Rechercheur Jessica (Jessy) Haider beleeft na de dood van haar zoon perioden van intens verdriet en rouw, maar ook van machteloze woede.
Nick werd vermoord door een psychopaat die zij jaren eerder achter de tralies liet verdwijnen en de man lijkt sinds zijn ontsnapping nog maar één doel te hebben: haar leven ruïneren.
Na een gedwongen verlof mag Jessy bewijzen dat ze haar werk weer aan kan. De zestienjarige dochter van een kwekersgezin lijkt zelfmoord te hebben gepleegd. Al snel blijkt dat het meisje alle reden had om te leven en de rechercheur gelooft niet in zelfmoord. Jessy duikt in het leven van het kwekersgezin, maar heeft een verborgen agenda: ze grijpt de zaak aan om de kwelgeest op te sporen die haar zoon vermoordde. Het is het begin van een kat-en-muisspel op leven en dood.
***
Bloedlijn is het eerste deel in een nieuwe serie psychologische thrillers van Corine Hartman. Ze heeft al verschillende boeken op haar naam staan sinds 2007 en met ongeveer een twee boeken per jaar lijkt ze een ervaren schrijfster. Bloedlijn leest inderdaad vlot, Hartman heeft een goede schrijfstijl. Ook haar verhalen zijn meer dan goed te noemen.
In dit boek zijn er twee verhaallijnen te volgen. Jessy krijgt als rechercheur het onderzoek van de zelfmoord van een jong meisje op haar bord, haar eerste zaak na een half jaar afwezigheid nadat haar zoon gruwelijk vermoord is door een sadist. Dit laat haar uiteraard niet los en de jacht op deze moordenaar is dan de tweede verhaallijn.
Dit boek heeft een kleine 300 bladzijden waarin dus twee misdaden zijn op te lossen. Dit lijkt weinig, en dat is het ook. Tussendoor zijn er ook nog talloze kleine verhaaluitstapjes. Jessy haar vader krijgt aandacht alsook haar zus, dan zijn er nog enkele seksuele uitspattingen van Jessy te lezen en haar drugs gebruik. Elke uitstap vertraagt het verhaal en haalt de spanning er uit, voor zover je daar al van kan spreken. De twee verhalen lopen naast elkaar en zijn elk op zich niet voldoende uitgewerkt, ook al funest voor de spanning. Ze liggen trouwens ook al eens in conflict met elkaar, de vreugde van het oplossen van de ene terwijl in de andere zaak gruwelijkheden aan de gang zijn, geeft de geloofwaardigheid een knauw. De plot doet daardoor enigszins onwerkelijk aan, soms toch.
De lezer krijgt heel wat gruwelijkheden voor de kiezen. Jessy is absoluut geen alledaags hoofdpersonage en helemaal als rechercheur valt ze uit de toon. Ruwe seks, drugs, onverwachte gruwelijkheden, het boek staat er bol van. En dan hebben we het niet alleen over de psychopaat.
Bloedlijn is dus niet het spannende boek dat je ervan verwacht. De bloederige titel en cover lossen de verwachtingen dan wel weer in. Toch is het een aangenaam boek om te lezen. Bij gelegenheid wil ik weten hoe het Jessy verder vergaat.
Eerder: SchijngestaltenUitgeverij: Karakter Uitgevers (2013) - 281 blz.