Al twee jaar wordt het plattelandsstadje Kiewarra geteisterd door de ergste droogte in honderd jaar. Het land verdort, het vee sterft. Iedereen is de wanhoop nabij. De spanning wordt ondraaglijk als drie leden van een gezin vermoord worden aangetroffen. Luke Hadlers zelfmoord - nadat hij zijn vrouw en zesjarige zoontje van het leven beroofde - laat alle bewoners geschokt achter.
Aaron Falk keert terug naar het stadje waar hij opgroeide om de begrafenis van Luke, zijn vroegere beste vriend, bij te wonen. Hij raakt daar tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek naar de dramatische zaak. Als de vragen zich beginnen op te stapelen en het wantrouwen groeit, moet Falk de gemeenschap onder ogen komen die hem twintig jaar geleden heeft verstoten.
****
Jane Harper werd geboren in Engeland en verhuisde op achtjarige leeftijd naar Australië. In haar tienerjaren kwam ze terug naar Engeland en studeerde English and History aan de universiteit van Kent in Canterbury. Ze studeerde nog journalistiek en werkt als dusdanig. In 2008 keert ze terug naar Australië en na een schrijverscursus van drie maanden komt haar eerste thriller uit in 2015 The Dry. De filmrechten zijn ook reeds verkocht.
Dit debuut kent een wereldwijd succes en dit is echt wel terecht. De droogte is een boek dat je onmiddellijk grijpt. Je leeft erg mee met de personages, met allemaal zo wat. Niet simpel maar Harper is daar in geslaagd.
Twintig jaar geleden is Aaron Falk het kleine stadje ontvlucht. Waarom kom je doorheen het boek te weten en niet alleen door de ontwikkelingen in het verhaal. Regelmatig zijn er herinneringen in cursieve tekst en ook de gesprekken over het verleden worden cursief als herinneringen weergegeven. Aparte stijl - interessant, duidelijk en boeiend. En dan zijn er daar de moorden en de zelfmoord in een gezin. Tegen wil en dank belandt Aaron uiteindelijk toch in het onderzoek, onofficieel en ondanks de tegenstand die hij ondervindt in het stadje en die niet min is.
Dit is zo'n boek dat boeit van begin tot einde ook al is het een traag boek. Heden en verleden worden vakkundig door elkaar geweven en het onderzoek naar de moorden en zelfmoord krijgt langzaam maar zeker vorm. En dit tegen een achtergrond van een broeierige hitte die van het boek afstraalt.
De droogte is een heel erg goed debuut. Niet spannend op de klassieke manier, je valt zeker niet van je stoel, maar de plot is dermate zorgvuldig opgebouwd dat je toch gekluisterd zit aan het boek. Ook de levensechte personages versterken dit effect. Deel twee met Aaron Falk, Force of Nature verschijnt binnenkort en dan is het wachten op de Nederlandse vertaling. Hoezee!
Uitgeverij: A.W. Bruna (2017) - 334 blz.
Oorspronkelijke titel: The Dry
Vertaling: Catalien en Willem van Paassen
1 opmerking:
Deze komt alweer op mijn lijstjd 😀. Nu eerst nog Ik ben pelgrim uitlezen ...
Een reactie posten