De jonge Tom Macleigh laat de bedrukte sfeer van zijn ouderlijk huis en de voorspelbaarheid van zijn saaie provinciestadje achter zich om te gaan studeren aan de universiteit van Boston. In de anonimiteit van de grootstad bloeit de teruggetrokken jongeman langzaam open: hij staat op eigen benen, maakt enkele intrigerende nieuwe vrienden en komt in de ban van zijn bloedmooie studiegenote Rachella.
Verlegen als hij is, durft Tom haar niet aan te spreken en verliest hij zich in dagdromen. Hij krijgt ook steeds meer af te rekenen met onverklaarbare woedeaanvallen waarin hij het contact met de werkelijkheid compleet verliest. Maar wanneer Rachella een donkere periode doormaakt, blijkt hij toevallig de juiste man op de juiste plaats. Ze groeien gaandeweg naar elkaar toe. Wordt de liefde voor Rachella zijn redding of zijn ondergang?
***
Ish Ait Hamou debuteerde in 2014 met dit boek maar hij is vooral bekend als choreograaf en jurylid van So You Think You Can Dance, een danswedstrijd in vele landen, zo ook in Nederland en België. Ondertussen is hij aan zijn vierde roman en hij wordt zeer gesmaakt.
De auteur heeft hier een mooi boekje geschreven. Tom is het liefst op zijn eentje en hij maakt nauwelijks vrienden. Ook in Boston maakt hij geen contact met zijn medestudenten, eenzaam is hij echter niet. En dan ontdekt hij in zijn klas een meisje waar hij onmiddellijk voor valt en dit nadat hij slechts haar stem hoorde. Contact leggen vindt hij moeilijk. Verschillende maanden gaan voorbij en dan ziet hij ineens zijn kans. Ondertussen zitten we al in de helft van het boek. Hij spreekt haar eindelijk aan en verovert langzaam maar zeker haar hart. En dan is er de dag van hun afstuderen, drie jaar later.
Het is geen moeilijk boek. En in feite gebeurt er niet zo veel, en toch lees je vlot verder. Ook al heeft Tom het moeilijk om contacten te leggen, toch maakt hij enkele vrienden. Vooral het oudere koppel, Toms buren, stelen het hart van de lezer, een mooie vriendschap ontwikkelt zich.
En aan het einde is er dan een plotwending van jewelste, het maakt dat je zelfs begint terug te lezen in het boek naar de betreffende passages. Verrassend.
Een mooi goed boekje dat zeker het lezen waard is.
Uitgeverij: Manteau (2014) - 160 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten