Als alleenstaande moeder in Londen is het niet makkelijk om goede opvang voor je kind te regelen. Dat ondervindt Callie aan den lijve. Ze vindt steun bij haar buurvrouw Suzy, die gelukkig graag bijspringt om haar dochtertje Rae op te vangen na schooltijd. De afgelopen jaren zijn Callie en Suzy goed bevriend geraakt, en Suzy doet er echt alles aan om Callie en Rae welkom te heten in haar grote, chaotische en schijnbaar gelukkige familie.
Maar Callie weet dat Suzy's gezin niet zo perfect is als ze doet voorkomen, en hun vriendschap komt onder druk te staan als Callie besluit weer aan het werk te gaan. In een poging minder van Suzy afhankelijk te zijn, knoopt ze een vriendschap aan met Debs, die net in de straat is komen wonen. Maar Debs is een apart figuur - niet iemand bij wie je je kind zomaar achterlaat, zeker niet naarmate je meer te weten komt over haar verleden...
***
Dit is een boek waarvan ik niet kan zeggen of het nu echt heel goed is of gewoon goed. Het is eens iets anders, dat wel en het thema is fascinerend maar richt zich toch vooral naar een vrouwelijk publiek.
Aanvankelijk is het boek een roman, we leren de verschillende personages kennen, beetje voor beetje, het duurt zelfs tot aan het einde eer het beeld volledig is. Dat is echt knap gedaan van de schrijfster. Het werkt intrigerend, je weet dat er dingen aan de hand zijn, daardoor is het van in het begin op een speciale manier toch spannend, ook al gebeurt er dadelijk niet veel. Echt spannend wordt het dan dik halverwege het boek.
Millar heeft levensechte personages neergezet, je wordt in hun verhaal meegezogen. Soms had ik wel wat moeite met de plotse karakterveranderingen. Ook de manier waarop het verraad aan het licht komt, is vergezocht, zo zie ik het in realiteit niet gebeuren. De plot is zeker niet de sterkste kant van het boek.
Toch was dit een interessant boek, Millar weet haar lezers te boeien. Een geslaagd debuut.
Uitgeverij: De Fontein (2012) - 345 blz.
Oorspronkelijke titel: The Playdate - Vertaling: Jan Smit