Memoir
Beladen huis is het relaas van een vrouw na het overlijden van haar man. Na zijn dood dringt tot haar door dat hun huis overwoekerd is geraakt met spullen en zwaarmoedigheid. Terwijl zij de kamers opruimt, ontstaat langzaam weer ruimte in haar gevoelens voor hem. Ze wil terugvinden hoe hij ooit was, hoe zij ooit was en begrijpen waarom hun leven samen is gelopen zoals het is gelopen. Herinneringen komen terug, de doorwerking van het verleden wordt zichtbaar, materiële en psychische verwerking gaan hand in hand. Beladen huis is een moedige memoir over de ruimte die je inneemt in een relatie, in een gezin, in de maatschappij, als moeder en als vrouw, over eenzaamheid, angst en de keuzes die we maken uit liefde.
****
Christien Brinkgreve (Amsterdam, 1949) studeerde sociologie aan de Universiteit van Amsterdam waar ze ook promoveerde, daarna werkte ze als hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en tot haar pensioen aan de Universiteit Utrecht, nu is ze dus emeritus hoogleraar Sociale Wetenschappen. Ze is gespecialiseerd in vrouwenstudies en intieme relaties tussen mannen en vrouwen en ouders en kinderen. Sinds 1978 schrijft ze naast haar universitaire werk boeken voor een breder publiek en ze is ook een veelgevraagd spreker. Een jaar na het overlijden van haar man, de omroepbestuurder, journalist en acteur Arend Jan Heerma van Voss, begon ze te schrijven over haar rouwproces om grip te krijgen op haar huwelijk en dit resulteerde in het boek Beladen huis dat begin 2025 verscheen en tegen haar verwachting in, een groot succes werd.
Beladen huis is een boek dat voor mij wat tegenstrijdige gevoelens op riep, het las vlot maar dan toch weer niet, het greep je en dan was het weer afstandelijk, het was een redelijk dun boek waardoor het toch goed uit las alhoewel ik er langer over deed dan je zou verwachten. Het was zo een boek dat je best traag leest en af en toe eens over nadenkt, maar dat doe je sowieso bij dit boek, dat kan niet anders.
De auteur raakt een heel erg beladen thema aan, genderpatronen en dan specifiek die in het gezin. Het is ook een intiem portret want Brinkgreve legt werkelijk haar leven bloot of toch de relatie tussen haar en haar man waardoor het soms wat voyeuristisch overkomt en je je zelfs wat ongemakkelijk voelt. Ze schrijft in het boek zelf ook dat ze heel erg getwijfeld heeft om het uit te brengen maar er dan uiteindelijk voor koos om het toch te doen.
En dit valt alleen maar toe te juichen, ze heeft er vele mensen mee bereikt en het is dus zeker ook een rouwboek geworden en absoluut geen jammerklacht, integendeel. Brinkgreve is er in geslaagd om de relatie met haar man heel integer te beschrijven waarbij beiden in hun waardigheid blijven ook al suggereert het onderwerp iets anders. Wat mij trof is haar openhartige reflectie en dan niet alleen deze over haar huwelijk en haar man maar vooral deze over haarzelf. Wat haar zelf trof was het verschil tussen wat zij zo vlot kon verwoorden als docente en spreker over de relatie en de patronen tussen mannen en vrouwen, feministische thema's en wat ze in de praktijk ervaarde in haar eigen huwelijk, de discrepantie tussen beide leek zelfs steeds maar erger te worden naarmate ze ouder werd. Het is zeker een herkenbaar probleem.
Beladen huis is een mooi boek geworden dat een terugblik is op een huwelijk maar dat meteen ook een breed maatschappelijk probleem aankaart. Een boek om op het gemakske te lezen en om over na te denken. Een gedurfd boek ook en daar kun je alleen maar bewondering voor hebben.
Uitgeverij: Atlas Contact (2025) - 170 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten