Hoe we met onze landbouw de wereld kunnen redden
Weet jij wat je eet?
Weet je waar het vandaan komt en wat het met je doet?
Weet je wat het met onze planeet doet?
Dat waren de vragen waar Louis de Jaeger op zijn achttiende mee zat.
In dit boek neemt hij je mee op zijn boeiende ontdekkingsreis van New York tot de Westhoek naar een bewuste ecologische invulling van zijn landbouwersmissie. Een confronterend verhaal dat een aantal ongemakkelijke waarheden blootlegt over wat we eten, wat dat met ons doet en met onze planeet, maar ook hoopvolle oplossingen geeft zodat ook jij in actie kan komen.
Louis De Jaeger is inspirator, landschapsredder en ondernemer zoals hij zelf schrijft op zijn website. Na het lezen van dit boek weet je ook dat dit zo is.
De Jaeger ontdekte zijn passie in zijn jonge jaren en daar zaten zijn twee grootmoeders voor iets tussen. Na zijn schooltijd begon hij te reizen om te onderzoeken waar hij zich mee wilde bezighouden en dat het iets met landbouw vandoen moest hebben, stond in de sterren geschreven. Daarbij ontmoette hij vele boeiende mensen die hem duidelijk inspireerden en nu nog, maar ook de verhalen van vele andere en verschillende mensen die hij daarna nog gesproken heeft, vind je in dit boek. Het is dan ook bijna letterlijk een verslag van zijn jarenlange zoektocht, zijn queeste, naar de juiste manier van landbouw bedrijven. Maar Louis De Jaeger doet veel meer en is goed op weg om zelf een inspirerende figuur te worden, uit alles wat je leest van hem blijkt een grote positiviteit, je zou het niet zeggen met de titel van dit boek, maar het is wél een hoopvol boek.
Het boek leest als een trein, je wordt helemaal meegenomen in zijn persoonlijke queeste en het doet je nadenken. Het is ook een compleet boek, De Jaeger neemt vele overwegingen mee en niet in het minst de vele ervaringen van allerlei boeren en landbouwers. Maar hij sprak bijvoorbeeld ook met een vertegenwoordiger van Bayer/Monsanto, professoren aan universiteiten, de Boerenbond, politiekers en nog zovele anderen en dit maakt het boek extra interessant. De Jaeger pretendeert zeker niet dat hij de ultieme oplossing heeft, hij zoekt, en zoekt nog verder, en dit zal zo blijven doorgaan. Waar hij wel van overtuigd is, is dat we naar een pesticidevrije wereld zouden moeten evolueren, een transitie dringt zich op maar zal tijd vergen.
We eten ons dood is een boek dat iedereen zou moeten lezen, het is een geweldig inspirerend boek dat laat zien dat verandering zéér wenselijk is maar zeker ook mogelijk.
"Laten we de symptoombestrijdingsmaatschappij achter ons laten en het tijdperk van samenwerken ingaan.Samenwerking met elkaar.Samenwerking met de natuur."
Uitgeverij: Houtekiet (2021) - 250 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten