van vijf sterren. Mikael en vooral Lisbeth zijn van die personages die je heel erg in je hart sluit. Maar ook met de andere personages leef je mee, bijvoorbeeld Andrei Zander, vriend en medewerker van het millennium team, is er zo eentje maar er zijn er nog. Lagercrantz is er in geslaagd om de lezer aan het boek te binden ook al is het niet op en top psychologisch uitgewerkt.
En dan zit het boek nog propvol actie, je hoeft je niet te vervelen. Zelfs de wiskundige en politicologe uitweidingen kunnen daar niets aan veranderen. Lagercrantz heeft de plot zeer goed geconstrueerd, op tijd en stond een korte opfrissing, handig ook en langzaam maar zeker drijft hij de spanning op. De werking van federale diensten wordt op de korrel genomen alsook het 'big-brother' fenomeen, helemaal actueel, hier mogen we op tijd en stond aan herinnerd worden. Maar het centrale thema is bedrijfsspionage, computertechnologie en hackers. Een intrigerend onderwerp, Lagercrantz heeft dit knap verwerkt in dit verhaal.
Aan het einde lijkt dan het verhaal zelfs nog niet 'af' te zijn. De vraag rijst onmiddellijk, komt hier nóg een vervolg op? Laat maar komen dat volgende spannend verhaal en Lisbeth Salander is een té mooi personage, die wil je absoluut terug zien.
Eerder: Millennium-serie van Stieg Larsson: Mannen die vrouwen haten, De vrouw die met vuur speelde, Gerechtigheid
Uitgeverij: Signatuur (2015) - 446 blz.
Oorspronkelijke titel: Det som inte dödar oss - Vertaling: Geri de Boer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten