Alice Dehaene is in behandeling bij psychiater Luc Graham. Ze weet dat er iets niet helemaal goed is in haar hoofd, maar wat? Graham moet haar helpen de verklaring te vinden voor haar periodes van geheugenverlies. Het is al eens voorgekomen dat ze zich kilometers van huis bevond en zich niets herinnerde van de reis. Maar de laatste tijd heeft ze het gevoel dat ze door Graham aan het lijntje wordt gehouden.
Dan gaat er tijdens een experiment met foto's uit het verleden iets mis: Alice ontvlucht in blinde paniek de behandelkamer. Waarom heeft niemand haar verteld dat haar dood gewaande tweelingzus nog leeft?
*****
Dit is het zesde vertaalde werk van Franck Thilliez in onze Lage Landen en een schot in de roos, een psychologische thriller zoals je ze niet vaak tegenkomt. Altijd heeft hij wel een speciaal onderwerp dat hij minutieus uitwerkt en verpakt in een super spannend verhaal en dit zonder belerend te zijn. Nu gaat het over dissociatieve identiteitsstoornissen.
In het begin van het boek is het even bij de les blijven, hij begint met twee totaal verschillende prologen die mijlen ver uit elkaar liggen wat betreft de inhoud, en met hoofdstuk 1 zijn we dan 25 jaar later. De auteur wisselt daarna ook vaak van perspectief, verschillende personages maken hun opwachting en het is niet altijd chronologisch. Het is dus best als je aandacht er goed bijblijft maar dat is hier absoluut geen probleem.
Het boek neemt een trage start maar de auteur heeft de spanning heel erg goed opgebouwd op een intrigerende manier. Het verhaal is als een puzzel, de stukjes blijven lang los liggen. Als ze dan echter op hun plaats vallen, zou je zomaar van je stoel kunnen vallen, werkelijk schitterend gedaan.
Niets dan lof voor deze Dagbehandeling. Het is een boek om van te genieten van het begin tot het einde. Thilliez is fulltime schrijver met veel toewijding voor het vak, en dat is absoluut te merken.
Eerder: Het gruwelhuis, De ring van Möbius, Het weeshuisUitgeverij: Luitingh-Sijthoff (2011) - 350 blz.
Oorspronkelijke titel: Fractures - Vertaling: Richard Kwakkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten