zaterdag 25 januari 2020

Het smelt - Lize Spit

Wat als je wraak kunt nemen op een heel dorp?
In Eva's geboortejaar worden in het kleine Vlaamse Bovenmeer slechts twee andere kinderen geboren, allebei jongens. De drie maken er hun hele jeugd samen maar het beste van, tot de puberteit aanbreekt. Opeens ontstaan er andere verhoudingen. De jongens bedenken wrede plannen en de bedeesde Eva kan hieraan meedoen of haar enige vrienden verraden. Die keuze is geen keuze.

****

Lize Spit groeide op in de Belgische Kempen maar bleef na haar Master scenarioschrijven hangen in Brussel waar ze nog steeds woont. Ze werkt en geeft les in dit vakgebied en ze schrijft, een eerste boek Het smelt dus maar ook poëzie en korte verhalen. Met haar debuut scoorde ze verschillende prijzen en het werd een hype ook al hoort ze dit zelf niet graag.
Drie jongeren staan op de drempel van de puberteit. Geen gemakkelijke tijd en dan is het maar te hopen dat je er zonder kleerscheuren vanaf komt.
Lize Spit heeft het boek afwisselend in drie delen heel mooi geconstrueerd. Het begint met de dag dat Eva naar haar geboortedorp terugkeert, met een plan. Het tweede verhaalt het verloop van de zomer in 2002 die de drie jeugdvrienden zal tekenen. Het derde deel vertelt gebeurtenissen of situaties die Eva heeft meegemaakt gedurende haar jeugdjaren. Doorheen het boek wordt door middel van terugblikken duidelijk wat er speelt in dit kleine dorpje en dan meer specifiek in het gezin waar Eva opgroeit. Ze heeft nog een oudere broer en een jonger zusje. Het blijkt een getroebleerd gezin te zijn dat het niet gemakkelijk heeft.
Spit schrijft zeer goed, ze heeft een mooie schrijfstijl en duidelijk talent voor taal. Wat ik ook kon smaken is dat Spit humoristisch uit de hoek komt, altijd een pluspunt. Tijdens het lezen moet je wat chronologie betreft goed bij de les blijven maar de afwisseling verhoogt zeer zeker het leesplezier, je moet al eens nadenken om alles te plaatsen. Ook de onderwerpen zijn intrigerend en behoeven enig denkwerk, het kan bijna niet anders dan dat je over je eigen jeugdtijd begint na te denken. Van verveling is dus geen sprake tijdens het lezen van dit boek. Maar om parallellen naar je eigen prille tienertijd te trekken is een brug te ver. De drie vrienden gaan echt wel over hun grenzen en dat is op veel mensen niet van toepassing, dat mogen we toch hopen.
Het smelt is een zeer goed geschreven en geconstrueerd boek dat blijft hangen, geen gewone roman ook. De gebeurtenissen en de gezinssituaties zijn niet van de poes en houden zeker je aandacht gevangen. Als debuut kan dit boek tellen.

Uitgeverij: Das Mag Uitgevers (2016) - 478 blz.

maandag 20 januari 2020

Niemand hoort het - Linwood Barclay

Op een nacht rijdt Paul Davis over een afgelegen weg naar huis en ziet daar een moordenaar die zich van twee lijken probeert te ontdoen. De aanvaring kost hem bijna zijn leven en levert hem PTSS en een zware depressie op. In een poging hem op te vrolijken geeft zijn vrouw Charlotte hem een typemachine. Maar het cadeau vergroot de problemen. Paul is ervan overtuigd dat de machine bezeten is en 's nachts uit zichzelf typt. Alleen hij kan het geluid horen, Charlotte merkt er niks van.
Paul gelooft dat het apparaat verbonden is met de moordenaar die hij heeft ontmaskerd. De moordenaar liet zijn slachtoffers excuses aan hem typen voor hij hun levens beëindigde. Is de typemachine werkelijk verbonden met de moordenaar en moet Paul vrezen voor zijn leven? Of is hij aan het doordraaien en is het echte gevaar... Paul zelf?

**

Sinds Linwood Barclay in 2007 begon te schrijven is er wel ongeveer ieder jaar een boek uit zijn pen gerold. Een goede zaak, hij komt vaak origineel uit de hoek. Zo is er in dit boek een typemachine die zichzelf blijkbaar niet in de hand heeft, magie of een truc?
Het boek begint daar waar het voor Paul begon, zijn mentor die zich probeert te ontdoen van twee lijken en er bijna een derde aan toevoegt, Paul zelf. Hij overleeft het echter maar is wel serieus getekend, hij loopt bij een psychologe. Het begint dus goed, het verhaal. De auteur heeft echter de spanningsboog niet goed kunnen vasthouden. Er sluipt heel veel herhaling in het boek, Pauls problemen worden te pas en te onpas vermeld en uitvergroot.
Barclay had alles een beetje subtieler kunnen aanpakken zodat het onder de huid kon kruipen, maar dit is hier dus totaal niet het geval. Als lezer begin je uiteindelijk een en ander door te krijgen, het slot is bijgevolg niet verrassend.
Van Linwood Barclay verwacht je toch meer. Niemand hoort het is wel een goed boek, het vermaakt zeer zeker maar haalt niet het niveau van zijn vroegere werk.
Eerder: Zonder een woord, Dicht bij huis, Vrees het ergste, Kijk niet weg, Het ongeluk, Geloof je ogen, Een tik op het raam, Geen veilige plek, Onhoudbaar

Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij (2019) - 315 blz.
Oorspronkelijke titel: A Noise Downstairs
Vertaling: David Orthel en Ans van der Graaff

maandag 6 januari 2020

Dood de koning - Sandrone Dazieri

Politieagente Colomba Caselli leidt een teruggetrokken bestaan. Gekweld door nachtmerries probeert ze te herstellen van haar bijna-doodervaring bij een bomaanslag, die plaatsvond op de dag dat Dante Torre, haar enige echte vriend, werd ontvoerd. Haar geïsoleerde leven wordt echter ruw verstoord als ze na een verschrikkelijke sneeuwstorm een onderkoelde jongen in haar tuin vindt. Hij kan niet praten en zit onder het bloed.
Colomba ontfermt zich over de jongen, die de enige overlevende blijkt te zijn van een brute familiemoord. Ze is vastbesloten om de moordenaar van Tommy's ouders te vinden. Als ze door begint te krijgen waar deze zaak naar verwijst, weet ze dat alleen zij en Dante de waarheid boven tafel kunnen krijgen. Maar dan moet ze haar vriend wel zien te vinden...

***

Het laatste boek in deze Caselli trilogie is een nogal gruwelijk deel met veel actie, Dazieri heeft zich niet ingehouden. Zeer filmisch geschreven, niet voor watjes ook al hoef je je hierdoor niet tegen te laten houden.
Het boek start met het einde van het vorige, geen luxe indien het even geleden is dat je het las. De auteur schetst tussendoor ook beknopt de voorbije gebeurtenissen, je weet het op den duur weer helemaal.
Caselli leeft teruggetrokken en van Dante heeft ze niets meer gehoord, ondertussen zijn we een jaar verder. En dan wordt ze onverwachts in een misdaad gesmeten en ook al is ze het in eerste instantie niet van zin, toch raakt ze geïntrigeerd en zo is ze vertrokken tegen wil en dank. Ze is zo mogelijk nog excentrieker geworden dan voorheen.
Het verhaal begint redelijk eenvoudig maar naarmate je verder komt, begint het uit te deinen, uiteindelijk blijkt de plot niet zo simpel meer. De auteur is er niet in geslaagd om het overzichtelijk te houden en de geloofwaardigheid komt meer dan eens in het gedrang. Creatief is hij echter wel, dat bewezen de twee vorige boeken ook al.
Dood de koning leest net zoals de twee vorige heel erg vlot ook al moet je wel bij de les blijven. Het is meestal spannend en het einde is zelfs uitermate verrassend. Maar tegelijk voelt het hierdoor ongeloofwaardig. Sommige dingen worden ook niet verklaard en dat ontgoocheld toch wel wat. Maar verder is dit een meer dan te pruimen boek ook al kan het niet tippen aan Dood de vader, de eerste in de trilogie.
Eerder: Dood de vader, Dood de engel

Uitgeverij: Xander Uitgevers (2019) - 411 blz.
Oorspronkelijke titel: Il re di denari
Vertaling: Irene Goes & Astrid Molenberg