Deadline - Koen Vermeiren

Uit de gevangenis van Merksplas is een sadistische serieverkrachter ontsnapt, die enkele jaren geleden een jonge vrouw vermoordde en wiens chemische castratie bijna is uitgewerkt. In zijn zoektocht naar slachtoffers gaat hij almaar driester en brutaler te werk. Bij het FAST beseffen ze dat het nog slechts een kwestie van tijd is voor hij opnieuw aan het moorden gaat.

Op verzoek van hogerhand houden commissaris Mark Van Den Eede en zijn team zich ook bezig met een dossier dat voor heel wat commotie bij Justitie zorgt. Een terminaal zieke crimineel die werd veroordeeld voor de moord op zijn vrouw, maar zijn onschuld altijd staande is blijven houden, slaagt erin te ontsnappen uit het ziekenhuis. Onmiddellijk na zijn proces had hij gezworen zich te zullen wreken op de rechters die hem hebben veroordeeld. Het dreigement wordt aanvankelijk niet serieus genomen. Maar dat verandert vlug wanneer de betrokken magistraten doodsbedreigingen ontvangen.

****

Dit derde boek in de serie rond het FAST dat voortvluchtigen opspoort, is weer een goed geconstrueerd verhaal geworden net als zijn twee voorgangers. Koen Vermeiren is zelfstandig auteur sinds 1990 en schrijver van romans, scenario's, toneelstukken, essays en artikelen in tijdschriften en kranten. Deze ervaring heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen, de drie boeken in het misdaadgenre zijn van een hoog niveau.

Vermeiren heeft ook nu verschillende verhaallijnen verwerkt in zijn boek. Er zijn twee opsporingen naar voortvluchtigen die we hier kunnen volgen. Daarnaast gaat het leven voor de verschillende leden van het FAST team ook verder. Ze hebben allemaal hun eigen besognes die om oplossingen vragen. Het benadrukt de menselijkheid van zijn personages en van heel zijn verhaal. Zijn zeer Vlaams taalgebruik werkt dit trouwens ook in de hand.

De auteur schrijft daarbij ook nog eens vanuit een maatschappelijke betrokkenheid. Alle mistoestanden in de politiekorpsen en bij justitie worden nog maar eens vermeld, wraakroepend soms. 

Maar Deadline is toch vooral een boek geworden met een zeer knappe plot. Het onderzoek van het team loopt gestaag verder en heeft heel wat verrassende wendingen. Eén verhaallijn krijgt uiteindelijk een nogal toevallige oplossing, maar in de realiteit kan dit uiteraard ook gebeuren.

Met Deadline heeft Koen Vermeiren zijn plaats in het Nederlandstalige thriller landschap weer maar eens bevestigd. Het FAST team is een schot in de roos gebleken. 

Eerder: De blik, Dode hoek 

Uitgeverij: Manteau (2013) - 397 blz.

Dagbehandeling - Franck Thilliez

Alice Dehaene is in behandeling bij psychiater Luc Graham. Ze weet dat er iets niet helemaal goed is in haar hoofd, maar wat? Graham moet haar helpen de verklaring te vinden voor haar periodes van geheugenverlies. Het is al eens voorgekomen dat ze zich kilometers van huis bevond en zich niets herinnerde van de reis. Maar de laatste tijd heeft ze het gevoel dat ze door Graham aan het lijntje wordt gehouden.

Dan gaat er tijdens een experiment met foto's uit het verleden iets mis: Alice ontvlucht in blinde paniek de behandelkamer. Waarom heeft niemand haar verteld dat haar dood gewaande tweelingzus nog leeft?

*****

Dit is het zesde vertaalde werk van Franck Thilliez in onze Lage Landen en een schot in de roos, een psychologische thriller zoals je ze niet vaak tegenkomt. Altijd heeft hij wel een speciaal onderwerp dat hij minutieus uitwerkt en verpakt in een super spannend verhaal en dit zonder belerend te zijn. Nu gaat het over dissociatieve identiteitsstoornissen.

In het begin van het boek is het even bij de les blijven, hij begint met twee totaal verschillende prologen die mijlen ver uit elkaar liggen wat betreft de inhoud, en met hoofdstuk 1 zijn we dan 25 jaar later. De auteur wisselt daarna ook vaak van perspectief, verschillende personages maken hun opwachting en het is niet altijd chronologisch. Het is dus best als je aandacht er goed bijblijft maar dat is hier absoluut geen probleem. 

Het boek neemt een trage start maar de auteur heeft de spanning heel erg goed opgebouwd op een intrigerende manier. Het verhaal is als een puzzel, de stukjes blijven lang los liggen. Als ze dan echter op hun plaats vallen, zou je zomaar van je stoel kunnen vallen, werkelijk schitterend gedaan.

Niets dan lof voor deze Dagbehandeling. Het is een boek om van te genieten van het begin tot het einde. Thilliez is fulltime schrijver met veel toewijding voor het vak, en dat is absoluut te merken.

Eerder: Het gruwelhuis, De ring van Möbius, Het weeshuis

Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff  (2011) - 350 blz.
Oorspronkelijke titel: Fractures - Vertaling: Richard Kwakkel

De verslinder - Lorenza Ghinelli

Pietro is veertien en lijdt aan het syndroom van Asperger. Hij communiceert moeizaam met de buitenwereld, maar hij kan zich uiten in zijn tekeningen. Voor de jongens in het dorp vormt hij een makkelijk doelwit. Vlak nadat Pietro weer eens is gepest, verdwijnt een van de pestkoppen en blijft alleen een hoopje kleren achter. De dagen erna verdwijnen steeds meer jongens, onder wie Pietro's broertje Dario. Wanneer Alice, Pietro's therapeut, hem vraagt een tekening te maken van wat er is voorgevallen, ziet ze een verontrustend detail: op de tekening staat een oude man, in het zwart gekleed, met witte sportschoenen aan en een wandelstok. Bij Alice komen herinneringen boven aan een gebeurtenis die ze liever had willen vergeten.

***

De verslinder is het debuut van de Italiaanse Lorenza Ghinelli en oogstte veel succes in Italië. De filmrechten zijn al verkocht.

Dat is absoluut voor te stellen, het boek is zeer filmisch geschreven, met veel horror elementen. En zo zal de film ook overkomen, een horror verhaal. Het boek is echter meer dan dat. Het hoofdpersonage is de autistische Pietro en de auteur heeft zijn leefwereld indringend beschreven, alsook hoe het beleefd wordt door zijn ouders, broer en therapeute.

Het verhaal wordt trouwens ook verteld met heel wat verspringingen, zowel in tijd als vanuit verschillende perspectieven. Daardoor is het verhaal boeiend en alle personages komen tot leven.

Waar ik nog het meest van onder de indruk was, is haar schrijfstijl en vooral de humor er in, die was meer dan goed te smaken.

Het enige waar ik moeite mee had, was de fictieve ontknoping. Het is al vlug duidelijk in het boek hoe ongeveer de vork in de steel zit en hoe de moorden gepleegd worden en dit is pure fantasie met een hoog horror gehalte. Voor de rest zat het echter goed in elkaar, hoe Alice langzaam maar zeker ontdekt wie de zwarte oude man is, het kan thuishoren in een rasechte detective of thriller. Het wordt zelfs spannend.

Lorenza Ghinelli heeft overduidelijk schrijverstalent. Met een echt realistisch en een meer uitgewerkt verhaal (lees 'een dikker boek') had ze me van men sokken geblazen. Maar dit fantasie verhaal heeft me dus niet kunnen bekoren. Ik kan alleen maar hopen dat ze het verder inhoudelijk over een andere boeg gaat gooien. 

Uitgeverij: Ambo|Anthos (2012) - 262 blz.
Oorspronkelijke titel: Il divoratore - Vertaling: Pieter van der Drift en Manon Smits

Requiem - Arne Dahl

Het is maart 2003 en de oorlog in Irak breekt uit. De leden van de speciale eenheid van de rijksrecherche voor internationale geweldsdelicten staan voor een raadsel: iets klopt er niet aan het gijzelingsdrama in de Stockholmse bank, maar wat? 

Een mysterieus bureau en een vernielde badkamer leiden hen rechtstreeks naar een van de meest dramatische episodes uit de Tweede Wereldoorlog en een spionnennest uit de Koude Oorlog. En dat allemaal omdat één man het verleden wil veranderen.

***

Het eerste boek in zijn serie met het A-team heeft Arne Dahl in Zweden reeds uitgebracht in 1998 maar is pas in 2003 verschenen in Nederlandse vertaling. Tot nog toe zijn er acht A-team boeken verschenen in vertaling, Requiem is het zevende.

Dahl heeft zijn kunde als plotontwikkelaar weer eens bewezen. Een oud bureau met veel, heel veel laatjes wordt verkocht aan een A-team lid, met een zeer beschrijvende en realistische gezinssituatie die op de lachspieren werkt. Een gijzeling in een bank met als één van de gegijzelden de ex-vrouw van een A-team lid. Een dagboek van een hoogopgeleide oorlogssoldaat met literaire ambitie. Iets wordt door iemand die achtervolgd wordt, verstopt in een boom. De vakantieperikelen van nog een A-team lid. Dit zijn vele lijnen die afwisselend uitgewerkt worden. Je vraagt je af wat ze toch komen doen in dit verhaal, sommige toch. Dahl is er echter in geslaagd om ze allen een plaats te geven in het grotere geheel. Het klopt als een bus.

Tussendoor enkele spannende actiescènes, de humorvolle beschrijvingen en dialogen ontbreken ook nu niet, de boeken van Arne Dahl lezen vlotjes. Zijn stijl is niet gewoontjes, het is redelijk apart en dat maakt zijn boeken zeker tot aanraders. Maar je moet er voor zijn. Dit verhaal is niet altijd even boeiend en af en toe té literair naar mijn smaak. Er zijn regelmatig dipjes te bespeuren, gelukkig zijn de hoofdstukken kort zodat het volgende je toch weer aanspoort om verder te lezen.

Requiem is niet zijn beste werk. Toch drie sterren omwille van zijn schrijfstijl, realistische en menselijke karakters en zijn humor.

Eerder: Europa blues, Misterioso, Schijnoffer, Bijbelse wateren, Midzomernachtdroom

Uitgeverij: De Geus (2011) - 380 blz.
Oorspronkelijke titel: Dödsmässa (2004) - Vertaling: Ydelet Westra

Getuige - Lars Kepler

De Birgittagården is een internaat voor jonge vrouwen met destructief gedrag. Op een donkere herfstnacht wordt een van de opgenomen meisjes vermoord in de separeerkamer. Ze wordt met beide handen voor haar gezicht gevonden op het bed. Niemand heeft iets gezien, maar een van de meisjes is spoorloos verdwenen.

Inspecteur Joona Linna reist af naar de Birgittagården en bevindt zich al snel midden in de meest raadselachtige moordzaak waarop hij ooit is gestuit. Als hij op zoek gaat naar de oplossing, worden er verwoestende krachten in werking gezet.

Kort na de gewelddadige moord begint een vrouw in Stockholm de tiplijn van de politie te bellen met informatie. Eerst vraagt ze geld voor haar inlichtingen, maar later verzoekt ze hen alleen maar te luisteren, steeds wanhopiger.

*****

Het schrijversduo Lars Kepler is met Getuige aan zijn derde boek toe. Na het tweede boek dat toch wat tegenviel, was ik niet van plan om snel nog een boek van hun te lezen. Als bij toeval zag ik Getuige liggen in de bib en nu ben ik heel erg blij dat ik het toch meegenomen heb. Van dit boek heb ik van in het begin tot het einde genoten.

Het is een spannend boek met vooral een goed doordachte plot. Tot aan het einde blijf je in het ongewisse en ondertussen komen de auteurs met verschillende verrassende wendingen en is er regelmatig wat actie te bespeuren. Het is zo'n boek dat echt heel erg vlot leest en waarin je steeds maar verder wil. Het is een dik boek maar er staat niet zo heel veel op een pagina, een compactere uitgave was zeker mogelijk geweest. Dit tussen haakjes gezegd zijnde.

Het enige minpuntje is misschien dat er regelmatig verwezen wordt naar het intern onderzoek dat naar Joona Linna loopt. Je weet totaal niet waar dit over gaat en is zodoende een storend element. Ook de gebeurtenissen rond zijn vrouw en dochter worden af en toe aangestipt. Het loopt wat verloren in het geheel van het verhaal. Helemaal aan het einde, wanneer het eigenlijke verhaal al is afgerond, wordt dit een ietsiepietse uitgelegd. Leggen de auteurs hier een basis voor een volgende boek? In dit boek past het alleszins niet.

Psychologische uittekening van de karakters heeft in dit boek geen prioriteit, meer nog, er is zo goed als geen psychologie in verwerkt en dit ondanks het thema, de opvang en begeleiding van beschadigde en soms zelfs gewelddadige, psychiatrische jongeren. Alles staat in functie van het verhaal en het onderzoek naar de moorden en daar is niks mis mee. 

Getuige is een verhaal dat staat als een huis. Een pluim, een dikke!

Eerder: Hypnose, Contract

Uitgeverij: De Bezige Bij (2012) - 544 blz.
Oorspronkelijke titel: Eldvittnet - Vertaling: Jasper Popma en Clementine Luijten

Vertrouw niemand - Gregg Hurwitz

Nick Horrigan denkt na zeventien jaar eindelijk zijn traumatische verleden achter zich te kunnen laten. Verdreven na de dood van zijn stiefvader Frank heeft hij eindelijk een goede baan, een keurig appartement in Los Angeles en een rustig leven. Totdat een swat-team bij hem binnenvalt. Hij wordt gedwongen te onderhandelen met een terrorist die dreigt een kerncentrale op te blazen, tenzij hij Nick te spreken krijgt. De man blijkt geen terrorist te zijn, maar heeft gevoelige informatie over de dramatische dood van Frank. Vanaf dat moment wordt Nick in een wereld van intriges, onderduikadressen, achtervolgingen en politieke spelletjes van presidentskandidaten getrokken. Zijn verleden keert in alle hevigheid terug. Alles wat hij wilde vergeten, is niets vergeleken bij wat hij komt te weten en waarvoor hij moet vluchten. Nick weet niet meer wie hij kan vertrouwen, maar wel dat het tijd is om zijn stiefvader te wreken.

***

Gregg Hurwitz schrijft al van kindsbeen af verhalen en met succes. Zijn zesde vertaalde werk verschijnt binnenkort. Enkele zijn trouwens nog niet vertaald.

Met Vertrouw niemand heeft hij een goed boek afgeleverd, niet meer en niet minder. Net zoals in De misdaadschrijver heeft hij een schitterend plot bedacht. En daarbij begint het verhaal ook weer met een ongelooflijke situatie die in dit geval recht uit Hollywood lijkt te komen. Bam ... je zit in het verhaal. So far so good. Het verhaal loopt. Maar hoe verder je komt, hoe minder het loopt. Aan het verhaal ligt het niet, dat is echt meer dan in orde. Ook zijn personages zijn meer dan okee, verrassend en interessant. En actie is er ook al meer dan genoeg. En toch blijf je als lezer aan de zijlijn staan, het verhaal nestelt zich niet. Het blijft aan de oppervlakte dobberen.

Hurwitz heeft echter zo'n vlotte schrijfstijl die bijwijlen ook nog eens grappig is, dat het zeker de moeite is om zijn boeken ter hand te nemen. En met zijn schitterende plot verhoogt hij het leesplezier van de lezer toch ook.

Eerder: De misdaadschrijver

Uitgeverij: A.W. Bruna (2009) - 301 blz.
Oorspronkelijke titel: Trust No One - Vertaling: Jan Mellema