In de laatste dagen van de paasvakantie worden de lichamen van het gezin Carlsten gevonden. Ze zijn van dichtbij neergeschoten en de enige verdachte moet worden vrijgelaten bij gebrek aan bewijs. Wanneer Sebastian Bergman en zijn team worden opgeroepen, vinden ze rond het huis de voetsporen van een meisje. Nicole, het twaalfjarige nichtje van de familie, was op bezoek en mogelijk getuige van de moord. Maar zij is spoorloos verdwenen in de bossen en Sebastan moet haar vinden voor de moordenaar dat doet.
Een kat-en-muisspel volgt, waarbij Bergman zich steeds persoonlijker betrokken voelt bij het meisje, dat van dezelfde leeftijd is als de dochter die hij zelf vroeger verloren heeft.
****
Het stille meisje is het vierde deel in de Bergmankronieken. Misdaadpsycholoog Sebastian Bergman is weer zijn eigengereide zelf en sympathie oproepen bij de medemens is niet dadelijk zijn sterkste kant. Een daderprofiel opstellen kan hij echter als de beste en daar maakt het team dankbaar gebruik van.
Een volledig gezin wordt bruut uitgemoord, vader, moeder en twee zonen. Onmiddellijk rijst de vraag wat in hemelsnaam het motief zou kunnen zijn en daar is het in dit boek lang gissen naar. En hoe begin je dan aan zo'n onderzoek. De plaatselijke politie roept al snel de hulp in van Torkel, Billy, Ursula en Vanja, en Sebastian completeert het team. Eenmaal als vastgesteld is, door Sebastian uiteraard, dat een kind verdwenen is dat hoogstwaarschijnlijk getuige was van de misdaad, is het kwestie van zo snel mogelijk deze jonge getuige te vinden. Maar de moordenaar die ook regelmatig een hoofdstuk krijgt toegewezen, is ook niet dom. Het wordt een race om als eerste het jonge meisje te vinden. Een perfecte verhaaltechniek om vaart en spanning in het verhaal te brengen.
Met de plot is helemaal niets mis. De auteurs hebben echt wel hun best gedaan om het verhaal origineel te laten klinken en de spanning is regelmatig om te snijden. Hun scenarioschrijvers kwaliteiten van een paar succesvolle televisieseries zullen hier wel niet vreemd aan zijn. En dan ook nog regelmatig enkele verrassende plotwendingen en je hebt een goed lezend en spannend boek in handen.
Elk personage in het team dat we ondertussen al drie boeken lang kennen, krijgt psychologisch gezien een vervolg. Voor Sebastian wordt het onderzoek zelfs persoonlijk, Nicole en haar moeder Maria doen hem heel erg denken aan zijn overleden dochter en vrouw. Ook de anderen komen weer een beetje verder in hun persoonlijke leven. Altijd plezant om te volgen in een serie, het was nu wel erg uitgesproken maar de vaart bleef in het verhaal.
Het stille meisje is een meer dan degelijk spannend verhaal met verrassende plotwendingen.
Eerder: Wat verborgen is, De discipel, Het familiegraf
Uitgeverij: De Bezige Bij (2015) - 413 blz.
Oorspronkelijke titel: Den stumma flickan - Vertaling: Geri de Boer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten