donderdag 29 maart 2012

Spaar het meisje - Lisa Gardner

Op een warme zomernacht worden in een arbeidersbuurt van Boston vier leden van een gezin op brute wijze vermoord. Het leven van de vader - en mogelijke verdachte - hangt aan een zijden draadje. Rechercheur D.D. Warren weet één ding zeker: er is meer aan de hand.
Daniëlle Burton is een toegewijde verpleegster die hulp biedt aan gewelddadige kinderen op een gesloten psychiatrische afdeling. Zelf wordt ze achtervolgd door een familietragedie die vijfentwintig jaar geleden haar leven verwoestte. Wanneer D.D. Warren en haar collega Alex Wilson, een misdaadanalist van de FBI Academy, de psychiatrische inrichting bezoeken, beseft Daniëlle dat haar nachtmerrie nog niet voorbij is. Zij blijft geobsedeerd door de vraag: waarom heeft haar vader háár leven gespaard?

*****

Lisa Gardner wordt in Nederlandse vertaling uitgegeven door The House of Books, een uitgeverij die in mijn ogen meestal zeer goede boeken uitgeeft, en soms schitterende boeken, het is een uitgeverij die zelden teleurstelt. Met Lisa Gardner hebben ze een top schrijfster binnen gehaald.
Dit verhaal heeft drie verhaallijnen en begint met een proloog van Daniëlle, 25 jaar geleden. Dan hebben we nog het verhaal van Victoria, dit is een schrijnend verhaal en grijpt je naar de strot. Het overheersende thema, gewelddadige kinderen, wordt hier serieus doorgelicht, ik wist helemaal niet dat het bestond en was zeer verwonderd. Het verhaal van Daniëlle biedt trouwens een algemene achtergrond en uitleg over dit verrassende thema. Het maakt het boek boeiend en interessant.
En als er geen aanduiding staat aan het begin van het hoofdstuk, volgen we de naspeuringen van D.D. Warren, een vrouwelijke brigadier-rechercheur met de eetlust van een sumoworstelaar en de bouw van een fotomodel. Dit geeft in het boek nogal eens aanleiding tot grappige situaties, Lisa Gardner komt af en toe grappig uit de hoek, nog een pluspuntje.
Yep, Lisa Gardner is er weer in geslaagd om een schitterend boek neer te pennen. Elk van de drie boeken die ik nu gelezen heb van haar, is anders, en toch is het elke keer spannend en boeiend. Een schrijfster naar men hart.
Eerder: Verdwenen, De leugenaar 

Uitgeverij: The House of Books (2011) - 413 blz.
Oorspronkelijke titel: Live to Tell - Vertaling: Ralph van der Aa

donderdag 22 maart 2012

Vermist - Harlan Coben

Myron Bolitar krijgt de kans om terug te keren in het professionele basketbal nadat een ernstige blessure hem tien jaar geleden dwong te stoppen. Maar deze keer is het niet om te spelen: hij moet zijn vaardigheden als undercoveragent gebruiken om een vermiste speler - en voormalige rivaal - te vinden. Daarbij raakt hij verstrikt in een web van onfrisse onderwereldfiguren, gokkers en afpersers. En in zijn eigen verleden blijken ook nog enkele onopgeloste kwesties op de loer te liggen...

****

De eerste vier boeken in de Myron Bolitar serie zijn nu pas in Nederlandse vertaling verschenen, deze Vermist van 1996 is de derde. 
Het is een boek dat volledig voldoet aan de verwachting. Coben schrijft zeer humorvol en dit boek is geen uitzondering. Het is iets waar ik nog steeds van onder de indruk ben, iemand tot tranen bewegen is niet moeilijk, maar iemand aan het lachen brengen in een fictief verhaal dan nog wel, vergt toch enig talent. Alleen dit al is een reden om Harlan Coben te lezen.
Het verhaal is niet moeilijk te volgen, het leesplezier vaart er alleen maar wel bij. Nochtans zit de plot schitterend in elkaar, maar dit wordt pas duidelijk naar het einde toe. Dit is meteen ook de reden waarom ik een vierde ster toegekend heb aan het boek, want het verhaal is niet echt spannend te noemen.
Ook is het niet verrassend alhoewel het zijn momenten heeft. Af en toe slaagt de auteur er toch in een onverwachte draai aan het verhaal te geven en dit geldt zeker voor het einde.
Deze Vermist stelt absoluut niet teleur, dankzij de plot én de humor overstijgt het net de gemiddelde detective.
Eerder: Houvast, Eens beloofd, Verloren, Schaduwleven, Verzoeking, Vals spel, Tegenwerking

Uitgeverij: De Boekerij (2011) - 349 blz.
Oorspronkelijke titel: Fade Away - Vertaling: Nienke van der Meulen

maandag 19 maart 2012

Wat verborgen is - Hjorth Rosenfeldt

Het lichaam van de zestienjarige Roger wordt gevonden in een moerassig gebied. Hij lijkt omgebracht met messteken, maar nader onderzoek toont aan dat de kogel die hem doodde is weggesneden. Het spoor leidt naar het elitaire Palmlöv College, een school die eigenlijk veel te duur was voor de jongen.
Een oude vriend vraagt psycholoog Sebastian Bergman om hulp bij het onderzoek, maar Bergman heeft zelf al genoeg zorgen. Hij moet de erfenis van zijn moeder afwikkelen en stuit daarbij op brieven die hij nooit had mogen lezen.

****

Hjorth Rosenfeldt staat voor een schrijversduo, het wordt een trend. Maar dat is allemaal okee als het boek maar goed is, en dat is hier zeker het geval.
We hebben hier een redelijk klassiek gebracht verhaal, de vondst van een lijk, de start van het onderzoek en mooie opbouw ervan, verdachtmakingen en uiteindelijk een verrassende finale.
Maar toch is dit boek meer dan dat. Het belooft een eerste boek in de Bergmankronieken te worden en de aanzet daartoe is goed gedaan. Het onderzoek wordt gestuurd door een hele ploeg en de schrijvers hebben de verschillende personages zeer goed geïntroduceerd. Het smaakt alleszins naar meer, het lijkt een niet alledaags clubje en dat verhoogt alleen maar het leesplezier.
Sebastian Bergman is toch wel een zeer speciaal mannetje, hij is absoluut niet geliefd in het team en irritant dat die man kan zijn! Zelfs als lezer voel je dit kei hard aan, je zou hem er bijna zelf gaan uitschoppen. De schrijvers hebben echter genoeg opening gelaten voor de volgende boeken. Ook al is Bergman meestal absoluut niet te genieten, hij is ook een man met diepe verborgen gevoelens, zijn leven is geen rozengeur en maneschijn geweest. In dit boek hebben we hier af en toe een glimp van opgevangen, de basis is zeker gelegd naar de volgende boeken toe.
Een kleine opmerking, een detail eigenlijk, ivm de kaft. Hij is mooi, dat zeker, maar hij heeft totaal geen betekenis naar het verhaal toe. Een neutralere kaft had meer op zijn plaats geweest, deze schept verwachtingen die niet ingelost worden.
Wat verborgen is, is een knap geconstrueerd boek, niet bijster origineel maar op zijn eigen manier toch verrassend. Hjorth Rosenfeldt ga ik zeker in de gaten houden.

Uitgeverij: De Bezige Bij (2011) - 474 blz.
Oorspronkelijke titel: Det fördolda - Vertaling: Geri de Boer

maandag 12 maart 2012

De getuige - John Grisham

Kyle McAvoy is voorbestemd om in de voetsporen van zijn vader te treden, die advocaat is voor de gewone man. Tijdens zijn studie rechten behoort hij tot de besten van zijn jaar en wordt hij gekozen tot hoofdredacteur van The Yale Law Journal. Alles wijst erop dat voor Kyle een mooie juridische carrière in het verschiet ligt. 
Maar Kyle draagt al vijf jaar een duister geheim met zich mee. Tijdens een feestje is er iets gebeurd waar hij nooit meer aan terug wil denken. Wanneer een video-opname van het betreffende feestje in verkeerde handen valt, verandert zijn leven in een nachtmerrie. Hij wordt gedwongen te liegen, stelen, spioneren en zijn carrière op het spel te zetten. Daarbij riskeert hij niet alleen een gevangenisstraf, maar ook zijn leven...

**

Het begin van dit boek was veelbelovend, het leek erop dat we nog eens een goede ouderwetse Grisham te lezen kregen in het genre van Advocaat van de duivel.
Maar na enige tijd werd duidelijk dat het hier een flauw afkooksel betreft. Er is geen spanning aanwezig, het verhaal zakt in doordat er geen plotwendingen zijn, of toch geen die relevant zijn voor het eigenlijke verhaal. Het is een beetje een eentonig verhaal, voortdurend komen dezelfde items aan bod.
In zijn vroegere werken wist Grisham altijd een zeer interessante plot uit zijn hoed te toveren, met allerlei ingenieuze en spannende constructies. Even leek het erop dat het hier ook van dat was, maar het tegendeel is waar. De oplossing van Kyle's probleem schittert in zijn eenvoud, dat kan briljant blijken maar hier is het een regelrechte afknapper. 
En aan het einde blijf je ook nog eens onvoldaan achter, enkele punten blijven in mysterie gehuld en de afloop klopt niet met de opbouw van het verhaal, het komt de geloofwaardigheid van het boek niet ten goede.
Dankzij de schrijftalenten van Grisham is het echter toch een redelijk goed boek geworden, goed om enkele avonden te vullen, maar hij kan absoluut beter.
Eerder: De verbanning, De aanklacht 

Uitgeverij: A.W. Bruna (2009) - 351 blz.
Oorspronkelijke titel: The Associate - Vertaling: Hugo Kuipers

maandag 5 maart 2012

Een onverwacht genoegen - Amanda Kyle Williams

Een psychopatische seriemoordenaar zaait dood en verderf onder de bevolking van Atlanta. De lichamen van de slachtoffers vertonen naast messteken ook sporen van beten. Als er bij de afdeling Moordzaken een brief van de mogelijke dader binnenkomt met de tekst Ben ik de vreemdeling die je zoekt?, schakelt rechercheur Rauser zijn goede vriendin Keye Street in. Keye heeft haar eigen detectivebureau, dat ze oprichtte nadat ze bij de FBI werd ontslagen vanwege haar drankprobleem.
Dan komt er een nieuwe brief van de dader met daarin een verwijzing naar de reden van ontslag. De moordenaar is angstvallig goed op de hoogte van Keyes privéleven...

****

Amanda Kyle Williams heeft hier een overtuigend debuut neergezet.
Ze heeft toffe personages gecreëerd, vooral Keye springt eruit als een sympathieke spring in 't veld. Nadat Rauser haar heeft aangesteld als adviseur, werpt ze zich in het onderzoek naar de seriemoordenaar. Ze oefent echter ook nog haar job als privédetective uit en die verschillende kleine onderzoeken en opdrachten komen ook aan bod in het verhaal, toch wel een vernieuwend gegeven en het klinkt realistisch. Langs de andere kant haalt het de vaart uit het verhaal, zonder had het verhaal spannender geweest en meer een geheel.
De schrijfster heeft een zeer eigen stijl, het was even wennen. Ze schrijft niet altijd even duidelijk, zo weet je bij de eerste kennismaking met Keye zelfs niet of ze man of vrouw is.
En dan is er de humor, Williams slaagt er meer dan eens in om je aan het lachen te brengen. Schitterend! Je moet het maar kunnen, ze heeft er mij in ieder geval mee gestrikt.
Het verhaal zat goed in elkaar, meestal, af en toe had ik het gevoel dat het niet helemaal in orde was, maar ik kan er de vinger niet op leggen. De spanningsopbouw had beter gekund.
Al bij al was dit een opmerkelijk debuut en het doet verlangen naar meer van deze schrijfster. Het betere werk toch, het overstijgt duidelijk het gemiddelde.

Uitgeverij: De Fontein (2011) - 335 blz.
Oorspronkelijke titel: The Stranger You Seek - Vertaling: Kris Eikelenboom